LOGINเช้าวันต่อมา โลมาตื่นขึ้น มาบนเตียงนอนใหญ่แสนจะคุ้นเคย ร่างบางงัวเงียเล็กน้อย ขยับร่างขึ้นนั่งมองรอบๆ ห้อง
“ห้องฉลาม” คิ้วสวยขมวดเข้าหากันอย่างนึกคิด “อ้อจริงสิ ร้องไห้จนเป็นลม” เมื่อสมองประมวลผลถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนได้ พลันน้ำตาก็เริ่มจะคลอเบ้าขึ้นมา ก๊อก ก๊อก ก๊อก “คุณหนูคะ ตื่นหรือยังคะ” “ค๊าาา โลมาตื่นแล้วเข้ามาได้เลยค่ะ” ฉันปาดน้ำตาลวกๆ ก่อนจะลุกขึ้นลงจากที่นอน “นายน้อยให้เอาชุดมาให้คุณหนูค่ะ ฝากบอกว่าให้คุณหนูลงไปกินข้าวด้วยค่ะ” ร่างบางกะพริบตาปริบๆ ยิ้มร่า เมื่อได้ยินสิ่งที่แม่บ้านบอก “โอเค ได้ค่ะ โลมาจะรีบไปอาบน้ำแล้วกินข้าวนะคะ” ฉันรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ อาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะลงไปเจอฉลาม เพราะคิดว่าอย่างน้อยฉลามก็คงจะใจเย็นลงกว่าเมื่อคืน ไม่งั้นคงจะไม่ใส่ใจฉันขนาดนี้ เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จร่างบางก็รีบวิ่งออกจากห้องลงไปยังห้องกินข้าวทันที “อ้าว” ร่างบางแสดงสีหน้าผิดหวังเมื่อเข้ามาในห้องกลับเจอแต่กับข้าววางเรียงไว้แต่ไร้วี่แววคนเป็นพี่ “นายน้อยออกไปแล้วครับ คุณหนูมาทานข้าวเถอะครับ” พี่คิมมือขวาของฉลามเอ่ยบอกยิ้มๆ พร้อมเลื่อนเก้าอี้ให้ฉันนั่ง “ฉลามคงโกรธโลมาจนไม่อยากเห็นหน้าแล้วแน่ๆ” “ไม่ใช่หรอกนะครับคุณหนู รู้ไหมครับเมื่อคืนที่คุณหนูเป็นลม นายน้อยเป็นห่วงคุณหนูมากเลยนะครับ” “จริงเหรอ” ฉันยิ้มออกมาเมื่อได้ยินดังนั้น อย่างน้อยฉลามหายโกรธไปเปลาะหนึ่ง “ครับ แถมยังนอนเฝ้าคุณหนูทั้งคืนอีกด้วย” “แต่ก็ยังไม่อยู่เจอหน้ากันอยู่ดี” ฉันคิดไม่ตกว่าจะทำยังไงให้ฉลามหายโกรธดี “ไม่หรอกครับ นายน้อยมีงานเช้าเข้ามาพอดี เลยอยู่เจอคุณหนูไม่ได้นะครับ” แต่มันก็ยังคาใจอ่ะ ฉันกับฉลามไม่เคยทะเลาะกันหนักขนาดนี้มาก่อนมันเลยทำให้ฉันกลัว กลัวว่าฉลามจะยังโกรธอยู่ ไม่รู้แหละวันนี้ฉันจะตามง้อฉลามทั้งวันเลยไม่สนใจอะไรแล้ว “พี่คิมเตรียมรถด้วย โลมาจะไปหาฉลามที่บริษัท” ฉันหันไปบอกพี่คิมอย่างหมายมั่น ง้อด้วยลูกอ้อนเท่านั้นที่ครองโลก “ห๊ะ คุณหนูจะไปทำไมครับ” คิมมีสีหน้าตกใจเล็กน้อย “จะไปง้อฉลาม โลมาอยู่แบบนี้ไม่ได้แล้ว มันไม่สบายใจ” “แต่ผมว่า…” “ไม่มีแต่ ห้ามบอกฉลามด้วย ไม่งั้นโลมาจะไม่คุยกับพี่คิมตลอดชีวิต” ฉันมองพี่คิมอย่างคาดโทษก่อนจะยกนิ้วชี้ขึ้นมาทำท่าปาดคอให้พี่คิมเห็น “คุณหนู T_T” 10.00 น. ภายในห้องประชุมขนาดใหญ่ที่มีคณะกรรมและหุ้นส่วนหลาย 10 ชีวิต นั่งอยู่ภายใต้ห้องที่เงียบสงบนี้ ทุกคนต่างมีสีหน้าเคร่งเครียดไม่ต่างกัน เพราะวันนี้เป็นวันที่ลูกชายประธานใหญ่อย่างทะเลเข้ามาประชุม ซึ่งประเด็นนี้ยังไม่น่าเครียดเท่ากับหัวข้อเรื่องการประชุมในวันนี้ “ว่ายังไงครับ มีใครตอบผมได้ไหม” ร่างสูงเอ่ยสำเนียงภาษาญี่ปุ่น นั่งไขว่ห้างท่าทีนิ่งสงบมองผู้เข้าร่วมประชุมทุกคน “แม้ไอผมก็ไม่อยากจะเหยียบหัวคนแก่สักเท่าไหร่หรอกนะ แต่ช่วยไม่ได้ ในเมื่อคุณคิดไม่ซื่อกับผมเอง” ปากหนาเผยรอยยิ้มมุมปาก สายตาเจ้าเล่ห์ที่แสนเยือกเย็นจับจองไปที่ผู้เข้าร่วมประชุมท่านหนึ่ง “คุณ เคนชิน” ชายวัยกลางคนนั่งตัวเกร็ง สะดุ้งทันทีเมื่อถูกเรียก “ค… ครับ” “คุณคิดว่าผมควรจะลงโทษคนทรยศยังไงดี” รอยยิ้มหล่อที่แฝงไปด้วยความเลือดเย็น เขาเชือดเฉือนจ้องมองเคนชินนิ่ง “ผะ ผมไม่รู้ครับ” ภายในห้องที่เย็นสบายตอนนี้กลับทำให้เหงื่อของเขาออกเยอะเหมือนกับว่านั่งในที่ที่มีไฟเผาซะอย่างนั้น “แต่ผมรู้ คุณได้ส่วนแบ่งจากเงินที่ยักยอกไปเยอะเลยนี่” เคนชินกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ “คุณซี คุณจะพูดกล่าวหากันลอยๆ เเบบนี้ไม่ได้นะครับ รู้ไหมว่าพวกผมแก่กว่าคุณเท่าไหร่ เหอะ เด็กเมื่อวานซืน” หนึ่งในผู้ร่วมประชุมท่านหนึ่งเอ่ยขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ “คุณคันจิ ผมยังไม่ได้เอ่ยชื่อคุณเลยนะครับ อย่างพึ่งร้อนตัวสิครับ” “นี่ มึง” คันจิหนึ่งในผู้เป็นหุ้นส่วนลุกขึ้นยื่นชี้หน้าร่างสูงอย่างโมโห “หึ ผมชักจะไม่สนุกแล้วสิ จับตัวง่ายอย่างงี้ ธาม!!”“ท....ทะเล ไม่สบายอยู่.... อ่ะ “ ปากเล็กกัดปากล่าง ก้มมองชายหนุ่มใช้ลิ้นเลียให้เธอผ่านแพนตี้ “พี่อยากให้โลมาฉีดยาให้พี่” เขาเพียงแค่เงยหน้าจากกลางใจสาว ปลายลิ้นเลียมุมปากอ้อนวอนเธอ คาคมโตออดอ้อนด้วยน้ำเสียงหวาน สันจมูกโด่งแดงนิดจากพิษไข้ มันช่างน่าหลงไหล โลมาหลับตาพริ้ม ฉันขอยอมแพ้กับดาเมจยั่วนี้ค่ะ นิ้วสวยยกขึ้นลูบกลุ้มผมยอมให้เขาฝั่งหน้าเข้าลึกขึ้นไปอีก มือหนาเกี่ยวแพนตี้ลงทำให้สายตาคมมองกลางใจสาวตรงหน้า บ่งบอกว่าเธอต้องการเขาแล้ว “น้ำหวานเยิ้มแล้วนะคะ ที่รัก” เธอกัดปากสูดลมหายใจเข้า สิ้นเสียงทุ้มเอ่ย ปลายลิ้นร้อนได้ก้มลงแตะกับเนื้อนูนอมชมพู ตวัดดูดเลียแหย่ลิ้นเข้าไปข้างใน “อ๊ะ อ่างงงงง ที่รัก อื้อออ” กลางใจสาวขมิบเสียวตามจังหวะที่ลิ้นร้อนนั้นได้ตวัดเลีย เม็ดติ่งปลายกุหลายขึ้นสีแดงแฉะไปด้วยน้ำหวาบร้องครางกระดุ้นแก่นกายเขาให้ขยายใหญ่จนเริ่มปวดแล้ว “พี่อยากปล่อยในเมียแล้ว” ร่างบางถึงฝั่งฝันปล่อยน้ำหวานไหลออกมาให้เขาเลียชิมจนพอใจแล้ว CEO หนุ่มปลดเนคไท ปลดกระดุมเสื้อออก เสยผมที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อขึ้น แก้มแ
“รบกวนช่วยเลื่อนการประชุมออกด้วยค่ะ” ร่างบางเปิดประตูเอ่ยเสียงหวานประกาศดังกลางห้อง ทำ CEO ที่นั่งกุมขมับต้องรีบเงยหน้าขึ้นมอง เพราะเสียงคุ้นเคยดูทรงพลังที่กระทบเข้าหูเขานั้น ทำใจเขาหวิวๆ แปลกๆ “........” เชี่ยยยยย เมีย มาได้ไงวะ 'ไอธามไหนมึงบอกโลมามีสอบไง' ผมหันมองไอธาม มันยกมือทำท่าปาดคอยกยิ้มเยาะผม ไอสัตว์ โลมาเดินเข้ามาหาผม ตาหวานมองผมไม่วางตาเลยครับ แต่ทว่า ร่างบางสวมเสื้อช้อป เดี๋ยวนะ! แม่งกระโปรงโคตรสั่น ถามว่าประเด็นที่ต้องสนใจใช่เรื่องกระโปรงสั่นๆไหม เออก็ใช่ เพราะตอนนี้ผมเริ่มอยู่ไม่สุขแล้วครับ เมื่อเห็นสายตามันวาวของสัตว์ตัวผู้ที่มองมาที่ขาขาวๆของโลมา “ทะเลกล้ามากนะที่โกหกโลมา” “เลิกประชุมได้ครับ ส่วนที่เหลือรายงานส่งผมทีหลัง เชิญครับ” เสียงทรงพลังปประกาศกราว ทุกสายตาจับจ้องมาที่หญิงสาวเสื้อช้อป เธอเป็นใครทำไมถึงได้มีอำนาจในการสั่งผู้บริหารขนาดนี้กันนะ “ผมยังพูดไม่จบเลยนะครับ ใครใช้ให้เด็กช่างเข้ามา พาออกไปด่วนเลย” เอาแล้วไง ไอคุณบดินถ้ากูไม่เสียเวลากับคุณมึงพูดเป็นชั่
“อื้ออออออ อ๊ะ! ขอลึกกว่านี้ ฮ้าา~” สะโพกมนบดขยี้ดุนข้างหลังยั่วยวนเขาให้เข้าไปในตัวเธอลึกๆขึ้นอีก “อ้างงงง” บ้าจริง ฉันอยากจะกัดลิ้นตัวเองให้ตายตรงนีี้เลย ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ถึงได้ปล่อยตัวปล่อยใจได้ขนาดนี้ “อ้าขากว้างๆสิ” ร่างกายบางอ้าขาทำตามเสียงทุ้มกระซิบแหบพร่า เธอกัดปากล่างกลั้นเสียงครางแน่น ไม่อยากจะยอมรับหรอกนะ แต่ร่างกายมัน......รู้สึกดีเป็นบ้า สะโพกงอนโกงตัวให้กลางใจสาวรับแรงกระแทกที่เพิ่มความดุดันเข้ามาหนักหน่วงทุกจังหวะการเข้าออก แถมสัมผัสจากมือหนาที่แตะล่วงลึกเข้ามา ช่วยบดขยี้ที่ปลายติ่งกลีบกุหลาบชวนให้หวาบหวั่นปนเสียวจะขาดใจซะให้ได้ “อ่าาา........เมีย โคตรเอ็กซ์เลยวะ” “อ่ะ ทะเล โลมาเสียว....” T_T เหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นในห้องทำงานได้ยังไงเนี่ยยยยย ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ ตูด ตูด หมายเลขที่คุณเรียกไม่มีสัญญาตอบรับ.............. “ไม่รับสาย” ร่างบางในชุดเสื้อช้อปสีน้ำเงินตราสัญลักษณ์เด็กสถาปัตย์สวมกระโปรงพ
“หึ แบบนี้โลมาก็ดูมีความสุขดีออก ส่วนท่าอื่นมีแน่นอนครับที่รัก ได้โปรดอย่าพูดให้พี่หยุดได้ไหม” มือหนาเกี่ยวแพนตี้ออกด้านข้าง ก้มฝั่งใบหน้าลงลิ้นร้อนสัมผัสลงกับกลีบกุหลาบตอนนี้ปริมไปด้วยน้ำหวาน “อ๊ะๆ อ่าา ทะเล” เสียงครางหวานเผยขึ้นอีกครั้ง ขาสวยอ้ากว้างกว่าเดิม มือเล็กยังคงทำหน้าที่ลูบผมคนตัวโตเบาๆ ปล่อยให้เขาเล่นให้หน่ำใจจนเธอต้องปลดปล่อย “รู้สึกดีไหม?” “แฮ่กๆ” ฉันเผยรอยยิ้มเชยคางทะเลให้ขยับเข้าใกล้มากขึ้นจนสัมผัสถึงลมหายใจ กุมมือหน้าโอบกอดไปข้างหลัง กระซิบบอกข้างหูทะเลเบาๆ “รูดซิบให้หนูหน่อย” ร้อยยิ้มร้ายคนตรงหน้าผุดขึ้น ร่างหนาที่ถูกพลิกให้นั่งลงโซฟา เขาไม่อาจละสายตาจากโลมาได้เลย เมื่อคนน้องค่อยๆนั่งลงคร่อมเขา หลังจากนั้นมือหนาค่อยๆเลื่อยรูดซิบชุดเจ้าสาวลง โลมาลุกออกจากเขาและปลดชุดเจ้าสาวที่ป้องปราการลง “///////” แม่ง! ลูกไม้สีชมพู โคตรขับผิวน้องเลย แน่นอนครับ หน้ากูแดงแน่ๆ เพราะไม่เคยเห็นน้องแต่งแบบนี้ เชี่ยยยยยเขินครับ ยอมรับเลยว่าเขินน้อง “ไม่ชอบเหรอ” ไม่ใช่ไม่ชอบที่หันหน้าออกเพรา
ฟอดดดดดด~ ทะเลสวมกอดร่างบางจากข้างหลัง กดริมฝีปากสูดดมความหวานข้างแก้มนวลฟอดใหญ่ “หอมจัง” เขาเกยคางคลอเคลียต้นคอคุณภรรยาสุดสวยของเขา “งื้อออออทะเล อย่าแกล้งโลมา” เธอย่นคอหนีเขา วันนี้หนูหนีไม่ได้แล้วนะคะ “แขกกลับหมดแล้วนะ” ผมกระซิบข้างหูน้อง “ ///// ดีเลยเราจะได้พักผ่อน” แก้มนวลขึ้นสีแดงระรือ พยายามกลั้นเสียงตอบให้เป็นปกติที่สุด แต่ดาเมจอีพี่มันไม่ใช่ไงค่ะ สายตาคมนั้นมองเธอผ่านกระจกก็รู้ว่าทะเลต้องการอะไร เกินต้านละน้า งื้ออออเค้าเขิล “นั้นสิ ทุกคนกลับไปแล้ว แต่......” “อื้ออออออ~” เสียงกระซิบขาดห่วงไป เมื่อคนด้านหลังใช้ลิ้นสอดเข้าใบหูหยอกเล่นกับเธอ โลมากลืนน้ำลายลงมองการกระทำทะเล และใช่ ทะเลเผยยิ้มมุมปากสายตาคมกริบเผ่งมองเธอผ่านกระจกอย่างชอบใจกับใบหน้าแดงๆสายตาโอนอ่อนกับสัมผัสที่เขามอบให้ กัดริมฝีปากล่างกลั้นเสียงหวาน “พิธีเข้าหอพึ่งเริ่มครับเบบี๋” ตึกตัก ตึกตัก......../////....... ตกหลุมรักคนเดิมซ๊ำๆ มันเป็นอย่างนี้สินะ รอยจูบซ๊ำๆที่กดจูบลงมาดูดกลืนริมฝีปากเธอ ไม่ว่าจะผ่านไปนานแ
“ต่อจากนี้ฝากดูแลลูกสาวป๊าด้วยนะทะเล” มื้อเล็กถูกส่งต่อด้วยน้ำมือของคนเป็นพ่อ มือที่แสนอบอุ่นคู่นี้กำลังจะปล่อยมือของลูกสาวสุดที่รักให้กับผู้ชายอีกคนที่คนเป็นพ่อได้ไว้วางใจ “จะดูแลโลมาเป็นอย่างดีครับ” เขารับปากป๊าโลมาเผยสายตาแน่วแน่เพื่อยืนยันกับสิ่งที่เขาพูดออกมา ทะเลเอื้อมรับมือคนตัวเล็กจากพ่อตามากุมไว้แน่น “เจ้าสาวของพี่สวยจังเลยครับ” “///// งื้อออ /////” เสียงทุ้มกระซิบข้างหูนั้นทำใจเธอดิ้นโครมครามออกมาวิ่งเล่นกลางงานซะให้ได้ แถมเจ้าตัวจบท้ายด้วยการเอาใบหน้าหล่อๆถูคลอเคลียกับหูของเธอจนได้ยินเสียงโห้แซวจากคนในงาน “ร้ายนักนะ” ฉันมองค้อนยู่ปากใส่ทะเล ซึ่งเจ้าตัวหาสะทกสะท้านไม่ “^_^” ยังจะมายิ้มร้ายให้อีก ทะเลกระชับมือเล็กแน่น ทั้งคู่เดินจับมือกันด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขก้าวเข้าสู่พิธีงานวิวาห์ “เชิญเจ้าบ่าวสวมแหวนให้กับเจ้าสาวครับ” เสียงพิธีกรดำเนินพิธีการขึ้น คนทั้งงานยิ้มกริ่มกับความน่ารักของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ แต่งชุดสวยงามราวกับนางฟ้าตัวน้อยๆเดินดุ่มๆยื่นกล่องแหวนให้กับเจ้าบ่าว







