“อืม” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ไม่กล้าสบตาเขามนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดมาก ฮอร์โมนแปลก ๆ จะหลั่งออกมาโดยไม่ตั้งใจสิ่งที่เรียกว่ารักแรกพบและการใช้เวลาร่วมกันเป็นเวลานานจนพัฒนาความรู้สึก ล้วนกระตุ้นกลไกของฮอร์โมนในช่วงเวลาหนึ่ง ทำให้คนสองคนที่อยู่ตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิงดึงดูดเข้าหากันนางแน่ใจว่าปฏิก
ฉินเหยี่ยนเย่ว์ละอายใจเล็กน้อยนางหมกมุ่นอยู่กับความคิดที่ว่าตงฟางหลีต้องการทำให้ซูเตี่ยนฉิงทรมานน้อยลง ความหึงหวงจึงบังเกิด เป็นตายนางก็ไม่ให้ยาถอนพิษแล้วยังโกรธเขาเรื่องยาถอนพิษด้วยตอนนี้ดูเหมือนเป็นนางที่โง่เกินไป“หม่อมฉันขอโทษ” นางเอ่ยขึ้น “เมื่อวานเป็นหม่อมฉันที่มุทะลุเอง ถ้าหม่อมฉันเชื่อฟัง
เขาชะงักก่อนจะกล่าวเสริม “ไม่มีผู้ใดสามารถคาดเดาได้ว่าเสด็จพ่อทรงพระราชดำริอะไรอยู่ในพระทัย เจ้าก็อย่าคาดเดามั่วซั่ว เพียงแก้ปัญหาในแบบของเจ้าเองก็พอ”หากมีอะไรผิดพลาด…ยังมีเขาอยู่ฉินเหยี่ยนเย่ว์รู้ว่าเขาอนุญาตจึงพยักหน้าอย่างหนักแน่นในเวลานี้ คนทั้งคู่มาถึงหน้าตำหนักเป่าลู่แล้ว“ท่านอ๋องเจ็ดเสด็จ
ฮองเฮามีพระพักตร์บึ้งตึงนางตบพระอุระด้วยสีอารมณ์เสียพระทัยและเศร้าพระทัยหลังจากรับสั่งให้ตบปากฉินเหยี่ยนเย่ว์ ก็โค้งคำนับฮ่องเต้เอ่ยเตือนด้วยความหวังดี “ฮ่องเต้ โปรดยกโทษให้หม่อมฉันที่ตัดสินใจเองด้วยเพคะ ในฐานะผู้ดูแลวังหลัง ควรจะสั่งสอนเหล่าคนรุ่นหลังให้ดี”“บัดนี้สะใภ้เจ็ดพูดจาไม่สุภาพและหยาบคาย
ดังนั้นถึงได้เลือกเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการเอ่ยปาก เพื่อให้ฮ่องเต้มีทางลงตามจังหวะและเป็นขั้นตอน และยืมพระนามของฮ่องเต้มาลงโทษฉินเหยี่ยนเย่ว์อีกครั้ง ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวกลับคิดไม่ถึงว่าฉินเหยี่ยนเย่ว์จะกำเริบเสิบสานต่อหน้าพระพักตร์ฮ่องเต้เช่นนี้“เมื่อครู่นี้ฮองเฮาตรัสว่าลูกหยาบคายต่อหน้าเสด็
ใบหน้าของตงฟางหลีเปลี่ยนไปเล็กน้อยคนเหล่านี้เอ่ยถึงคำว่า “พี่น้องฆ่าฟัน” สี่คำนี้อย่างรวดเร็วครั้งเสด็จพ่อยังเยาว์วัย ต้องผ่านการต่อสู้ที่เหี้ยมโหดมาก่อนถึงจะขึ้นครองบัลลังก์ พระองค์รู้สึกรังเกียจอย่างยิ่งกับวางอุบายระหว่างพี่น้อง ย้ำพวกเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าต้องรักใคร่กัน และเกลียดเรื่องที่พี่น้องจะ
“ตามคำกล่าวของท่าน ตราบใดที่เหตุการณ์เกิดขึ้นในดินแดนของราชวงศ์ตงลู่ ตงลู่ก็จะเกี่ยวข้องด้วยหรือเพคะ? นี่มันตรรกะไร้เหตุผลแบบไหนกัน?”พระสนมเจิ้นถูกนางตำหนิกลับมา นางไม่มีคารมคมคายอะไร ถึงจะสามารถขยับมือได้แต่ก็ไม่ขยับปาก ถูกทำให้โกรธจนใบหน้าแดงก่ำและกำหมัดแน่น อดทนในการใช้อำนาจป่าเถื่อนแก้ปัญหา“เส
ฉินเหยี่ยนเย่ว์มองไปยังตงฟางหลีโดยไม่รู้ตัวตงฟางหลีส่ายหัวเบา ๆ ส่งสัญญาณไม่ให้นางเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับพระพันปีนิ้วของเขางอเล็กน้อย ทำท่าทางให้โขกหัวขออภัยโทษฉินเหยี่ยนเย่ว์ไม่เต็มใจเล็กน้อยนางลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วฝืนคุกเข่าลงมา “พระพันปีโปรดทรงอภัยโทษให้หม่อมฉันด้วยเพคะ เป็นเหยี่ยนเย่ว์ที่รีบร้อ
หลังจากที่ได้พบนางนั้น โดยเฉพาะยามที่นางวิ่งโร่เข้ามากอดเขา ราวกับเมฆหมอกที่เคยบดบังได้จางหาย ภูเขาน้ำแข็งได้หลอมละลายลงมา คล้ายกับว่าบุปผากำลังเบ่งบานตงฟางหลีโอบกอดนางเอาไว้ พลางกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า “ไม่เป็นไรแล้ว ข้าอยู่ที่นี่แล้ว”“อื้ม” ฉินเหยี่ยนเย่ว์จับใบหน้าของเขาเอาไว้ ก่อนจะเอา
“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ หากพระองค์จะฝ่าเข้าไปโดยใช้กำลังเช่นนี้ ระวังอาวุธลับ...” เฟยอิ่งรีบร้อนกล่าวออกมาสายเกินไปที่จะเอ่ยออกมาแล้วดาบของตงฟางหลีเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหารมากมายที่ล้อมรอบเอาไว้ ก่อนจะพุ่งตรงไปยังหินอ่อนขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงทางเข้าดาบเล่มนี้สามารถตัดเหล็กได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นการตัดหินหา
ตงฟางหลีจึงยื่นมือไปสัมผัสหินที่อยู่บนรูปปั้นภายในเรือนมีบรรยากาศแห้ง ๆ เย็น ๆ ทว่า ด้านบนก้อนหินกลับมีความชื้น มือที่เอื้อมไปสัมผัสนั้นพลันรู้สึกได้ถึงหยาดน้ำเปียก ๆ ขึ้นมาสายตาของตงฟางหลีจ้องมองไปที่รูปปั้นหินอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่ที่จุดเชื่อมต่อระหว่างรูปปั้นหินกับกำแพงรอยต่อระ
ผู้ที่ตอบเขากลับมาจากห้องลับที่อยู่ด้านล่างนั้น หาใช่ใครอื่นใดไม่ เว้นเสียแต่เหยี่ยนเย่ว์ตงฟางหลีพลันถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก“เฟยอิ่ง หาทางเข้าต่อไปเถอะ หากภายในระยะเวลาหนึ่งก้านธูปยังไม่อาจหาทางเข้าเจอละก็ ทุบช่องระบายอากาศนี้ทิ้งเสีย” ตงฟางหลีกำแขนเสื้อเอาไว้แน่นตำแหน่งของห้องลับนั้น ตั้งอยู
บุรุษผู้นั้น ไม่เพียงแต่พบสถานที่แห่งนี้ แต่ยังพบตำแหน่งของห้องลับอีกด้วยหากว่าเขาทดลองซ้ำแล้วซ้ำเล่าเช่นนี้แล้ว นั่นหมายความว่าเขาได้ค้นพบการมีอยู่ของห้องลับห้องนี้อย่างแน่นอนต่อจากนี้ นางเพียงแค่ต้องส่งข่าวว่าตนเองอยู่ด้านล่างไปหาเขาเท่านั้นทั้งนางและเซียวเซี่ยงหว่านจะต้องรอดออกไปแน่นอน!ฉินเหย
ภายในใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันรู้สึกลิงโลดยิ่งนักหากการพบเจอเหรียญทองแดงหนึ่งเหรียญเป็นเพียงแค่เรื่องบังเอิญนั้นแล้วการที่เจอเหรียญทองแดงสี่เหรียญในคราเดียวเล่า ย่อมมิใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอนมีคนอยู่ข้างบน!มีคนโยนเหรียญทองแดงลงมาจากช่องระบายอากาศทั้งสี่ช่องการปรากฏตัวที่นี่ในยามนี้ ทั้งยังพยา
เขาต้องหาตัวพวกนางเจอให้เร็วที่สุด!“ท่านอ๋อง” หลังจากเฟยอิ่งค้นหาไปแล้วหนึ่งรอบ “หาอะไรไม่เจอเลยพ่ะย่ะค่ะ นี่ออกจะแปลกเกินไปแล้ว ตามหลักแล้วไม่ว่าจะเป็นกลไกหรือว่าห้องลับ ล้วนจะต้องเหลือร่องรอยไว้บ้าง”“ตามผนังในห้องนี้ล้วนเป็นกำแพงตัน ไม่มีกลไก แล้วก็ไม่มีช่องกั้น ด้านล่างของห้องนี้ก็คือทะเลสาบ แล
นกการเขนเงาเป็นนกที่เงามีโดยเฉพาะ เป็นช่องทางการสื่อสารระหว่างเงาด้วยกันพวกมันอยู่ไปทั่วทุกหนแห่ง และสามารถส่งข่าวสารไปทั่วทุกที่นกกางเขนเงาทุกตัวล้วนได้รับการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวด และระหว่างพวกมันเองจะมีรูปแบบวิธีการแยกแยะตัวตนหนึ่งชุดไม่เพียงเท่านี้ ช่องทางการสื่อสารข้อมูลระหว่างเงาจะมีระบบรหัสที
ความเป็นไปได้มากที่สุด คือพี่ใหญ่ใช้ประโยชน์จากทาสเป่ยลู่คนนั้น ทำเรื่องที่มิอาจเปิดเผยได้เหล่านั้นอยู่ที่นี่หากเป็นเหตุผลเช่นนี้ เบาะแสทุกอย่างล้วนราบรื่นแล้วตงฟางหลีเดินอ้อมห้องอีกหนึ่งรอบใช้มือสัมผัสและเคาะสิ่งของที่น่าสงสัยทั้งหมดเบา ๆ ไปหนึ่งรอบน่าเสียดาย ที่หาร่องรอยของห้องลับไม่เจอ“จางฉู