บทที่ 3 /2 มหาธาตุหยินหยาง

บทที่ 3/2 มหาธาตุหยินหยาง

"โอ้ นี่มันธาตุลมเหมือนกับของฮูหยินเลยเจ้าค่ะ" ดวงตาสองคู่จดจ้องลมหมุนสีเขียวอ่อนบนฝ่ามือเล็กอย่างยินดี พวกนางดีใจที่หวังลี่ถิงมีธาตุลมเหมือนมารดา หาใช่ธาตุไฟเหมือนบุรษใจดำผู้นั้น!

หวังลี่ถิงเก็บพลังของตน ก่อนขอให้แม่นมและสาวใช้ตามนางเข้าไปห้องนอน เอ่ยขอให้ทั้งสองนั่งลงบนตั่ง พลางหันไปพูดกับนกกระเต็น

"เสี่ยวหลาน ช่วยดูให้ถิงเอ๋อร์ทีว่ามีใครอยู่แถวหน้าบ้านหรือด้านหลังหรือเปล่า"

"ได้เลย" นกกระเต็นผละออกไปตามคำขอ ครู่หนึ่งจึงบินกลับมาหาเด็กหญิง

ยามได้รับคำตอบว่ารอบบ้านปลอดคน หวังลี่ถิงจึงหันมาหาแม่นมและสาวใช้ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ที่มองอย่างไรก็น่าเอ็นดูที่สุดในสายตาของผู้ใหญ่ทั้งสอง

"แม่นมเจ้าคะ พี่ชุนอิ่งเจ้าคะ สิ่งที่ถิงเอ๋อร์กำลังจะบอก เป็นเรื่องสำคัญมากเจ้าค่ะ และถิงเอ๋อร์ก็ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรดี แต่ก่อนอื่น ถิงเอ๋อร์อยากให้พวกท่านสัญญาก่อนเจ้าค่ะว่าจะไม่ตกใจ"

แม่นมชุนหงหันมาสบตากับหลานสาว คล้ายกำลังสื่อสารว่าวันนี้คุณหนูดูมีลับลมคมนัยแปลกๆ ทั้งสองพยักหน้าให้กัน ก่อนหันมาตอบรับคำของเจ้านายตัวน้อยอย่างพร้อมเพรียง

"พวกเราสัญญาว่าจะไม่ตกใจเจ้าค่ะคุณหนู!"

เมื่อยินได้ดังนั้นหวังลี่ถิงก็ระบายยิ้มกว้าง หลับตาลงพร้อมกำมือน้อยๆทั้งสองข้าง สูดหายใจเข้าลึก ปล่อยลมหายใจออก และแบมือสองข้างออกพร้อมกัน

ฟึ่บบ!

พลังธาตุสีทองอบอุ่นเปล่งประกายเจิดจ้าอยู่บนมือขวา ลูกไฟพลังธาตุสีดำแผ่ไอเย็นปรากฏอยู่บนมือซ้าย หวังลี่ถิงแย้มยิ้มด้วยความภาคภูมิใจให้แม่นมและสาวใช้ของตน

"ถิงเอ๋อร์ไม่ได้มีแค่ธาตุลมนะเจ้าคะ ยังมีธาตุแสงกับธาตุมืดด้วยเจ้าค่ะ"

แม่นมชุนและชุนอิ่งนิ่งงันตาค้าง หลังจากพวกนางทั้งสองประจักษ์แจ้งว่า คุณหนูของตนมีพลังธาตุแสงและธาตุมืดสุดแสนหายากตื่นขึ้นมาด้วย ทั้งคู่ไม่ได้แสดงอาการตกใจตามที่ให้สัญญา ทว่า…

เฮือกกก!! คราวนี้ทั้งแม่นมและสาวใช้ ตาเหลือกหงายหลังลมจับลงไปกองอยู่บนตั่งตามคาด

"ห๊าาา!! แม่นมเจ้าคะ พี่ชุนอิ่งเจ้าคะ ไหนพวกท่านสัญญากับถิงเอ๋อร์ว่าจะไม่ตกใจอย่างไรเจ้าคะ!! ไหงเป็นแบบนี้ไปได้ล่ะเนี่ย เสี่ยวหลาน จวี๋จื่อช่วยข้าที!" หวังลี่ถิงหน้าตาตื่น ส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากสหายเสียงหลง

เสี่ยวหลานยกปีกขึ้นมาปิดหน้าอย่างอ่อนใจ ส่วนจวี๋จื่อก็ยกอุ้งเท้าของมันขึ้นมาปิดหน้าเช่นเดียวกัน ความโกลาหลอลม่านพลันบังเกิดขึ้นในห้องนอนของหวังลี่ถิงอีกรอบ

ราวหนึ่งเค่อต่อมาแม่นมชุนและชุนอิ่งก็รู้สึกตัว ร่างเล็กรีบยื่นจอกชาใส่น้ำผึ้งให้ทั้งสองจิบตามคำแนะนำของเสี่ยวหลานผู้รอบรู้

"คุณหนู เมื่อตะกี้เกิดอะไรขึ้นเจ้าคะ แม่นมสับสน" แม่นมชุนเริ่มไม่แน่ใจ ตกลงว่าเมื่อสักครู่นางฝันไปหรือสิ่งที่เห็นเป็นความจริงกันแน่ หรือเป็นเพราะนางเริ่มอายุมากขึ้นเลยเห็นภาพหลอน?

"นั่นสิเจ้าคะคุณหนู" ชุนอิ่งที่ยังสะลึมสะลืออยู่เล็กน้อย ยกมือนวดขมับ สงสัยว่าช่วงนี้นางปักผ้าเยอะหน่อยไป เลยทำให้ตาลายมองเห็นลายผ้า หน้าตาเหมือนลูกไฟสีทองและดำบนฝ่ามือของคุณหนู

ร่างเล็กหายใจออกมาแผ่วเบา บอกกล่าวทั้งสองด้วยวาจา แทนการแสดงพลังธาตุให้ดู เพื่อกันพวกนางเป็นลมอีกรอบ! กล่าวจะช่วยให้ฟื้นได้ทำเอานางกับจวี๋จื่อแทบหมดแรง

"นอกจากพลังธาตุลมที่ตื่นขึ้น ถิงเอ๋อร์ยังมีธาตุแสงและธาตุมืดตื่นขึ้นมาด้วยเจ้าค่ะ"

'ชัดเลยพวกนางไม่ได้เห็นภาพหลอน!' แม่นมชุนและชุนอิ่งเผยสีหน้าเหลือเชื่อ

"ขอ ขอแม่นมดูไฟธาตุต้นกำเนิดของคุณหนูอีกรอบเถอะนะเจ้าคะ" ชุนหงวางจอกชาลงกล่าวกับหวังลี่ถิงปากคอสั่น

หวังลี่ถิงไม่ปฏิเสธ แสดงไฟธาตุให้ดูตามคำขอ จากนั้นจึงเล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับนางเมื่อคืนนี้ให้ผู้ใหญ่ทั้งสองฟัง

"ดาวตก ก้อนหินรสชาติเค็มๆมันๆ จากนั้น……" แม่นมชุนยกนิ้วโป้งขึ้นมากัด นั่งพึมพำกับตัวเองอยู่ชั่วขณะหนึ่ง

"การที่คุณหนูได้ครอบครองมหาธาตุหยินหยางพร้อมกันแบบนี้ ทั้งมหาพิภพทงเทียนเหอเกรงว่าท่านจะเป็นคนแรกและคนเดียวเจ้าค่ะ" คุณหนูของนางบทพลังธาตุจะตื่น ก็มาทีเดียวพร้อมกันสามธาตุ เรียกว่าสวรรค์ลิขิตได้หรือไม่นะ

"อ่าาา ในเมื่อถิงเอ๋อร์มีถึงสามธาตุ การฝึกฝนต้องทำอย่างไรเจ้าคะแม่นม ถิงเอ๋อร์ อยากเก่งไวๆ จะได้กลับไปอวดท่านพ่อและทุกคนที่เมืองหลวง" ยามเอ่ยถึงบิดาใบหน้าเล็กเต็มไปด้วยความวาดหวัง นางอยากให้ท่านพ่ออุ้มนาง กอดนางเหมือนอย่างที่ท่านพ่อกอดน้องหญิงรองและน้องสามบ้าง

ครั้นแม่นมได้ยินเช่นนั้น แววตาของนางพลันเข้มขึ้น สองมือกำเข้าหากันแน่แน่น แค่นเสียงในใจอย่างขุ่นเคือง

‘เฮอะ! บุรุษแล้งน้ำใจผู้นั้น หากคุณหนูลืมไปคงจะดีกว่า หรือว่าข้าควรบอกความจริงกับคุณหนูดี…’

*จุดเหยินจง : ตำแหน่งอยู่ตรงร่องใต้จมูก แบ่งออกเป็นสามส่วน จุดเหยินจงจะอยู่ห่างลงมาจากจมูก 1/3 หรือ อยู่เหนือริมฝีปาก 2/3