ตอนที่ 10 แขกผู้มาเยือน

ในตอนเช้ากุสุมาตื่นมาด้วยอาการปวดระบมที่สะโพก เมื่อคืนนี้ชารุกวาดลวดลายกับเธออย่างไม่รู้จักอิ่มจนตอนนี้เธอรู้สึกหน่วงอยู่ภายใน สายตาจับจ้องมองดูนายหัววัยสามสิบหกด้วยสายตาที่หลงใหล

ความใกล้ชิดและสิ่งที่เขาแสดงละครทำดีกับเธอ ประกอบกับบทรักที่เขามอบให้มันทำให้เธอรู้สึกดีกับเขาเป็นอย่างมาก แต่ก็เพียงรู้สึกดีเท่านั้น กุสุมาไม่กล้าที่จะคิดอะไรเกินเลยไปกว่านี้เพราะเขาชัดเจนแล้วว่าเธอจะได้รับสิทธิ์คนรักของเขาทุกอย่าง ยกเว้นความรักและการแต่งงานที่เขาจะไม่มีวันยกมันให้กับเธอ

“คุณชารุกคะ ตื่นได้แล้วค่ะ” เธอปลุกเขาให้ตื่นขึ้นมา

ชารุกดึงเธอเข้าไปกอดแล้วลูบกลุ่มผมที่ตกลงมาบังแก้มของเธอด้วยความเอ็นดู “เมื่อคืนผมมีความสุขมาก”

“ค่ะ” เธอตอบรับแล้วก้มลงยิ้มอย่างเอียงอาย

“จริงสิคุณอายุเท่าไรแล้วถึงยี่สิบห้าหรือยัง” เขาถามเธอแล้วลูบไล้ที่ต้นแขน ตอนนี้มองเธอเป็นแค่ของเล่นชิ้นโปรดของตนเท่านั้น

“แก้วอายุยี่สิบค่ะ อีกสามเดือนก็จะอายุยี่สิบเอ็ดแล้ว” เธอตอบเขาไปตามความจริง

ชารุกนิ่งอึ้งไปสักพักมองดูหญิงสาวตรงหน้าที่เขาคิดว่าเธอแค่หน้าเด็กมาโดยตลอดเลยไม่ฉุกใจคิดว่าเธออายุน้อยจริงๆ

“สีหน้าคุณไม่ค่อยดีเลยนะคะ หรือว่าคุณกังวลว่าฉันเด็กไปจะทำหน้าที่คนรักได้ไม่ดี” เธอถามเขาด้วยความเป็นกังวล

“ผมคิดว่าคุณจะอายุมากกว่านี้เสียอีก นี่เราห่างกันตั้งสิบหกปีเลยเหรอ มิน่าล่ะอัญถึงไม่เชื่อว่าคุณกับผมเป็นคนรักกัน”

“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ถึงแก้วจะอายุยังน้อยแต่คุณก็เห็นแล้วนี่คะว่าฝีมือของแก้วเป็นยังไง เชื่อใจแก้วเถอะค่ะคุณเลือกคนไม่ผิดหรอก” กุสุมาบอกเขาด้วยน้ำเสียงที่สดใส

“อืม นั่นสินะ” ชารุกพยักหน้าน้อยๆ คิดว่าก็ดีที่ตัวเองได้คู่นอนวัยอ่อนแบบนี้ มันรู้สึกกระชุ่มกระชวยขึ้นมาก

“แล้วระหว่างอัญกับณี คุณคิดว่าคนไหนจะรับมือง่ายกว่า”

“สำหรับแก้วแล้วคุณอัญเธอร้ายแบบเปิดเผยรับมือง่ายกว่าแน่นอนอยู่แล้วค่ะ แต่สำหรับคุณณีเธอดูมีความแอบร้ายอยู่ลึกๆ คนแบบนี้แก้วเดาทางไม่ออกเลยค่ะว่าเธอจะมาไม้ไหน แต่เท่าที่คุณเล่ามา แก้วคิดว่าเธอน่าจะใช้ความใจอ่อนของคุณชารียาเป็นเครื่องมือในการเข้าหาคุณ ซึ่งความยากจะอยู่ตรงนี้”

ชารุกยิ้มอย่างพอใจที่หญิงสาวตรงหน้าคาดเดาทุกอย่างอย่างมีเหตุผลตรงกับที่เขาคิดเอาไว้ไม่มีผิด

“วันไหนผมว่างจะพาคุณไปซื้อชุดใหม่ก็แล้วกัน” เขาพูดพลางเขี่ยไรผมเธอเล่น

“แต่ที่คุณซื้อให้แก้วก็เยอะแล้วนะคะ”

“ผมหมายถึงชุดทำงานต่างหากล่ะ อย่างน้อยใส่ชุดที่เป็นทางการก็ทำให้คุณดูมีอายุและน่าเชื่อถือขึ้น จะได้เหมาะสมกับการเป็นคนรักของผมหน่อย”

“ยังไงก็ได้ค่ะ แก้วตามใจคุณ” เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวานแล้วดันตัวให้เขาลุกขึ้นไปอาบน้ำ

ชารุกยิ้มอย่างพอใจกับการถูกเอาใจในครั้งนี้แล้ว เขาลุกขึ้นไปที่ห้องน้ำอย่างอารมณ์ดี กุสุมามองแผ่นหลังที่มีกล้ามเนื้อของเขา แอบคิดในใจว่าหากเธอตกหลุมรักเขาขึ้นมาในสักวันเธอจะทำอย่างไรดี

“ถ้าในละคร นางเอกตกเป็นของพระเอกในครั้งแรกก็จะมีใจให้ แล้วในชีวิตจริงฉันจะเป็นแบบนั้นหรือเปล่า แต่หากมันเกิดขึ้นกับฉันจริง ฉันก็เป็นเพียงแค่ตัวประกอบที่แสดงเป็นคนรักของพระเอกก็เท่านั้นสินะ” กุสุมาพึมพำออกมาปลอบใจตัวเอง ก่อนที่จะลงไปข้างล่างเพื่อเตรียมอาหารเช้าให้เขาและฝากให้บุหงาทำธุระให้เธอ

**********************

ในตอนสายบุหงากลับมาจากไปตลาดและแวะทำธุระให้กับกุสุมา เธอเดินเข้ามานำของที่กุสุมาฝากซื้อมาให้ด้วยรอยยิ้มที่หยอกล้อ

“นี่ค่ะ ยาคุมกำเนิดที่คุณแก้วฝากพี่ซื้อ ทั้งแบบฉุกเฉินและแบบปกติ ส่วนนี่ใบเสร็จค่าส่งพัสดุที่คุณแก้วฝากให้พี่ไปส่ง เรียบร้อยดีใช่ไหมคะ”

“ขอบคุณพี่บุหงามากเลยนะที่ช่วยเป็นธุระให้ฉัน เงินทอนนี้พี่เก็บไว้เลยนะฉันยกให้”

“ใจดีจังเลยนะคะ คุณแก้ว” เสียงของภาวิณีดังขึ้นมาทำให้บุหงาต้องเลี่ยงออกไปเพื่อเตรียมน้ำมารับรองแขก

“สวัสดีค่ะคุณชารียา คุณณี มาหาคุณชารุกเหรอคะ”

“ใช่แล้วค่ะ” ชารียาตอบด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตร

“คุณชารุกออกไปทำงานตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ”

“ฉันทราบดีค่ะ พี่ชารุกนัดเราทานอาหารกลางวันที่นี่ ก็เลยมารอ” ภาวิณีพูดขึ้นมาเสียงเรียบแล้วมองกล่องยาคุมกำเนิดในมือของกุสุมาด้วยความไม่พอใจ

ชารียาเองก็สังเกตว่ากุสุมาซื้อยาคุมกำเนิด ถ้าอย่างนั้นเรื่องที่ว่าเธอเป็นผู้หญิงของชารุกและพักอยู่ด้วยกันที่นี่มันก็คงไม่เกินจริง ทำให้แอบลอบยิ้มอย่างพอใจและหันไปมองหน้าภาวิณีที่ตอนนี้คงอยากกรีดร้องแต่ก็ไม่สามารถทำได้

“พี่บุหงาพึ่งกลับมาจากตลาด ถ้าอย่างนั้นพวกคุณนั่งรอที่นี่ก่อนนะคะ แก้วขอตัวเข้าไปช่วยในครัวก่อนอาหารจะได้เสร็จเร็วๆ” กุสุมาบอกด้วยน้ำเสียงที่สุภาพ

ตั้งใจถือกล่องยาคุมกำเนิดเดินผ่านหน้าภาวิณีไปแล้วยิ้มให้เล็กน้อย เป็นนัยว่าเธอกับชารุกมีความสัมพันธ์ที่แนบแน่นต่อกัน

“พี่ต้องช่วยณีนะคะ เห็นนังเด็กนั่นไหม มันถือยาคุมเดินไปทั่วบ้าน คงตั้งใจแสดงตัวว่าเป็นเมียพี่ชารุก”

“จะทำอย่างไรได้ล่ะ ณีอยากมาให้เห็นกับตาพี่ก็พามาแล้วนี่ไง แก้วเขาอยู่ที่นี่กับพี่ชารุกจริงๆ พี่ว่าณีตัดใจเถอะ”

“ไม่มีทางค่ะ ผู้หญิงคนนี้ต้องเข้ามาที่นี่ด้วยจุดประสงค์ที่ไม่ดีแน่ เธอต้องการจับพี่ชารุก” ภาวิณียังไม่ยอมแพ้ แสดงความเอาแต่ใจออกมาด้วยความริษยาที่มีต่อกุสุมา

“ไม่หรอกพี่ว่าณีคิดมากไป ถ้าเธอคิดจะจับพี่ชารุกจริงๆ เธอคงไม่ซื้อยาคุมกำเนิดมาทานหรอกค่ะ คงปล่อยให้ตัวเองท้องเพื่อเร่งให้พี่ชารุกรีบแต่งงานกับเธอมากกว่า” ชารียาออกความเห็นอย่างที่คิด

เมื่อได้ยินอย่างนั้นภาวิณีก็ชักสีหน้าด้วยความไม่พอใจ เพราะตอนนี้ดูเหมือนว่าชารียานั้นเริ่มแสดงออกมาแล้วว่าไม่เต็มใจจะช่วยเหลือเธอ

“ตราบใดที่ทั้งสองคนนี้ไม่ได้แต่งงานกัน ณีก็ยังถือว่ามีหวัง มันอยู่ที่พี่ชารียาจะเต็มใจช่วยณีหรือเปล่าก็เท่านั้น พี่ก็รู้ว่าพี่ชารุกรักและตามใจพี่มากแค่ไหน แค่พี่บอกให้พี่ชารุกเลิกกับมัน ทุกอย่างก็จบแล้ว ” ภาวิณีพูดเหมือนเด็กที่เอาแต่ใจ

“แต่ถ้าทำอย่างนั้น พี่ชารุกนอกจากจะไม่ฟังแล้ว เขาอาจจะโกรธพี่จนไม่ไปเหยียบที่เกาะอีก พี่รู้จักนิสัยพี่ชายตัวเองดี พี่ชารุกไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายเรื่องส่วนตัว พี่ว่าณีใจเย็นก่อนเถอะ” ชารียาได้แต่พูดให้เธอใจเย็นลง

เธอไม่อยากพูดขัดใจอะไรอีกฝ่ายในตอนนี้ เพราะคนอย่างภาวิณีถ้าไม่พอใจอะไรก็จะแสดงความร้ายกาจและสร้างความวุ่นวายให้อย่างไม่รู้จบ

แม้เคยพูดกับสามีเรื่องให้ส่งตัวน้องสาวกลับไปหลายครั้ง แต่สามีของเธอก็ลำบากใจ เพราะพ่อกับแม่ของเขาเองก็อยากให้ภาวิณีเกี่ยวดองกันกับเธอในฐานะพี่สะใภ้เช่นกัน

**********************