All Chapters of ทาสรักเมียเด็ก: Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่​ 2 ก็คนมันชอบวันต่อมาช่วงบ่าย​ ณ​ ร้านกาแฟเสร็จจากงานก็ขับรถมาที่ร้านกาแฟเจ้าเดิมที่มาเมื่อวาน​ วันนี้ไม่ได้ตั้งใจจะมากินกาแฟหรอกนะ​ แต่อยากมากินน้องมุก! ก็ชอบอะ​ โดนใจนั่งจิบเอสเปสโซ​ร้อนอยู่คนเดียวชิลๆ​ ลูกน้องไม่ได้ตามมาด้วย​ ผมสั่งให้พวกมันเข้าไปดูความเรียบร้อยของสินค้าในโกดัง​ คาดว่ากว่าจะเสร็จก็คงค่ำๆ​ สายตาจ้องมองไปที่รั้วของมหาวิทยาลั​ย​ ใจก็หวังว่าน้องมุกจะเดินผ่านมา​ และมันก็เป็นแบบนั้น​ เธอเดินมาจริงๆ​ ก่อนจะแฉลบมองผมที่นั่งอยู่ในร้านกาแฟพรหมลิขิต​แน่นอน~หรือโชคชะตากันนะ? เห็นอย่างนั้นผมก็รีบดีดตัวลุกแล้ววางเงินค่ากาแฟไว้ที่โต๊ะ​ ก่อนจะเดินข้ามไปหาคนสวยที่ยืนอยู่อีกฝั่ง“สวัสดีคนสวย” เป็นผมที่เอ่ยทักทายอีกฝ่ายก่อน“สวัสดีค่ะ​ ลุงเตย์” มุกยกมือไหว้พร้อมคลี่ยิ้มตะ​ แต่… เธอเรียกผมว่าลุงเตย์อย่างนั้นเหรอ! “ดะ​ เดี๋ยว​ เดี๋ยวนะ” เอามือเสยผมแล้วสูดหายใจเข้าออกก่อนจะพูดต่อ​ “ทำไมหนูเรียกพี่ว่าลุงล่ะ?” ถามอย่างใจเย็น​พลางยิ้มเข้าไว้​ ทำหน้าโหดเดี๋ยวสาวจะกลัวเอาได้“คือ​ พี่มินบอกอย่างนั้นน่ะค่ะ” หน้าสวยเริ่มคลายรอยยิ้มลง​ “มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่าคะ”ไอ้มิน​ ไอ้เว

ตอนที่​ 4 เล่นกับไฟ#มุกภายในบ้านแกะถุงข้าวต้มร้อนๆ​ แล้วเทใส่ชาม​ก่อนจะยกไปให้คนป่วยที่นอนหมดเรี่ยวแรงอยู่บนโซฟา​ ปกติพี่มินไม่ใช่คนป่วยง่าย​ แต่ถ้าได้เป็นแล้วก็จะหนักและหายยาก“พี่กินเองได้มั้ย”“อื้ม” พี่มินพยุงตัวลุกขึ้นนั่งแล้วรับชามข้าวต้มไปถือไว้ก่อนจะค่อยๆ​ ตักกินเอง“รู้มั้ยว่าเมื่อกี้มุกเจอใคร”“ใคร?”“คุณเตย์”“เจอที่ไหน”“ก่อนจะถึงทางเข้าบ้านนี่เองค่ะ​ ตอนแรกเขาอาสาจะมาส่ง​ แต่มุกปฏิเสธ​ไป”“แล้วเขาได้ทำอะไรมุกหรือเปล่า”“เปล่าค่ะ” จริงๆ​ เขาจะจูบฉัน​ แต่ถ้าบอกไปแบบนั้นเดี๋ยวพี่มินจะโกรธ​เอาได้“แน่ใจ”“อื้ม​ เขาจะมาทำอะไรมุกเล่า”“วันนั้นมุกน่าจะออกมาจากมหา’ลัยช้าหน่อย​ จะได้ไม่ต้องเจอกับคุณเตย์” พี่มินวางถ้วยข้าวต้มลง​ “ถ้าเขาเป็นคนที่ดี​ พี่คงจะไม่กันท่าแบบนี้”ที่จริงแล้วฉันกับพี่มินไม่ได้เป็นแฟนกัน​ เราสองคนเป็นพี่น้องแท้ๆ​ แต่ที่พี่มินบอกกับคุณเตย์ไปแบบนั้นเพราะอยากกันฉันให้ออกห่างจากผู้ชายเจ้าชู้และร้ายกาจคนนั้นฉันก็พอรู้สรรพคุณ​ของคุณเตย์เขาอยู่บ้าง​ คนระดับนี้ค่อนข้างมีชื่อเสียงในหมู่มาก​ แต่ชื่อเสียงนั้นไปทางที่ไม่ค่อยจะดีเท่าไรนัก​น่ะนะ“คิดอะไรอยู่มุก”“อ๋อ​

ตอนที่​ 6 คุมเกมหกโมงเย็นถุงช็อปปิ้งพะรุงพะรังกอง​อยู่บนพื้นกระเบื้องภายในบ้าน​ ฉันยืนมองอย่างละเหี่ยใจ​ ไม่รู้จะทำยังไงกับของพวกนี้ดี​ เล่นมีอย่างละสองชิ้น​ แถมราคานั้นหลักแสนบาทขึ้นทุกชิ้น“ต้องรีบจัดการก่อนพี่มินจะเห็น​ ไม่งั้นหูชาแน่มุก” ฉันบอกกับตัวเองพลางหิ้วข้าวของขึ้นไปไว้บนห้องนอนตัวเอง​ เมื่ออยู่ภายในห้องก็หาที่ว่างแล้วจัดแจงเก็บของมาใหม่อย่างทุลักทุเล​เนื่องจากมันแน่นทุกจุด​ ฉันเป็นพวกชอบสะสมตุ๊กตาน่ะ​ ดังนั้นทุกที่ภายในห้องจะมีตุ๊กตาต่างๆ​ อัดแน่นเต็มไปหมด​ “เรียบร้อยแล้ว” ปัดคราบสกปรกออกจากมือแล้วหย่อนก้นนั่งลงบนที่นอนนุ่ม​ สมองพลันนึกถึงเรื่องเมื่อเย็น​แล้วใจเต้นตุบตุบ​ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีผู้ชายมาชอบถึงสองคน​ “เป็นเพราะความสวยสินะ”‘เมื่อเราสวย​ ทุกคนจะใจดีกับเราล้านเท่า’คำนี้มันเป็นเรื่องจริง​ และฉันประสบพบเจอมากับตัว เมื่อสามปีที่แล้วฉันไม่ได้สวยอย่างทุกวันนี้​ เป็นยัยแว่นหน้าสิวผมเผ้ารุงรัง​ การแต่งตัวอย่าพูดถึง​ เฉิ่มเชยสุดๆ‘ขี้เหร่ว่ะ’‘หน้าอย่างงี้ใครจะเอา’เมื่อก่อนฉันได้ยินมันซ้ำๆ​ ทุกวันจนเริ่มชินชา​ แต่ว่ามันยังไม่เจ็บเท่ากับคำพูดของใครคนหนึ่งที่ว่า‘​หยุด

ตอนที่​ 8​ ไม่อยู่ในสายตา#เตย์“เงียบทำไมคะ​ เงียบแบบนี้แสดงว่าได้แล้ว” มุกดูจับผิด​ เธอมองเขม็งมาที่ผม“ไม่ได้​ พี่ยังไม่ได้กัน” อันนี้ผมความจริง​ ผมกับยัยนั่นยังไม่เคยมีซัมติงกัน“เชื่อได้มั้ยคะ”“เชื่อได้​สิคะ​ พี่กับนลินแค่ไปไหนมาไหนด้วยกัน​ แต่ว่ายังไม่เคยมีอะไรกัน​ มากสุดก็แค่จับมือถือแขนเท่านั้นเองค่ะ”ย้ำอีกรอบว่าผมกับนลินยังไม่เคยมีอะไรกันมันคือเรื่องจริง​ เราแค่คุยและนัดเจอกัน​ กินข้าวบ้าง​ เที่ยวเล่นบ้าง​ แต่ไม่เคยเกินเลย​ถึงขั้นได้เสีย“สวยๆ​ อย่างนลินรอดน้ำมือคุณเตย์ได้ไงคะเนี่ย​” มุกดูเหมือนจะไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่รู้ว่าตัวเองเจ้าชู้​ แต่เห็นแบบนี้ก็เลือกเหมือนกัน​ สวยแต่งอแงทำตัวปัญญาอ่อนผมก็เอาไม่ลง​ ติดที่ยังไม่มีจังหวะตีตัวออกหาก​เนี่ยแหละ​ ที่สำคัญนลินดันเป็นลูกสาวคนรู้จักของพ่อผมด้วย​ เลยขอห่างยากนิด“น้องมุกสวยกว่าค่ะ” ผมลูบพวงแก้มใส“เอาเป็นว่าค่อยคุยกันนะคะ​ มุกต้องไปซื้อของต่อ” เธอดึงมือผมออก​ สายตาที่มองมามันช่างเฉยชาเสียจริง“สรุปน้องมุกเชื่อพี่ใช่มั้ย”“ไม่สนิทใจค่ะ”“เอ้า​ พี่ต้องทำไงอะคะ?”“ขอตัวนะคะ​ มุกต้องไปแล้ว” คนตัวเล็กเชิดหน้าใส่แล้วเดินจากไปทันท

ตอนที่​ 10 ลองดูก่อนผมใช้หลังมือเช็ดปากแล้วมองหน้าอันนา​ ก็ใช้ได้เหมือนกันนี่หว่า“อร่อยนะ​ วันหลังขอแบบนี้อีก”“…”“ฉันไปก่อน” ตบบ่าหญิงสาวสองทีอย่างเบามือคะยั้นคะยออยู่ได้​ ก็แค่กาแฟแก้วเดียว​ ผมเลยกระดกทีเดียวจนหมดแก้ว​ อันนาเธอชงกาแฟใช้ได้เลย​“ดะ​ เดี๋ยวสิคะท่าน” อันนาจับแขนผมไว้​ “อันนาทำขนาดนี้แล้วท่านยัง…”“ขอโทษนะ​ ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงทำเธอไปแล้ว​ แต่ตอนนี้ฉันกำลังปรับเปลี่ยนตัวเองน่ะ” สิ่งแรกที่ผมต้องทำคือซื่อสัตย์​ต่อความรู้สึกตัวเอง​และน้องมุก“ท่านคะ…” อันนาจับมือผมไปวางทาบลงบนหน้าอกของเธอ​ “อย่าเพิ่งไปเลยค่ะ” สายตาออดอ้อนปนเย้ายวน​ “อย่าไปตอนนี้เลยค่ะ​ อันนาต้องการท่าน”“…” ผมยอมรับว่ายากที่จะห้ามใจ​ แต่ผมจะทำให้ได้​ ตั้งสติแล้วดึงมือทั้งสองข้างออกมา​ “ฉันไปก่อน​ ส่วนเธอก็ไปทำงานซะเถอะ” ว่าจบก็เดินออกมาทันที​ และบังเอิญสวนกับเลขา​ “เดี๋ยวผมกลับมาเซ็นต่อนะครับ​ พอดีขอออกไปทำธุระแป๊บ”“คือท่าน…” “เดี๋ยวมาครับ” ผมกึ่งวิ่งกึ่งเดิน​ กลัวเลขาจะมาลากคอกลับไปเซ็นเอกสารต่อ​ เมื่อลงมายังชั้นล่างของบริษั​ท​ก็เลือกที่จะขับรถไปเอง​ ขืนเอาไอ้มินไปด้วยคงจะกันท่าน่าดู“นายจะไปไหนครับ?