MasukShare
บทที่ 3
Terakhir Diperbarui:
2025-01-28 08:05:46หลังทานข้าวเสร็จไอรีสก็กลับมารอที่เดิม เธอรออยู่จนบ่ายโมงกว่าก็ไม่เห็นเลขาของท่านรองเลย
"อ้าว.. ยังไม่ตามคุณอิ่มเอมขึ้นไปอีกเหรอ"
"ฉันยังไม่เห็นเธอเลยค่ะ"
"สงสัยว่าคุณอิ่มจะลืมแน่เลย ถ้างั้นเธอขึ้นไปชั้นผู้บริหารแล้วไปถามหาคุณอิ่มเอมเลยนะ"
"ค่ะ" เป็นถึงเลขารองประธานทำไมลืมคำสั่งของเจ้านายได้
หญิงสาวเดินมาที่ลิฟต์แล้วกดขึ้นชั้นบนสุด
"สวัสดีค่ะ" เธอไม่ได้ถามใครหรอกเพราะเธอจำหน้าเลขาท่านรองได้
"หือ? อ๋อฉันลืมเลย" ทีแรกก็งงว่าเธอคนนี้เป็นใคร แต่ก็นึกได้ในเวลาอันรวดเร็ว
"ฉันมารับงานค่ะ"
"ตอนนี้ฉันกำลังยุ่งมากเลย เธอไปช่วยแม่บ้านเก็บของในห้องประชุมก่อนนะ"
"เก็บของในห้องประชุมหรือคะ?"
"ฉันยังไม่รู้ว่าจะให้เธอทำตำแหน่งไหน"
"ห้องประชุมอยู่ไหนล่ะคะ"
"ห้องประชุมผู้บริหารเดินตรงไปทางนั้นเลย" อิ่มเอมเริ่มจะใช้อารมณ์เพราะหลังประชุมเสร็จงานของเลขาเยอะมาก
ห้องประชุมใหญ่..
"มีอะไรให้ฉันช่วยไหมคะ"
"คุณเป็นพนักงานใหม่เหรอคะ"
"ค่ะ"
"หน้าตาดีๆ แบบนี้ไม่น่ามาสมัครเป็นแม่บ้านเลย"
หลังจากที่ช่วยพนักงานทำความสะอาดเก็บของในห้องประชุมออกมาแล้ว เธอก็ไปล้างแก้วในห้องเครื่องดื่ม
"ฉันก็สงสัยอยู่ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร" ตอนที่ไอรีสกำลังล้างแก้วกาแฟอยู่ก็มีพนักงานคุยกันเดินเข้ามา
"ภาวนาขออย่าให้เป็นเรื่องจริงเลย ถ้าคุณนรสิงห์มีคู่หมั้นแล้วจริงๆ ฉันคงไม่มีกะจิตกะใจทำงาน"
กึก แก้วในมือหล่นลงไปโชคดีที่หล่นลงที่ล้างจาน
"เธอเป็นแม่บ้านใหม่เหรอ ถ้าแก้วแตกเธอต้องรับผิดชอบเองนะ..เมื่อกี้เราพูดถึงไหนกันแล้วนะ" คนที่ตำหนิไอรีสหันกลับไปพูดกับเพื่อนอีกครั้ง ที่พวกเธอนำเรื่องนี้มาพูดกันได้เพราะได้ยินท่านประธานพูดในที่ประชุมผู้บริหาร ว่าเดี๋ยวจะให้คู่หมั้นของลูกชายมาช่วยดูงาน เลขาของผู้ถือหุ้นได้ยินก็เอามาเม้าท์กันต่อ
"ถ้ามันไม่ใช่เรื่องจริงแล้วท่านประธานจะพูดได้ยังไงล่ะ"
"แต่ฉันไม่เคยได้ยินท่านรองพูดถึงคู่หมั้นเลยนะ"
"ใช่ ยังคิดอยู่เลยว่าท่านเป็นแฟนกับผู้จัดการทั่วไป"
"ผู้จัดการทั่วไป?" ไอรีสที่ล้างจานอยู่คิดออกมาเป็นคำพูด
"นี่เธอแอบฟังพวกฉันพูดกันเหรอ"
"พวกคุณพูดข้างๆ หูฉันนี่เองฉันไม่จำเป็นต้องแอบฟังหรอกมั้ง"
"ปากเก่ง เป็นแค่แม่บ้านยังจะกล้ามาพูดแบบนี้กับพวกฉัน"
"พวกคุณสูงนักหรือ ฉันถึงจะพูดด้วยไม่ได้"
"แม่บ้านคนนี้สังกัดของใครเนี่ย เดี๋ยวฉันจะรายงานความประพฤติกับหัวหน้าแม่บ้านเลยนี่"
"ถ้าพวกคุณเสร็จธุระแล้วก็ออกไป ไม่เห็นหรือไงว่ามันเกะกะ"
"อีนี่!"
"มีอะไรกันคะ" แม่บ้านที่เก็บทำความสะอาดในห้องประชุมออกมาพอดีได้ยินเสียง
"มาก็ดีแล้วอบรมนิสัยของลูกน้องด้วย"
"ถ้าเลี่ยงได้หนูอย่าไปพูดคุยกับคนพวกนี้เลยนะ" หลังจากที่ผู้ช่วยเลขาออกไปแม่บ้านคนนั้นถึงได้หันมาพูดกับไอรีส
"ทำไมคะ"
"เราทำงานคนละชั้นกัน"
"คนละชั้นที่ไหน ฉันก็เห็นพี่ทำงานอยู่ชั้นเดียวกับพวกนั้น" แม่บ้านยังดูอายุไม่เยอะมากเธอเลยเรียกพี่
"พี่หมายถึงคนละชนชั้น"
"เกิดมาเป็นคนเหมือนกันทำไมต้องแบ่งชนชั้นด้วย"
"ขอเครื่องดื่มให้ผู้จัดการทั่วไปหน่อย" เสียงนี้ดังเข้ามาสั่งงานคนที่ประจำอยู่ในห้องเครื่องดื่ม
"ผู้จัดการทั่วไป.." ต้องเป็นคนที่สองคนนั้นพูดถึงแน่เลย
"ผู้จัดการทั่วไปชอบดื่มกาแฟนำเข้าเหมือนท่านรองประธาน แต่ของผู้จัดการจะเติมน้ำตาลหน่อย ส่วนท่านรองไม่ใส่น้ำตาล"
"หรือคะ" ขนาดกาแฟยังชอบดื่มเหมือนกันเลย ไม่ได้การแล้ว เธอต้องรู้ให้ได้ว่าเขาเป็นอะไรกับผู้จัดการทั่วไป ถ้าเป็นแฟนกันจริงๆ เธอจะได้ถอนตัวทัน "เดี๋ยวฉันจะเอากาแฟเข้าไปให้ผู้จัดการเองค่ะ"
Bab terbaru
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 116 ตอนจบ 2 ทันน์
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 116 ตอนจบทันน์"ทำไมมานอนตรงนี้ล่ะ ชอบนอนโซฟาไม่ใช่เหรอก็ไปนอนที่เดิมสิ" อลิสรู้สึกตัวตอนที่ทันน์ขยับตัวเข้ามานอนใกล้ๆทันน์ไม่ได้ตอบแต่เขาขยับมือต่ำลงไปสำรวจดูว่าทางโล่งหรือเปล่า เพราะเมื่อวานได้ยินว่าเธอใกล้จะเป็นประจำเดือน"คุณ!" อลิสดึงมือนั้นออกไป ทันน์ยอมเอามือออกมาแต่ที่เอาออกมาเพราะจะถอดเสื้อผ้า "ไปนอนโซฟาเลยนะถ้าไม่งั้นก็กลับไปนอนที่คอนโด"ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรเขาก็ทำเฉย แถมยังถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกก่อนจะโน้มตัวไปจับเธอคว่ำลงโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว"โอ๊ยฉันเจ็บนะ" หลังจากที่จับเธอคว่ำลงแล้วเขาก็ดึงกางเกงชุดนอนที่เธอใส่อยู่ขยับออกจนเลยสะโพกลงมา "คุณทันน์!"ผ่านไปครู่หนึ่งจากเสียงต่อว่าเมื่อครู่กลายเป็นเสียงคราง เพราะเขาสอดใส่ผ่านทางด้านหลังเข้ามาแล้วก็กระแทก ตัวแค่นี้หรือจะมาสู้ได้ ก็รู้อยู่ว่าเขาเป็นคนชอบใช้กำลังไม่ชอบพูดจากท่าคว่ำทันน์ก็เปลี่ยนเป็นท่าตะแคงข้างโดยที่เขายังคงสอดใส่ผ่านทางด้านหลังอยู่เวลาผ่านไปทุกอย่างก็ได้หยุดลงพร้อมกับคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดแบบหมดเรี่ยวแรง"อารมณ์ดีขึ้นหรือยัง" เห็นว่าเธอไม่โวยวายเหมือนตอนแรกแล้ว"ยังจะมาพูดอีก!" นี่
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 115 ตอนจบ 1 ตุนท์
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 115 ตอนจบตุนท์อัคคีมองตามสาวเอ็นเตอร์เทรน อยู่ดีๆ เธอก็ลุกเดินออกจากห้องไปเลย ที่จริงมันทำได้มากกว่านี้ไม่ใช่เหรอ บางทียังเห็นแขกคนอื่นล้วงอยู่เลยแต่เขาทำแค่จูบเองนะข้าวปุ้นพยายามอดกลั้นอารมณ์ตัวเองมาก ถ้าไม่ใช่เพื่อนของเสี่ยป่านนี้ถูกฝ่ามือเธอไปแล้ว อยู่ดีๆ ก็มาขโมยจูบไป"นั่นใช่คุณข้าวปุ้นไหม" ระย้ามองเห็นตอนเดินผ่านห้องทำงานแค่แว๊บเดียว"ใช่.. แล้วทำไมออกมาแล้วล่ะ" อลิสเลยรีบไปดูแขกที่ห้องพิเศษ พอไปถึงก็เห็นว่ามีเด็กใหม่เข้ามาเอ็นเตอร์เทนเสี่ยอัคคีแล้ว หรือว่าข้าวปุ้นงอนเรื่องนี้ ต้องใช่แน่ๆ เลยใครปล่อยให้เด็กเข้ามาเนี่ย ..ค่อยหาโอกาสใหม่แล้วกัน อุตส่าห์ได้โอกาสดีๆ แล้วเชียวดึกๆ ของคืนเดียวกัน..นเรศวรแวะเข้ามาดูงานได้ครู่หนึ่งพอรู้ว่าอัคคียังไม่ออกไปเลยแวะมาที่ห้องพิเศษ"เป็นยังไงบ้างครับคุณอัคคี" ทั้งสองไม่ได้สนิทกันมากมายรู้จักกันผ่านทางเพื่อน เวลาพูดคุยเลยใช้คำเหมือนที่พูดกับเพื่อนสนิทไม่ได้"นึกว่าคุณจะไม่เข้า""ภรรยาผมใกล้คลอดเลยไม่อยากปล่อยไว้คอนโดตามลำพังครับ""อ้าว ใกล้คลอดแล้วเหรอครับ"ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยกัน ก็เห็นว่าทันน์ที่ยืนรอรับใช้อยู่เหมื
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 114
ช่วงเที่ยงคืนของคืนนั้น.."ไปทานข้าวด้วยกันค่ะ" ระย้าถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาในห้องของข้าวปุ้นเพื่อชวนออกไปทานข้าวด้วยกัน"ชวนข้าวเหรอคะ" นอกจากคุณทรงอัปสรแล้วคนอื่นไม่ค่อยมาชวนเธอไปทานข้าวด้วยหรอก อาจเพราะเธอทำงานอยู่คนละโซนกัน และส่วนมากข้าวปุ้นก็จะสั่งอาหารที่นี่เข้ามาทานในห้อง"หรือว่าคุณข้าวจะทานข้าวในห้องคะ""ข้าวไปได้ค่ะ" ข้าวปุ้นเอื้อมไปหยิบกระเป๋าสะพายแล้วก็เดินตามระย้าออกมาทีแรกคิดว่าจะมากันแค่สามคน แต่ที่ไหนได้พอออกมาถึงด้านหน้าแฟนของทั้งสองก็รออยู่ แสดงว่าเราเป็นส่วนเกินหรือเปล่าเนี่ย"คุณข้าวชอบทานอะไรคะ""ทานเหมือนกันนั่นแหละค่ะ""ถ้างั้นสั่งทีเดียวเลยนะคะ"เข้ามาผู้ชายก็เดินไปเตรียมน้ำมาให้ ทีแรกข้าวปุ้นจะไปเตรียมน้ำของตัวเองแล้ว แต่อลิสบอกว่าไม่ต้องเดี๋ยวมีคนเตรียมมาให้ไม่นานอาหารก็ถูกนำมาวางบริการ ข้าวปุ้นเพิ่งรู้สึกว่าส่วนเกินมันเป็นแบบนี้นี่เอง เพราะคนรักเขาเทคแคร์กันแบบไม่สนใจคนโสดเลยที่อลิสและระย้าทำแบบนี้อยากให้ข้าวปุ้นมีความกล้าขึ้นมาหน่อยหลังทานข้าวเสร็จพวกเธอก็กลับเข้ามาที่ทำงาน ส่วนทันน์และตุนท์ก็ต้องแบ่งงานกันทำเหมือนเคยจนถึงช่วงเลิกงานอลิสเดินกลับมาที่
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 113
"เท้าไม่เป็นอะไรแล้วเหรอทำไมใส่ส้นสูง" หลังจากส่งเจ้านายห้องทำงานเสร็จแล้วตุนท์ก็รีบออกมาดูระย้า เห็นตอนที่เธอกำลังคุยอยู่กับข้าวปุ้นพอดี"โอ๊ย.." ทีแรกก็ยืนดีๆ อยู่นี่แหละ แต่พอเห็นสามีเดินเข้ามาเริ่มเจ็บเท้าขึ้นมาเลย และข้าวปุ้นที่ยืนอยู่ด้วยกันอดมองลงไปดูเท้าของระย้าไม่ได้ เมื่อสักครู่ยังเห็นเดินปกติอยู่เลย หรือว่าจะเริ่มเจ็บแผลแล้ว"คุณเจ็บแผลเหรอคะ""เปล่าค่ะคุณลุกขึ้นมาก่อน เดี๋ยวฉันทำอะไรให้ดู" ระย้ารีบบอกข้าวปุ้นที่กำลังจะก้มลงไปช่วยขยับรองเท้าออกให้ลุกขึ้นมาก่อน "รู้สึกเจ็บนิดหน่อยค่ะ" แต่พอตุนท์เดินเข้ามาใกล้ระย้าก็ทำทีเป็นยืนไม่อยู่ จนฝ่ายชายต้องรีบเข้าไปประคอง"โอ๊ยยังเจ็บอยู่เลยค่ะ" เห็นว่าเธอยังเจ็บอยู่ตุนท์เลยโน้มลำตัวลงไปอุ้มร่างของเธอขึ้นมา ตอนที่ร่างของเธอลอยขึ้นจากพื้นระย้าก็หันไปขยิบตาใส่ข้าวปุ้น และก็บอกให้ข้าวปุ้นดูไว้ผู้หญิงต้องมีมารยาบ้าง"หึหึหึ" ข้าวปุ้นอดขำในความน่าเอ็นดูของระย้าไม่ได้ คิดว่าพอจะรู้แล้วที่ระย้าทำเมื่อครู่คงอยากให้เธอเรียนรู้เรื่องนี้ไปใช้กับผู้ชายที่ชื่ออัคคีแน่เลย โอ๊ยฉันจะบ้าตาย หวังว่าเรื่องนี้คงจะจบลงแค่นี้นะ"คุณจะพาฉันไปไหน" มัวบอกให้
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 112
"ผมทำอะไรผิดอีกหรือเปล่า" ตุนท์เห็นเธอยิ้มตอนเขาเดินเข้ามาหาเลยรู้สึกเสียวๆ"ฉันจะกลับขึ้นห้องแล้วค่ะ คุณจะทำงานต่อหรือจะกลับด้วยกัน" หลังจากที่รับรู้ว่าข้าวปุ้นไม่ได้สนใจสามีเธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา จริงๆ ถ้าเขาจะชอบกับข้าวปุ้นป่านนี้คงไม่เหลือรอดมาถึงเธอหรอก แต่ไม่รู้ทำไมอยู่ดีๆ ก็รู้สึกหึง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สนใจผู้หญิงคนอื่นแต่เธอก็ไม่อยากให้ผู้หญิงคนอื่นมาสนใจเขา"ผมเคลียร์งานเสร็จแล้ว เดี๋ยวหลังเลิกงานผมค่อยลงมาดูแลเจ้านาย" ทิ้งงานให้ทันน์ทำมาหลายวันแล้ว ถ้าจะทิ้งอีกก็กลัวมันจะโวยวายระย้ายอมให้เขาโอบร่างพาเดินกลับห้องพัก เท้าเธอดีขึ้นมากแล้วแต่มันก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่"ฉันขออาบน้ำก่อนค่ะ" เข้ามาถึงตุนท์ก็ไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า แต่ตอนที่เขากำลังจะจูบระย้าก็เบือนหน้าหลบ"ผมเห็นคุณเปลี่ยนชุดแล้วนี่""อาบน้ำตั้งหลายชั่วโมงแล้วค่ะ""หลายชั่วโมงก็ยังหอมอยู่""ไม่ได้ค่ะยังไงฉันก็ต้องไปอาบน้ำก่อน" ยังไงต้องไปล้างให้สะอาดก่อนแล้วกัน เพราะเขาเล่นสัมผัสทุกส่วนของร่างกายตอนที่น้ำฝักบัวกำลังไหลรินลงมาชโลมร่างกาย ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดเข้ามา"ฉันอาบน้ำยังไม่เสร็จเลย""อาบด้วยกันก็ได้"เข้ามาแทน
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 111
กลับไปถึงห้องก็ไม่เห็นเธอ ตุนน์เลยรีบออกไปดูร้านอาหารหน้าสถานบันเทิง ที่เขาไม่ได้โทรไปเพราะเห็นอยู่ว่าโทรศัพท์เธอไม่ได้ถือออกไปด้วย แต่พอเดินดูก็ไม่เห็น ..แม้แต่ร้านที่เธอไม่เคยมาทานเขาก็ยังไปดูเลย"ไปไหนของเธอเนี่ย" หรือว่าบางทีเธออาจจะไปหาอลิส คิดได้แบบนั้นตุนท์เลยลองกดโทรเข้าเครื่องของอลิสดู แต่คำตอบที่ได้ไม่เห็นระย้ามา และอลิสยังถามอีกว่าระย้ากลับมาด้วยเหรอ ตอนนั้นยังนึกเสียใจอยู่เลยว่ายังไม่ได้บอกลากันก๊อกๆ ตอนที่ระย้านั่งเศร้าอยู่ก็มีคนมาเคาะประตูห้องเธอเลยเงยหน้าขึ้นมอง"อ้าวคุณระย้า?" คนที่เข้ามาก็คือข้าวปุ้น ข้าวปุ้นว่าจะเข้ามาคุยงานกับอลิสมองเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ในห้องหัวหน้าก็คิดว่าเป็นอลิส"ทำไมเห็นฉันแล้วต้องตกใจด้วยล่ะคะ""?" ข้าวปุ้นแปลกใจกับคำถามนี้ แต่ก็ต้องรีบสลัดมันออกไปก่อน"ได้ยินคุณตุนท์บอกว่าคุณอยู่ที่ห้องนี่คะ""เขาบอกแบบนั้นหรือคะ""เอ่อ..ค่ะ..?" ข้าวปุ้นชักจะสงสัยกับท่าทีนี้แล้ว ก่อนหน้าระย้าไม่ได้เป็นคนแบบนี้นี่ ทำไมช่วงหลังมาถึงพูดกับเธอแปลกๆ"มาอยู่นี่เองบอกแล้วใช่ไหมว่าให้อยู่ห้อง" ตุนท์เดินตามหาไม่เจอเลยเข้ามาดูในห้องทำงานและก็เป็นแบบที่เขาคิดไว้จริงๆ "อ้
Anda juga akan menyukai
BAD PRISON ขังรัก
อยู่ในตะเกียงแก้ว1.1K Dibacaสยบรักยัยคู่หมั้นตัวร้าย
สาวน้อย.ช่างฝัน1.1K Dibacaแค้นรัก เมียสมรส NC20+
Naya Solene1.6K Dibacaกรง | กาม
ลำเจียก2.8K Dibacaป้าน่ะเมียผมนะ
ศานิชล4.8K Dibacaเฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย
รอยหยัก - หนิงอัน411 Dibacaพายุร้ายพ่ายเมีย
นามปากกา อายดอลลี่988 Dibacaยากูซ่าสีน้ำผึ้ง
มนต์สิงหา320 Dibaca
