6.เรื่องสนุก

ฉันไม่เข้าใจเหมือนกันว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ แต่รู้ตัวอีกทีฉันก็เดินเข้ามาในงานเลี้ยงพร้อมกับท่านดยุคฮาสคลาวซะแล้ว แน่นอนว่าสายตาของเหล่าสตรีที่มองมานั้นราวกับต้องการจะแผดเผาฉันทั้งเป็นให้ได้ ก็แน่ล่ะนี่คือบุรุษที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีอันดับหนึ่งของจักรวรรดินะ จะไม่ให้พวกนางแค้นได้อย่างไรกัน

“ไม่ยักรู้เลยนะคะว่าเคาน์เตสจะควงท่านดยุคฮาสคลาวเข้ามาในงานเลี้ยง..ไม่อย่างนั้นฉันคงมาพร้อมกับท่านเคาน์เตสแล้วค่ะ”

อารีเอนกล่าวพร้อมกับส่งยิ้มพิมพ์ใจให้ฟลอยด์

“อ่า..เราไม่ได้มาด้วยกันค่ะ พอดีว่าฉันนั่งอยู่ในสวนและได้พูดคุยกับท่านดยุค ..หัวใจของฉันนั้นเต้นแรงราวกับว่าตัวเองกำลังตกหลุมรัก เราไม่เคยพูดคุยทำความรู้จักกันมาก่อนเพราะแบบนั้นแล้วพอได้ลองเปิดใจก็พบว่าท่านดยุคและฉันนั้นมีหลายๆ อย่างที่คล้ายคลึงกัน..ใช่ไหมคะ”

ฉันหันไปมองหน้าฟลอยด์พร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นเพื่อให้เขาตอบรับ

“..ครับ ตามที่เคาน์เคสว่ามาเลย”

“...เหรอคะ ดีจังเลยนะคะ”

อ้าก!! หมั่นไส้ชะมัดเลย เกิดมาสวยแล้วยังคว้าท่านดยุคที่สตรีทุกคนในจักรวรรดิหมายตาไปเป็นคู่ควงอีกงั้นเรอะ ฉันไม่ควรแนะนำให้เคาน์เตสมาที่งานนี้เลยแม้แต่น้อย ไม่ควรบอกนางตั้งแต่แรกเลย!!

อารีเอนได้แต่ด่าตัวเองในใจ เธอมองตามท่านดยุคที่ควงแขนเคาน์เตสไปทางนั้นที ทางนี้ที ด้วยสายตาละห้อย

แล้วทำไมทั้งสองคน..เหมาะสมกันขนาดนั้นนะ มันควรจะไม่เหมาะสมสิ ควรจะค้านสายตา ไม่ควรรู้สึกแบบนี้เลยสิพับผ่าเถอะ

“งดงามมากเลยนะคะ ข้าเคยเห็นเคาน์เตสจากไกลๆ ครั้งหนึ่ง เมื่อได้ลองมายลโฉมใกล้ๆแล้ว หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลยขนาดว่าข้าคือสตรี ไม่น่าแปลกใจหรอกค่ะที่ท่าน ดยุคจะตกหลุมรักเคาน์เตสตั้งแต่แรกเห็น”

เธอกำลังทะเลาะกับตัวเองอยู่และยัยนี่เป็นใครถึงมาเห็นดีเห็นงามกับทั้งสองคนกันฟะ

“แต่เคาน์เตสเคยต่างงานมาแล้วนะคะ”

“ท่านดยุคก็เคยแต่งงานมาแล้วค่ะ..ในบางทีบุตรของทั้งสองท่านอาจจะดีใจที่พวกเขากำลังจะมีพี่น้อง”

...เออ ท่านดยุคเองก็เคยแต่งงานมาแล้วนี่หว่า

“เคาน์เตสกำลังอยู่ในช่วงหมดตัวนะคะ เรื่องใบหน้าและฐานะทางสังคมอาจจะเหมาะสมกันแต่เรื่องเงินทอง..หากมีการแต่งงานกันจริงๆ เคาน์เตสอาจจะไม่มีสินสอดติดตัวไปเลยก็ได้ค่ะ”

ควรจะหาคนที่อยู่ในฐานะเดียวกันสิ กล้าดียังไงถึงได้เอื้อมมือที่สกปรกของหล่อนไปคว้าท่านดยุคลงมาคลุกโคลนตมกัน อารีเอนมองหน้าของบารอนเนสเบียงก้าที่ช่วยเถียงแทนเคาน์เตสซารังต์

“เรื่องนั้น..ข้ามองว่าท่านเคาน์เตสสู้มามากแล้วนะคะ เดิมทีนางคือบุตรีของท่านดยุคจากแดนใต้แต่ต้องแต่งงานกับเคาน์ที่ไม่ได้ร่ำรวยอะไร อีกทั้งก่อนที่เคาน์ซารังต์จะตัดสินใจจบชีวิตของตัวเองเขาก็สร้างปัญหาเอาไว้เยอะแยะมากมายทีเดียวทั้งเรื่องการพนันและสตรี..ไม่ผิดหรอกนะคะที่แม่หม้ายจะสู้เพื่อตัวเองและลูก ท่านเคาน์เตสก็แค่ไปหาความรักที่ดีกว่าเท่านั้นเอง..นางกำลังต่อสู้เพื่อลูกสาวของนางนะคะ แทนที่จะมองด้วยสายตาริษยา เลดี้ลองมองนางใหม่เถอะนะคะว่านางจะต้องมีจิตใจที่เข้มแข็งแค่ไหน..ครอบครัวสามีก็ทอดทิ้ง ครอบครัวตัวเองก็กลับไปหาไม่ได้..”

อารีเอนชะงักในทันทีที่เบียงก้ากล่าวจบ เธอยังไม่ได้แต่งงานจึงไม่เข้าใจบทบาทของภรรยาขุนนางมากนัก แต่เมื่อได้ลองมองตามมุมที่บารอนเนสเบียงก้าเล่ามานั้น..ชีวิตของหญิงงามอย่างเคาน์เตสเองก็น่าสงสารมากเลยนี่

ท่านเคาน์เตสมาหาเธอเพื่อถามว่าทำอย่างไรจะสามารถหาสามีใหม่ได้..นั่นคือการยินยอมละทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเองเพื่อลูกสาวแล้ว

ยัยนั่น..ไม่ได้มีดีแค่ใบหน้านั้นสินะ

ยิ่งมองก็ยิ่งไม่ชอบ..ชิ!

.......................

“ข้าเหนื่อยแล้วค่ะ..ข้าอยากจะไปพัก..”

โรวีนากระซิบบอกท่านดยุคอย่างแผ่วเบาแต่ทว่าในขณะที่เธอกำลังบอกกล่าวนั้นเคาน์เจโรมกลับเดินเข้ามาทักทายท่านดยุค

“ดูสิครับ เมื่อครู่ตอนที่ท่านดยุคเดินเข้ามาในงานท่านยังอยู่คนเดียวอยู่เลย แต่ทว่าในยามนี้ท่านกลับพบเจอสาวงามที่จะใช้ค่ำคืนนี้ด้วยกันแล้วอย่างนั้นหรือครับ..ยินดีที่ได้รู้จักนะครับเลดี้ข้ามีชื่อว่า..เจ..โรม”

เขายื่นมือมาให้โรวีนาแต่ทว่ามือของเจโรมกลับแข็งค้างอยู่กลางอากาศพร้อมกับใบหน้าที่ตื่นตะลึงของเขา

เขาไม่เคยเห็นเลดี้ผู้นี้มาก่อนเลยไม่ว่าจะงานเลี้ยงไหนๆ ที่เมืองหลวง นางงดงามชนิดที่ว่าเพียงพบเจอใบหน้านั้นเขาแทบลืมการหายใจไปชั่วขณะ

เจโรมเบนสายตามองหน้าของฟลอยด์ด้วยแววตาไม่พอใจเท่าไหร่นัก สายตาของเขานั้นมันทั้งแข็งกร้าวและไม่ยอมแพ้

“นางมิใช่เลดี้หรอกเจโรม นี่คือเคาน์เตสซารังต์..”

บางอย่างในแววตาของเจโรมยิ่งแตกต่างไปจากเดิมเมื่อเขาล่วงรู้ว่าสตรีผู้นี้เป็นใคร นี่คือเคาน์เตสซารังต์ หญิงหม้ายที่ได้ชื่อว่าเป็นสตรีชั่วช้าแห่งยุค คบชู้ ผลาญเงินสามีและทุบตีลูกสาว..

นี่ฟลอยด์กำลังคิดอะไรอยู่ถึงได้ไปยุ่งเกี่ยวกับสตรีที่มีข่าวลือไม่ดีเช่นนั้นกัน จริงอยู่ที่ว่านางงดงามแต่แค่ความงามเพียงอย่างเดียวมันคุ้มค่าให้เสี่ยงหรือ?

“ข้ามีนามว่าโรวีนาค่ะ..ท่านเคาน์จัดงานได้อย่างยอดเยี่ยมเลยนะคะ”

สายตาของเจโรมมันสะท้อนทุกความรู้สึกดูถูกเธอออกมาโดยไม่จำเป็นต้องเอ่ยคำพูด เขากำลังดูแคลนเธอทางสายตาพร้อมกับมองหน้าของฟลอยด์ด้วยท่าทีหัวเราะเยาะที่ท่านดยุคเลือกเธอเป็นคู่ควง

แต่..สายตาพวกนั้นกลับเปลี่ยนไปอีกครั้งเมื่อเขาได้ยินเสียงของโรวีนา น้ำเสียงที่คุ้นหูและรอยยิ้มที่คุ้นเคยเช่นนี้

“เราเคย..พบเจอกันมาก่อนไหมครับเลดี้..อ่าไม่สิ เคาน์เตส”

อันที่จริงเจโรมคือบุรุษรูปงามมากทีเดียว หากเธอบอกว่าเขาไม่หล่อสายตาของเธอดูน่าจะมีปัญหาแต่ทว่า..เขาเลวไปหน่อยแถมยังไม่ทันคนอีกต่างหาก

“อ่า ข้าไม่เคยออกนอกคฤหาสน์ซารังต์เลยนะคะ ดูท่าว่าท่านเคาน์คงจะจำคนผิดซะแล้ว หรือว่านี่คือมุกจีบสตรีของท่านเคาน์กันคะ..ข้าจะได้ตอบสนองถูกว่าควรจะปฏิเสธหรือว่าตอบรับ..คำกล่าวนั้น”

สายตาของฟลอยด์เฉียบคมขึ้นมาเมื่อเขามองเห็นบางอย่างที่ผิดปกติ ท่าทีของเจโรมดูผิดแปลกไปจากเดิมมากทีเดียว แววตาที่เขามองโรวีนาไม่เหยียดหยามอีกต่อไปแต่มันคือแววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธเคือง ในขณะที่โรวีนามองเจโรมด้วยสายตาที่เชือดเฉือนไม่ยอมใคร

มุมปากของฟลอยด์กระตุกยิ้มขึ้นมาด้วยความสนุก นานแล้วนะที่เขาไม่ได้เห็นเจโรมโกรธ..ท่าทางว่าคืนนี้จะมีเรื่องสนุกแล้วละสิ