LOGINตอนที่ 12 หลงใหล
ภายในบ้าน
เรียวลิ้นอุ่นเกี่ยวกระหวัดกันไปมา แม้นี่จะเป็นจูบครั้งแรกแต่ฉันก็พอมีพื้นฐานอยู่บ้าง
เราสองคนกำลังจูบกันอย่างนัวเนียอยู่บนโซฟากลางบ้าน ตอนนี้ฉันนั่งคร่อมอยู่ตักของคุณเตย์ มือใหญ่ข้างหนึ่งของเขาลูบคลำแถวบั้นท้ายของฉัน ส่วนมืออีกข้างก็ล้วงเข้าไปภายในเสื้อนักศึกษา เขาไล้ฝ่ามือทั่วเนินอกทั้งสองข้าง
ฉันผละหน้าออกจากการจูบเมื่อรู้สึกว่าอีกฝ่ายกำลังรุกล้ำเกินควรก่อนจะดึงมือเขาออกจากหน้าอก “พอเถอะค่ะ” กัดเม้มริมฝีปากแล้วเตรียมจะลงจากตักแกร่ง
“ทำไมล่ะคะ เรากำลังรู้สึกดีกันไม่ใช่เหรอน้องมุก”
“อารมณ์พาไปเฉยๆ ค่ะ”
“โถ่ ขออีกนิดสิ” เขาจะจูบฉันอีก
“ไม่” ฉันเบนหน้าหนีพร้อมกับลุกออกจากตัวเขา
“น้องมุก…”
“กลับได้แล้วนะคะ เย็นมากแล้ว” ฉันไม่อยากให้พี่มินมาเห็น เดี๋ยวจะโดนโกรธเอาอีก พี่ชายสั่งห้ามไม่ให้ฉันนั้นยุ่งกับคุณเตย์
พี่มินไม่ได้เกลียดชังอะไรเจ้านายตัวเอง แต่แค่ห่วงว่าน้องสาวคนนี้จะเสียใจเพราะผู้ชายแบบคุณเตย์
“เสียดายอะ” เขาทำหน้าหงอยเหมือนเด็กอดได้กินขนมชิ้นโปรด
“อย่าดื้อได้มั้ยคะ” ฉันพูดพลางดึงแขนเขาเพื่อจะให้ลุกขึ้น “เอาไว้เราค่อยเจอกันพรุ่งนี้นะคะ”
“พรุ่งนี้เหรอคะ?”
“ค่ะ พรุ่งนี้มุกไม่มีเรียน เอาไว้คุณเตย์มาหามุกนะ” ฉันก็ไม่ได้อยากจะพัวพันกับเขานักหรอก แต่เพราะด้วยความจำเป็นส่วนตัวล้วนๆ
“พูดจริงเหรอคะคนสวย”
“ค่ะ ถ้าพรุ่งนี้คุณว่างก็มาหามุกได้เลยนะคะ”
“ไว้พรุ่งนี้พี่จะมาหานะหนูนะ น่ารักที่สุด” เขายอมลุกขึ้นยืนก่อนจะโน้มลงมาหอมแก้มฉันหนึ่งฟอดใหญ่
“…” ฉันก็ไม่ได้ค้านอะไร จูบก็จูบไปแล้ว ไม่มีอะไรจะเสียละ
อ้อ เหลือแต่เสียตัว แต่คงไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกมั้ง ถ้าเกิดคุณเขาไม่มีลูกเล่นตุกติกน่ะนะ
“เดี๋ยวมุกเดินไปส่งหน้าบ้านนะคะ”
“ขอบคุณค่ะคนสวย”
ว่าจบเราทั้งสองก็เดินไปที่หน้าบ้าน ฉันยืนส่งคุณเตย์ตั้งแต่เปิดประตูรถยันขึ้นไปนั่ง เขาลดกระจกรถลงแล้วโบกมือให้ฉัน “เจอกันพรุ่งนี้นะคนสวยของพี่”
“เจอกันค่ะ บาย” ฉันยกยิ้มก่อนจะหุบลงเมื่อเห็นว่ารถขับออกไปแล้ว
ฟู่~
รู้สึกหายใจได้เต็มปอด ทว่าสมองกลับคิดถึงแต่รสจูบที่คุณเตย์มอบให้ ใจพลันเต้นแรงแทบจะหลุดจากอก ฉันต้องไม่รู้สึกดีสิ
“ไม่ได้ๆ อย่าไปเคลิ้มเชียวนะ” ฉันเตือนสติตัวเองแล้วเดินกลับเข้าไปภายในบ้าน ตรวจดูความเรียบร้อยว่าไม่มีตรงไหนสกปรกก็ขึ้นไปที่ห้องนอนของตัวเองเพื่อพักผ่อน วันนี้เหนื่อยสุดๆ ทั้งเรียน ทั้งห้ามผู้ชายไม่ให้ตีกัน ไหนจะต้องคอยระวังความเจ้าเล่ห์ของลุงเตย์อีก
เวลา 20:00 น.
เป็นเวลาสองทุ่มพอดิบพอดี และพี่ชายก็กลับมาถึงบ้าน ไม่เพียงเท่านั้น พี่มินพาสาวมาด้วย เธอดูสวยมาก การแต่งตัวระดับผู้ลากมากดี ไม่ธรรมดานะเนี่ย
และตอนนี้เราสามคนนั่งมองตากันปริบๆ อยู่ที่โต๊ะอาหาร ต่างคนต่างไม่รู้จะพูดอะไรก่อนดี
“กินข้าวมั้ย” พี่มินพูดขึ้น
“ใจคอไม่คิดจะแนะนำให้น้องรู้จักหน่อยเหรอ” พาสาวมาบ้านทั้งทีแต่ดันไม่แนะนำเนี่ยนะ
“เอ่อ สวัสดีค่ะ พี่ชื่อโรสนะคะ เป็น…”
“นี่โรส เป็น…”
“เป็นแฟนเหรอคะ?” ฉันตอบให้เองเลย ดูไม่กล้าพูดทั้งคู่
“อะ อื้ม” พี่มินตอบในลำคอพลางมองฉันแบบไม่เต็มตา
มองยังไงของเขานะ?
“แล้วที่พี่อกหักมาก่อนหน้าล่ะ กับคนนี้มั้ยเอ่ย?” ใช่สาวคนเดียวกันหรือเปล่า?
แต่พี่ฉันไม่ใช่พวกมูฟออนไวนี่นา ถ้าจะมีแฟนใหม่ทั้งที่เพิ่งผ่านการอกหักมาเมื่อไม่กี่วันก่อนคงจะไม่ใช่ พี่มินไม่ทำใจได้ง่ายขนาดนั้น
“คือมันเป็นเรื่องเข้าใจผิดน่ะ พี่ตีโพยตีพายไปเอง”
“…” คุณโรสยกยิ้มเล็กน้อย
“อ๋อ” ฉันพยักเพยิดหน้า
“เราสองคนคุยกันไม่ค่อยเข้าใจน่ะค่ะ เลยเกิดการเข้าใจผิดและทะเลาะกันนิดหน่อย” คุณโรสตอบเสียงหวาน
“โอเคค่ะ รักกันดีก็ดีแล้ว สรุปนี่พี่ชายพาพี่สะใภ้มาเปิดตัวสินะ”
“ก็ไม่เชิง พอดีพี่บังเอิญเจอกับโรสที่สนามบินตอนไปส่งคุณท่านน่ะ เลยชวนกลับมาด้วย”
“อ๋อ โอเคค่ะ งั้นเรามากินข้าวกันดีกว่าเนอะ สองทุ่มกว่าแล้ว กินเสร็จจะได้แยกย้ายกันไปนอนค่ะ”
“มุก…”
“ว่าไง?”
“ไม่ว่าอะไรใช่มั้ยถ้าพี่จะให้โรสค้างที่นี่”
“มุกจะว่าอะไร นอนได้ตามสบายเลย อีกอย่างมันก็สิทธิ์ของพี่ด้วย เพราะพี่เป็นคนซื้อบ้านหลังนี้”
ฉันไม่มีปัญหาอะไรเลยด้วยซ้ำ พี่มินจะพามานอนหรือจะมาเที่ยวเล่นก็ได้หมด ดีเสียอีกที่มีคุณโรส พี่ชายฉันจะได้มีความสุขบ้าง เห็นอมทุกข์มานานแล้ว
“ขอบคุณน้องมุกนะคะ”
“ยินดีมากค่ะ ขออนุญาตเรียกพี่โรสนะคะ”
“ได้เลยค่ะ น้องมุก”
เราทั้งสามคนพูดคุยต่ออีกเล็กน้อย จากนั้นก็กินข้าวด้วยกันอย่างเอร็ดอร่อย ผลัดเปลี่ยนตักอาหารใส่จานให้กัน
ฉันเสนอที่จะเก็บล้างจานเองคนเดียวและสั่งให้พี่มินพาแฟนสาวอย่างพี่โรสขึ้นไปข้างบนเพื่อพักผ่อนกันตามสบาย
ไลน์~
เสียงแจ้งเตือนของแอปพลิเคชันดังขึ้น ประจวบเหมาะกับล้างจานเสร็จพอดี เช็ดไม้เช็ดมือให้แห้งแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดดูข้อความ ไม่แน่ใจว่าเพื่อนส่งงานมาให้ดู หรือจะเป็นลุงเตย์คนตื๊อส่งมา
“ลุงเตย์นี่เอง” ฉันกดเข้าไปดูว่าอีกฝ่ายส่งอะไรมา
@Tay : คิดถึงจัง
@Tay : คิดถึงปากอวบอิ่มที่พี่ได้จูบด้วย
@Tay : (ส่งสติ๊กเกอร์)
@Muk : ปากมุกหรือปากสาวคนอื่นคะ?
@Tay : ปากน้องมุกสิคะ พี่ไม่จูบกับใครเลยนะ
@Tay : มีวันนี้ได้จูบกับน้องมุก
@Muk : แล้วที่ผ่านมาจูบกับใครไปบ้างคะ?
@Tay : โฮ ก่อนหน้ามันเป็นอดีต อย่าไปนับค่ะ
@Tay : เอาแค่ว่าปัจจุบันพี่มีหนูก็พอ
@Muk : เชื่อได้มั้ยคะเนี่ย
@Tay : เชื่อได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ค่ะคนสวย
@Tay : ว่าแต่หนูจะนอนตอนไหน?
@Muk : อ๋อ มุกว่าจะไปนอนแล้วค่ะ บาย
@Muk : (ส่งสติ๊กเกอร์กู๊ดไนท์)
…
และฉันก็ปิดบทสนทนาด้วยการกดออกจากแอปพลิเคชัน ขืนพิมพ์ตอบต่อคงจะยาวไปถึงเช้าวันพรุ่งนี้
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูหน้าบ้านดังขึ้นสองที ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มแล้วนะ ใครมาเอาป่านนี้
ฉันชั่งใจอยู่ชั่วครู่ก่อนจะตัดสินใจเดินไปเปิด อาจจะเป็นคนรู้จักของพี่มิน หรือไม่ก็ป้าข้างบ้านแหละมั้ง เพราะรั้วหน้าบ้านพังยังไม่ได้ซ่อม มันเลยยังไม่สามารถที่จะล็อกได้
เมื่อเปิดประตูออกก็แอบตกใจเมื่อคนที่มารบกวนดึกดื่นนั้นเป็น…
“คุณเตย์?”
คนตัวสูงยืนหน้าระรื่น ฉันมองหน้าอีกฝ่ายก่อนจะสังเกตว่าการแต่งตัวของเขาดูเรียบง่าย กางเกงยีนและเสื้อยืดที่ดูธรรมดา
“ฮาย คนสวยของพี่” เขายิ้มหน้าบานแล้วเดินเข้ามาในบ้านโดยที่ไม่ต้องรอคำเชื้อเชิญจากเจ้าของ มิหนำซ้ำยังล็อกกลอนประตูให้เสร็จสรรพ
“เดี๋ยวค่ะ”
“เบาๆ ค่ะ” เขาบอกให้ฉันเสียงเบา
“มาทำอะไรคะ?” เมื่อกี้เรายังคุยแชตกันอยู่เลยนี่ แล้วอยู่ๆ เขามาโผล่ที่บ้านฉันได้ยังไง
“มานอนด้วย”
“จะบ้าเหรอคะ นอนได้ยังไง พี่มินอยู่ข้างบน”
“นอนได้สิ แค่เงียบๆ ก็พอ”
“คุณเตย์…”
“ให้พี่นอนนอนด้วยนะ นะคะน้องมุกคนสวย” ทั้งน้ำเสียงและหน้าตาออดอ้อนพอกันเลย
“…” อะไรกันเนี่ย ฉันไม่รู้จะปฏิเสธยังไงเลย
“พี่นอนไม่หลับเลย น้องมุกทำให้พี่หลงใหลจนหาทางออกไม่เจอ สมองเอาแต่คิดถึงหนู”
“มุกก็ทำตัวปกตินะคะ คุณเตย์มาหลงมุกเองหนิ” ก็ไม่คิดว่าการที่ฉันอยู่เฉยๆ จะทำให้คุณเขาหลงใหลมากขนาดนี้ แต่คิดไปคิดมาก็ดีเหมือนกัน ฉันแทบไม่ต้องลงแรงมากนัก
“พี่ขอนอนด้วย แค่นอนเฉยๆ ค่ะ ไม่มีเจตนาอื่นแอบแฝง” เขาซบอกฉันเพื่อออดอ้อน
นี่ลุงเตย์โตแล้วนะ ยังมาทำเหมือนเป็นเด็กสามสี่ขวบอ้อนแม่ไปได้
“แค่นอนนะคะ ถ้านอกเหนือจากนั้นมุกไล่คุณกลับทันที” ฉันต้องยื่นข้อตกลง ไม่งั้นอีกฝ่ายคงจะรุกล้ำและทำมากกว่าคำว่านอนแหงๆ
“รับทราบค่ะ พี่จะนอนเฉยๆ ขอแค่นอนใกล้น้องมุกก็ชื่นใจแล้ว”
“โอเคค่ะ”
ก็แค่นอน มันคงจะไม่มีอะไรหรอกมั้ง
ตอนพิเศษหลายปีต่อมานั่งตรวจเอกสารอยู่ในห้องทำงานส่วนตัวภายในบ้าน เมียก็สอนการบ้านให้ลูกสาวคนเล็กอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ส่วนไอ้ลูกคนโตมันนั่งหัวโด่เร้าหรือจะเอาของบางอย่างจากผู้เป็นพ่ออย่างผม“พ่อ...”“เรียกอะไรนักหนาฮะ” เรียกผมแบบนี้มาจะได้ชั่วโมงแล้วมั้ง“ผมก็เรียกจนกว่าพ่อจะยอมให้บัตรวีไอพีนั่น” ลูกชายนั่งกดดันตรงหน้าไม่มีทีท่าว่าจะเลิกกวน“แล้วแกจะเอาไปทำอะไร มันไม่ใช่ของที่เด็กจะครอบครองได้” บัตรนี้มันมีค่ามหาศาล ขืนผมให้ลูกไปมันก็คงจะรักษาของไม่ได้ด้วยอายุเท่านี้ ความรับผิดชอบยังไม่มากพอ“ผมอายุสิบแปดแล้วนะพ่อ ไม่เด็กแล้ว”“ตราบใดถ้ายังไม่บรรลุนิติภาวะก็ยังเด็กอยู่”“พ่อครับ…”“ตุลย์ พ่อจะทำงาน”“ผมอยากได้บัตรวีไอพี”“ตอนนี้พ่อยังให้แกไม่ได้ ช่วยเข้าใจหน่อย”“แต่ทำไมพ่อให้แม่ได้ล่ะ”“เอ้า ก็นั่นเมียฉันนะเว้ย ให้เมียแล้วมันผิดตรงไหน”“แต่นี่ก็ลูกนะพ่อ ให้ลูกมันผิดตรงไหนอะ”เฮ้อ… ผมล่ะเหนื่อยที่จะต้องมานั่งต่อล้อต่อเถียงกับลูกชายหัวดื้อคนนี้จริงๆ มันขี้ตื๊อเหมือนใครวะ? อ๋อ เหมือนพ่อมันเอง เหมือนเปี๊ยบ! “เอางี้นะ ถ้าแกอายุครบยี่สิบปีเมื่อไหร่พ่อจะยกบัตรให้เลย ”“โ
ตอนที่ 30 ครอบครัวที่สมบูรณ์เก้าตุลาคมเป็นวันคล้ายวันเกิดของผม วันนี้อายุครบสามสิบหกปีเต็ม และก็ถือว่าเป็นวันดีอีกวันหนึ่งเลยทีเดียว ซึ่งลูกชายของผมได้ถือกำเนิดในวันเดียวกัน‘เด็กชายตุลย์ นันทพิวัฒน์’ เกิดวันที่เก้าตุลาคม น้ำหนักสามพันห้าร้อยกรัม หรือง่ายๆ คือสามโลห้าตามภาษาชาวบ้านหน้าตาลูกชายมาทางผมหมด เหมือนถอดแบบกันออกมาอย่างไรอย่างนั้น ยิ่งดวงตาและสีลูกตาคือเป๊ะมากลูกพ่อของแท้แทบไม่ต้องสืบ“โอ๊ย น่าเกลียดน่าชังจังเลยเว้ยหลานปู่เนี่ย” พ่อผมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วอุ้มหลานไว้ในอ้อมอกอย่างระมัดระวัง“หน้าไม่ได้มุกเลยอะ ไปทางนายหมดเลยนะครับ” มินมันพูดแล้วช่วยพ่อผมประคองตัวหลานไปด้วย“หล่อแต่เด็กเลยลูก” โรสเองก็เอ่ยชมแล้วยกยิ้มส่วนมุกนอนพักผ่อนอยู่บนเตียงคนไข้ซึ่งมีผมดูแลอยู่ไม่ห่าง เธอเลือกคลอดแบบธรรมชาติ เห็นบอกว่าเจ็บมาก เบ่งหลายทีกว่าลูกจะออกมาเนื่องจากเด็กค่อนข้างตัวใหญ่“เจ็บมากมั้ยคะที่รัก” ผมถามพร้อมลูบศีรษะเธอด้วยความอ่อนโยน “เจ็บแต่ทนได้ค่ะ” มุกดูเหนื่อยล้าแต่ก็ยังมีรอยยิ้มสดใสบนใบหน้าของเธอ “ขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่คลอดลูกของเราออกมาพี่รักหนูมากๆ” โน้ม
ตอนที่ 29 เพื่อเมีย [18+]#เตย์หลายเดือนต่อมาหลังจากหาหมอตรวจครรภ์เสร็จก็กำลังขับรถกลับบ้าน ทว่าเมียผมดันเกิดอารมณ์ใคร่ เธอสั่งให้ผมหาที่จอดรถในบริเวณเปลี่ยวๆ ทันทีพักหลังมานี้มุกมีความต้องการเยอะมาก ยิ่งท้องใกล้คลอดเธอยิ่งต้องการเซ็กซ์มากขึ้นส่วนผมน่ะเหรอ… “มะ มุกคะ เบาๆ หน่อยค่ะ”“หุบปากเลย”“…” ผมก็ต้องเงียบปากตามที่เมียสั่งรถคันหรูที่จอดหลบอยู่ข้างทางโยกเยกไปมาตามแรงสวาทที่คนเป็นเมียใส่มาไม่ยั้ง เธอกำลังถาโถมขย่มใส่ท่อนเนื้อแบบดุเดือด คนตัวเล็กบดเอวร่อนขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะเหมือนกับคนช่ำชองก็น่าจะช่ำชองแหละ อาทิตย์นึงจับผัวขย่มไปแล้วหกวัน อวัยวะสืบพันธุ์จะหักแหล่ไม่หักแหล่เมื่อก่อนผมบ้ากาม แต่เดี๋ยวนี้เมียบ้าแทน~ปัก!“อ๊า~”เสียงเนื้อกระทบกันบวกกับเสียงร้องครวญครางดังระงมอยู่ภายในรถ ผมสวนกระแทกเอวใส่กลับแบบไม่ยั้งเช่นกัน“อ่า~ พะ...พี่จะแตกแล้วค่ะที่รัก”“มุกก็จะ…เสร็จแล้ว”คนเป็นเมียขย่มแรงและถี่กว่าเดิมเมื่อรู้สึกว่าตัวเธอเองกำลังจะถึงจุดสุดยอดกึก!เสียงเข้มคำรามก่อนร่างกำยำกระตุกเกร็งเล็กน้อย มือใหญ่กดเอวคอดไว้แน่นก่อนจะปล่อยน้ำกามพุ่งเข้าสู่ร่างกาย
ตอนที่ 28 ต้องการคุณ“มุกใจเย็นๆ”“…”“มุก…”“…” ฉันดึงสติกลับมาแล้วมองคนตรงหน้า ตอนนี้คุณเตย์ยังมีชีวิตอยู่ ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆ ร่างกายของเขาก็ไม่พบร่องรอยการถูกยิง เลือดแม้แต่หยดเดียวก็ไม่มีที่ตัวเขาแล้วเสียงปืนที่ดังสองนัดเมื้อกี้ล่ะ?“พี่ไม่เป็นไรค่ะ” เขาบอกพลางเช็ดหยดน้ำตาให้ฉันด้วยความอ่อนโยน” “พี่ยังอยู่นะ”“แล้วเสียงปืน…”“พี่จัดการเรียบร้อยแล้วน่ะ” เสียงพี่ชายฉันดังแทรกขึ้น พี่มินเดินเข้ามาหาฉันแล้วลูบศีรษะปลอบประโลม “ไม่เป็นอะไรแล้ว ปลอดภัยดีใช่มั้ย เจ็บตรงไหนหรือเปล่าน้องสาวของพี่”“มุกไม่เป็นอะไร แล้วพี่นิว…” ฉันเบนสายตาไปมองพี่นิวที่ตอนนี้นอนคว่ำหน้าจมกองเลือด“ไม่ต้องห่วง มันไม่ถึงตายหรอก แค่สาหัส” พี่มินพูดพลางคลี่ยิ้ม สีหน้าพี่ชายดูไม่ตื่นตกใจเท่าไหร่“…”แค่สาหัส?!มันก็เกือบถึงตายแล้วนะนั่น“ขอบใจมึงมากไอ้มิน ถ้ามึงมาช้าอีกนิดกูคงโดนยิงสมองกระจาย”“ไม่เป็นไรครับนาย ว่าแต่จะให้ผมจัดการกับไอ้นี่ยังไงดี”“เรียกรถพยาบาลและตำรวจมาก็พอ ที่เหลือให้ว่าไปตามกฎหมายละกัน กูไม่อยากมือเปื้อนเลือดอีก” คุณเตย์บอกในขณะที่โอบกอดฉันไว้“ได้ครับ ถ้าอย่างนั้น
ตอนที่ 27 ถือว่าขออาทิตย์ถัดมาบ้านพี่มินเช้านี้ฉันเก็บทำความสะอาดภายในชั้นล่างของบ้าน ไม่ได้อยู่อาทิตย์กว่าบ้านค่อนข้างรก ส่วนคุณเตย์กับพี่มินออกไปทำงานตั้งแต่เมื่อวานเย็นจนป่านนี้ยังไม่กลับ แต่ว่าก็ยังติดต่อทั้งคู่ได้อยู่เลยไม่มีอะไรให้กังวลใจไลน์~เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น ฉันทิ้งไม้กวาดแล้วรีบกดดูข้อความทันที@Tay : พี่กำลังกลับค่ะ@Tay : น้องมุกอยากได้อะไรมั้ย?@Muk : ไม่เอาอะไรค่ะ ขับรถดีดีนะคะ@Tay : อีกประมาณสิบห้านาทีถึงค่ะ@Tay : คิดถึงมาก อยากกอดแล้ว@Muk : (ส่งสติ๊กเกอร์โอเค)ฉันปิดจบบทสนทนาแล้วมาทำความสะอาดต่อ ในขณะที่วุ่นวายอยู่กับการเก็บบ้านจนทำให้ฉันไม่รู้ตัวว่ามีใครบางคนยืนนิ่งจ้องมองอยู่ที่หน้าประตู รู้ตัวอีกทีคือเขาเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าแล้ว“พี่นิว…” เขาเข้ามาได้ยังไง ไม่เรียก ไม่ถาม ไม่ขออนุญาตกันก่อนสักนิด“มอนิ่ง” เขาคลี่ยิ้มที่แฝงอะไรบางอย่างซึ่งมันดูไม่บริสุทธิ์ใจเอาเสียเลย“เข้ามาได้ไงคะ?”“ก็ปืนเข้ามาสิ” เขาตอบแบบไม่อ้อมค้อม “ตกใจอะไรขนาดนั้นเล่า ทำหน้าอย่างกะเห็นผีแน่ะ พี่ไม่ได้น่ากลัวสักหน่อย”“คราวหลังรบกวนขออนุญาตมุกก่อนนะคะ มุกไม่โ
ตอนที่ 26 ว่าที่สามีคนหื่น [18+]ห้องทำงานท่านประธานผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมงคุณเตย์ก็ยังไม่กลับมาจากการประชุม ฉันเบื่อๆ เซ็งๆ ไม่มีอะไรจะให้ทำเลยนั่งอยู่บนเก้าอี้แถวโต๊ะทำงานแล้วหมุนไปมาอย่างเชื่องช้าก๊อก ก๊อกจู่ๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น“เข้ามาได้ค่ะ” ฉันเอ่ยอนุญาตแล้วนั่งตัวตรงผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมถือแฟ้มเอกสารในมือ การแต่งตัวเธอดูจัดจ้านและยั่วเย้ายังไงชอบกล“ท่านประธานไม่อยู่เหรอ” เธอเชิดหน้าถามฉันด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่ง“ไม่อยู่” แล้วทำไมฉันจะต้องยอม ก็เชิดหน้าตอบกลับไปเช่นกัน“ชิ! ทำมาชูคอ เธอมันก็แค่เด็กไต่เต้า”“ไต่เต้าอะไรมิทราบ ฉันไม่ได้เป็นพนักงานของที่นี่”ยัยนี่ต้องเข้าใจอะไรผิด สภาพฉันมันเหมือนพนักงานของบริษัทนี้มากนักหรือไงยะฉันน่ะเหมือนเมียท่านประธานของบริษัทนี้มากกว่าอีก!“อยากจะเลื่อนขั้นมากขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงได้เข้ามารออ่อยท่านถึงที่”“เธอเข้าใจไรผิดปะเนี่ย ฉันก็มากับท่านประธานอะ และเขาให้มาในห้องนี้”ตอนที่คุณเตย์แนะนำฉันแสดงว่ายัยคนนี้ไม่ได้อยู่ณ ตอนนั้น ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่เข้าใจอะไรผิดๆ แบบนี้“ตอแหล!”เดี๋ยววววเธอด่าฉันเรอะ หน็







