24

บุตรีขุนนางหลายคนได้ยินเช่นนี้จึงพากันลุกขึ้นไปเตรียมการแสดง พวกนางอยากให้ทุกคนเห็นว่าตนเองก็มีความสามารถเช่นกัน เผื่อว่าพรุ่งนี้จะมีชายหนุ่มนำสัตว์ที่ล่าได้มามอบให้ตามธรรมเนียมเพื่อคบหากันในระหว่างงานล่าสัตว์ครั้งนี้

ซินเมี่ยวนั่งดูการแสดงไปหาวไปอย่างเบื่อหน่าย นางกินอิ่มแล้วจึงง่วงนอนตั้งนานแล้ว เพียงแต่ฮ่องเต้และฮองเฮายังไม่เสด็จกลับไปพักผ่อน พวกนางจึงยังไม่สามารถออกไปก่อนได้เช่นกัน

“น้องหญิง เหตุใดเจ้าง่วงนอนเร็วนักเล่า?” อู๋อ๋องตรัสถามอย่างแปลกใจ

“หม่อมฉันก็ไม่ทราบเหมือนกันเพคะ ช่วงนี้พอกินอิ่มแล้วก็ง่วงตลอด ฮ้าว!”

“น้องหญิงอดทนหน่อยนะ อีกไม่นานเสด็จพ่อ เสด็จแม่ก็น่าจะกลับไปพักผ่อนแล้ว”

“อืม… หม่อมฉันทราบแล้วเพคะเสด็จพี่” ซินเมี่ยวปรือตาเอ่ยขึ้นอย่างง่วงงุน

อู๋อ๋องเห็นพระชายาโงนเงนไปมาก็ได้แต่เอื้อมมือไปจับศรีษะนางให้เอนมาพิงที่พระองค์แทน