ตอนที่ 6

บทที่ 6

“ก็มันจำเป็น ฉันไม่อยากถูกคลุมถุงชน อีกอย่างฉันก็ไม่ได้ตั้งใจจะไปมีอะไรกับเขาแบบโจ่งแจ้งขนาดนั้น ฉันก็แค่อยากจะไปสารภาพรักกับเขา แต่ฉันไม่กล้า ฉันก็เลยต้องดื่มเล่าย้อมใจ แล้วจากนั้นฉันก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าขึ้นไปบนห้องนั้นได้ยังไง” ยิ่งได้ฟังพริมรตาก็ยิ่งกุมขมับ อยากบ่นอยากด่าออกมาแรงๆ แต่ก็ทำไม่ได้ ด้วยรู้ว่าแค่นี้เพื่อนก็คงบอบช้ำมากพอแล้ว

         “โอเค! งั้นแกช่วยเล่าทุกอย่างมาให้ละเอียดก็พอ” หลังจากนั้นแวววิวาห์ก็เล่าทุกอย่างเท่าที่ตัวเองจำได้ให้เพื่อนฟังอย่างละเอียด โดยไม่รู้เลยว่าตรงนั้นไม่ได้มีแค่พวกเธอสองคนอีกต่อไป แต่ยังมีใครอีกคนที่ได้ยินทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบ

         ในขณะที่สองสาวพากันกลับไปตั้งหลักที่ห้องของตัวเอง เขาซึ่งเป็นคนที่พวกเธอตามหาก็กำลังตามสืบเรื่องเธออยู่เช่นกัน ด้วยการเริ่มสืบจากต้นตอของเรื่อง

         “ริสาดีใจมากเลยนะคะที่รู้ว่าคุณให้ตามริสาอีก ทีแรกก็คิดว่าคุณจะโกรธที่ริสาสะเพร่าจนขึ้นมาพบคุณไม่ได้ แต่เห็นแบบนี้ริสาก็สบายใจ แต่จะว่าไปก็น่าโมโหผู้หญิงคนนั้นนะคะ ถ้ายัยขี้เมานั่นไม่ชนริสาจนคีย์การ์ดเราสลับกัน ป่านนี้เราสองคนคงมีความสุขกันไปนานแล้ว” มาริสาสาวไซส์ไลน์คนเมื่อคืนวานบอกด้วยความขุ่นเคือง ในขณะที่เขายังนั่งฟังบนโซฟาด้วยใบหน้าเรียบเฉย

         “ถึงเมื่อวานเราจะคลาดกัน แต่วันนี้ริสาจะทำให้คุณมีความสุขที่สุด ให้คุ้มกับที่คุณเจาะจงเรียกริสามาโดยเฉพาะ” มาริสายิ้มเต็มหน้า แค่คิดว่าอีกฝ่ายมีใจพิสมัยจนถึงขั้นเรียกหาอีก เธอก็ยิ่งได้ใจ

“คุณภาคินรู้ไหมคะว่าคุณคือคนแรกที่ทำให้ริสายอมรับงานนี้ ถึงริสาจะยังไม่มีประสบการณ์เรื่องนี้ แต่ริสาจะพยายามทำให้คืนนี้ของเราเป็นคืนที่วิเศษที่สุด” ว่าแล้วสาวไซส์ไลน์นุ่งน้อยห่มน้อยก็เยื้องย่างเข้ามาหา พลางขยับคอเสื้อให้ร่นลงไปราวกับอยากอวดทรวงอกคัพดีให้เขาได้ชื่นชม ก่อนจะมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้า แต่เขากลับยังนั่งเฉย ไม่แม้แต่จะยื่นมือมาแตะต้องอย่างที่ควรจะเป็น จึงอดคิดไม่ได้ว่าอีกฝ่ายอาจจะชอบให้เธอเป็นฝ่ายเริ่ม และอยากให้เธอบริการเขามากกว่า

คิดได้ดังนั้นสาวคัพดีจึงนั่งคุกเข่าอยู่ที่หน้าขาแข็งแกร่ง หวังจะให้เขาได้มองเห็นอกอวบๆ ของตัวเองชัดๆ ขณะเดียวกันกระโปรงที่ขนาดไม่นั่งก็ว่าสั้นแล้ว พอนั่งปุ๊บก็ร่นขึ้นไปถึงไหนต่อไหน หญิงสาวสยายผมด้วยท่วงท่าที่คิดว่ายั่วยวนที่สุด ก่อนจะยื่นมือไปลูบไล้ตรงเป้ากางเกงเขาอย่างอ้อยอิ่ง เธอกัดริมฝีปากพลางมองไปที่เป้ากางเกงนัยน์ตาเป็นประกาย ก่อนจะเลื่อนมือไปปลดตะขอกางเกงและรูดซิบลงมาอย่างรู้งาน

“อุ๊ย!” หญิงสาวทำท่าเอียงอายหลังล้วงเข้าไปสัมผัสบางอย่างในอันเดอร์แวร์ เธอแลบลิ้นเลียริมฝีปากขณะกำลังลูบไล้บางอย่างภายใต้อันเดอร์แวร์ ถึงแม้ตอนนี้มันจะยังคงนอนนิ่งๆ แต่จากที่สัมผัส หญิงสาวก็รับรู้ได้ว่ามันจะต้องยิ่งใหญ่มาก เพียงแต่เธอต้องยั่วให้มากกว่านี้ ที่สำคัญ…ยั่วยังไงไม่ให้รู้ว่ายั่ว แล้วยั่วยังไงให้ดูเหมือนไร้ประสบการณ์

“เมื่อคืนตอนที่เธอชนกับผู้หญิงคนนั้น เขาดูเป็นยังไง” เขาปริปากถามบ้าง หลังจากนั่งเงียบปากมาพักใหญ่ ทำเอาคนที่กำลังง่วนอยู่กับการลูบไล้บางอย่างถึงกับต้องชะงักมือเอาไว้

         “คุณหมายถึงอะไรล่ะ รูปร่างหน้าตาหรือสารรูปตอนชนกัน ถ้ารูปร่างหน้าตาก็ไม่ได้พิเศษอะไรค่ะ ออกจะพื้นๆ ด้วยซ้ำ แต่ถ้าเป็นสารรูปก็…เมาเละเลยค่ะ เอ๊ะ! แต่ถ้าคีย์การ์ดของริสากับผู้หญิงคนนั้นสลับกัน งั้นผู้หญิงคนนั้นก็ต้องขึ้นมาหาคุณ” สาวคัพดีเงยหน้ามองคนถามทันที แต่เห็นเขายังนิ่งเฉย เลยอดคิดไม่ได้ว่าที่เขาถามเป็นเพราะว่าเขาสนใจ

         “แต่จริงๆ ริสาว่าเขาแกล้งเมาเพื่อที่จะได้ขึ้นมาหาคุณมากกว่า” มาริสากลับคำราวกับจะตัดไฟแต่ต้นลม แต่มันกลับทำให้เขาหันกลับมามองด้วยความสนใจ

         “อะไรทำให้เธอคิดแบบนั้น”

         “ริสาว่าเขาน่าจะแอบได้ยินที่ริสาคุยกับคุณชาติมาเรื่องที่ริสาจะขึ้นมาหาคุณอะค่ะ ลองคิดดูสิคะ มีใครบ้างที่ไม่รู้จักคุณ ลองถ้ามีโอกาสเข้าหาคุณได้ มีเหรอที่เขาจะไม่ทำ” มาริสาพูดพลางลอบมองคนฟังด้วยรอยยิ้มมุมปาก ก่อนจะพูดต่ออีก

         “ก็ดูกร้านโลกขนาดนั้น ริสาจะไปทันเล่ห์เหลี่ยมเขาได้ยังไง ริสาไม่ปฏิเสธหรอกนะคะว่าที่ริสารับงานนี้ก็เพราะว่าริสาอยากเจอคุณ แต่ริสาไม่ได้หวังอะไรจากคุณเลยนะคะ หวังแค่ว่าคุณจะเมตตาริสาบ้างเท่านั้น ริสาก็แค่ผู้หญิงไม่มีประสบการณ์ ไม่ได้ช่ำชองเหมือนผู้หญิงคนอื่นที่คุณเคยผ่านมา ก็ได้แต่หวังว่า…คุณจะช่วยสอนริสาบ้าง” หญิงสาวยังคงย้ำเรื่องไร้ประสบการณ์ พลางช้อนตามองเขาด้วยสายตาออดอ้อน ดูยังไงมันก็ยังห่างไกลจากคำว่าไร้ประสบการณ์ พาลให้นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน แบบนั้นต่างหากที่เรียกว่าไร้ประสบการณ์

         มาถึงตรงนี้ก็ทำให้เขาหวนคิดไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ตั้งแต่วินาทีแรกที่ดุ้นยักษ์ขนาดไม่ธรรมดาชำแรกแทรกผ่านกายสาวบอบบาง วินาทีนั้นเขาก็รู้ได้ทันทีว่าเธอยังไร้ซึ่งประสบการณ์ อีกทั้งเลือดที่เปรอะเปื้อนอยู่บนที่นอนก็ยืนยันได้เป็นอย่างดีว่าเธอยังไม่มีรอยราคีใดๆ มาแปดเปื้อน และเขาคือคนที่ช่วงชิงเอาความสาวนั้นไป แค่คิดถึงเสียงร้องครวญคราง ท่าทางบิดเร่าๆ ด้วยความกระสัน อีกทั้งใบหน้าที่กำลังแดงซ่านกอปรกับนัยน์ตาหวานฉ่ำที่กำลังปรือปรอย ลมหายใจเขาก็ติดขัด ไพล่คิดไปถึงตอนที่ได้อยู่ในตัวเธอ ถูกความคับแน่นของเธอบีบอัดจนแทบแหลกลาญ ลำคอเขาก็แห้งผากขึ้นมาทันใด อะไรๆ ที่มันยังไม่ยอมตื่นในคราแรกก็ดีดเด้งผงาดประกาศศักดาขึ้นมาในทันที ทำเอาคนที่กำลังพยายามปลุกปั่นถึงกับตาโต หยักยิ้มมุมปากด้วยความลำพอง