"พี่ชัชยืนยันใช่ไหมคะว่าเราคบกันไม่ได้ พี่ชัชมั่นใจแล้วใช่ไหมว่าจะไม่รักไวท์" ไวท์ถามชัชเพื่อให้ตัวเองมั่นใจ และเพื่อตัดสินใจเลือกทางเดินต่อไป ชัชฟังน้ำเสียงที่เน้นหนัก และดูจริงจังของไวท์ด้วยความรู้สึกสับสน หรือว่าไวท์จะไปจากเขาจริงๆ
"เลิกคุยเรื่องนี้ เลิกถาม" ชายหนุ่มตอบกลับ "ก็ไวท์รักพี่ชัชนี่คะ ไวท์ก็อยากมั่นใจ" ไวท์ตอบเสียงออดอ้อน "ถ้ารัก ก็มาปรนนิบัติฉัน เธออยากได้อะไร ข้าวของเงินทองฉันให้ได้หมด ไม่เคยติดขัด เลิกคิดมาก จะได้ไปอาบน้ำกัน" ชัชชวีร์ชวนไวท์ไปอาบน้ำ ไวท์เองก็รีบลุกกระวีกระวาดปลดเปลื้องอาภรณ์ เพราะน่าจะเกือบสัปดาห์แล้วที่ทั้งสองไม่ได้เล่นสวาทกัน หล่อนจึงรีบกระตือรือร้นปรนนิบัติชายที่รักดั่งดวงใจ เพื่อหวังให้เขามีใจให้หล่อนบ้างแม้เพียงเศษเสี้ยว หล่อนรู้ว่าชัชชวีร์ไม่มีใคร ไม่มีแฟน ไม่มีภรรยา ชัชชวีร์เจ็บและเสียใจมากกับพราวฟ้า รักแรกและรักเดียวของเขา และตอนนี้เขามีแค่หล่อนเท่านั้น แต่ทำไมเขาถึงไม่ยอมเปิดใจให้หล่อนบ้าง ไวท์พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ชัชเปิดใจ แต่ก็ดูมืดมนไร้ผล ยิ่งตอนนี้พราวฟ้ากลับมา หล่อนยิ่งท้อแท้ แต่ชั่งเถอะ ขอเก็บเกี่ยวความสุขตอนนี้ไว้ให้ได้มากที่สุด เผื่อวันที่หล่อนกลัวมาถึง จะได้บอกตัวเองได้ว่า ทำเต็มที่แล้ว ทั้งชัชชวีร์และวรุณธิดาต่างเปลือยเปล่าในอ่างอาบน้ำใหญ่กลางห้องน้ำ ทั้งสองนัวเนียเหมือนงูที่พันเกี่ยวพร้อมจะผสมพันธุ์กัน ชัชค่อยๆ ใช้นิ้วสำรวจรูถ้ำที่คับแคบแต่เนินอลังการ ขยับเข้าขยับออก และชอบใจที่เห็นไวท์หลับตาพริ้มพร้อมส่งเสียงครางกระเส่า อีกมือหนึ่งของชัชก็บีบเคล้นเนินนมอย่างเมามัน เขาทั้งบีบทั้งเคล้นทั้งดูดตามใจเพราะเขาถือกรรมสิทธิ์บนเรือนร่างนี้ ไวท์กอบกุมท่อนมังกรที่พอแข็งตัวแล้วมือหล่อนกำไม่มิด ไวท์ค่อยๆ ชักขึ้นชักลง หล่อนรู้ว่าชายหนุ่มชอบแบบไหน ก่อนที่จะก้มลงไปเพื่องับปากมังกรแล้วรูดเข้าออก ชัชหลุดเสียงครางออกมาอย่างกลั้นไม่ไหว เขาไม่รีรอ จับไวท์ยืนขึ้นและหันหลังก่อนที่เขาจะพามังกรไปสำรวจถ้ำ ทั้งสองเสร็จสมอารมณ์หมายในห้องน้ำ เสียงครางลั่นห้องน้ำ บ่งบอกให้รู้ว่าพวกเขาขึ้นไปเที่ยวสวรรค์ชั้นฟ้ามา จากนั้นก็พากันอาบน้ำ ผลัดกันอาบให้กันและกัน เสร็จแล้วจึงมานอนเอาแรงที่เตียงใหญ่ เพราะเพลงรักของทั้งสองไม่มีคำว่ารอบเดียว ต่อให้จะอยู่กันมานานหลายปี แต่เรื่องความแซ่บ ต่างติดใจกันและกัน "เธอทำให้ฉันพอใจได้ตลอด ทุกครั้งที่มีเซ็กซ์ เธอไม่เคยทำให้ฉันผิดหวัง" ชัชเอ่ยชมไวท์ หญิงสาวไม่ได้รู้สึกยินดีกับคำชมนั้น เพราะชัชมักจะชมบ่อยๆ เวลาที่หล่อนทำให้เขาพอใจได้ แต่หล่อนต้องการเป็นแฟน เป็นภรรยาเขามากกว่าเป็นเด็กในสังกัดหรือคนที่ไม่มีสถานะ ชัชเลื่อนมือมาจับบีบเต้าดอกบัวงามของไวท์ ไวท์เป็นสาวสวยหุ่นเอ็กซ์เซ็กซี่ หน้าอกคัพซี เอวคอดกิ่ว สะโพกผายใหญ่แต่ขาเรียวสวย ชายหนุ่มเริ่มบรรเลงเพลงรักอีกครั้งด้วยการเลื่อนตัวต่ำลงไปเพื่อดูดกินน้ำหวานจากซอกถ้ำ ทำให้ไวท์เงยหน้าหลับตาและครางอย่างสุขสม หล่อนจับหัวของชัชแล้วดันเข้าช่องแคบพร้อมทั้งกระเด้งช่องแคบอัดหน้าอัดปากชายหนุ่ม อารมณ์พาทั้งสองลอยขึ้นปุยเมฆ ก่อนที่ชัชจะยัดแท่งกลางกายชายที่ใหญ่เกินไซซ์มาตรฐานชายไทยลงไปในรูถ้ำที่คับแคบ มันช่างตอดรัดความเป็นชายเขาดีเหลือเกิน ก่อนที่ไวท์จะพลิกเกมขึ้นมาเป็นผู้ควบคุม ไวท์แทบทนไม่ไหว หล่อนกระแทกขึ้นลง และขึ้นสวรรค์ไปก่อนชายหนุ่มใต้ร่าง เมื่อเห็นว่าไวท์ไปแตะขอบฟ้าแล้ว ชัชจึงพลิกเกมขึ้นมาคุมแทน กระเด้งเข้าออกอย่างไม่บันยะบันยัง แล้วเขาก็ได้แตะขอบฟ้าตามไวท์ไป "กินยาคุมอย่างเคร่งครัดนะ ห้ามลืม จะได้ไม่พลาดท้อง" ชัชพูดกับไวท์หลังเพลงรักจบลง ประโยคนี้ทำให้ไวท์สะอึก จุกอก บาดลึกไปในหัวใจ เพราะมันยืนยันได้ว่า เขาจะไม่เอาหล่อนแน่นอน จะไม่รัก จะไม่มีทางเลื่อนสถานะและห้ามท้องเพื่อจับเขา ไวท์แอบน้ำตาซึมก่อนจะหลับตาและหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย เช้านี้ไวท์ตื่นมาเตรียมข้าวต้มกุ้งให้ชัช ชายหนุ่มอันเป็นที่รัก ซึ่งรักเขาอยู่ข้างเดียว หล่อนรู้ทุกอย่างทุกเรื่องเกี่ยวกับเขา "พี่ชัช มาทานข้าวต้มก่อนค่ะ ไวท์ตื่นทำไว้รอ" "เช้านี้นั่งรถไปทำงานพร้อมฉันเลยละกัน รถเธอถึงกำหนดเช็คระยะแล้ว เดี๋ยวฉันให้คนรถที่บ้านเอาไปเข้าศูนย์ให้" ชายหนุ่มบอก "จริงเหรอคะ ให้ไวท์นั่งรถไปลงที่บริษัทด้วยจริงเหรอคะ" หญิงสาวรู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะตลอดห้าปี ไวท์ไม่เคยได้นั่งรถไปทำงานกับชัชเลย ด้วยกลัวว่าพนักงานจะซุบซิบนินทา พูดง่ายๆ ก็คือ ชัชกลัวว่าคนอื่นจะรู้ว่าแอบกินกัน แต่วันนี้ทำไมชัชถึงจะให้หล่อนนั่งรถไปทำงานด้วยนะ ไวท์รู้สึกสงสัย ได้แต่เก็บความสงสัยไว้ เพราะหล่อนดีใจมากกว่าไวท์หลับไปด้วยความอ่อนเพลีย เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมา หล่อนก็เห็นพ่อกับแม่ของชัชชวีร์นั่งเฝ้าหล่อนอยู่ข้างเตียงคนไข้"คุณท่าน คุณหญิง" ไวท์เรียก น้ำเสียงสั่น จะร้องไห้"หนูไวท์ฟื้นแล้ว เป็นยังไงบ้างลูก เจ็บตรงไหนไหม?" คุณหญิงถามด้วยความเป็นห่วงไวท์ได้ยินประโยคที่อ่อนโยนและแสดงความเป็นห่วง น้ำตาก็ไหลเพราะรู้สึกผิดที่ตัวเองทำให้พี่ชัชต้องเจ็บหนัก"หนูขอโทษค่ะ หนูไม่ได้ตั้งใจทำให้พี่ชัชต้องเจ็บตัวแบบนี้" ไวท์พูดพร้อมกับพยายามยกมือไหว้ท่านทั้งสอง"มันเป็นอุบัติเหตุลูก อย่าคิดแบบนั้นเลย มันจะไม่ดีกับลูกในท้องนะ" แม่ชัชกล่าวพร้อมทั้งลูบหัวหญิงสาวด้วยความสงสารเอ็นดู"แล้ว... พี่ชัชเป็นยังไงบ้างคะ ออกจากห้องผ่าตัดหรือยัง หนูจะไปดูพี่ชัชค่ะ" ไวท์พยายามจะลุกขึ้น แต่ถูกพ่อแม่ของชายหนุ่มห้ามไว้ก่อน"หนูไวท์รักตาชัชไหม ใจของหนูพร้อมกลับมาไหม แม่สงสารลูกทั้งสองคน ตาชัชเองก็ทุกข์ทรมานใจกลัวว่าจะต้องเสียหนูกับลูกไป จึงยอมทำทุกอย่าง แม้แต่ชีวิต เขาก็ให้หนูได้"คุณหญิงวิภาวีพยายามพูดเกลี้ยกล่อมสาวน้อยตรงหน้า ไวท์ยังคงก้มหน้ามองมือตัวเอง"ไวท์รักพี่ชัชค่ะ รักมาก รักเสมอ ไม่เคยหยุดรักเลยสักวัน พี่ชัชคือพ่อขอ
เช้าวันนี้ไวท์มองออกไปหน้าประตูก็พบแค่ความว่างเปล่า ไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองเหมือนกัน ว่าจะสบายใจดีหรือเศร้าดี เอาเถอะ! ในเมื่อตัดสินใจไปแล้วก็ให้มันจบแบบนี้แหละ แต่ชัชชวีร์ก็ยังคงไม่ไปไหน แอบอยู่ในบ้าน แอบมองลอดผ่านช่องรั้ว เขาเป็นห่วงไวท์กับลูก แต่ก็ไม่อยากทำให้ไวท์อึดอัดใจหรือโมโห เพราะกลัวส่งส่งผลต่อลูก เขาจึงเลือกที่จะแอบมองอยู่ตรงนี้ เขาทำได้แค่นี้จริงๆ ชัชชวีร์เศร้า แต่พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล เขาบอกตัวเองว่าต้องเข้มแข็งด้านไวท์เองก็พยายามไม่คิดถึงพี่ชัช หล่อนพยายามหากิจกรรมที่หลากหลายทำเพื่อจะได้ไม่ฟุ้งซ่านถึงชัชวันนี้ชัชชวีร์เข้าบริษัท ตอนขากลับเขาให้คนขับรถมาส่งหน้าบ้าน พอดีกับที่ไวท์เดินออกมาจากบ้าน จึงเจอเข้ากับชายหนุ่มพอดี หล่อนเลยถึงบ้างอ้อ ว่าที่ผ่านมาชัชไม่เคยไปไหนไกลเลย หล่อนรู้สึกโกรธ โกรธแบบไม่มีเหตุผล เหมือนโดนหลอกว่าจะไปแต่จริงๆแล้วยังอยู่ นี่ชัชแอบมองหล่อน สังเกตอยู่ตลอดเวลาสินะ ชัชสบสายตาเข้ากับไวท์พอดี เขารู้สึกผิด คิดว่าไวท์ต้องโกรธเขาแน่ๆ รู้สึกร้อนรนใจ เห้อ! จากที่จะค่อยๆดีขึ้น ก็กลัวว่าอาจจะแย่ลง กลัวหล่อนจะหนีหายจากเขาไป ชัชจึงเดินคอตกเข้าบ้าน เก็บตัวเ
วันนี้ไวท์ตื่นแต่เช้า เพราะมีนัดกับคุณหมอ เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จออกมาจากบ้าน ก็เจอชัชรออยู่ที่หน้าประตู เป็นการเผชิญหน้าแบบใกล้ชิดมากๆในรอบเดือน ใบหน้าห่างกันไม่ถึงคืบชัชยังคงดูซูบ หน้าตอบจนเห็นได้ชัด หนวดเคราเริ่มเฟิ้ม แววตาละห้อยเศร้า แต่ก็ยังดูหล่อมาก และเท่ห์เสมอในสายตาของไวท์ ชายในวัยเกือบสี่สิบปี ที่ร่ำรวยมีเงินทองมากมาย แต่สิ่งที่เขาอยากได้ตอนนี้คือ หญิงสาวตรงหน้าและลูกในท้องของหล่อน เงินทองที่มีของเขาไม่สามารถซื้อได้ ต้องใช้ความรัก ความพยายาม ความตั้งใจ และความจริงใจเท่านั้นถึงจะได้กลับคืนมา ซึ่งเขาจะทำอย่างเต็มที่"ไวท์จะไปไหนหรอวันนี้ ให้พี่ช่วยขับรถให้ไหม" ชัชถามพร้อมทั้งยิ้มกว้างตลอดหนึ่งเดือนมานี้ ลักษณะ และการกระทำของชายหนุ่มเปลี่ยนไปมาก จากคนนิ่งขรึม พูดน้อย ไม่ค่อยยิ้ม กลายเป็นคน ยิ้มบ่อย พูดเยอะขึ้น ก็อย่างว่าแหละ คนอย่างเขาน่ะเมื่อต้องการอะไรก็ต้องลงทุนทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ไป แต่พอได้ไปแล้วก็คงไม่คิดจะรักษาหรอก คิดได้แบบนั้นก็หน้าบึ้งตึงใส่ชัชทันที แต่ชัชยังคงยิ้มสู้"จะไปหาหมอ" ไวท์ตอบห้วนๆ"อืม! งั้นเดี๋ยวพี่ขับรถให้ดีกว่านะ ไวท์ท้องโตแล้ว ขับรถเอง มันอันตราย ให้
"คุณชัชพูดแบบนี้ทำไมคะ? มันไม่ดีเลย คุณอาจจะเสียใจเรื่องคุณพราวฟ้า ก็เลยเสียสติไปหรอคะ" ไวท์ไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาคิดอย่างที่พูด"ทำไมล่ะ เธอไม่เชื่อที่ฉันพูดหรอ?" ทำเสียงเศร้า ทำหน้าเศร้า"ค่ะ ฉันไม่เชื่อ ฉันจะโทรให้รถมารับคุณ เพราะฉันไม่อยากให้คุณอยู่ที่บ้านฉันนานเกินไป มันจะเป็นตราบาป"พูดจบก็เดินหนีไป"เดี๋ยวสิไวท์! ฟังฉันก่อนได้ไหม ฉันพร้อมยอมรับผิดทุกอย่าง อะไรก็ตามที่ฉันทำไป โดยไม่คิด ให้โอกาสฉันนะ" ชัชชวีร์วิงวอน"ปล่อยค่ะ! อย่ามาจับฉัน เราสองคนไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน อย่ามาทำแบบนี้" ไวท์ขึ้นเสียงใส่ เอาล่ะไวท์ ทำใจให้เข้มแข็ง คิดถึงความใจร้ายที่เขาทำเราก่อน ห้ามใจอ่อน และห้ามกลับไป ห้ามกลับไปเป็นสุนัขรับใช้ผู้ซื่อสัตย์ของเขาอีกต่อไป"ไวท์ ฉันผิดที่รู้ตัวช้า แต่เธอจะไม่ให้โอกาสฉันเลยหรอ ในท้องของเธอก็ลูกฉัน เธอจะปล่อยให้ลูกเกิดมาไม่มีพ่อได้หรอ" ชัชคิดว่าไวท์น่าจะห่วงตรงเรื่องนี้จึงยกขึ้นมาอ้าง"ฉันเคยถามคุณแล้วเรื่องลูก เคยให้โอกาสเป็นพ่อตั้งหลายครั้ง แต่ทุกครั้งคุณปฏิเสธมันเอง แล้ววันนี้คุณจะมาเรียกร้องหาสวรรค์วิมานอะไร" ไวท์พูดอย่างเหลืออด ซึ่งมันก็จริงอย่างที่ไวท์พูดแหละ ตอนน
"แปลว่า ยูคือคนที่คุณพราวฟ้าทิ้งพี่ชัชไปแต่งงานด้วย" ไวท์ถามด้วยความอยากรู้แต่ไมเคิลกลับทำหน้างง จะไม่งงได้ยังไง ในเมื่อตอนที่พราวฟ้าแต่งงานกับเขา หล่อนบอกว่าโสด ไม่มีแฟน"ไอไม่เข้าใจ" ไมเคิลทำหน้านิ่วคิ้วขมวด"ไอเข้าใจทุกอย่างแล้ว พอเถอะ!" คำท้ายชัชบอกไวท์"ยูมาตามภรรยากลับใช่ไหม" ชัชถาม"เยส ใช่ๆ ฟ้าโกรธแล้วหนีกลับมา ไอต้องมาตาม".... "แล้วฟ้าบอกว่าจะแต่งงานกับยูด้วยนะ" ไมเคิลได้ทีก็ถามชัชให้หายแคลงใจ เพื่อจะได้มั่นใจว่า พราวฟ้ายังคงเป็นของเขา รักเขาตอนนี้ชัชมั่นใจว่าเข้าใจถูกต้อง ว่าไมเคิลเป็นสามีของพราวฟ้า"ไม่มีทาง เพราะไอกำลังจะมีลูกกับไวท์" ชัชตอบออกไปแล้วหันไปมองหน้าไวท์"คุณพราวฟ้าจะไม่พูดอะไรหน่อยหรอครับ? ถ้าไม่พูด ผมจะถือว่าผมเข้าใจถูกต้อง" ชัชถามย้ำ แต่กลับไม่มีเสียงใดๆเล็ดลอดออกมาจากปากพราวฟ้า"ฟ้า ยูควรต้องพูดกับชัช" ไมเคิลกล่าวเห้อ! พราวฟ้าถอนหายใจเฮือกใหญ่"ไม่มีอะไรจะพูด" สั้น ห้วน แข็ง จบ แล้วพราวฟ้าก็วิ่งออกไป ก่อนที่มิสเตอร์ไมเคิลจะวิ่งตามภรรยาออกไป เขาปล่อยให้ชัชชวีร์อยู่กับไวท์ในบ้านเขาสองคนไวท์เห็นดังนั้นจึงเดินออกเพื่อกลับบ้านตัวเอง"เอ้า! ไวท์ เดี๋ยวก่อน รอ
"ทำไมยูถึงต้องไปบ้านหลังนั้นด้วย?" เมื่อไมเคิลเดินเข้ามาก็โดนพราวฟ้ายิงคำถามใส่ทันที"วอทส?" ไมเคิลทำหน้างง เพราะเขาไม่เข้าใจประโยคภาษาไทยที่พราวฟ้าพูดรัวๆใส่พราวฟ้าจึงถามไมเคิลเป็นภาษาอังกฤษ พร้อมกับอาการไม่พอใจเป็นอย่างมากที่เห็นไมเคิลเดินออกมาจากบ้านหลังข้างๆ"เป็นบ้านของไวท์ เลขาชัชไง ยูจำได้ไหม?ไวท์จะทำอาหารไทยให้ฉันกับยูกิน" ไมเคิลตอบกลับเป็นภาษาไทยพราวฟ้าตัวแข็งทื่อเมื่อรู้ว่าเป็นบ้านของไวท์ แปลว่าที่หล่อนมาหาไมเคิลที่นี่ เลขาของชัชก็ต้องรู้สิ เมื่อคิดได้แบบนั้นก็ยิ่งกลัว กลัวว่าไวท์จะเอาไปบอกชัชชวีร์ ชายหนุ่มที่พราวฟ้าหมายมั่นต้องการมาครอบครอง พราวฟ้าไม่รู้ว่าไวท์ลาออกมาแล้ว แต่ทำไมแม่เลขานั่นถึงต้องทำอาหารให้ไมเคิลกินด้วยล่ะ คิดจะอ่อยไมเคิลอีกคนล่ะสิ จะจับปลาสองมือเลยทีเดียว หึ! ไม่มีทางซะหรอก"แล้วทำไมไวท์ต้องทำอาหารให้ยูกิน ไอไม่เข้าใจ" พราวฟ้าถามต่อ"และฉันก็ไม่อยากกินอาหารที่ยายนั่นทำ แอม นอท โอเค " พูดเสร็จก็เบือนหน้าหนี ไมเคิลรู้ว่าพราวฟ้าเป็นคนงี่เง่าเอาแต่ใจตัวเองมาก เขารีบเข้าไปกอด ปลอบ เพื่อให้หญิงสาวคลายความโกรธ"โอะ! ขอโทษค่ะ" ไวท์พูดแทรกขึ้น เมื่อเห็นทั้งสองกอด