All Chapters of ทาสรักนายหัวเถื่อน: Chapter 1 - Chapter 10

ในคืนต่อมากุสุมามาทำงานตามปกติในตำแหน่งพนักงานเสิร์ฟ แต่เธอถูกกดดันรอบด้านทั้งอาหารที่ต้องจ่ายซื้อทานเองและรวีเรียกใช้งานเธอเป็นอย่างหนักทำให้กุสุมานั้นแทบทนไม่ไหวเธอไม่มีเวลาแม้แต่เวลาจะเข้าไปแอบร้องไห้ในห้องน้ำ มันช่างเป็นสิ่งที่บีบคั้นหัวใจ ที่มันเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิตที่มาทำงานนี้“ลูกค้าวีไอพีสนใจเธอ เปลี่ยนเสื้อผ้าไปนั่งคุยกับเขาหน่อยสิ” รวีเดินเข้ามาบอกด้วยท่ากอดอกที่ดูเป็นต่ออยู่หลายขั้น“แต่ว่า..”“เธอเลือกเอกก็แล้วกันนะ จะยอมดีๆ หรือจะต้องถูกบีบจนตัวแตกถึงจะยอม ไม่แน่ว่าคืนนี้ฉันอาจจะส่งการ์ดขึ้นไปสอนบทเรียนให้เธอสักสองคน เผื่อติดใจแล้วอยากทำงานนี้” รวีพูดข่มขู่ออกมาอย่างนั้นทำให้กุสุมารู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมากถ้าไม่รับงานนี้อย่างไรคืนนี้ก็ต้องลูกน้องของที่นี่ยัดเยียดสิ่งที่น่ารังเกียจนั้นให้กับเธออยู่ดี สู้เธอยอมทำงานนี้ด้วยความเต็มใจจะไม่ดีกว่าหรือ“แล้วแก้วต้องทำยังไงบ้างคะ” เธอถามด้วยน้ำเสียงที่เหมือนกับคนหมดหนทางที่จะสู้ต่อไปแล้ว ศักดิ์ศรีของเธอได้จบสิ้นลงไปแล้วในคืนนี้“ไปเปลี่ยนชุดกับฉันก่อนสิ แขกคนนี้มาที่นี่ครั้งแรกเขาเป็นเพื่อนกับเจ้าของคลับนี้ เ

คืนแรกที่กุสุมาอยู่ร่วมห้องกับชารุกอย่างเป็นทางการ หญิงสาวถึงกับทำตัวไม่ถูก รู้อยู่ว่าเขาซื้อตัวเธอมาก็จริงแต่ว่าเขาก็มีข้อแลกเปลี่ยนให้เธอทำเพื่อเป็นการตอบแทน ดังนั้นเรื่องบนเตียงเขาควรจะพิจารณามันใหม่หลังจากที่เขาอาบน้ำเสร็จก็เข้ามานอนข้างเธอ กุสุมาตัวสั่นเทาเล็กน้อยกลัวว่าเขาจะทำอะไร แต่ว่าชารุกก็ไม่ได้แตะต้องตัวเธอเลย หญิงสาวจึงไม่ได้ถามเขาถึงเรื่องนั้น เพราะเกรงว่ามันจะกลายเป็นการชี้โพรงให้กระรอกเสียเปล่าๆในตอนกลางดึกที่เธอกำลังหลับอยู่มือของเขาก็มาพาดกอดเธอเอาไว้พร้อมกับดึงไปก่ายกอดราวกับเธอเป็นหมอนข้างของเขาอย่างไรอย่างนั้น ตอนแรกกุสุมาก็นอนตัวเกร็งแต่พอรู้ว่าเขาหลับอยู่เธอจึงค่อยๆ คลายตัวลงแล้วนอนหลับไปในอ้อมแขนนั้นชารุกรู้สึกตัวในตอนกลางดึกพบว่าตัวเองกำลังกอดเธออยู่ เขาก็ยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยตามประสาผู้ชาย กลิ่นกายของหญิงสาวทำให้เขารู้สึกได้ถึงการตื่นตัวแต่ก็ต้องระงับเอาไว้ ไม่อยากทำอะไรเธอในช่วงนี้จริงอยู่ว่าเขาบอกกับเธอไปว่าเขาซื้อตัวเธอมาแล้วก็ต้องเก็บเกี่ยวความสุขให้คุ้มค่า แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าสุภาพบุรุษอย่างเขาจะบังคับฝืนใจเธอ แม้เขาจะมีสิทธิ์อย่างเต็มที่ก็ตามแต่ถ้ามั

หลังจากที่อัญรัตน์กลับไปแล้วชารุกก็ดูจะนิ่งเงียบและดูเคร่งขรึมไปกว่าเดิมจนกุสุมาไม่กล้าที่จะชวนเขาพูดคุย เธอจึงได้แต่ทานอาหารไปเงียบๆพอทานอาหารเสร็จแล้วเขาก็ยังคงทำหน้าเคร่งเครียดอยู่ เธอพอเดาได้จากบทสนทนาระหว่างเขากับอัญรัตน์ก่อนหน้านี้ ว่าเธอเคยเป็นคนรักของเขาที่เกือบจะได้หมั้นกันและเธอได้ทิ้งเขาไปในงานหมั้น แต่เธอคงจะไปไม่รอดจึงได้หวนกลับมาหาเขา“คุณขึ้นไปอาบน้ำเข้านอนก่อนเลยนะ” เขาบอกเธอเสียงเรียบแล้วเดินไปที่เคาน์เตอร์เครื่องดื่มด้านหลังชาวหนุ่มนำเครื่องดื่มออกมาเทดื่มด้วยความหงุดหงิดและอารมณ์เสีย กุสุมาจึงรีบลุกจากโต๊ะอาหารแล้วขึ้นห้องไปก่อนตามที่เขาบอกดูจากการที่เขาดื่มเหล้าเพื่อดับอารมณ์หงุดหงิด เธอจึงคิดเอาเองว่าเขาคงยังมีใจให้กับอัญรัตน์อยู่ แต่คงโกรธแค้นที่ตนเองถูกทิ้งไปจึงพาตัวเธอมาแก้แค้นผู้หญิงคนนั้นด้วยการบอกว่าเป็นคนรักของเขาเพื่อให้อีกฝ่ายเจ็บช้ำชารุกเดิมเครื่องเดิมสีอำพันในมือด้วยความโกรธแค้น หลายต่อหลายครั้งที่อัญรัตน์มาตามตื้อขอคืนดีกับเขา เขาได้บอกเธอไปอย่างชัดเจนแล้วว่าทุกอย่างมันไม่สามารถกลับคืนไปเหมือนเดิมอีกแล้วทุกครั้งที่เจอหน้าเธอเขารู้สึกเจ็บใจในสิ่งที

เมื่อกลับมาถึงฝั่งชารุกได้พากุสุมาไปที่รีสอร์ตริมทะเลของตนต่อเพราะไม่อยากเสียเวลาพาเธอย้อนกลับไปส่งบ้าน และอยากเปิดตัวเธอในฐานะคนรักของตนอย่างเป็นทางการ“ให้แก้วช่วยทำอะไรไหมคะ”“ช่วยนั่งเป็นกำลังใจให้ผมก็พอ” เขาพูดเป็นนัยถึงสิ่งที่พูดอยู่บนเกาะทำให้กุสุมายิ้มออกมาที่เขารู้จักพูดหยอกล้อกับเธอ“แล้วอย่าลืมนะว่าคุณอยู่ในฐานะคนรักของผม แค่ทำตัวให้ดูดีและแสดงความเป็นเจ้าของผมเท่านั้นก็พอ” เขาพูดตัดความหวังเธอด้วยการบอกว่าทั้งหมดมันคือหน้าที่ แล้วนั่งดูเอกสารที่วางบนโต๊ะในตอนนั้นเลขานุการของเขาก็เคาะห้องแล้วเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม “นายหัวจะรับกาแฟเพิ่มไหมคะ”“ไม่ล่ะ แค่จะแวะมาเซ็นเอกสารเดี๋ยวก็กลับแล้ว”“แล้วแขกของนายหัวล่ะคะ” เธอถามแล้วหันมายิ้มให้กับกุสุมาเล็กน้อย“คุณจะรับน้ำส้มหรือกาแฟไหม” เขาหันมาถามเธอด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล“แก้วขอน้ำส้มก็ได้ค่ะ”“ถ้าอย่างนั้นเอาน้ำส้มมาให้คุณแก้ว” ชารุกหันไปบอกกับเลขาของตนด้วยน้ำเสียงที่แตกต่างกับที่พูดกับกุสุมา ทำให้เลขานุการสาวพอเดาออกว่าหญิงสาวคนนี้ต้องเป็นคนสำคัญของเจ้านายของตนแน่นอน“คุณต้องทำถึงขนาดนี้เลยเหรอคะ” กุสุมาพูดกับเขาหลังจาก

ในตอนเช้ากุสุมาตื่นมาด้วยอาการปวดระบมที่สะโพก เมื่อคืนนี้ชารุกวาดลวดลายกับเธออย่างไม่รู้จักอิ่มจนตอนนี้เธอรู้สึกหน่วงอยู่ภายใน สายตาจับจ้องมองดูนายหัววัยสามสิบหกด้วยสายตาที่หลงใหลความใกล้ชิดและสิ่งที่เขาแสดงละครทำดีกับเธอ ประกอบกับบทรักที่เขามอบให้มันทำให้เธอรู้สึกดีกับเขาเป็นอย่างมาก แต่ก็เพียงรู้สึกดีเท่านั้น กุสุมาไม่กล้าที่จะคิดอะไรเกินเลยไปกว่านี้เพราะเขาชัดเจนแล้วว่าเธอจะได้รับสิทธิ์คนรักของเขาทุกอย่าง ยกเว้นความรักและการแต่งงานที่เขาจะไม่มีวันยกมันให้กับเธอ“คุณชารุกคะ ตื่นได้แล้วค่ะ” เธอปลุกเขาให้ตื่นขึ้นมาชารุกดึงเธอเข้าไปกอดแล้วลูบกลุ่มผมที่ตกลงมาบังแก้มของเธอด้วยความเอ็นดู “เมื่อคืนผมมีความสุขมาก”“ค่ะ” เธอตอบรับแล้วก้มลงยิ้มอย่างเอียงอาย“จริงสิคุณอายุเท่าไรแล้วถึงยี่สิบห้าหรือยัง” เขาถามเธอแล้วลูบไล้ที่ต้นแขน ตอนนี้มองเธอเป็นแค่ของเล่นชิ้นโปรดของตนเท่านั้น“แก้วอายุยี่สิบค่ะ อีกสามเดือนก็จะอายุยี่สิบเอ็ดแล้ว” เธอตอบเขาไปตามความจริงชารุกนิ่งอึ้งไปสักพักมองดูหญิงสาวตรงหน้าที่เขาคิดว่าเธอแค่หน้าเด็กมาโดยตลอดเลยไม่ฉุกใจคิดว่าเธออายุน้อยจริงๆ“สีหน้าคุณไม่ค่อยดีเลยนะคะ หรือ