LOGINShare
สงครามเริ่มแล้ว
Last Updated:
2025-07-31 18:47:24
Latest chapter
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ นางเลือกหนทางของนางเอง
หลังจากที่ตระกูลกงรับเซี่ยหรันเซียนเข้าจวน กงจวิ้นและทุกคนก็เอาอกเอาใจนางอย่างดี จนนางเริ่มเรื่องก่อนหน้านี้ที่กลัวว่าเขาจะรังเกียจไปเสียสนิทจนเมื่อเกิดเรื่องร้ายกับตระกูลสวี กงจวิ้นกลับมาอาละวาดด่าทอเซี่ยหรันเซียนที่เรือนของนางอย่างไม่ไว้หน้า“การที่ข้าแต่งเจ้าเข้าจวน นับเป็นเรื่องโชคร้ายที่สุดของชีวิตข้าแล้ว”“กรี๊ดดดด ท่านพูดเช่นนี้ออกมาได้อย่างไร ตำแหน่งของท่านและท่านพ่อสามี ก็เป็นท่านตาข้าที่จัดการให้ แล้วมีหน้ามาพูดเช่นนี้อีกรึ” หรูอวี้ขว้างปาข้าวของที่พอจะหาได้ใส่ตัวของกงจวิ้น“เหอะ นับจากนี้จงอยู่อย่างเจียมตัวภายในเรือนเสีย ข้าจะรับเยี่ยเออร์ เข้ามาเป็นฮูหยินรอง”“ท่านบ้าไปแล้ว!!! ข้าเพิ่งแต่งเข้ามาได้ไม่ถึงเดือน อาเยี่ยนางก็เป็นสหายของข้า พวกท่านกล้าหักหลังข้าเช่นนั้นรึ”“แล้วอย่างไรเล่า ที่ข้าแต่งเจ้าไม่ใช่เป็นเพราะตระกูลสวียื่นตำแหน่งขุนนางให้ข้าหรอกรึ ลองดูสภาพเจ้าตอนนี้ คิดว่ามีบุรุษใดยังต้องการเจ้าอีกรึไม่” เขายิ้มเยาะที่มุมปาก เมื่อเห็นฟันหน้าที่หายไปของนาง ขนทั่วร่างของตั้งชันเสียแล้ว“กรี๊ดดดดดดด” เซี่ยหรันเซียนกรีดร้องออกมาเสียงดัง นางไม่คิดว่าความหลงใหลก่อนหน้าที่เ
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ เป็นสิ่งที่นางสมควรได้รับ
หรูอวี้นางไม่เอ่ยตอบ ได้แต่นั่งเงียบ นางยังไม่รู้เลยว่าอารมณ์ของตนเองยามนี้เป็นเช่นใด เหมือนอยากจะร้องไห้ออกมา แต่ก็ไม่ยอมร้อง อยากจะโวยวายก็ไม่อยากจะทำ จึงได้แต่นิ่งเงียบไปเสียเฉยๆ“หากเจ้าไม่บอกว่าเป็นอันใด ข้าจะไปถามหัวหน้าหมอประเดี๋ยวนี้” จ้าวลู่ฉือเริ่มจะมีโทสะ เมื่อหรูอวี้นางเอาแต่นิ่งเงียบ“ไม่ต้อง อาฉือ ข้า ข้าตั้งครรภ์” นางมองเขา พร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่หรูอวี้นางไม่เคยมีความรู้สึกเช่นนี้มาก่อน มันทั้งดีใจ ทั้งหวาดกลัว ไม่รู้ว่าการที่นางถูกเลี้ยงมาจากองค์กรที่โหดร้าย จะทำให้นางเลี้ยงเด็กที่จะเกิดมาได้หรือไม่ นางจะแสดงความรักกับเขาเช่นใดดี นางได้กังวลไม่รู้จบจ้าวลู่ฉือชะงักนิ่งอยู่กับที่ ยิ่งเห็นน้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงตาคู่งามของนาง เขาก็ยิ่งตกตะลึง“ข้ากลัว” นางเอ่ยบอกเขาเสียงสั่น“อวี้เออร์” เข้าดึงนางเข้ามาสวมกอด “เจ้ากลัวสิ่งใด มีข้าอยู่เจ้าต้องกลัวเรื่องอันใด หากกลัวว่าท่านตากับท่านแม่เจ้าจะตำหนิ ข้าจะออกรับแทนเอง” เขาสวมกอดนางแน่นขึ้น เมื่อคนในอ้อมแขนเริ่มสะอื้นจนตัวโยน“มิใช่ ขะ ข้า ข้ากลัวว่าจะเลี้ยงเขาได้ไม่ดี” นางผู้ที่ไม่เคยได้รับความรัก ก็ไม่รู้ว่
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ ท่านเป็นสตรีใช่หรือไม่
เมื่อท่านแม่ทัพแคว้นหานที่รอฟังอยู่ที่กระโจมรู้เรื่องเข้า ก็ตกตะลึงไม่น้อย จนถึงขั้นที่เกือบจะร่วงตกจากเก้าอี้เลย“เจ้าว่า เจ้าแซ่จ้าวโยนสิ่งใดมา” เขาเอ่ยถามเสียงสั่นหากจ้าวลู่ฉือนำสิ่งนั้นมาใช้ในสนามรบไม่ใช่ว่า กองทัพของเขาทั้งหมดจะล้มตายราวใบไม้ร่วงเลยรึ“ข้าน้อย ไม่เคยพบเห็นมาก่อนขอรับ” ทหารที่รอดกลับมาเอ่ยเล่าเสียงสั่นท่านแม่ทัพแคว้นหานไม่เชื่อว่ามันจะรุนแรงเพียงนั้น จึงต้องการไปให้เห็นด้วยตาของตนเอง เมื่อมาถึงก็เห็นเพียงเศษซากชิ้นส่วนของทหารที่แทบจะแยกไม่ออกว่าเคยเป็นคนมาก่อน ไหนจะหลุมที่ลึกไม่น้อย หากใช้คนขุดต้องมีถึงสองวันกว่าจะเสร็จ“เป็นไปได้อย่างไร” เขาเอ่ยเสียงสั่นออกมา ภาพตรงหน้าที่เห็น เขานึกไม่ออกเลยว่าหากตนเองติดตามมาด้วยจะเป็นเช่นใดเพราะเสียงเมื่อครู่ ดังไปถึงค่ายทหารของแคว้นฉี นายทหารที่รู้ว่าท่านแม่ทัพของตนลอบเข้าไปในค่ายของแคว้นหาน ก็ออกมารออยู่ด้านนอกกันอย่างกังวลใจแต่เมื่อเห็นร่างของจ้าวลู่ฉือที่แบกหรูอวี้นางกลับมา โดยไม่ได้รับอันตราย พวกเขาก็ถอนหายใจออกมา ก่อนจะวิ่งเข้าไปสอบถามถึงที่มาของเสียงเมื่อครู่“ท่านแม่ทัพ เมื่อครู่เสียงอันใดกันขอรับ”“ฟ้าถล่ม” เขาเอ่
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ ไม่น่าจะถูกจับมาได้
เมื่อได้หางม้าที่ต้มมาเรียบร้อยแล้ว หรูอวี้นางก็นำเข็มออกมาเย็บแผลของเขาทันที ระหว่างที่คนอื่นกำลังตกตะลึงกับวิธีการของนาง หรูอวี้ใช้น้ำในมิติหยดลงไปที่บาดแผลเล็กน้อยด้วยถึงต่อให้เขาเป็นองค์ชายของแคว้นอื่น แต่นางและเขาไม่เคยมีความแค้นต่อกันมาก่อน นางไม่อยากให้คนที่นางช่วยชีวิตต้องมาตายลง เมื่อภพก่อนของนาง นางก็ฆ่าคนไปไม่น้อยแล้ว“จะ เจ้า” มีแต่เสียงเอ่ยเรียกตลอดเวลาที่หรูอวี้นางเย็บบาดแผลก่อนหน้านี้ที่เลือดไหลไม่ยอมหยุด แต่พอถึงมือนาง เลือดก็หยุดไหลทันที ทำให้ทุกคนที่ได้เห็นเชื่อแล้วว่า นางคือหมอเทวดาที่ถูกลืออยู่ในตอนนี้จริงกว่าหนึ่งก้านธูป หรูอวี้นางก็เย็บบาดแผลของเขาเสร็จ นางโยนมีดและเข็มลงไปในน้ำร้อนที่เพิ่งถูกยกเข้ามาให้ใหม่ ก่อนจะหันไปมองทุกคน“ต่อไป พวกเจ้าก็ใช้น้ำที่ผสมเกลือเช็ดแผลให้เขาก็แล้วกัน ประเดี๋ยวนำน้ำไปส่งที่กระโจมของข้าด้วย ข้าจะกลับไปพักแล้ว” นางหยิบมีดและเข็มขึ้นมาเก็บเข้าไปในแขนเสื้อ ก่อนจะโยนผ้าที่เช็ดมือลงบนเตียง แล้วเดินออกจากกระโจมไปทันที“ประเดี๋ยวก่อน ท่านหมอเทวดา ท่านทำได้อย่างไร” หมอวิ่งตามนางออกมาเพื่อสอบถาม“ท่านก็เห็นแล้วว่าข้าทำเช่นไร ตอนนี้ข้าไม่อ
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ ข้าพูดรึ ว่าข้าเก่ง
นางสั่งงานทหารที่อยู่รอบกระโจมของนางเสียหัวหมุน ทั้งให้หาข้าวของมาให้นางใหม่ น้ำที่เพิ่งยกมาร้อนเกินไป ก็ให้ไปยกน้ำเย็นมาเพิ่ม ไหนจะเสื้อผ้าที่นางต้องการ ด้วยนางไม่อยากจะใส่ชุดที่ถูกเตรียมไว้ให้“ท่านแม่ทัพ ท่านจะปล่อยให้หมอเทวดาเสวยสุขเช่นนี้หรือขอรับ” ทหารใต้บัญชาเอ่ยถามออกมา“ไม่นานหรอก หากมิได้เก่งจริงสมคำร่ำลือ ข้าจะตัดหัวมันทิ้งเสีย” เขาเองก็แค้นใจเช่นกันที่ถูกหรูอวี้นำพรมปูพื้นในกระโจมของเขาไป ทั้งเครื่องเรือนของเขา นางก็นำไปไว้ที่กระโจมของนางเสียเกือบทั้งหมด จนเขาต้องใช้ของรองแม่ทัพคนอื่นแทนหรูอวี้เมื่ออาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ นางก็กินอาหารอย่างสบายใจ ก่อนจะล้มตัวลงนอนโดยไม่ต้องคิดอันใด ในเมื่อมีคนเฝ้ายามแน่นหนาเช่นนี้ให้กับนางทางด้านค่ายทหารแคว้นฉี ต่างแตกตื่นกับเรื่องหายตัวไปของนางไม่น้อย เสี่ยวฟ่านที่ไปจัดการเรื่องให้จ้าวลู่ฉือ หายไปจากหน้ากระโจมเพียงครู่เดียวก็เกิดเรื่องเสียแล้ว ตัวเขาเองก็ร้อนใจไม่ต่างจากผู้เป็นนายเช่นกัน“ท่านแม่ทัพ หรือว่าคุณหนูตู้นางจะถูกทหารแคว้นหานจับตัวไป” เสี่ยวฟ่านเอ่ยออกมาอย่างกังวล“มีทางเป็นไปได้” สองสามวันมานี้ เขาจัดการเรื่องไส้ศึกที่แฝ
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ ถูกจับตัวไป
ความสามารถของหรูอวี้ถูกลือออกไปนอกค่ายไม่น้อย เพียงเวลาหนึ่งเดือนที่สู้รบกันมา แคว้นหานที่แปลกใจในตอนแรก ว่าเหตุใดทหารของแคว้นฉีถึงได้ตกตายกันน้อยนัก ที่ได้รับบาดเจ็บก็ฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วมาตอนนี้พวกเขารู้เสียแล้ว เรื่องที่มีหมอเทวดาอยู่ภายในค่ายของแคว้นฉี“เช่นนี้จะทำอย่างไรดีขอรับ” แม่ทัพแคว้นหานที่ถูกรองแม่ทัพเอ่ยถามใบหน้าเคร่งขรึมอย่างเห็นได้ชัด“ต้องนำตัวมาให้ได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีการใด” หากได้ตัวหมอเทวดามา ไม่เพียงแต่จะช่วยรักษาทหารในค่ายของตนได้แล้ว หากนำตัวกลับไปที่แคว้นหาน ความดีความชอบครั้งนี้ของเขาคงเพิ่มอีกไม่น้อยหรูอวี้ที่กำลังนำยาออกมาเพิ่มอยู่ในกระโจมของนาง ก็มีนายทหารวิ่งเข้ามาหาด้วยสีหน้าที่แตกตื่น“แย่แล้วท่านหมอเทวดา!!!”“มีเรื่องอันใด” หรูอวี้เดินออกเอ่ยถามที่หน้ากระโจม นางมองเขาอย่างสงสัย ด้วยไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน“มีสตรีชาวบ้านที่อพยพมากำลังจะคลอดบุตร ตอนนี้นางอยู่ที่นอกค่ายขอรับ”“บอกข้าเพื่ออันใด แล้วข้าจะช่วยสิ่งใดได้ เจ้าไปหาหมอคนอื่นเถิด” หรูอวี้โบกมืออย่างไม่ใส่ใจ จะให้นางไปคลอดบุตรให้คนอื่น นางกลัวจะไปทำให้ลูกเขาตายเสียมากกว่า“หมอท่านอื่น ตอนนี้ตรวจทหารท
You may also like
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น
สั่งไม่หยุด99.4K viewsบุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง
หิมะที่ปลิดปลิว61.9K viewsปีศาจน้อยของแม่ทัพคลั่งรัก
ชาไทยเย็น11.9K viewsแม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
อี้ซัวเยียนอวี่1.7M viewsเกิดใหม่เป็นพระชายาท่านอ๋องตาบอด
เสี่ยวชิงเทียน6.7K viewsการเกิดใหม่ของนางร้ายหลงยุค (ยุค80)
sanvittayam4.5K viewsใครจะอยากเป็นนางร้ายที่ต้องตายกัน
คุณหนูหยางเอิน3.2K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2
จันทร์ส่องแสง8.8K views
