ตอนที่13 แค่นอน

ตอนที่​ 13​ แค่นอน

ภายในห้องนอน

ฉันพาคุณเตย์มาที่ห้องนอนแบบเงียบที่สุด​ กลัวพี่มินจะได้ยินและเปิดออกมาดู​ แต่ดีตรงที่พี่ชายฉันน่าจะกำลังสวีตกับพี่โรสเลยไม่ได้สนใจสิ่งภายนอกห้องสักเท่าไหร่

“คุณเตย์นอนได้แน่นะคะ” เตียงนอนฉันค่อนข้างแคบ​ มีขนาดแค่สามจุดห้าฟุต​เอง

“…” เขามองแล้วเงียบไป

“ถ้าไม่ได้ก็นอนพื้นค่ะ​ หรือไม่ก็กลับไปนอนบ้านคุณได้นะ” นี่คือทางออกที่ดีที่สุดถ้าเกิดเขานอนไม่ได้

“ได้​สิ​ พี่นอนได้​ สบายมาก”

“คุณจะนอนริมนอกหรือริมในคะ” ฉันให้อีกฝ่ายเป็นคนเลือกก่อน

“นอนข้างน้องมุก”

“คุณเตย์​” ติดเล่นตลอดเลย

“นอนริมนอกก็ได้ครับ”

“ค่ะ” ฉันเดินไปปิดไฟแล้วล็อกกลอนประตูซ้ำอีกทีให้แน่ใจ​เผื่อยังไม่ได้ล็อก​ จากนั้นก็เดินขึ้นมาบนเตียง​ ฉันนอนริมในส่วนคุณเตย์นอนริมนอก​

เราล้มตัวลงนอนพร้อมกัน​ หมอนหนุนคนละใบ​ ส่วนผ้าห่มนั้นใช้ร่วมกันเนื่องจากมันมีผืนเดียว​ แต่ดีหน่อยที่มันหนาอยู่

“เบียดมั้ยคะ” ฉันพยายามนอนแบบประหยัดพื้นที่โดยการตะแคงข้าง​เพื่ออีกคนจะได้นอนไม่อึดอัด

แต่เอาจริงๆ​ มันก็อึดอัดแหละ​ แม้ฉันจะนอนประหยัดพื้นที่แค่ไหนแต่อีกฝ่ายดันเป็นคนร่างใหญ่​ ใหญ่ไม่พอแล้วสูงด้วย​ ขาของเขายาวเลยปลายเตียงไปอีก

“ไม่เลย”

“ฝันดีนะคะ”

“น้องมุกจะนอนแล้วเหรอคะ?” คุณเตย์ถามพลางหันตัวตะแคงข้างมาหาฉัน ตอนนี้เราสองคนเผชิญหน้า​กัน​ “ปกตินอนเร็วเหรอ” เขาเกลี่ยเส้นผมที่บดบังใบหน้าไปทัดไว้หลังหู​ให้

“สามทุ่มนี่ก็ดึกแล้วนะคะ​ แล้วปกติคุณนอนกี่ทุ่ม”

“บางวันก็ตีหนึ่งบ้าง​ ตีสองบ้าง​ บ้างวันก็เช้า​ และบางวันพี่ก็ไม่ได้นอนค่ะ”

“มัวทำอะไรอยู่คะ?”

“ทำงาน​ค่ะคนสวย”

“เหนื่อยมั้ย”

“มาก”

“…” ฉันใช้มือวางทาบลงบนแก้มของเขา​ ลูบเบาๆ​ แล้วเอามือออก​ “สู้ๆ​ นะคะ”

“กำลังใจมาเต็ม​” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูดีใจ​ก่อนดึงตัวฉันเข้าไปแนบชิด​ “พี่ขอนอนกอดหนูได้มั้ยคะ”

ถ้าจะกอดแล้วขอทีหลังแบบนี้ก็อย่าถามเลยดีกว่า

“มุกจะนอนแล้วนะ”

“ค่ะ​ ฝันดีนะคะ” คุณเตย์เคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ๆ​

“จะทำอะไรคะ” ถามแล้วใช้มือยันหน้าเขาไว้​

“เปล่า​ พี่แค่อยากนอนใกล้ๆ”

“ตัวเราก็ใกล้กันแล้วไง”

“หน้าต้องใกล้ด้วย”

“เยอะไปแล้วนะคะ”

“นิดเดียวเองค่ะ​ ได้มั้ย​ แค่ปลายจมูกแตะกันก็ได้”

“คุณเตย์…”

“น้องมุก…”

“ถ้าไม่นอนมุกจะไล่คุณกลับบ้านแล้วนะ”

“นอนก็ได้” เขายอมนอนอย่างว่าง่าย​ และก็ไม่วายที่จะกอดฉันไว้แน่น

คิดผิดคิดถูกเนี่ย​ที่ให้เขามานอนด้วย​

ไม่รู้ตอนนี้เป็นเวลากี่โมง​ แต่รู้สึกอึดอัดเลยหลับๆ​ ตื่นๆ​ ส่วนคุณเตย์นั้นหลับสนิท​ ฉันค่อยๆ​ เอาแขนเขาออก​ คนอะไรขนาดหลับแล้วยังกอดแน่นเหมือนเดิม​

ฉันหยัดตัวลุกนั่งแบบเงียบๆ​ จ้องมองอีกฝ่ายอย่างชั่งใจ​ บางครั้งฉันก็รู้สึกดีกับเขา​ และบางครั้งก็รู้สึกไม่ดีเช่นกัน​

“ขอโทษนะ” คุณเตย์พูดคำว่าขอโทษออกมาในขณะที่เจ้าตัวหลับ​ “ไม่ได้ตั้งใจ”

ละเมอเหรอ?

กำลังคิดถึงเรื่องอะไรนะ​

และเขาขอโทษใคร?

ไม่ได้ตั้งใจอะไร?

ช่างเหอะ​ จะไปใส่ใจกับคนละเมอทำไมกัน

ไลน์~

จู่ๆ​ เสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้น​ ฉันหยิบโทรศัพท์​มือถือ​ที่ยัดไว้ใต้หมอนขึ้นมาดูก่อนจะเห็นว่าไม่มีใครส่งมาและตอนนี้เป็นเวลาตีสองสิบนาที

“ของคุณเตย์เหรอ?”

น่าจะเป็นของคุณเตย์​ ฉันขมวดคิ้วและฉุกคิดว่าควรจะดูดีไหม​ แต่ใจบอกว่ามันไม่เหมาะไม่ควร​ โทรศัพท์​เป็นของส่วนตัว​ ฉันไม่ควรยุ่งถ้าเจ้าของไม่อนุญาต​

แต่มันก็อดไม่ได้​ ยอมเสียมารยาท​หน่อยแล้วกัน!

ฉันเห็นโทรศัพท์​มือถือเขาวางอยู่ข้างลำตัว​ ถือวิสาสะหยิบมาดู​ กดปุ่มปลดล็อกเพื่อให้หน้าจอมันสว่าง​ ถึงฉันจะไม่รู้รหัส​ก็ขอแค่ได้เห็นแจ้งเตือนจากหน้าจอก็พอ

ไลน์~

@Lilly

ฉันไม่เห็นตัวข้อความ​ เห็นแค่ชื่อของผู้ส่ง​ ให้เดาน่าจะผู้หญิงชื่อลิลลี่​ “ใครนะ?”

“แอบดูเหรอ”

ฉันสะดุ้งตัวตกใจแล้วเผลอโยนโทรศัพท์​ของคุณเตย์​หล่นไปกระแทกกับพื้นดังตุบ

นะ​ นี่เขาไม่ได้หลับหรอกเหรอ

“ขอโทษนะคะ​ มุกไม่ได้ตั้งใจค่ะ” ฉันลนลาน​แล้วรีบลุกจากที่นอนเพื่อไปเก็บโทรศัพท์​ สำรวจดูก็พบว่ามันมีรอยถลอกที่ด้านข้างนิดหน่อย​ “เดี๋ยวมุกจะรับผิดชอบให้” ส่งมันคืนเจ้าของอย่างสำนึกผิดแล้วขึ้นไปบนที่นอนตามเดิม

“ไม่เป็นไร​ค่ะ”

“มุกขอโทษที่เสียมารยาทดู…”

“เรื่องเล็กน้อย​ ดูได้เลยค่ะ​ ตามสบาย​ พี่ไม่มีอะไรปิดบัง” เขาปลดล็อกโทรศัพท์​มือถือแล้วยื่นมาให้​

“…” ฉันส่ายหน้าปฏิเสธ​

“ลิลลี่คืออดีตคู่นอนของพี่เองค่ะ”

“เหรอคะ” จะมาบอกฉันทำไมล่ะ​

“แต่ตอนนี้พี่กับเธอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันแล้ว​ ส่วนไอ้ที่ส่งข้อความมาคงจะมีธุระสำคัญ”

“งั้นก็ตอบแชตเถอะค่ะ​ มุกว่าจะนอนต่อ”

“เดี๋ยวสิ​ พี่อยากให้มุกเห็นกับตา​ว่าพี่กับลิลลี่ไม่มีอะไร” ว่าจบเขาก็กดเข้าไปดูข้อความที่สาวคนนั้นส่งมา

ฉันถึงกับนิ่งและตาค้าง​ เพราะเธอส่งรูปที่ตัวเองใส่ชุดชั้นในสีแดงมาให้คุณเตย์ดู

ฮืม!

ไหนบอกว่าไม่มีอะไรกันแล้วไง​ แล้วทำไมถึงได้ส่งรูปแบบนี้มาให้กันล่ะ

“คือว่า…น้องมุกคะ​ ลิลลี่ส่งผิดแน่นอน” คุณเตย์มีท่าทีร้อนรน

“ไม่เห็นต้องโกหกกันเลยนี่คะ​” ฉันมองเขาตาขวาง​

อาการนี้ฉันไม่ได้หึงหรอกนะ​ แต่ไม่พอใจที่เขาโกหกต่างหาก

“มันไม่ใช่แบบที่หนูคิดนะ​ ลิลลี่ไม่เคยส่งมาแบบนี้​ วันนี้เธอน่าจะส่งผิดค่ะ” เขาพยายามอธิบายให้ฟัง

“ช่างมันเถอะค่ะ​ มุกไม่ใส่ใจ”

“น้องมุก…”

“นอนแล้วนะคะ”

“พี่บล็อกลิลลี่ก็ได้นะ”

“ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกค่ะ” หันหลังให้เขาแล้วล้มตัวลงนอน​ ฉันไม่รู้ว่าทำไมตัวเองต้องทำหน้าตาบูดบึ้งด้วย​ ไม่ได้คิดอะไรกับเขาสักหน่อย

“พี่บล็อกแล้ว” เขาล้มตัวลงนอนเช่นกัน​ แขนแกร่งพาดลงที่ช่วงเอวของฉัน​ ปลายคางแหลมก็เกยอยู่ที่ไหลบาง​ “เพื่อความสบายใจของน้องมุกพี่ทำได้ทุกอย่าง”

“มุกไม่ได้ร้องขอให้คุณทำเลยนะคะ​”

“ร้องขอสิคะ​ อยากให้พี่ทำอะไร​ พี่จะทำให้หมดเลยค่ะ” เขาจับตัวฉันพลิกให้นอนหงาย​

“…” ฉันทำเพียงสบตากับเขา

“ตอนนี้พี่รู้แล้วว่าพี่ชอบหนูจริงๆ​ ชอบแบบที่ไม่ได้หวังจะเอาอย่างเดียว” น้ำเสียงของอีกฝ่ายดูจริงจัง

“ใครก็พูดได้ค่ะ​ มุกก็พูดได้​ ของแบบนี้มันต้องดูที่การกระทำค่ะ”

“ได้ค่ะ​ หลังจากนี้พี่จะเน้นที่การกระทำ​มากกว่าคำพูด​ แต่มุกต้องสัญญากับพี่ก่อนว่าระหว่างที่พี่จีบนั้นหนูจะไม่ไปยุ่งกับไอ้หน้าจืดนิว”

“เรียนที่เดียวกันมันคงจะยากค่ะถ้าจะเมิน​ อีกอย่างมุกไม่ได้คิดอะไรกับพี่นิว​”

“แต่ไอ้นั่นมันคิดอะ”

“แล้วไงคะ​ มุกไปห้ามไม่ให้เขาคิดไม่ได้หรอกค่ะ​ ขนาดคุณเตย์มุกยังห้ามไม่ได้เลย”

“โถ่…”

“นอนได้แล้วค่ะ​”

“พี่นอนไม่หลับ”

“ช่วยไม่ได้ค่ะ​ มุกนอนแล้วนะ”

“เดี๋ยวสิคะ​ พี่ขอทำอะไรก่อนนอนได้มั้ย”

“ทะ​ ทำอะไรคะ?!”

“ทำไมน้องมุกต้องตกใจขนาดนั้นด้วยคะ”

“…” ยังจะมีหน้ามาถามอีก​ ตัวเองไว้ใจได้ที่ไหน​ มือไม้อยู่ไม่สุข​ แม้กระทั่งตอนนี้มือเขากำลังลูบไล้ต้นขาฉันอยู่​ “แค่นอน​ อย่าลืมนะคะ”

“ขอจูบก่อนนอนหนึ่งทีนะคะ” นี่เป็นคำขอที่ไม่ได้รอให้อนุญาต​ คุณเตย์ประกบจูบทันทีหลังจากที่พูดจบ

คนตัวใหญ่ขึ้นมาคร่อมร่างฉัน​ ริมฝีปากแนบชิดบดจูบดูดดื่ม​ ฉันพยายามจะขัดขืนแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล​ ซึ่งอีกฝ่ายแรงเยอะกว่า​ ดูท่าจะเหนื่อยเปล่า

อื้อ~

เสียงครางอื้ออึงดังในลำคอ​ รสจูบครั้งนี้มันช่างเร่าร้อนปนหนักหน่วงเสียจริง​ คุณเตย์ไม่มีทีท่าที่จะยอมถอนริมฝีปากออก​ เขาทั้งดูดทั้งดึงปากฉันเหมือนคนหื่นกระหาย​ เรียวลิ้นก็สอดแทรกเข้ามาภายในโพรงปากแล้วเกี่ยวกันพัลวัน​

แค่นอนไม่มีอยู่จริงสินะ

หลงกลลุงเตย์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

#จบพาร์ทมุก