Home / รักโบราณ / นักฆ่าล่าพยัคฆ์ / ตอนที่  40   เจ้ายั่วข้าเองนะ (NC)

Share

ตอนที่  40   เจ้ายั่วข้าเองนะ (NC)

last update Last Updated: 2025-05-06 01:30:16

“จริงหรือ จะให้ข้าออกศึกครั้งนี้ด้วยจริง ๆ หรือ”

""ไม่ได้นะ""

ต้วนจวินอู๋เอ่ยห้ามขึ้นมา แต่น่าแปลกที่โม่หยางเองก็เผลอห้ามนางออกมาด้วย หรูซานหันไปมองที่โม่หยางและรีบหลบสายตาในทันที อวิ๋นซีหันมามองท่านอ๋องและยิ้มออกมาทันที

“เช่นนั้นข้าคิดว่าองค์หญิงคงจะต้องคุยกับพี่ชาย และคุณชายโม่ให้ดี ๆ เสียก่อนแล้วกระมังถึงตัดสินใจได้”

“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”

“เสี่ยวอวี้ มีอะไร”

“เสิ่นอ๋องกับตงอ๋องเสด็จมาถึงแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

“ห้องนี้คงเล็กเกินไป เช่นนั้นพวกเราก็เปลี่ยนที่คุยกันเถอะ”

ทุกคนเดินออกมาจากห้องเล็ก และเดินมาสมทบกับท่านอ๋องทั้งสองที่พึ่งเดินทางมาถึง หลังจากที่ต้องจัดการเรื่องของหอหรงเยว่ก่อนมาที่นี่ เมื่อเห็นว่ามีองค์ชายต่างแคว้นและโม่หยางอยู่ด้วย ก็หันมามองหน้าพระเชษฐาในทันที แต่ท่านอ๋องพยักหน้าให้ทั้งสอง

“เรื่องมันยาวเราไปคุยกันเถอะ คงต้องวางแผนให้รัดกุมกว่านี้แล้วล่ะ”

คืนนั้น

“ท่านอ๋อง โกรธหรือเพคะ”

“เจ้ารู้หรือไม่ว่าการที่เสนอแผนการเช่นนั้น มันอันตรายมากแค่ไหน เหตุใดยังกล้า…”

“แต่เรื่องนี้ต้นเหตุที่เกิดขึ้นก็มาจากพวกเรานะ หากว่าข้าไม่ทำอะไรบ้างก็คงรู้สึกแย่กับพวกท่าน”

นางเดินเข้ามาจนชิดเมื่อเ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • นักฆ่าล่าพยัคฆ์    ตอนพิเศษ 2

    พยัคฆ์ที่รอเวลาเช่นนี้มีหรือที่จะพลาดโอกาส เขารีบลุกขึ้นและโอบรอบเอวพระชายาของตนเองเอาไว้ในทันที และหันไปลาฝ่าบาทกับฮองเฮาที่นั่งหน้าแดงอยู่ข้าง ๆ ฝ่าบาท“ในเมื่อเป็นประสงค์ของพระชายา เช่นนั้นกระหม่อมคงต้องขอทูลลาก่อน เอาไว้เราค่อยมานั่งสนทนากันใหม่พ่ะย่ะค่ะ”“ไปเถอะ ๆ พวกเจ้ารีบไปเถอะไป ให้ตายเถอะเรื่องเช่นนี้นางก็กล้าพูดออกมา เห็นทีคงปล่อยให้ท่องยุทธภพนานเกินไปสินะ ไม่เหลือคราบองค์หญิงแห่งแคว้นเลยสักนิด”""เช่นนั้นทูลลาเพคะ / พ่ะย่ะค่ะ""อวิ๋นซีและท่านอ๋องกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกจากตำหนักของฝ่าบาทไป เมื่อยิ่งได้มอง กงซุนหลิงเฮ่อก็เริ่มถอนหายใจพร้อมกับส่ายศีรษะให้กับทั้งสองคนที่พึ่งออกจากตำหนักไป“โตแล้วนะนั่น ยังทำนิสัยไม่ต่างกับเด็ก ๆ เลย”“ฝ่าบาทเป็นห่วงนาง แต่กลับพูดเรื่องนี้ขึ้นมา คงกลัวว่าในวันข้างหน้าซีเอ๋อร์จะลำบากเมื่อท่านอ๋องจำเป็นต้องรับพระสนมสินะเพคะ”“ใช่แล้วเพียงแต่ว่าคนอย่างซีเอ๋อร์น่ะ ยอมหักไม่ยอมงอ นางเคยยอมให้ผู้ใดที่ไหน แค่ทะเลาะกับสนมจิ่วครั้งนั้น ถึงกับยอมทิ้งฐานะองค์หญิงออกผจญใต้หล้ากับอาจารย์ไป๋ ข้าก็แค่หาทางรอดให้ท่านอ๋องเท่านั้นแต่เจ้าดูสิ พวกเขาเข้ากันดีกว่าที่ข้

  • นักฆ่าล่าพยัคฆ์    ตอนพิเศษ 1 

    แคว้นจ้าว / สุสานจักรพรรดิ“ซีเอ๋อร์”ท่านอ๋องหันมาประคองกอดพระชายา ที่ยืนร้องไห้หลังจากที่ทำพิธีสักการะอดีตองค์จักรพรรดิเสร็จแล้ว“หม่อมฉันไม่เป็นไรเพคะ ที่จริงก่อนที่จะเดินทางมาถึงหม่อมฉันฝันถึงเสด็จพ่อครั้งหนึ่ง”“งั้นหรือ แล้วเจ้าฝันว่าอย่างไรบ้างเล่า พระองค์มาให้กำลังใจหรือว่า… มาบอกลา”“ไม่ใช่เพคะ พระองค์เดิมมากอดหม่อมฉันเอาไว้ แล้วบอกว่า…”‘ใช้ชีวิตให้ดี แม่กับพ่อจะอยู่กับเจ้าตลอดไป….’ท่านอ๋องฟังที่พระชายากล่าวก็ดึงนางเข้ามากอด แม้นใบหน้าของอวิ๋นซีจะนิ่งแต่กลับมาน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด ตงหรานพานางเดินออกมาหน้าสุสานจักรพรรดิ และทอดสายพระเนตรมองไปยังด้านหน้าซึ่งเป็นดินแดนทุ่งน้ำแข็งของแคว้นจ้าวที่รุ่งเรืองและยิ่งใหญ่ “มีคนเคยกล่าวว่าคนที่เรารัก ไม่ว่าจะเป็นบุพการี พ่อแม่ผู้ให้กำเนิด ญาติพี่น้องทุกคนต่างก็ไม่เคยจากเราไปไหน ทุกคนอยู่รอบ ๆ กายเราอยู่เสมอเพียงแค่เรามองไม่เห็นแต่หากใช้หัวใจสัมผัส ก็จะรับรู้ถึงความรักของพวกเขาได้ทันที”“เช่นนั้นเองหรือเพคะ หม่อมฉันก็คงต้องคิดเช่นนั้น”“เหตุใดแม้แต่ตอนร้องไห้เจ้าก็ยังงดงามไม่สร่าง เห็นทีว่าข้าคงจะหลงพระชายาของตัวเองจนมิอาจห้ามใจได้แล้ว”

  • นักฆ่าล่าพยัคฆ์     ตอนที่  48  ค่ำคืนแห่งรักนิรันดร์ (ตอนจบ)

    ห้องส่งตัวถึงเวลาฤกษ์ส่งตัวท่านอ๋องก็เดินเข้ามา แม่สื่อจัดการปิดประตูทันที อวิ๋นซีที่นั่งรออยู่ในห้องพร้อมกับสาวใช้อาลี่และอาเวิน เมื่อเจ้าบ่าวเข้ามาพวกนางก็เดินออกไปทันที “ซีเอ๋อร์ เจ้ารอข้านานหรือไม่”“ไม่เพคะ มีอาลี่กับอาเวินนั่งคุยเป็นเพื่อน หม่อมฉันรอได้… เกิดอะไรขึ้นหรือเพคะ เหตุใดจึงทำหน้าเช่นนี้”ท่านอ๋องหันมามองเจ้าสาว ที่จริงเขามิใคร่อยากจะบอกกับนางเท่าใดนัก เนื่องเพราะมิใช่เรื่องที่เกี่ยวข้องกับเขาโดยตรงเท่าใด อีกอย่างวันนี้ก็เป็นวันมงคลของเขากับนาง“ช่างเถอะ ข้าคงดื่มมากเกินไป เจ้าคงจะเหนื่อยแล้วสินะ เราไปแช่น้ำอุ่นสักหน่อยดีหรือไม่”“ท่านดื่มมาหนักหรือเพคะ"“เปล่าหรอกข้ากลัวว่าเจ้าจะปวดเมื่อยน่ะ พิธีการในวันนี้ค่อนข้างจุกจิกและวุ่นวาย ก็เลยคิดว่าเจ้าจะเหนื่อย”“ตงหราน ท่านมีเรื่องอะไรในใจอย่างนั้นหรือ”“ข้า…”“หากท่านไม่พูด เกรงว่าคืนนี้ข้าจะให้ท่านนอนเฝ้าห้องส่งตัวเพียงลำพัง”“ไม่นะ! ข้าพูดแล้ว ๆ เจ้าก็อย่าขู่ข้านักเลยน่า คืนนี้เป็นคืนเข้าหอเจ้าสาวจะทิ้งไปได้เช่นไร ผิดธรรมเนียม”“เช่นนั้นก็พูดออกมา เราเข้าพิธีคำนับฟ้าดินกันไปแล้วก็ถือเป็นสามีภรรยากันถูกต้อง ท่านสาบานด้

  • นักฆ่าล่าพยัคฆ์    ตอนที่  47   งานอภิเษก

    แม้นจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์ที่แข็งแกร่งเพียงใด แต่เมื่อต้องมาสู้ศึกบนเตียงกับพยัคฆ์ที่หิวโหยอย่างเฉินตงหราน ก็ทำเอาอวิ๋นซีหมดเรี่ยวแรงไปได้เช่นกัน “พระองค์หยุดพักบ้างเถิด หม่อมฉันง่วงเต็มทีแล้ว”“เช่นนั้นก็ได้”เกือบฟ้าสางกว่าท่านอ๋องจะยอมให้นางนอนพัก แม้ว่าหลังจากนั้นเขาจะค่อย ๆ ใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดตัวให้นางก่อนจะนอน แต่ด้วยสติที่แทบจะไม่เหลือจึงไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะลืมตา ตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็พบเพียงเตียงที่ว่างเปล่า ท่านอ๋องออกไปประชุมราชสำนักแต่เช้าแล้ว“คนบ้าอะไรกัน ข้านอนหลับหมดเรี่ยวแรงแต่กลับยังตื่นไปประชุมเช้าได้อีกงั้นหรือ ไม่ยุติธรรมเลย”สิบวันถัดมาฤกษ์อภิเษกถูกส่งมาจากโหรหลวงจากวังหลวง พระราชทานโดยฮ่องเต้ซึ่งเป็นพระเชษฐาองค์โตของเหล่าท่านอ๋องทั้งสี่ ในครั้งนี้ฝ่ายกรมพิธีการของวังหลวงเฉินซานมาด้วยตัวเอง และส่งชุดแต่งงานพระราชทานมาพร้อมกับช่างภูษาอีกกว่าสามสิบชีวิต เพื่อช่วยจัดงานอภิเษกที่ยิ่งใหญ่นี้ให้สมเกียรติของทั้งสองแคว้น“เนื่องจากฮองเฮาประสูติพระธิดาอีกพระองค์ซึ่งนับเป็นองค์หญิงลำดับที่สองในราชวงศ์เฉิน “เฉินลู่หมิง” จึงมิอาจมาร่วมงานมงคลในครั้งนี้ของท่านอ๋องได้ กระหม่อมเป็นตัว

  • นักฆ่าล่าพยัคฆ์    ตอนที่  46  หวานชื่นมิลืมเลือน (NC)

    อวิ๋นซียิ้มแต่มิได้พูดอะไรตอบกลับไป นางรู้สึกว่ามีบางอย่างกั้นเอาไว้ที่คอ หากแค่เพียงเอ่ยออกไปคงกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ ทำได้เพียงแค่พยักหน้าเพื่อเป็นคำตอบให้เขาเท่านั้น“ซีเอ๋อร์… ข้ารักเจ้ายิ่งนัก”“ข้าเองก็รักท่าน” “อากาศเริ่มเย็นลงแล้ว พวกเราก็รีบเข้าไปข้างในกันดีกว่า เดี๋ยวเจ้าจะไม่สบาย” “ท่านก็แค่จะหาเรื่องกินเต้าหู้ข้าเท่านั้น”“อย่าทำเป็นรู้ดี ข้าอยากทำมากกว่านั้นเยอะเลยพระชายาที่รัก เจ้าคงต้องทำใจเอาไว้ล่วงหน้าแล้วล่ะ”ท่านอ๋องรวบตัวนางขึ้นมาอุ้มและพาเดินเข้าไปด้านในตำหนักทันที ท่านอ๋องทั้งสามพร้อมกับฝ่าบาทที่นั่งอยู่ที่ตำหนักรับรองหันไปมอง เฉินรั่วเฟิงเป็นคนเอ่ยขึ้นคนแรก“พี่สามเขาไม่คิดบ้างเลยหรือว่านี่มันค่อนข้างผิดธรรมเนียมไปสักหน่อย มิใช่ว่าจะต้องมีพิธีซ่อนเจ้าสาวหรือแยกกับพระชายาก่อนเข้าพิธีหรอกหรือ แต่นี่เขาแทบไม่ห่างจากว่าที่พระชายาของเขาเลยนะ”“เฮ้อ… น้องเก้าเจ้าอิจฉาก็ยอมรับมาตรง ๆ เถอะน่า”“พี่แปดท่านพูดก็พูดเรื่อยเปื่อย ข้าน่ะหรือจะอิจฉาเขา ความรักคือเรื่องวุ่นวายข้าไม่สรรหามาให้ปวดหัวหรอก ดูอย่างโม่ชิงเซียนสิ ผิดหวังถึงกับต้องออกบวชเลยนะ เพราะรู้ว่าสู้พี่สะใภ้ไ

  • นักฆ่าล่าพยัคฆ์    ตอนที่  45  คืนสุขสู่หลิงโจว

    โม่หยางหันมาคุกเข่าทั้งน้ำตา เขารู้ดีอยู่แล้วว่าบิดาไม่พ้นโทษตายอยู่แล้วจึงมิได้คิดจะกล่าวโทษท่านอ๋อง“ท่านอ๋องขอพระองค์โปรดให้กระหม่อม ได้มีโอกาสจัดงานศพให้บิดาเพื่อแสดงความกตัญญูเป็นครั้งสุดท้ายด้วยพ่ะย่ะค่ะ โทษหลังจากนี้กระหม่อมยินดีที่จะรับผิดแทนบิดาแต่เพียงผู้เดียว”โม่หยางคุกเข่าและกราบลงแนบพื้นอีกครั้ง อวิ๋นซีจับแขนท่านอ๋องเอาไว้แน่น “คุณชายโม่เป็นผู้ที่ช่วยให้พวกเราทลายคลังอาวุธและบอกที่ซ่อนของกองกำลังของสกุลโม่ทั้งหมด ท่านควรจะให้โอกาสเขา อีกอย่างผู้ที่ทำผิดมีเพียงบิดาของเขา แม้แต่โม่ชิงเซียนก็ไม่รู้เรื่อง”“ข้าเข้าใจที่เจ้าจะพูด ข้าไม่ได้จะลงโทษเขา”ท่านอ๋องเดินมาและจับตัวโม่หยางขึ้นมาทันที พร้อมกับอนุญาตสิ่งที่เขาขอ“โม่หยาง เจ้าเป็นบุตรกตัญญู เป็นผู้ที่ช่วยข้าเรื่องเบาะแสของกบฏและยังช่วยจับตัวผู้กระทำผิด คำขอของเจ้าข้าอนุญาต ส่วนเรื่องความผิดบิดาของเจ้ารับไปทั้งหมดแล้ว พาศพเขากลับไปทำตามที่สมควรเถอะ”“ขอบพระทัยพ่ะย่ะค่ะ”ขุนนางที่เข้าร่วมกับกบฏในครั้งนี้มีทั้งสิ้นสิบเจ็ดคน ทุกคนถูกประหารและครอบครัวถูกเนรเทศออกจากหลิงโจวเพื่อเป็นการลงโทษ มีการแต่งตั้งขุนนางใหม่อีกหลายคนในร

  • นักฆ่าล่าพยัคฆ์    ตอนที่  44   ภูตมรณะงั้นหรือ!

    “เจ้าจะไปรู้อันใด! ครั้งนั้นบุตรสาวของข้าต้องอับอายเพียงใด ทั้ง ๆ ที่ในหลิงโจวทุกคนต่างก็รู้ว่านางเหมาะสมที่จะเป็นพระชายาของท่านอ๋อง แต่เขากลับสั่งลงโทษโบยต่อหน้าทุกคน นางจะเอาหน้าไปไว้ที่ใด”“แต่บุตรสาวท่านทำผิด! นางสั่งฆ่าคน เรื่องนี้ต่างหากที่น่าอับอาย ท่านเลี้ยงลูกมาเช่นนี้ยังมีหน้ามาบอกว่าจะให้นางมาเป็นพระชายาของข้า ไม่อายตัวเองบ้างหรือ”“ท่านอ๋อง!”“พอที! ข้ารู้ว่าเจ้าแค่ต้องการอำนาจและอยากควบคุมข้า หากนางได้เป็นชายาของข้าจริง ๆ เจ้าก็แค่ใช้อำนาจในนามข้าควบคุมทุกอย่างเอาไว้ในมือ คิดว่าแผนการนี้ข้าไม่รู้จริง ๆ น่ะหรือ ลักลอบซ่องสุมกำลังคน จ้างนักฆ่าชายแดนและกระจายกำลัง ลักลอบขนอาวุธและฝึกลับ ๆ ตามอารามร้าง เจ้าคิดว่าสิ่งที่ทำทั้งหมดข้าจะไม่รู้จริงหรือ”“ท่านอ๋อง… นี่ท่าน… แสร้งโง่มาตลอดงั้นหรือ”เสนาบดีเฒ่าถึงกับทรุดกายลงกับพื้น เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าท่านอ๋องจะทรงทราบ แม้กระทั่งการลักลอบเข้าอารามร้างเพื่อเตรียมการก่อกบฏ แต่ทุกอย่างที่ท่านอ๋องตรัสออกมาล้วนเป็นเรื่องจริง “ฮ่า ๆ ๆ ข้าโม่เซียงอวี๋เป็นขุนนางมาเกือบสี่สิบปี คิดไม่ถึงเลยว่าจะมาพ่ายแพ้กับพยัคฆ์ที่ซ่อนกรงเล็บรอขย้ำอย่า

  • นักฆ่าล่าพยัคฆ์    ตอนที่  43  บุกวังหลิงโจว

    “พวกเจ้ากล้าหรือ! ข้าเป็นถึงคุณหนูสกุลโม่เชียวนะ อุ๊บ!”“ทางที่ดีปิดปากนางไว้ก่อนจะดีกว่า คุณหนู… ล่วงเกินแล้ว”“ขอบใจเจ้ามาก”องครักษ์สกุลโม่เอาผ้ามามัดปากของโม่ชิงเซียนเอาไว้เพื่อมิให้นางโวยวาย พวกเขาเองก็มิใคร่จะชอบนิสัยขี้โวยวายของคุณหนูรองผู้นี้สักเท่าใดนัก แต่เพราะคำสั่งของนายน้อยสกุลโม่ โม่หยางที่สั่งให้พวกเขาอย่าขวางทางหลิ่วอวิ๋นซี แต่ก็ห้ามมิให้นางลงมือฆ่าน้องสาว จึงได้แต่ทำตามคำสั่ง“ขอบคุณแม่นางหลิ่วที่ไว้ชีวิตนาง ข้ารับคำสั่งจากคุณชายให้มาช่วยดูแลและทำตามที่ท่านสั่ง เรื่องที่ท่านช่วยชีวิตพวกเราพี่น้องทั้งเจ็ดคนที่เขาหลิงซานพวกข้าไม่มีทางลืม”“พวกเจ้าคิดมากเกินไปแล้ว เอาล่ะ รีบพานางเข้าวังกันเถอะ”""ขอรับ""วังหลวงเฉินตงหรานขี่ม้าเข้ามาในวังพร้อมกับเฉินเฟิ่งเซียวและกองทัพหน้าเมืองของหลิงโจว เมื่อบุกทลายเข้ามาถึงตัววังหลวงชั้นใน ขุนนางทั้งสองฝ่ายที่เผชิญหน้ากัน ฝ่ายหนึ่งเป็นฝั่งของเสนาบดีที่ถูกซื้อตัวไปแล้ว แต่ส่วนใหญ่เป็นขุนนางน้ำดีของท่านอ๋องที่ถูกควบคุมตัวเอาไว้ในวัง นับตั้งแต่โม่เซียงอวี๋ยึดอำนาจโดยใช้ครอบครัวของพวกเขาเป็นตัวประกัน“เรียนท่านเสนาบดี ท่านอ๋องให้กองทัพ “

  • นักฆ่าล่าพยัคฆ์     ตอนที่  42   ด่านหน้าทะลวงเมือง

    “หมดกันสมญานามพยัคฆ์อุดรที่น่าเกรงขาม”“ไม่คิดเลยว่าจะโดน… ว่าไม่ได้เพราะพี่สะใภ้เองก็มิใช่ลูกแมวเชื่อง ๆ เลียด้วยสิ เผลอ ๆ จะเป็นพยัคฆ์คู่เสียมากกว่า”“ไปเถอะ”ทั้งหมดเร่งควบม้าทะยานมุ่งหน้าสู่หลิงโจว ก่อนจะเข้าเมืองอวิ๋นซีตัดสินใจแยกกับพวกท่านอ๋องที่หน้าประตูเมือง“ซีเอ๋อร์ เจ้าแน่ใจนะว่าจะเข้าไปก่อน”“ข้าเบื่อจะพูดกับท่านแล้ว”“ที่จริงตอนนี้เราเปลี่ยนแผนก็ยังทันนะ”“พี่สามพอเถอะข้ารู้ว่าท่านเป็นห่วงนาง แต่ในเมื่อพี่สะใภ้ตัดสินใจแล้วท่าก็น่าจะเชื่อใจนางนะ”“เจ้าไม่มีเมีย จะไปเข้าใจอะไรน้องแปด”“ข้าก็ไม่ได้อยากจะมีเสียหน่อย”“แต่ข้าได้ข่าวมาว่าท่านมีองค์หญิงบรรณาการติดทัพมาด้วยคนหนึ่งมิใช่หรือ เอานางไปทิ้งไว้ที่ใดเสียเล่า”“หุบปากไปเลย นางก็แค่เชลยที่จับมาได้เท่านั้น”“พวกท่านพูดกันเสร็จหรือยัง มิเช่นนั้นข้าจะได้ล่วงหน้าไปก่อน”“ข้าพร้อมนานแล้ว น้องเก้าไปกันเถอะ”“ข้าไปนะ”“ซีเอ๋อร์! อย่าลืมที่ข้าบอกไว้”“ข้าจำเอาไว้แล้ว”“ระวังตัวด้วย”“ท่านก็เช่นกัน”อวิ๋นซีนำหน้าท่านอ๋องทั้งสองเข้าเมือง ซึ่งปกติจะครึกครื้นไปด้วยร้านรวงและคนมากมาย แต่บัดนี้พากันปิดประตูเงียบราวกับเมืองร้าง มีบางคนท

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status