ตอนที่ 8 สถานะที่ชัดเจน

เมื่อกลับมาถึงฝั่งชารุกได้พากุสุมาไปที่รีสอร์ตริมทะเลของตนต่อเพราะไม่อยากเสียเวลาพาเธอย้อนกลับไปส่งบ้าน และอยากเปิดตัวเธอในฐานะคนรักของตนอย่างเป็นทางการ

“ให้แก้วช่วยทำอะไรไหมคะ”

“ช่วยนั่งเป็นกำลังใจให้ผมก็พอ” เขาพูดเป็นนัยถึงสิ่งที่พูดอยู่บนเกาะทำให้กุสุมายิ้มออกมาที่เขารู้จักพูดหยอกล้อกับเธอ

“แล้วอย่าลืมนะว่าคุณอยู่ในฐานะคนรักของผม แค่ทำตัวให้ดูดีและแสดงความเป็นเจ้าของผมเท่านั้นก็พอ” เขาพูดตัดความหวังเธอด้วยการบอกว่าทั้งหมดมันคือหน้าที่ แล้วนั่งดูเอกสารที่วางบนโต๊ะ

ในตอนนั้นเลขานุการของเขาก็เคาะห้องแล้วเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม “นายหัวจะรับกาแฟเพิ่มไหมคะ”

“ไม่ล่ะ แค่จะแวะมาเซ็นเอกสารเดี๋ยวก็กลับแล้ว”

“แล้วแขกของนายหัวล่ะคะ” เธอถามแล้วหันมายิ้มให้กับกุสุมาเล็กน้อย

“คุณจะรับน้ำส้มหรือกาแฟไหม” เขาหันมาถามเธอด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล

“แก้วขอน้ำส้มก็ได้ค่ะ”

“ถ้าอย่างนั้นเอาน้ำส้มมาให้คุณแก้ว” ชารุกหันไปบอกกับเลขาของตนด้วยน้ำเสียงที่แตกต่างกับที่พูดกับกุสุมา ทำให้เลขานุการสาวพอเดาออกว่าหญิงสาวคนนี้ต้องเป็นคนสำคัญของเจ้านายของตนแน่นอน

“คุณต้องทำถึงขนาดนี้เลยเหรอคะ” กุสุมาพูดกับเขาหลังจากที่เลขานุการออกไปแล้ว ไม่อยากเชื่อว่าเขาจะทำเหมือนว่าเธอเป็นคนรักของเขาจริงจังขนาดนี้

“อย่าบอกนะคะว่าที่นี่มีผู้หญิงที่มากวนใจคุณอีกคน”

“อย่าใช้คำว่าอีกคนเลย หลายคนเลยแหละ เพียงแต่ว่าหลักๆ คือสองคนนั้น ส่วนคนอื่นๆ ก็ไม่ถือเป็นปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น” เขาพูดออกมาตามตรง เขาไม่ใช่ผู้ชายที่เอาผู้หญิงมาพูดนินทาลับหลัง เพียงแต่บอกถึงสถานการณ์ที่ตนเองเจอให้กับเธอฟังก็เท่านั้น

 “อย่าบอกนะคะ ว่าเลขาของคุณก็เป็นหนึ่งในนั้น” เธอถามแล้วทำตาโต

“ใช่ และคนอื่นๆ ที่อยากเป็นนายหญิงของที่นี่” เขาตอบคำถามแล้วมองเธอเป็นนัยว่าจะถามหรือพูดอะไรเขาอีก

“จริงสิคะ ฉันอยากได้โทรศัพท์ราคาถูกๆ สักสองเครื่องจะได้หรือเปล่าคะ”

“ได้สิเดี๋ยวเสร็จจากนี่ผมพาคุณไปซื้อ”

“ฉันจะซื้อโทรศัพท์แล้วส่งให้พ่อแม่เครื่องหนึ่ง เอาไว้ติดต่อฉัน” เธออธิบายให้เขาฟังถึงเหตุผลที่ต้องการสองเครื่อง

“จริงๆ คุณไม่ต้องอธิบายให้ผมฟังหรอก อยากทำอะไรก็ทำไปเลย”

“ฉันก็แค่อยากให้คุณรู้ว่าฉันจะเอาเงินของคุณไปใช้ทำอะไรก็เท่านั้น”

“เอาเถอะ เอาเป็นว่าได้เงินผมไปเท่าไหร่ก็ตอบแทนผมให้มีความสุขเท่านั้นก็แล้วกัน” ชารุกพูดแล้วยกยิ้มมีเลศนัยทำให้เธออดที่จะหน้าแดงเรื่อ รู้ความหมายของเขาดีว่าอย่างไรคืนนี้ก็คงจะมีอะไรเกิดขึ้น หลังจากที่เขาให้เธอเตรียมใจมาหลายวัน

“มานี่สิ” เขาเรียกเธอให้เข้าไปหา

กุสุมางงเล็กน้อยแต่ก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปหาเขาแต่โดยดี เขาดึงเธอลงไปนั่งที่ตัก ทำให้เธอประหม่าเล็กน้อยเมื่อใกล้ชิดกับเขาอย่างนั้น

“คุณจะทำอะไรคะ” กุสุมาถามเสียงสั่นด้วยความประหม่า เพราะตอนนี้เธอกำลังรู้สึกได้ว่าก้นของเธอสัมผัสอะไรบางอย่างที่แข็งแกร่งอยู่

“คอยดูก็แล้วกัน” เขาพูดแล้วเชยคางเธอขึ้นมาสบตา กุสุมามองแววตาปรารถนาของเขาด้วยความตื่นเต้น

เมื่อเช้าเขายังดูเป็นชารุกคนเคร่งขรึม พอกลับมาจากเกาะก็กลายเป็นชารุกที่ดูขี้เล่นและอารมณ์ดี ทำให้เธอทำตัวไม่ถูก

เขาประทับจูบที่ริมฝีปากของเธออย่างแผ่วเบา ในตอนนั้นประตูห้องถูกเคาะและตามมาด้วยเสียงเปิดประตูของเลขานุการสาวของเขา

กุสุมาดันตัวเขาออกด้วยความตกใจ ขณะที่อิงอรยืนอึ้งเมื่อเห็นว่าเจ้านายของตนกำลังจูบอยู่กับผู้หญิงที่เขาพามาด้วย

“ขอโทษค่ะนายหัว”

“วันหลังถ้าเคาะห้องแล้วรอให้ผมอนุญาตก่อนถึงเข้ามา” เขาบอกเธอเสียงเรียบ ยังคงรั้งกุสุมาให้นั่งบนตักของตน

“ค่ะ” เลขานุการสาวรีบละล่ำละลักพูด วางแก้วน้ำส้มลงที่โต๊ะรับแขกแล้วออกไปจากห้องโดยทันที

ชารุกดันตัวของกุสุมาออกไปแล้วยิ้มให้กับเธอ ทำให้หญิงสาวพึ่งนึกได้ว่าที่เขาทำไปทั้งหมดก็เป็นแค่การแสดงละครหลอกคนของเขาก็เท่านั้น

‘นั่นสินะ มันก็ต้องเป็นแค่นั้นอยู่แล้ว’

**********************

กุสุมาเลือกโทรศัพท์รุ่นธรรมดาและราคาถูกที่สุด เธอเลือกแบบปุ่มกดที่มีตัวเลขขนาดใหญ่เพื่อให้พ่อกับแม่ใช้งานได้สะดวก แม้ชารุกไม่ยอมให้เธอใช้โทรศัพท์ที่ตกรุ่นแบบนั้น แต่เธอก็ยืนกรานที่จะใช้แบบนี้

“แต่ว่าคุณคือคนรักของผม ขืนใช้แบบนี้ผมก็ขายหน้าแย่นะสิ”

“แต่ว่าแก้วเกรงใจ” เธอบอกเขาด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความเกรงใจและยืนยันที่จะเลือกรุ่นปุ่มกดให้ได้

“เอาอย่างนี้ ของคุณใช้ตัวนี้รุ่นใหม่ล่าสุด ส่วนของพ่อกับแม่คุณถ้ากลัวมันหายก็ใช้แบบปุ่มกดก็ได้ ถ้าหายก็จะได้ไม่ต้องไปเสียดายมัน” เขาเป็นคนตัดสินใจแทนเธอ ทำให้กุสุมาต้องตามใจเขา

เมื่อได้โทรศัพท์มาแล้วกุสุมาก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เพราะว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้สัมผัสกับโทรศัพท์ที่ราคาแพงแบบนี้ “ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ ที่คุณใจดีกับฉันขนาดนี้”

“อย่าลืมสิว่าผมจ้างคุณมาทำอะไร คนอย่างผมคิดจะทำอะไรก็ต้องทำให้ดีที่สุด คุณเองก็ต้องทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดเหมือนกัน” ชารุกพูดขณะที่ขับรถไปด้วย

“แล้วเรื่อง เอ่อ ที่ฉันนอนห้องเดียวกับคุณ คุณแค่แสดงให้คนในบ้านเข้าใจอย่างนั้น” เธอตัดสินใจถามเขาตรงๆ ไม่อยากคิดไปเองและจะได้เตรียมตัวรับมือกับเขาถูก

“ผมบอกแล้วไงว่าคนอย่างผมทำอะไรก็ต้องเต็มที่และสมจริง”

“แก้วไม่เข้าใจค่ะ” เธอบอกไปตามตรง ต้องการความชัดเจนจากเขา

“คนรักกัน เขาทำอะไรกันบ้าง ผมก็จะทำอย่างนั้นกับคุณ ยกเว้นความรักและการแต่งงานเท่านั้นที่คุณจะไม่มีวันได้รับจากผม ทีนี้เข้าใจหรือยัง” เขาบอกเธอเสียงเรียบ

“ค่ะ แก้วเข้าใจแล้ว” เธอตอบเขาเสียงเบา เข้าใจชัดเจนแล้วว่าตัวเองอยู่ในสถานะแบบไหน

“อย่าลืมสิว่าผมหมดเงินไปกับคุณเท่าไร คิดเสียว่ามันเป็นแค่งานงานหนึ่งของคุณก็แล้วกัน คุณอาจจะไม่มีอิสระจากผม แต่ว่าอย่างน้อยก็ดีกว่าคุณทำงานที่นั่น” เขาพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดออกมาตรงๆ

“ค่ะ แก้วเข้าใจ ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่ช่วยแก้วออกมา อยู่กับคุณแก้วไม่ได้รู้สึกว่าขาดอิสรภาพเลยสักนิด” เธอบอกเขาอย่างเอาใจ

“คุณเป็นฝ่ายป้องกันนะ ผมลืมบอกไป” เขาพูดเป็นนัยว่าให้เธอเป็นฝ่ายคุมกำเนิด

“เอ่อ ค่ะ” กุสุมาหน้าแดงเรื่อ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการขายศักดิ์ศรีของตนเอง แต่ว่าผลตอบแทนที่ได้รับจากเขามันก็สมน้ำสมเนื้อ และอย่างที่เขาพูด เธออยู่กับเขาดีกว่าตกนรกที่นั่น

สิ่งที่เกิดขึ้นแม้จะไม่ได้เกิดจากความรัก แต่มันก็เกิดจากความเต็มใจของเธอ เขาทั้งไถ่ตัวเธอออกมา ให้ใช้ชีวิตอยู่อย่างสุขสบาย ให้เกียรติเธอต่อหน้าคนอื่น แม้มันจะเป็นแค่การแสดงละครตบตาก็ตาม

แต่สิ่งที่เขาทำให้มันก็เกินกว่าที่คิดเอาไว้ มันทำให้เธอต้องยอมทำตามข้อเสนอของเขาอย่างเต็มใจ แม้จะไม่ต่างจากการขายตัวก็ตาม

**********************