บทที่ 38

“เธอเป็นทาสของฉันมารียัน สัญญาเรายังไม่สิ้นสุด”

“งั้นเหรอคะ มารีนึกว่ามันจบแล้ว”

กายเม้มปาก ความสูงใหญ่ของเขาข่มร่างแบบบางให้เล็กกระจ้อยร่อย ไม่สนใจด้วยว่าจะมีปาปารัซซี่แอบถ่ายภาพของเขาส่งขายที่ไหนหรือเปล่า หรือหากจะยังมีคนไม่รู้ว่าเขาโสดแล้วคิดว่าคบชู้กับสาวน้อย กายก็พอใจจะให้เป็นแบบนั้น

“เธอขาดฉันไม่ได้หรอกมารี ไม่มีใครมอบความสุขให้เธอได้นอกจากฉันเท่านั้น”

“หลงตัวเอง”

“เดี๋ยวนี้เธอกล้าหาญขึ้นมากนะ ปากเธอนอกจากจะหวานแล้วยังร้ายกาจขึ้นอีกด้วย”

“เพราะมารีโตขึ้นกระมังคะ เลยรู้ว่าอะไรดี อะไรไม่ดี”

“คิดจะกลับตัวเป็นคนดีหรือไง สายไปแล้วทาสสาวของฉัน เพราะฉันจะยิ่งพันธนาการเธอให้ดิ้นไม่หลุด”

ลมหายใจของเธอร้อนผ่าวจนต้องแย้มกลีบปากออกจากกัน ตาสบตาและเห็นความนัยที่พร่างพรูในแววตา ก็ยิ่งทำให้ร่างกายเย็นๆ ร้อนเร่าเหมือนยืนอยู่ใกล้ๆ กระทะทองแดง

กายจ้องเข้าไปในแววตาคู่ที่ไม่เคยมองเขาต่างจากเดิม ยังคงรักและเทิดทูนให้เขาเป็นนายของเธอเสมอ สองมือประคองต้นคอระหง ปลายนิ้วก้อยเกลี่ยไปทั่วแอ่งชีพจรปร