ทัณฑ์ร้าย : EP 11 โทษแต่คนอื่นผิด

บทที่ 11 

"อลิสเกลียดเฮียที่สุด" อลิสไม่ว่าพ่อของเธอแล้วไม่โกรธพ่อของเธอ แต่เธอนั้นโยนความเกลียดให้กับพี่ชายตัวเองเพราะว่าเธอไม่สมหวังเธอผิดหวังกับความรักจึงทำให้เธอพาล

"โถ่เว้ย!! คณินเธอมันตัววุ่นวาย" คำพูดของน้องสาวที่ร้องไห้ฟูมฟายตะคอกใส่เขาว่าเกลียดนั้นผุดขึ้นมาในขณะที่เขานั่งดื่มเหล้าหนักจนใบหน้าของเขาแดงก่ำ

"เฮียเดย์คะรับเพิ่มไหมคะ" บาร์นี้เป็นของเฮียเดย์และเป็นธุรกิจส่วนตัวแต่ก็เป็นสมบัติของอลันที่ซื้อให้ลูกชายบริหาร พนักงานเดินเข้ามาหาและเอ่ยถามเขา

"เอามาสิ" 

"อย่างนั้นสักครู่นะคะ" 

"เดี๋ยว"ในขณะที่พีอาร์คนนี้กำลังเดินหันหลังเพื่อที่จะไปเอาไวน์มาให้กับเขาอีก แต่ต้องหยุดชะงักเมื่อเฮียเดย์เอ๋ยเรียกเธอหันกลับมามองเขาและฉีกยิ้มโปรยเสน่ห์ผ่านแววตา

"มีอะไรเหรอคะ" 

"ฉันมีอะไรให้เธอทำคืนนี้เธอไม่ต้องทำงานเธอมากับฉัน"เธอรีบวางถาดน้ำลงที่โต๊ะและขยับเข้ามากอดแขนของเฮียเดย์ทำท่าทีเหมือนจะเอาใบหน้าซบแต่ถูกเขาสะบัดออก

"ยังไม่ใช่ตอนนี้เดินตามฉันมานี่" เขาเดินนำหน้า พีอาร์คนนี้ขึ้นไปชั้น 2 ตรงไปที่ห้องทำงานของตัวเองและเธอก็เดินตามเข้าไปด้วย

"เฮียจะให้พลอยทำอะไรเหรอคะ" 

"เธอคุยกับผู้หญิงปลายสายให้หน่อย พูดยั่วยวนยังไงก็ได้ให้เธอมาเห็นภาพบาดตาบาดใจที่นี่" 

"ผู้หญิงปลายสายนี้ภรรยาของคุณหรือเปล่าคะแล้วถ้าเกิด เขามาที่นี่และพลอยจะต้องโดนตบมันไม่คุ้มหรอกนะคะ"

"30,000"

"ได้เลยค่ะ เดี๋ยวพลอยจะจัดให้แบบงามๆเลย" เฮียเดย์ส่ายหน้าไปมาทุกอย่างต้องขับเคลื่อนด้วยเงินทั้งนั้นเขาจงใจที่จะให้พีอาร์ที่ชื่อพลอยนั้นโทรหาคณินและให้คณินมาที่นี่เพื่อเห็นภาพบาดตาบาดใจเผื่อคณินจะยกเลิกการแต่งกับเขา

"ฉันก็ไม่รู้หรอกนะคะว่าผู้ชายคนนี้เป็นของใครแต่คุณช่วยมาดูหน่อยได้ไหม" พลอยเธอรู้ดีว่าเธอถูกใช้เป็นเครื่องมือในการประชดของเขา เธอจึงไม่วู่วามและไม่ด่าปลายสายแถมยังพูดยั่วยวนอีก และหลังจากนั้นเธอจึงยื่นมือถือกลับให้กับเฮียเดย์

"ไปอาบน้ำล้างหน้าและนุ่งกระโจมอกออกมา" 

"จะดีเหรอคะ"

"เธอไม่ต้องมองฉันแบบนั้นเพราะฉันไม่มีวันทำอะไรเธอ" 

"ค่ะ" 

เฮียเดย์มั่นใจว่าน้องคณินจะต้องมาที่นี่อย่างแน่นอน เขาตัดสินใจที่จะทำแบบนี้เพราะหวังว่างานแต่งจะพังก่อนที่มันจะเกิดขึ้น 

"ก๊อกๆๆ"เกือบชั่วโมงกว่าคณินมาถึงที่นี่และเขาก็รู้ว่าเป็นเธอเพราะลูกน้องวิ่งมาบอกตั้งแต่7นาทีที่ผ่านมา

เฮียเดย์ขึ้นไปนั่งบนเตียงและถอดเสื้อออกใช้ผ้าปกคลุมกางเกงไว้ เขาไม่ได้ถอดจริงๆแค่อยากจะสร้างภาพให้คณินเสียใจ

"ไปทำหน้าที่ของเธอสิแต่อย่าลงไม้ลงมือกับคณินเพราะเธอเป็นถึงลูกสาวท่านรองจำเอาไว้" พีอาร์ชื่อพลอยพยักหน้าให้กับเฮียเดย์และเดินมาที่ประตูโดยที่เธอนั้นนุ่งผ้าขนหนูกระโจมอกผืนเดียวทำท่าทียั่วยวนดันเนินอกของเธอเด้งขึ้นและเปิดประตูพร้อมกับสะบัดผมใส่คณิน

"เธอเป็นใคร"

"แล้วคุณคิดว่าฉันเป็นใครล่ะคะใช่ฉันหรือเปล่าที่โทรไปหาคุณ" คณินมองเข้ามาด้านในเห็นเฮียเดย์นอนถอดเสื้ออยู่ที่นอน เธอผลักผู้หญิงคนนั้นจนตัวติดประตูและเดินแทรกเข้ามา

"เฮีย! ทำไมเฮียถึงทำแบบนี้คะตื่นมานะ" เธอดึงผ้าห่มออกจากตัวของเฮียเดย์โมโหจนน้ำตาไหลแต่เมื่อเห็นกางเกงที่เขายังสวมใส่อยู่นั้นจึงรู้ว่าเขากำลังปั้นเรื่องโกหกเธอ

"ทำไมฉันยังไม่ได้แต่งงานกับเธอฉันจะมีผู้หญิงคนไหนก็ได้"

"อย่าโกหก" เฮียเดย์หน้าเปลี่ยนสีและก้มมองกางเกงของตนเอง เขาคิดไม่ทันว่าเธอนั้นจะกล้าเปิดผ้าห่มคิดว่าเห็นเขานอนแก้ผ้าและจะวิ่งหนีไปแบบนางเอกในนิยาย

"ฉันไม่ได้โกหก"

"เฮียจ้างผู้หญิงคนนี้มาจัดฉากขึ้นให้เขาโทรหาหนูเพื่อให้หนูมาเห็นและจะได้ยกเลิกงานแต่งใช่ไหม" 

"ขอตัวก่อนนะคะ" พีอาร์ที่ชื่อพลอยเธอรีบรวบเสื้อผ้าของตัวเองและออกไปจากห้องทันที 

"พูดมาสิคะใช่ไหม"

"อย่ามาทำเป็นรู้ดีคณิน เรื่องทั้งหมดมันก็เป็นเพราะเธอสาเหตุทั้งหมดมันก็เป็นเพราะเธอ ครอบครัวของฉันต้องทะเลาะกันก็เพราะว่าเธอจำไว้" เขาลุกขึ้นแล้วหยิบเสื้อของตนเองกำลังจะสวมใส่คณินนั้นจับแขนของเฮียเดย์เขย่า

"ทำไมเฮียถึงพูดแบบนี้ถ้าในวันนั้นเฮียไม่ทำร้ายและข่มเหงคณิน"

"หึ!เธออย่ามาใช้ตรงนั้นเป็นข้ออ้างเธอจงใจที่จะถวายตัวและร่างกายของเธอให้ฉันอยู่แล้ว แล้วเธอก็ตั้งใจที่จะจับฉันเป็นผัวตั้งแต่แรกฉันพูดถูกไหม" 

"ไม่จริง"

"เธอนั่นแหละไม่พูดความจริงผู้หญิงแบบเธอมันไม่สมควรที่จะมาเป็นเจ้าสาวของฉันหรอก"

"แล้วผู้หญิงแบบไหนเหรอคะที่สมควรเป็นเจ้าสาวของคุณแบบอลิสใช่ไหม"เฮียเดย์หันมองหน้าคณินทันทีในแววตาของเขานั้นโกรธเป็นไฟมือทั้งสองข้างรีบจับเข้าที่ไหล่ของเธอออกแรงเขย่าจนตัวของเธอนั่นเอนไปมา

"เธอพูดอะไร หะ เธอพูดอะไรตั้งแต่ตอนกลางวันแล้วที่เธอทำร้ายน้องสาวของฉันเธอกำลังคิดบ้าอะไรอยู่"

"ทำไมเหรอคะรับไม่ได้เหรอที่คนอื่นเขารู้ว่าพี่กับน้องกำลังรักกัน" 

"คณิน" เฮียเดย์ยกมือข้างขวาแบมือออกเหมือนทำท่าทีจะตบหน้าคณินจึงทำให้เธอนั้นหลับตาลงเนื้อตัวของเธอสั่นเครือ

"ปากดีใช่ไหม หะเธอปากดีใช่ไหมมานี่" เขายับยั้งมือของตัวเองไม่กล้าที่จะตบหน้าของคณินแต่จับกระชากคณินเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกับเปิดน้ำฝักบัวราดเข้าที่หัวคณินจนเนื้อตัวของเธอเปียกปอน เธอพยายามดิ้นเพราะว่าสำลักน้ำแต่เขาก็ไม่หยุดการกระทำ

"อึกๆ อ่อย"

"ปากดีไม่ใช่เหรอกินน้ำในห้องน้ำนี่แหละกินเข้าไปเยอะๆ" 

"พะพอแล้ว" 

"พูดอีกสิปากดีอีก" 

คณินไม่ใช่ผู้หญิงโง่นะทุกคนแต่เธอเชื่อมันตัวเองมากไปหน่อย