LOGINShare
ตอนที่94 ห้องหอ
Last Updated:
2025-05-20 14:45:58
Latest chapter
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่ 95 ไม่ต้องโกรธเคืองไป
“พวกนางไม่ผิดหรอก ไม่ต้องโกรธเคืองไป” มู่เลี่ยงหรงส่งยิ้มให้พระชายาเอกจอมหงุดหงิด “เกี๊ยวนี้ต้องดิบอยู่แล้ว ในคืนแต่งงานหากเจ้าสาวพูดคำว่าดิบ[1] ถือว่ากล่าวคำมงคล หมายความว่าเจ้าจะได้มีทายาทให้ข้าเต็มจวนอย่างไรเล่า”“เข้าใจคิดกันจริง ๆ พวกเขาจะรู้หรือไม่ว่าเจ้าสาวต้องทนหิว”“เอาล่ะ...เอาล่ะ ข้ารู้แล้ว มา ๆ คราวนี้สุกแน่นอน” มู่เลี่ยงหรงป้อนอาหารในจานอื่นให้เจ้าสาวผู้หิวโหย เมื่อเห็นสตรีที่ตนรักเคี้ยวอาหารอย่างเอร็ดอร่อยก็พลอยทำให้สุขใจไปด้วยสุราดอกเบญจมาศที่ได้รับพระราชทานจากฮ่องเต้มีรสหวานล้ำเลิศเป็นอย่างยิ่ง อีกทั้งไม่ได้ร้อนแรงจนแสบคอเหมือนสุราทั่วไป เยี่ยนเยว่ฉีชอบเป็นอย่างมากจึงขอให้มู่เลี่ยงหรงรินให้อีกเรื่อย ๆ นางหารู้ไม่ว่าสุรารสหวานนั้นทำให้มึนเมาได้โดยง่าย เพียงไม่นานหญิงสาวก็รู้สึกร้อนรุ่ม ร่างกายโอนเอนคล้ายจะล่องลอยเมื่อเห็นอาการของเยี่ยนเยว่ฉี มู่เลี่ยงหรงก็รู้ว่านางคงเริ่มจะเมาแล้ว ท่านอ๋องหนุ่มจึงเอื้อมมือไปปลดมงกุฎหงส์แสนหนักอึ้งบนศีรษะลง เส้นผมสีดำสนิทดุจราตรีร่วงหล่นแผ่สยายบนอาภรณ์สีแดงสด เส้นไหมนุ่มลื่นมันเงาขับเน้นให้ใบหน้าหวานล้ำโดดเด่นงดงาม มู่เลี่ยงหรงใช้นิ้ว
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่94 ห้องหอ
เมื่อผ้าคลุมหน้าถูกถอดออกไปแล้ว เยี่ยนเยว่ฉีถึงมองเห็นสภาพโดยรอบ ห้องหอของนางกับมู่เลี่ยงหรงอยู่ในส่วนของเรือนจันทราซึ่งอยู่ใกล้กับเรือนหลักมากที่สุด ห้องนอนของนางแบ่งออกเป็นสามส่วน มีห้องชั้นนอกซึ่งเอาไว้ใช้พักผ่อนนั่งเล่น ท่านอ๋องจัดเตรียมเก้าอี้กุ้ยเฟยและโต๊ะกินข้าวเอาไว้ให้พร้อมสรรพ เยี่ยนเยว่ฉีอมยิ้ม เพราะตนชอบนอนอ่านหนังสือหรืองีบหลับในวันที่อากาศดี ถัดมาเป็นห้องนอนซึ่งมีเตียงไม้ขนาดใหญ่ตั้งอยู่ตรงกลาง ไม่เหมือนกับห้องเดิมของจวนกั๋วกงซึ่งจะจัดวางที่นอนเอาไว้ริมผนัง ภายในล้วนประดับตกแต่งด้วยเครื่องเรือนราคาแพง แม้แต่ม่านมุ้งก็เป็นแพรพรรณชั้นดีทั้งสิ้น ส่วนสุดท้ายคือห้องอาบน้ำ ภายในมีถังไม้ขนาดคนสี่คนเข้าไปอาบพร้อมกันได้อย่างสบาย เยี่ยนเยว่ฉีตื่นเต้นกับสิ่งที่เห็นอยู่ไม่น้อย ทุกสิ่งราวกับภาพฝัน นับแต่นี้ไป นางจะได้ใช้ชีวิตสูงศักดิ์เคียงข้างกับฉินอ๋องไปตลอดชีวิตแล้วผ่านไปสักครู่ชิงหรูก็กลับมาพร้อมกับอ่างทองคำ เยี่ยนเยว่ฉีสั่งให้นางวางของทั้งหมดไว้ที่โต๊ะหัวเตียง จากนั้นจึงโบกมือเป็นสัญญาณให้ทุกคนออกไปเพื่อที่นางจะได้ดูแลท่านอ๋องได้อย่างสะดวกในที่สุดเจ้าบ่าวเจ้าสาวก็ได้อยู่ด้วยกัน
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่93 งานแต่งแห่งปี
ขบวนแห่เจ้าสาวของจวนไคกั๋วกงยิ่งใหญ่อลังการ มีสินเจ้าสาวทั้งหมดกว่าหนึ่งร้อยหาบ นับเป็นขบวนเจ้าสาวที่ยาวที่สุดในรอบสิบปี และด้วยศักดิ์ศรีท่านแม่ทัพใหญ่ จึงสามารถให้ทหารกล้าแห่งกองทัพรักษานครเป็นผู้หาบของมีค่าเหล่านั้น เสียงฝีเท้าดังกึกก้องเป็นจังหวะพร้อมเพรียง เรียกเสียงฮือฮาจากประชาชนที่มามุงดูได้ไม่น้อยจวนฉินอ๋องเปิดประตูรอท่าอยู่แต่เช้า ภายในประดับประดาไปด้วยสิ่งมงคลสีแดงสดสำหรับงานแต่ง ผ่านไปไม่นานเริ่มแว่วได้ยินเสียงดนตรีลอยมาแต่ไกล แสดงว่าขบวนของเจ้าสาวใกล้ถึงจวนแล้ววันนี้มู่เลี่ยงหรงสวมอาภรณ์สีแดงทั้งตัว ใบหน้าคมเข้มปรากฏแววตื่นเต้นอย่างไม่อาจควบคุม เขายืนรอเจ้าสาวด้วยอากัปกิริยาที่ไม่เป็นสุขเท่าใดนัก แขกเหรื่ออดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นอ๋องผู้ที่ปกติหน้าบอกบุญไม่รับเดินวนไปวนมาราวกับหนูติดจั่นเมื่อเกี้ยวเจ้าสาวมาถึงหน้าประตูจวนฉินอ๋อง รอยยิ้มยินดีฉายชัดบนใบหน้างามดั่งหยกสลัก ขับเน้นให้มู่เลี่ยงหรงดูอบอุ่นนุ่มนวลกว่าในยามปกติ เยี่ยนเยว่ฉีเยื้องกรายออกมาจากเกี้ยวเจ้าสาวโดยมีซูจิ้งคอยประคองนางเอาไว้ มู่เลี่ยงหรงแทบอยากจะถลาเข้าไปหาเจ้าสาวของตน แต่ก็ต้องเก็บงำอาการตื่นเต้นเอาไว้และร
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่92 เข้าใจเจตนา
“พี่รองท่านบ้าไปแล้วหรือ” เยี่ยนเยว่ฉีมองหน้าพี่ชายผมสีเงินอย่างไม่อยากเชื่อ ก่อนหันไปอธิบายกับพี่ชายคนโต “ข้าแค่โกรธที่พี่ใหญ่สังหารมือธนูนั่นต่างหาก เพราะถ้ามันยังมีชีวิตอยู่เราย่อมรู้ตัวผู้บงการที่แท้จริง”เยี่ยนหยางจงหัวเราะเบา ๆ รู้สึกโล่งใจที่น้องสาวแสนงามยังมีมโนธรรมอยู่ ยังไม่เลือดเย็นเท่าเยี่ยนจิ้นหลิง“เจ้ารองคิดถึงผลลัพธ์มากกว่าวิธีการ ซึ่งบางครั้งข้าก็ไม่ได้เห็นด้วย ส่วนนักฆ่าบนขื่อคนนั้นอย่างไรก็คงไม่มีวันปริปาก เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ข้าจึงกำจัดทิ้งเสีย”“ฉีเอ๋อร์พอจะเข้าใจเจตนาของพี่ใหญ่แล้วเจ้าค่ะ” น้ำเสียงนางอ่อนลง เพราะถ้าเป็นนางก็คงไม่อาจปล่อยผู้บริสุทธิ์ให้ตายต่อหน้าต่อตาได้เยี่ยนหยางจงกลืนน้ำลายอย่างยากเย็น ความเห็นแก่มโนธรรมในครั้งนี้อาจเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องวุ่นวายของเยี่ยนเยว่ฉี “น้องเล็ก เจ้าพอจะคาดเดาเหตุการณ์ในวันข้างหน้าได้แล้วกระมัง”“หวังว่าท่านอ๋องจะปฏิเสธคำขอของนาง” หญิงสาวตอบไม่ค่อยเต็มเสียงนัก“ดอกท้อบาน ชะตาฟ้าลิขิต นิมิตข้าแจ่มชัดแล้ว” เยี่ยนจิ้นหลิงเอ่ยเสียงเบา “ในเมื่อแผนตัดไฟแต่ต้นลมล้มเหลวไม่เป็นท่า น้องเล็กก็มีแต่ต้องยอมรับ”“พี่รองหมายความ
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่91 ดื้อดึง
เมื่อได้ยินคำตอบ มู่เลี่ยงหรงก็สาวเท้าเข้ามายืนตรงหน้าผู้คิดสังหารเขา “ใต้เท้าชวีโกงกิน คบคิดศัตรู บ่อนทำลายแคว้น ข้ามีหลักฐานหนาแน่น สมควรแล้วที่ถูกประหารเก้าชั่วโคตร” เขามองอีกฝ่ายอย่างดูแคลนก่อนจะแสยะยิ้ม ทว่าไม่ถึงดวงตา “ยังเหลืออีกหนึ่ง ก็ควรจะตายตกไปตามกัน”สิ้นคำท่านอ๋องหนุ่มก็ตบข้างแก้มอีกฝ่ายเบา ๆ ยาพิษฤทธิ์แรงแตกออกจากฟัน ไม่นานทายาทคนสุดท้ายของตระกูลชวีก็สิ้นใจอยู่แทบเท้าเมื่อทุกอย่างจบลงแล้ว มู่เลี่ยงหรงปรับสีหน้าเป็นปกติดุจเดิม เขาสาวเท้าตรงไปหาเยี่ยนเยว่ฉี แล้วดึงมือของนางมากอบกุมเอาไว้“เสี่ยวเยว่ ข้าไม่น่าดื้อดึงชวนเจ้ามาลำบาก”“หม่อมฉันไม่เป็นไรเพคะ”“เจ้าไม่โทษข้าใช่หรือไม่”“ไม่เพคะ”“คนดี เจ้ากลับบ้านไปเสีย ทางนี้ข้ากับรองแม่ทัพคงต้องจัดการต่อ”“ท่านอ๋องดูแลตนเองด้วย”มู่เลี่ยงหรงอยากดึงคนรักมากอดปลอบ แต่ต้องรักษามารยาทเมื่ออยู่ต่อหน้าธารกำนัล การกุมมือนางนั้นก็มากเพียงพอให้คนร่ำลือแล้ว เขาจำต้องปล่อยนางจากไปโดยไม่แม้แต่จะจุมพิตลาเหตุการณ์สงบลงแล้ว คนร้ายถูกองครักษ์เงาของฉินอ๋องกับเหล่าทหารรักษานครของตระกูลเยี่ยนจัดการจนสิ้น แต่หารู้ไม่ว่ายังมีภัยอีกหนึ่งซ่อนเร้น
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่90 เจ้าคนมารยาททราม
“ท่านอ๋องใจดีจริงเชียว พวกเราต้องเสียเวลาอีกนานเท่าใดเล่า เหลือไว้สอบปากคำคนเดียวก็เพียงพอแล้วกระมัง” เยี่ยนจิ้งหลิงยืนยิ้มเหมือนกำลังสนุกสนาน“ซิ่นเฉิง เจ้านำพวกนางไป ทางนี้ข้ากับคุณชายทั้งสองจัดการเอง”“กระหม่อมทิ้งท่านอ๋องมิได้พ่ะย่ะค่ะ” ซิ่นเฉิงปฏิเสธ“ถ้าไม่อยากหัวหลุดจากบ่าก็เอากระบี่ข้ามาแล้วทำตามคำสั่งซะ!” มู่เลี่ยงหรงตวาดองครักษ์ผู้ดื้อดึงองครักษ์หนุ่มยื่นกระบี่ประจำกายให้ผู้เป็นนายทันที ก่อนตัดใจกันสตรีทั้งสามเอาไว้ การจะคุ้มกันผู้ไม่เป็นวรยุทธ์ถึงสามคนฝ่าวงล้อมศัตรูนับสิบออกไปก็ไม่ใช่เรื่องง่าย“ฉินอ๋อง ข้ากับองครักษ์ซิ่นเองจะพาพวกนางออกไป” จ้าวเฟิงเหลยอาสาแทรกเข้ามา หัวหน้าองครักษ์ประจำกายอีกหนึ่งคนกำลังพาครอบครัวจ้าวอ๋องหนีมู่เลี่ยงหรงเห็นว่าพวกเขาคุ้นเคยกับสถานที่นี้เป็นอย่างดี จึงพยักหน้าเป็นเชิงตกลง“ไม่นะ ถ้าญาติผู้พี่ไม่ไป ข้าก็ไม่ไป” จ้าวกุ้ยอินร้องลั่น พลางสะบัดมือจากพี่ชาย นางถลาเข้าไปหาฉินอ๋องทันทีแน่นอนว่าพอบุตรีไม่ยอมไป จ้าวอ๋องกับจ้าวจวิ้นอ๋องย่อมไม่อาจทิ้งนางแล้วพาแค่สตรีคนอื่น ๆ ออกไป หัวหน้าองครักษ์ของจ้าวอ๋องกับซิ่นเฉิงจึงทำได้เพียงตั้งรับ และกันผู้เป็น
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่89 ความจริงแล้ว
“ร้ายยิ่งนัก หม่อมฉันก็กลัวแทบตาย” นางเบิกตากว้างแล้วตวัดสายตาใส่ชายขี้แกล้ง“ยังมีอีกเรื่องที่เจ้าควรจะรู้ ข้าแทบจะขาดใจสิ้นลมตอนเจ้าขอเลื่อนการแต่งงานไปอย่างไม่มีกำหนด ยามนั้นนึกแต่เพียงว่าเจ้าคงหมายจะปั่นหัวให้ข้าลุ่มหลงเล่นเท่านั้น ถึงได้หาเรื่องกลั่นแกล้งเอาคืนสารพัด พยายามให้เจ้าหึงหวง ทำตนประหนึ่งเด็กไม่รู้จักโต ตอนนั้นข้าคงดูแย่ในสายตาเจ้ามากใช่หรือไม่”“ความจริงแล้ว นั่นทำให้เยว่ฉีเอาแต่คิดถึงท่านอ๋องทุกวันทุกคืน ด้วยต้องการจะรู้จุดประสงค์ที่แท้จริงว่าท่านต้องการสิ่งใดกันแน่”“ข้าแค่ต้องการให้เจ้าคิดถึง ให้ในหัวใจเจ้ามีแต่ข้า แล้วยอมแต่งงานเข้าจวนฉินอ๋องเสียที และสิ่งสุดท้ายที่ข้าปรารถนาคือได้อยู่เคียงข้างกับเจ้าไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่”คำสารภาพที่ตรงไปตรงมาพาให้พวงแก้มสีชมพูเปลี่ยนเป็นริ้วสีชาด รอยยิ้มงดงามถึงดวงตาประดับอยู่ใบหน้าราวเทพธิดาชวนให้ผู้มองหลงใหลนางมากขึ้นทุกขณะ ริมฝีปากอิ่มเผยอตอบเสียงเบาราวกับแมว“ท่านอ๋องทำสำเร็จแล้วเพคะ”มู่เลี่ยงหรงหัวเราะเบา ๆ อย่างมีความสุข เมื่อได้พูดสิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจตลอดมาทำให้เขากับเยี่ยนเยว่ฉีเข้าใจกันลึกซึ้งมากกว่าเดิมด้ายแดงแห่งพร
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่88 เกรงอกเกรงใจ
“ลำบากท่านอ๋องแล้ว” เยี่ยนหยางจงแสดงท่าทีเกรงอกเกรงใจ“รองแม่ทัพไม่ต้องเกรงใจ เรื่องนี้ถือว่าเล็กน้อย”ระหว่างนั้นถางซือเซียนก้าวเข้ามาสมทบ วันนี้ดรุณีแรกแย้มสวมอาภรณ์สีเขียวขับเน้นให้แลดูสดใสและอิ่มเอิบกว่าทุกครั้งที่เป็นมา หากจะเปรียบนางคงเหมือนดั่งดอกเหลียนฮวาที่กำลังเบ่งบานล่อหลอกหมู่ภมรอยู่กลางน้ำ ทั้งบอบบางและแสนบริสุทธิ์ นางยอบกายคำนับมู่เลี่ยงหรง แล้วเอ่ยทักทายบุรุษตระกูลเยี่ยนอีกสองคน จากนั้นจึงหันไปส่งยิ้มน่ารักให้เยี่ยนเยว่ฉี ก่อนจะเคลื่อนกายไปยืนคู่กับนางราวกับสนิทสนมกันมานาน เหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในสายตาของจ้าวกุ้ยอิน ครั้นท่านหญิงเห็นว่าที่ฉินหวางเฟยเข้ากันได้ดีกับศัตรูที่คอยกีดกันตนมาตลอดอย่างถางซือเซียนก็อดมีโทสะมิได้ คุณหนูจวนโหวเป็นคนโปรดของมู่เลี่ยงหรง ยามนี้ผูกสัมพันธ์กับบุตรีแม่ทัพใหญ่ได้สำเร็จแล้ว อีกไม่นานคงได้แต่งเข้าจวนฉินอ๋องอีกคนเป็นแน่ท่านหญิงกุ้ยอินปักใจรักมั่นต่อฉินอ๋องมาอย่างยาวนาน ถึงจะมีเหล่าองค์ชายหรือขุนนางอนาคตไกลส่งแม่สื่อมาทาบทาม นางก็ไม่เคยตกลงปลงใจกับผู้ใด หนักเข้าจ้าวอ๋องที่เห็นว่าฉินอ๋องนั้นไม่เคยสนใจใยดีธิดาจึงคิดหาบุรุษที่เหมาะสมให้นางเสีย แ
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่87 ไม่มีอะไรมาก
แม้จะได้รับรองจากฮ่องเต้ว่าสามารถลงมือเปลี่ยนน้ำแข็งให้เป็นเปลวไฟได้อย่างสะดวก แต่เรื่องที่เผชิญกับฉินอ๋องก็ออกจะเหนือความคาดหมาย ส่วนเรื่องวันนี้เยี่ยนหยางเจวี๋ยเห็นว่าบุตรชายคนรองไม่แต่งกายด้วยชุดสีขาวดั่งเช่นปกติจึงรีบร้องถาม“จิ้นหลิง ข้าไม่รู้ว่าเจ้าคิดอะไรจึงจะไปงานนี้ แล้วยังลุกขึ้นมาสวมอาภรณ์สีดำสนิททั้งกายอีก ดูออกจะผิดวิสัยไปหน่อยกระมัง”“ไม่มีอะไรมาก คำขอของท่านอ๋องทำให้ลูกกับเยว่ฉีต้องเข้าร่วมวงครื้นเครงก็เท่านั้น”“ร่วมวงครื้นเครงหรือ” แม่ทัพใหญ่ขมวดคิ้ว“ความจริงลูกก็ไม่ได้อยากไปงานนี้เลยสักนิด” เยี่ยนจิ้นหลิงเบะปาก“ข้าไปคนเดียวก็ได้ เจ้ากลับไปนอนเถิด” เหยียนหยางจงอมยิ้ม“ไม่มีทาง จิ้นหลิงก็นึกอยากชมงิ้วขึ้นมาเหมือนกัน” จิ้งจอกเงินสะบัดหน้าไปทางต้นเสียง “เจ้าเริ่มโกหกไม่เก่งแล้วน้องรอง” เยี่ยนหยางจงลอบยิ้มในใจ นัยน์ตาเหยี่ยวคมปลาบมองทะลุไปถึงหัวใจแม่ทัพใหญ่มองบุตรชายทั้งสองสลับไปมาก็พาลปวดศีรษะขึ้นมาเสียอย่างนั้น วันเวลาผ่านไป พวกเขาทั้งสองเป็นผู้ใหญ่ที่เริ่มจะมีลับลมคมในกันแล้ว แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผู้อาวุโสกังวล อย่างไรพวกเขาก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไข หากวันนี้จะเกิดเรื
You may also like
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
อี้ซัวเยียนอวี่1.6M viewsบุรุษมากเล่ห์เช่นท่านหาใช่สามีข้า
ไฉ่เลี่ยงหรง15.6K viewsยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง
หูเทียนเสี่ยว280.0K viewsปีศาจน้อยของแม่ทัพคลั่งรัก
ชาไทยเย็น10.8K viewsทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้าย
วริษา8.1K viewsปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ
มู่โร่ว152.7K viewsดอกโบตั๋นที่เชิงเขาฝั่งตะวันออก
เพลงมีนา2.8K viewsท่านอ๋องหน้าตายกับนางร้ายสายฟาด
ชาไทยเย็น2.9K views
