เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่27 ถือว่าขอ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-12-04 14:28:24ตอนที่ 27 ถือว่าขอ
อาทิตย์ถัดมา
บ้านพี่มิน
เช้านี้ฉันเก็บทำความสะอาดภายในชั้นล่างของบ้าน ไม่ได้อยู่อาทิตย์กว่าบ้านค่อนข้างรก ส่วนคุณเตย์กับพี่มินออกไปทำงานตั้งแต่เมื่อวานเย็นจนป่านนี้ยังไม่กลับ แต่ว่าก็ยังติดต่อทั้งคู่ได้อยู่เลยไม่มีอะไรให้กังวลใจ
ไลน์~
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น ฉันทิ้งไม้กวาดแล้วรีบกดดูข้อความทันที
@Tay : พี่กำลังกลับค่ะ
@Tay : น้องมุกอยากได้อะไรมั้ย?
@Muk : ไม่เอาอะไรค่ะ ขับรถดีดีนะคะ
@Tay : อีกประมาณสิบห้านาทีถึงค่ะ
@Tay : คิดถึงมาก อยากกอดแล้ว
@Muk : (ส่งสติ๊กเกอร์โอเค)
ฉันปิดจบบทสนทนาแล้วมาทำความสะอาดต่อ ในขณะที่วุ่นวายอยู่กับการเก็บบ้านจนทำให้ฉันไม่รู้ตัวว่ามีใครบางคนยืนนิ่งจ้องมองอยู่ที่หน้าประตู รู้ตัวอีกทีคือเขาเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าแล้ว
“พี่นิว…” เขาเข้ามาได้ยังไง ไม่เรียก ไม่ถาม ไม่ขออนุญาตกันก่อนสักนิด
“มอนิ่ง” เขาคลี่ยิ้มที่แฝงอะไรบางอย่างซึ่งมันดูไม่บริสุทธิ์ใจเอาเสียเลย
“เข้ามาได้ไงคะ?”
“ก็ปืนเข้ามาสิ” เขาตอบแบบไม่อ้อมค้อม “ตกใจอะไรขนาดนั้นเล่า ทำหน้าอย่างกะเห็นผีแน่ะ พี่ไม่ได้น่ากลัวสักหน่อย”
“คราวหลังรบกวนขออนุญาตมุกก่อนนะคะ มุกไม่โอเคถ้าพี่จะเข้าบ้านคนอื่นตามอำเภอใจแบบนี้”
“เหรอ แล้วทำไมไอ้เตย์มันถึงเข้าออกตามใจชอบได้ล่ะ มุกอย่าทำตัวสองมาตรฐานสิ” ไม่พูดเปล่า เขาคว้าข้อมือฉันไปจับ “ไม่แปลกใจเลยทำไมไอ้เหี้ยนั่นมันถึงหลงมุกขนาดนี้ พี่เองยังชอบเลย”
“พี่นิวปล่อย!” พยายามดึงมือออก แต่อีกฝ่ายดันดึงร่างฉันเข้าไปโอบแนบชิดกายของเขา “พี่นิว…”
“แต่ดูจากร่องรอยตามตัวแล้ว…คงจะเอากับมันแล้วสิ แบบนี้ก็ไม่ซิงอะดิ ว้า แย่จังเนอะ” เขาพูดในเชิงเสียดาย สายตาก็มองกันแบบเหยียดหยาม
“…” ฉันไม่กล้าที่จะพูดอะไร เพราะว่าตัวเองนั้นท้องอยู่ กลัวพี่นิวเขาจะทำอะไรบ้าๆ
วันนั้นฉันได้ยินทุกคำที่พี่นิวคุยกับคุณเตย์ เขาต้องการจะแก้แค้นคุณเตย์ที่ไปฆ่าพี่ชายของเขา
แต่พอฉันได้ฟังคำอธิบายของคุณเตย์มันทำให้เข้าใจได้ว่าเขาทำเพื่อป้องกันตัว เนื่องจากพี่ชายของพี่นิวตามมาฆ่าเขาก่อน และฉันไม่ได้เอนเอียง อีกอย่างพี่มินก็ช่วยยืนยันเรื่องนี้ว่าคุณเตย์ถูกกระทำก่อน เพราะตอนนั้นพี่ชายของฉันก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย
“เงียบทำไมล่ะ กลัวพี่จะทำอะไรมุกเหรอ ไม่เอาน่าเรามาคุยกันตามปกติดีกว่า”
“ปล่อยมุกเถอะพี่นิว”
“หวงตัว?”
“พี่จะคิดยังไงก็ช่างแต่รบกวนอย่ามาทำรุ่มร่ามกับมุกแบบนี้ มุกไม่โอเค”
“งั้นเราต้องเอากันก่อนมั้ยพี่ถึงจะทำรุ่มร่ามกับมุกได้และเธอจะโอเคน่ะ” พูดจบพี่นิวก็อุ้มฉันไปนอนราบบนโซฟา เขาขึ้นมาคร่อมบนล่างแล้วจับมือฉันขึงพืดไว้เหนือศีรษะ “การแก้แค้นที่ดีคือต้องเริ่มจากการทำร้ายของรักของหวงมัน” น้ำเสียงเยือกเย็น แววตาเขาดูโกรธแค้น
“ขอร้องเถอะพี่นิว ทำแบบนี้มันไม่ได้ดีเลยนะ คุณเตย์เขาไม่ได้จงใจจะฆ่าพี่ชายของพี่เลย ทุกอย่างเป็นการป้องกันตัว” ฉันพูดออกไปพลางดีดดิ้นร่างกาย
“ไม่ต้องมาพูดเข้าข้างมัน!”
“มุกไม่ได้เข้าข้าง”
“หุบปากเถอะมุก!”
“มุกหลงคิดมาตลอดว่าพี่เป็นคนดี และที่เราเจอกันมันคือเรื่องบังเอิญ มุกดีใจมากนะในตอนนั้น แต่ตอนนี้ผิดหวังที่สุดเลยล่ะ”
“ฟังนะ ทุกอย่างมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ พี่เข้าหามุกเพียงเพราะต้องการจะแก้แค้นมันก็เท่านั้น!”
“พี่นิว ถือว่าขอเถอะค่ะ เลิกแล้วต่อกันได้มั้ย ต่างคนต่างใช้ชีวิต มุกเชื่อว่าพี่ชายพี่ก็คงไม่อยากให้พี่นิวมาทำอะไรแบบนี้”
“ฮึ ไม่!” เขาบอกเสียงดังแล้วโน้มหน้ามาจะจูบ แต่ว่าจังหวะนั้นดันมีคนเข้ามาช่วยฉันได้ทัน
พลั่ก!
เสียงเท้าเตะกระทบไปที่ลำตัวของคนที่จะทำร้ายฉันอย่างหนัก
“ไอ้เวร กูบอกมึงแล้วว่าอย่ามายุ่งกับมุก!” คุณเตย์กระทืบพี่นิวแบบไม่มียั้ง
“คุณเตย์พอก่อน” ฉันรีบลุกแล้วเข้าไปห้ามทันที ขืนปล่อยให้ทำต่อมีหวังเขาได้กระทืบพี่นิวจนตายคาเท้าแน่ ฉันไม่อยากให้เขาฆ่าใครอีกแล้ว “หยุดเถอะค่ะ พอได้แล้ว”
“แต่มันจะทำร้ายมุกนะ”
“เราให้กฎหมายเล่นงานเขาก็ได้ มุกไม่อยากให้คุณทำแบบนี้”
“คนรวย กฎหมายทำอะไรไม่ค่อยได้หรอกมุก”
“ฮ่า ก็เหมือนมึงไง ที่ฆ่าพี่กูแต่กฎหมายยังทำอะไรไม่ได้ ถุย!” พี่นิวพูดพลางพยุงตัวเองลุกขึ้นยืนในสภาพสะบักสะบอม “ย้อนแย้งฉิบหาย ไอ้สวะ”
“ไอ้…!”
“พอเถอะ มุกขอร้องนะ”
“…” คุณเตย์มองหน้าฉัน
“ถือว่ามุกขอนะคะคุณ”
“…” เขาพยักหน้ายินยอมก่อนจะยืนบังตัวฉันไว้เพราะกลัวจะได้รับอันตราย
“เชื่อฟังเหมือนหมาเลยว่ะ เชื่องดีหนิ” พี่นิวยังคงพูดยียวนกวนประสาทใส่คุณเตย์ “หรือเหมือนควายดี ให้ผู้หญิงจูงจมูก”
“ไอ้เวรนี่!”
“…” ฉันจับแขนแข็งแรงไว้แน่น
“คิดว่ากูจะจบง่ายๆ เหรอวะ”
พึ่บ!
พี่นิวหยิบปืนออกมาแล้วเล็งปลายกระบอกมาที่หัวของคุณเตย์
“ใจเย็นๆ ก่อนนะพี่นิว” ฉันเปลี่ยนมายืนดักหน้า ทว่าคุณเตย์ดันดึงตัวฉันให้ไปหลบข้างหลังเขา “คุณ…”
“ฆ่ากูแล้วทุกอย่างจะจบเหรอ มึงจะรู้สึกดีใช่มั้ยที่ได้แก้แค้นให้พี่มึง”
“ใช่ ทางเดียวที่กูจะหายแค้นคือมึงต้องตายตามพี่กูไปเท่านั้น!”
“แล้วทุกอย่างจะจบใช่มั้ย”
“คุณเตย์…” ฉันจับมือเขาไว้แน่น
“…” เขาเองก็จับมือฉันไว้แน่นเช่นกัน
ตอนนี้ฉันรู้สึกใจคอไม่ดีเลย กลัวว่าพี่นิวจะยิงคุณเตย์ ฉันไม่อยากให้เขาเป็นอะไรไปเลย เรากำลังจะสร้างครอบครัวกันอยู่แล้ว เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน
“ได้โปรด พี่นิวอย่าทำแบบนี้” ฉันร้องขอเสียงสั่น
“ห่วงผัวตัวเองเหรอ ฮ่าๆ” นอกจากพี่นิวจะไม่เห็นอกเห็นใจ เขายังหัวเราะร่าเหมือนคนขาดสติ
“เอาสิ มึงยิงเลย จะได้จบๆ” คุณเตย์ร้องบอกให้พี่นิวยิงเขา เรื่องทุกอย่างมันจะได้จบ
“ไม่นะ ไม่ ไม่” ฉันพยายามดึงตัวคนรักไว้
“ได้เลย อำลากันพอใจรึยัง แต่ไม่จำเป็นหรอก เพราะตอนพี่กูตายมันก็ไม่ได้อำลาใครเช่นกัน มันเองคงจะทรมาณตอนที่ต้องนอนตายคนเดียว แต่มึงนี่โชคดีนะเนี่ย ได้ตายตอนอยู่หน้าสาว”
ปัง!
เสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัด
ปัง!
นัดที่สองดังตามหลัง
วินาทีนี้ใจฉันหล่นวูบไปอยู่ที่เท้า น้ำตาเอ่อล้นออกมาจากเบ้าตาอย่างอัตโนมัติ
ได้โปรด…
เราสองคนกำลังจะมีความสุขกันแล้วแท้ๆ
ทำไมล่ะ ทำไม…
บทล่าสุด
ทาสรักเมียเด็ก ตอนพิเศษ
ตอนพิเศษหลายปีต่อมานั่งตรวจเอกสารอยู่ในห้องทำงานส่วนตัวภายในบ้าน เมียก็สอนการบ้านให้ลูกสาวคนเล็กอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ส่วนไอ้ลูกคนโตมันนั่งหัวโด่เร้าหรือจะเอาของบางอย่างจากผู้เป็นพ่ออย่างผม“พ่อ...”“เรียกอะไรนักหนาฮะ” เรียกผมแบบนี้มาจะได้ชั่วโมงแล้วมั้ง“ผมก็เรียกจนกว่าพ่อจะยอมให้บัตรวีไอพีนั่น” ลูกชายนั่งกดดันตรงหน้าไม่มีทีท่าว่าจะเลิกกวน“แล้วแกจะเอาไปทำอะไร มันไม่ใช่ของที่เด็กจะครอบครองได้” บัตรนี้มันมีค่ามหาศาล ขืนผมให้ลูกไปมันก็คงจะรักษาของไม่ได้ด้วยอายุเท่านี้ ความรับผิดชอบยังไม่มากพอ“ผมอายุสิบแปดแล้วนะพ่อ ไม่เด็กแล้ว”“ตราบใดถ้ายังไม่บรรลุนิติภาวะก็ยังเด็กอยู่”“พ่อครับ…”“ตุลย์ พ่อจะทำงาน”“ผมอยากได้บัตรวีไอพี”“ตอนนี้พ่อยังให้แกไม่ได้ ช่วยเข้าใจหน่อย”“แต่ทำไมพ่อให้แม่ได้ล่ะ”“เอ้า ก็นั่นเมียฉันนะเว้ย ให้เมียแล้วมันผิดตรงไหน”“แต่นี่ก็ลูกนะพ่อ ให้ลูกมันผิดตรงไหนอะ”เฮ้อ… ผมล่ะเหนื่อยที่จะต้องมานั่งต่อล้อต่อเถียงกับลูกชายหัวดื้อคนนี้จริงๆ มันขี้ตื๊อเหมือนใครวะ? อ๋อ เหมือนพ่อมันเอง เหมือนเปี๊ยบ! “เอางี้นะ ถ้าแกอายุครบยี่สิบปีเมื่อไหร่พ่อจะยกบัตรให้เลย ”“โ
ทาสรักเมียเด็ก ตอนที่30 ครอบครัวที่สมบูรณ์(end)
ตอนที่ 30 ครอบครัวที่สมบูรณ์เก้าตุลาคมเป็นวันคล้ายวันเกิดของผม วันนี้อายุครบสามสิบหกปีเต็ม และก็ถือว่าเป็นวันดีอีกวันหนึ่งเลยทีเดียว ซึ่งลูกชายของผมได้ถือกำเนิดในวันเดียวกัน‘เด็กชายตุลย์ นันทพิวัฒน์’ เกิดวันที่เก้าตุลาคม น้ำหนักสามพันห้าร้อยกรัม หรือง่ายๆ คือสามโลห้าตามภาษาชาวบ้านหน้าตาลูกชายมาทางผมหมด เหมือนถอดแบบกันออกมาอย่างไรอย่างนั้น ยิ่งดวงตาและสีลูกตาคือเป๊ะมากลูกพ่อของแท้แทบไม่ต้องสืบ“โอ๊ย น่าเกลียดน่าชังจังเลยเว้ยหลานปู่เนี่ย” พ่อผมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วอุ้มหลานไว้ในอ้อมอกอย่างระมัดระวัง“หน้าไม่ได้มุกเลยอะ ไปทางนายหมดเลยนะครับ” มินมันพูดแล้วช่วยพ่อผมประคองตัวหลานไปด้วย“หล่อแต่เด็กเลยลูก” โรสเองก็เอ่ยชมแล้วยกยิ้มส่วนมุกนอนพักผ่อนอยู่บนเตียงคนไข้ซึ่งมีผมดูแลอยู่ไม่ห่าง เธอเลือกคลอดแบบธรรมชาติ เห็นบอกว่าเจ็บมาก เบ่งหลายทีกว่าลูกจะออกมาเนื่องจากเด็กค่อนข้างตัวใหญ่“เจ็บมากมั้ยคะที่รัก” ผมถามพร้อมลูบศีรษะเธอด้วยความอ่อนโยน “เจ็บแต่ทนได้ค่ะ” มุกดูเหนื่อยล้าแต่ก็ยังมีรอยยิ้มสดใสบนใบหน้าของเธอ “ขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่คลอดลูกของเราออกมาพี่รักหนูมากๆ” โน้ม
ทาสรักเมียเด็ก ตอนที่29 เพื่อเมีย(nc)
ตอนที่ 29 เพื่อเมีย [18+]#เตย์หลายเดือนต่อมาหลังจากหาหมอตรวจครรภ์เสร็จก็กำลังขับรถกลับบ้าน ทว่าเมียผมดันเกิดอารมณ์ใคร่ เธอสั่งให้ผมหาที่จอดรถในบริเวณเปลี่ยวๆ ทันทีพักหลังมานี้มุกมีความต้องการเยอะมาก ยิ่งท้องใกล้คลอดเธอยิ่งต้องการเซ็กซ์มากขึ้นส่วนผมน่ะเหรอ… “มะ มุกคะ เบาๆ หน่อยค่ะ”“หุบปากเลย”“…” ผมก็ต้องเงียบปากตามที่เมียสั่งรถคันหรูที่จอดหลบอยู่ข้างทางโยกเยกไปมาตามแรงสวาทที่คนเป็นเมียใส่มาไม่ยั้ง เธอกำลังถาโถมขย่มใส่ท่อนเนื้อแบบดุเดือด คนตัวเล็กบดเอวร่อนขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะเหมือนกับคนช่ำชองก็น่าจะช่ำชองแหละ อาทิตย์นึงจับผัวขย่มไปแล้วหกวัน อวัยวะสืบพันธุ์จะหักแหล่ไม่หักแหล่เมื่อก่อนผมบ้ากาม แต่เดี๋ยวนี้เมียบ้าแทน~ปัก!“อ๊า~”เสียงเนื้อกระทบกันบวกกับเสียงร้องครวญครางดังระงมอยู่ภายในรถ ผมสวนกระแทกเอวใส่กลับแบบไม่ยั้งเช่นกัน“อ่า~ พะ...พี่จะแตกแล้วค่ะที่รัก”“มุกก็จะ…เสร็จแล้ว”คนเป็นเมียขย่มแรงและถี่กว่าเดิมเมื่อรู้สึกว่าตัวเธอเองกำลังจะถึงจุดสุดยอดกึก!เสียงเข้มคำรามก่อนร่างกำยำกระตุกเกร็งเล็กน้อย มือใหญ่กดเอวคอดไว้แน่นก่อนจะปล่อยน้ำกามพุ่งเข้าสู่ร่างกาย
ทาสรักเมียเด็ก ตอนที่28 ต้องการคุณ
ตอนที่ 28 ต้องการคุณ“มุกใจเย็นๆ”“…”“มุก…”“…” ฉันดึงสติกลับมาแล้วมองคนตรงหน้า ตอนนี้คุณเตย์ยังมีชีวิตอยู่ ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆ ร่างกายของเขาก็ไม่พบร่องรอยการถูกยิง เลือดแม้แต่หยดเดียวก็ไม่มีที่ตัวเขาแล้วเสียงปืนที่ดังสองนัดเมื้อกี้ล่ะ?“พี่ไม่เป็นไรค่ะ” เขาบอกพลางเช็ดหยดน้ำตาให้ฉันด้วยความอ่อนโยน” “พี่ยังอยู่นะ”“แล้วเสียงปืน…”“พี่จัดการเรียบร้อยแล้วน่ะ” เสียงพี่ชายฉันดังแทรกขึ้น พี่มินเดินเข้ามาหาฉันแล้วลูบศีรษะปลอบประโลม “ไม่เป็นอะไรแล้ว ปลอดภัยดีใช่มั้ย เจ็บตรงไหนหรือเปล่าน้องสาวของพี่”“มุกไม่เป็นอะไร แล้วพี่นิว…” ฉันเบนสายตาไปมองพี่นิวที่ตอนนี้นอนคว่ำหน้าจมกองเลือด“ไม่ต้องห่วง มันไม่ถึงตายหรอก แค่สาหัส” พี่มินพูดพลางคลี่ยิ้ม สีหน้าพี่ชายดูไม่ตื่นตกใจเท่าไหร่“…”แค่สาหัส?!มันก็เกือบถึงตายแล้วนะนั่น“ขอบใจมึงมากไอ้มิน ถ้ามึงมาช้าอีกนิดกูคงโดนยิงสมองกระจาย”“ไม่เป็นไรครับนาย ว่าแต่จะให้ผมจัดการกับไอ้นี่ยังไงดี”“เรียกรถพยาบาลและตำรวจมาก็พอ ที่เหลือให้ว่าไปตามกฎหมายละกัน กูไม่อยากมือเปื้อนเลือดอีก” คุณเตย์บอกในขณะที่โอบกอดฉันไว้“ได้ครับ ถ้าอย่างนั้น
ทาสรักเมียเด็ก ตอนที่27 ถือว่าขอ
ตอนที่ 27 ถือว่าขออาทิตย์ถัดมาบ้านพี่มินเช้านี้ฉันเก็บทำความสะอาดภายในชั้นล่างของบ้าน ไม่ได้อยู่อาทิตย์กว่าบ้านค่อนข้างรก ส่วนคุณเตย์กับพี่มินออกไปทำงานตั้งแต่เมื่อวานเย็นจนป่านนี้ยังไม่กลับ แต่ว่าก็ยังติดต่อทั้งคู่ได้อยู่เลยไม่มีอะไรให้กังวลใจไลน์~เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น ฉันทิ้งไม้กวาดแล้วรีบกดดูข้อความทันที@Tay : พี่กำลังกลับค่ะ@Tay : น้องมุกอยากได้อะไรมั้ย?@Muk : ไม่เอาอะไรค่ะ ขับรถดีดีนะคะ@Tay : อีกประมาณสิบห้านาทีถึงค่ะ@Tay : คิดถึงมาก อยากกอดแล้ว@Muk : (ส่งสติ๊กเกอร์โอเค)ฉันปิดจบบทสนทนาแล้วมาทำความสะอาดต่อ ในขณะที่วุ่นวายอยู่กับการเก็บบ้านจนทำให้ฉันไม่รู้ตัวว่ามีใครบางคนยืนนิ่งจ้องมองอยู่ที่หน้าประตู รู้ตัวอีกทีคือเขาเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าแล้ว“พี่นิว…” เขาเข้ามาได้ยังไง ไม่เรียก ไม่ถาม ไม่ขออนุญาตกันก่อนสักนิด“มอนิ่ง” เขาคลี่ยิ้มที่แฝงอะไรบางอย่างซึ่งมันดูไม่บริสุทธิ์ใจเอาเสียเลย“เข้ามาได้ไงคะ?”“ก็ปืนเข้ามาสิ” เขาตอบแบบไม่อ้อมค้อม “ตกใจอะไรขนาดนั้นเล่า ทำหน้าอย่างกะเห็นผีแน่ะ พี่ไม่ได้น่ากลัวสักหน่อย”“คราวหลังรบกวนขออนุญาตมุกก่อนนะคะ มุกไม่โ
ทาสรักเมียเด็ก ตอนที่26 ว่าที่สามีคนหื่น(nc)
ตอนที่ 26 ว่าที่สามีคนหื่น [18+]ห้องทำงานท่านประธานผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมงคุณเตย์ก็ยังไม่กลับมาจากการประชุม ฉันเบื่อๆ เซ็งๆ ไม่มีอะไรจะให้ทำเลยนั่งอยู่บนเก้าอี้แถวโต๊ะทำงานแล้วหมุนไปมาอย่างเชื่องช้าก๊อก ก๊อกจู่ๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น“เข้ามาได้ค่ะ” ฉันเอ่ยอนุญาตแล้วนั่งตัวตรงผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมถือแฟ้มเอกสารในมือ การแต่งตัวเธอดูจัดจ้านและยั่วเย้ายังไงชอบกล“ท่านประธานไม่อยู่เหรอ” เธอเชิดหน้าถามฉันด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่ง“ไม่อยู่” แล้วทำไมฉันจะต้องยอม ก็เชิดหน้าตอบกลับไปเช่นกัน“ชิ! ทำมาชูคอ เธอมันก็แค่เด็กไต่เต้า”“ไต่เต้าอะไรมิทราบ ฉันไม่ได้เป็นพนักงานของที่นี่”ยัยนี่ต้องเข้าใจอะไรผิด สภาพฉันมันเหมือนพนักงานของบริษัทนี้มากนักหรือไงยะฉันน่ะเหมือนเมียท่านประธานของบริษัทนี้มากกว่าอีก!“อยากจะเลื่อนขั้นมากขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงได้เข้ามารออ่อยท่านถึงที่”“เธอเข้าใจไรผิดปะเนี่ย ฉันก็มากับท่านประธานอะ และเขาให้มาในห้องนี้”ตอนที่คุณเตย์แนะนำฉันแสดงว่ายัยคนนี้ไม่ได้อยู่ณ ตอนนั้น ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่เข้าใจอะไรผิดๆ แบบนี้“ตอแหล!”เดี๋ยววววเธอด่าฉันเรอะ หน็
บางทีคุณอาจจะชอบ
