ตอนที่ 9 คืนสุข

ทันทีที่ประตูรั้วบ้านถูกเปิดออก รถชารุกก็แล่นเข้ามาจอดโดยมีรถของอัญรัตน์ขับตามเข้ามาติดๆ

“นั่นรถของคุณอัญไม่ใช่เหรอคะ”

“อืม อย่าลืมทำหน้าที่ของคุณให้ดีก็แล้วกัน” ชารุกย้ำด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด เมื่ออดีตคนรักยังพยายามที่จะมาตามตื๊อเขา ทั้งๆ ที่รู้ว่าเขามีกุสุมาอยู่ข้างกายแล้ว

นายหัววัยสามสิบหกเดินลงจากรถแล้วอ้อมมาเปิดประตูให้กุสุมาด้วยสีหน้าที่ปรับเป็นนุ่มนวลและอบอุ่นจนเธอเผลอใจเต้นไปกับเขาไม่ได้

อัญรัตน์ที่เดินลงมาจากรถเธอรีบตรงเข้าไปทักทายเขาแล้วมองกุสุมาที่คล้องแขนของเขาเอาไว้ด้วยสายตาที่ไม่พอใจ

“มีธุระอะไรกับผมหรือเปล่า”

“อัญจะมาเรือนหอของเราไม่ได้เลยเหรอคะ” เธอถามด้วยน้ำเสียงที่ยียวน ตั้งใจพูดให้กุสุมารู้ว่าเธอกับเขานั้นเคยมีความทรงจำร่วมกันที่นี่

“คุณเข้าบ้านไปก่อนนะแก้ว” ชารุกหันไปพูดกับเธอเสียงนุ่มแล้วยิ้มให้เธอด้วยความอ่อนโยน ก่อนจะหันไปมองอัญรัตน์ด้วยสายตาที่แข็งกร้าว

“ผมมีเรื่องต้องเคลียร์กับเธอนิดหน่อย” เขาพูดเสียงเข้ม

“ถ้างั้นรีบตามมานะคะ แก้วจะขึ้นไปอาบน้ำรอคุณข้างบน” กุสุมาพูดแล้วอมยิ้มด้วยความกระดากในสิ่งที่ตนเองพูดไป แก้มของเธอแดงเรื่ออมยิ้มให้กับเขาอย่างมีความหมาย

“ครับ” เขายิ้มตอบเธอ ก่อนจะหันมาลดยิ้มมองหน้าอัญรัตน์ที่ยืนมองกุสุมาตาขวางอยู่

“มีอะไรก็พูดมา”

“นี่คุณจะไม่เชิญอัญเข้าไปคุยในบ้านก่อนเหรอคะ”

“ไม่จำเป็น” เจ้าของบ้านหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ยี่หระ

“คุณพ่อให้มาเชิญไปงานวันเกิดของท่านในสัปดาห์หน้า” อัญรัตน์พูดแล้วหยิบการ์ดเชิญให้กับเขา

ชารุกรับการ์ดเชิญเอาไว้ตามมารยาทแล้วขับไล่เธอทางสายตาแต่อัญรัตน์ก็ยังไม่ยอมกลับไปง่ายๆ

ในตอนนั้นเองกุสุมาก็ย้อนกลับมาแล้วเข้าไปกอดแขนของเขาเอาไว้

“ไหนบอกจะไปอาบน้ำรอผมไง” เขาหันไปถามเธอเสียงนุ่มจนอัญรัตน์หมั่นไส้

“แก้วเปลี่ยนใจแล้ว แก้วอยากอาบน้ำพร้อมคุณ นะคะ ขึ้นไปพร้อมแก้วนะ” เธอออดอ้อนเขาเท่าที่ตนเองจะนึกคำพูดออก

“หน้าด้าน” อัญรัตน์พูดขึ้นมาแล้วจ้องหน้าอีกฝ่าย ตั้งใจจะเปิดศึกซึ่งๆ หน้า

“เอ่อ ด่าตัวเองแบบนี้ไม่ดีมั้งคะ จริงๆ การที่เจ้าของบ้านไล่ให้กลับแล้วไม่ยอมกลับก็ควรใช้คำนี้ แต่แก้วว่ามันแรงไปหน่อย” กุสุมาตอบกลับไปอย่างใสซื่อ ท่าทางไม่ทุกข์ไม่ร้อนของเธอทำให้อัญรัตน์กำมือแน่นด้วยความโกรธ

“คุณปล่อยให้มันมายืนว่าอัญแบบนี้ได้ยังไงคะ”

“แก้วด่าคุณตอนไหน เท่าที่ผมได้ยินมันไม่ใช่นะ” ชารุกพูดเสียงเรียบ กระตุกยิ้มที่มุมปากซ้ายด้วยความพอใจ

“ฉันถามจริงๆ เถอะคุณไปคว้าเด็กคนนี้มาจากไหน”

“กลับไปเถอะอัญ ผมต้องการพักผ่อน” เขาไล่เธออีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเฉยชา

“อัญไม่มีวันยอมแพ้หรอก อยู่ๆ คุณก็พามันมาเปิดตัว ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่มีวี่แววเลยว่าจะมีใคร คุณรู้จักมันไม่นานก็หลงมารยาของมันจนพามาอยู่ที่นี่ ผู้หญิงคนนี้มันจะเข้ามาปอกลอกคุณ คอยดูสิ”

“ไม่มีวัน แก้วไม่ใช่คนแบบนั้น” ชารุกพูดแล้วหันไปยิ้มให้กับกุสุมาแล้วโอบเอวเธอรั้งเข้ามาหาตัว

“แกหวังเงินทองของชารุกเท่านั้นสินะ เด็กขนาดนี้จะมาเป็นคนรักของเขาได้ยังไงกัน หรือจะบอกว่ารักเขาอย่างนั้นเหรอ” อัญรัตน์หันไปถามกุสุมาเสียงกร้าว

“ไม่ค่ะ” กุสุมาตอบแล้วยิ้มมองอัญรัตน์ตั้งแต่หัวจรดเท้า โดยใช้สายตาดูถูกอย่างในละครหลังข่าว รับบทนางเอกที่สู้คน

“ไม่ยุ่งเรื่องของคนอื่นสิคะคุณอัญ คุณเองที่เป็นฝ่ายทิ้งคุณชารุกไป แล้วตอนนี้จะมาทำตัวเป็นหมาหวงก้างไม่ได้นะคะ กลับไปเถอะค่ะ เลิกมารบกวนเวลาแห่งความสุขของพวกเราเสียที” หญิงสาวพูดออกมาแล้วเหยียดยิ้มให้น่าหมั่นไส้ที่สุด

“แก...”

“เราขึ้นไปอาบน้ำดีกว่าค่ะ เหนียวตัวมากแล้ว” กุสุมาคล้องแขนชารุกให้เขาเดินไปพร้อมกับเธอ ทิ้งให้อัญรัตน์ยืนกำมือตัวสั่นเทาด้วยความโกรธจัด

“คอยดูเถอะ ฉันจะกระชากหน้ากากของแกออกมาให้ได้” เธอพูดออกมาด้วยความเจ็บใจ แล้วยอมกลับออกไปเพราะอยู่ต่อก็คงไม่มีประโยชน์

**********************

ชารุกเดินออกมาจากห้องน้ำเห็นกุสุมากำลังหวีผมอยู่ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง เขาเดินมาอยู่ด้านหลังของเธอแล้วเอามือวางบนไหล่ทั้งสองของหญิงสาว

“วันนี้คุณทำได้ดีมาก เห็นแบบนี้ก็ร้ายไม่เบานะ”

“แก้วตื่นเต้นแทบตายเลยค่ะ จำมาจากละครทั้งนั้น” เธอบอกเขาแล้วอมยิ้มหน่อยๆ รู้สึกตื่นเต้นกับแผงอกของเขาที่สะท้อนในกระจกตรงหน้าของตนเอง

“จะว่าไปทำไมคุณไม่ไล่เธอไปตรงๆ ล่ะคะ”

“ผมพูดแรงพูดตรงกับอัญไปทุกครั้ง แต่เธอก็ดูเหมือนว่าจะไม่สนใจและพยายามจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมให้ได้ คุณก็น่าจะดูออกไม่ใช่เหรอว่าเธอพยายามแค่ไหน”

“แล้วคุณจะไปงานวันเกิดพ่อเธอไหมคะ”

“ก็คงต้องไปเพราะว่าครอบครัวของเธอก็มีหน้ามีตาพอสมควร หากผมไม่ไปก็คงจะดูเป็นการเสียมารยาท” ชารุกพูดด้วยความลำบากใจก่อนจะบางอย่างออกแล้วสบตากับกุสุมาผ่านกระจก

“จริงสิ คุณเรียนจบอะไรมา”

“แก้วจบแค่มัธยมปลายค่ะ ไม่ได้เรียนต่อเพราะไม่มีเงินเรียน ทำไมเหรอคะ” เธอถามด้วยความสงสัยว่าเขามีแผนจะทำอะไรอีก

“ผมอยากให้คุณไปช่วยงานของผม อยากให้เราตัวติดกันตลอดเวลา”

“ได้สิคะ แก้วเรียนรู้งานไว ถ้าคุณสอนแก้วรับรองว่าแก้วต้องทำได้แน่ๆ แก้วอยากทำงานที่เป็นงานจริงๆ งานที่ใช้สมองและความสามารถ” กุสุมาพูดด้วยความตื่นเต้น

“แล้วอย่ามาบ่นทีหลังว่างานหนักก็แล้วกัน” เขาบอกเธอแล้วค่อยๆ เลื่อนมือลูบไล้ที่ต้นแขนผ่านเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวที่เธอสวมใส่ แล้วเลื่อนมือลงไปที่เนินอกของเธอทำให้กุสุมาตัวสั่นเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าสิ่งที่เขาต้องการกำลังจะเกิดขึ้น

“พร้อมแล้วใช่ไหม” เขาถามเสียงพร่าต่ำ ไม่อยากบังคับจิตใจใคร

“ค่ะ” เธอตอบแล้วก้มหน้าอย่างเอียงอาย

นายหัวหนุ่มจับเธอลุกขึ้นยืนหันหน้ามาทางจน กระตุกสายรัดเอวถอดชุดคลุมอาบน้ำของกุสุมาออกไป เผยให้เห็นรูปร่างที่หน้าเชยชมของเธอ แล้วชารุกก็ยิ้มด้วยความพอใจ

เขาดึงผ้าเช็ดตัวของตนออกไปให้ผลทาง รั้งเจ้าของร่างบางให้มารับจูบจากตน หญิงสาวอ่อนระทวยไปกับจูบที่วาบหวามนั้นแล้วกอดคล้องคอเขาเอาไว้

ชายหนุ่มจูบเธอจนพอใจ ดันตัวเธอถอยหลังไปที่เตียงนอนแล้วทิ้งตัวลงไปทาบทับเล้าโลมเธอด้วยสัมผัสและปลายลิ้นของตน จนหญิงสาวครางออกมาในลำคอเบาๆ แอ่นกายรับการปรนนิบัติจากเขาอย่างเต็มใจ

ชารุกคร่อมทับบนตัวเธอดำเนินบทรักอย่างนุ่มนวลและช่ำชอง สอดแทรกความเป็นชายเข้าไปแล้วโยกกายบดเบียดกันอย่างนุ่มนวลในตอนแรก แล้วจึงค่อยๆ ปล่อยหมัดเด็ดออกมามัดใจเธอด้วยการวาดลีลาที่แสนดุดัน

กุสุมาร้องครางเสียงหลง กอดเขาเอาไว้และใช้มือจิกแผ่นหลังเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ได้รับ

“อย่าหยุดนะคะ” หญิงสาวครางกระเส่าข้างใบหูเรียกร้องให้เขากระทำเธออย่างลืมตัว

ร่างกายทั้งสองเคลื่อนเข้าหากันเป็นจังหวะที่แสนเร่าร้อนในหลายท่าทางที่ชารุกบรรจงมอบให้

บทรักในคืนนี้จะจบลงไปด้วยท่าที่เขาให้เธอคลานคุกเข่า กุสุมาตัวอ่อนลงไปภายใต้อ้อมแขนที่แข็งแกร่งของเขา ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกไปทำความสะอาดร่างกาย

ในขณะที่ฝ่ายชายนั้นยิ้มออกมาอย่างพอใจที่ได้เชยชมเธอหลังจากอดกลั้นมาหลายคืนแล้ว

**********************