Share

ตอนพิเศษ 4

last update Terakhir Diperbarui: 2025-11-06 13:48:55

@สามวันต่อมา

"แม่ง ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้วะ" เมธาสบถออกมาอย่างหัวเสียในขณะที่กำลังนั่งรอวายุ เทวา และน้ำหวานลงมาจากชั้นสองด้วยกัน โดยมีเมษาในชุดสีหวานนั่งอยู่บนหน้าตักอย่างอารมณ์ดี

"ที่น้ำหวานสอนไปไม่เคยเข้าหัวเลยหรือไงเฮีย ต่อหน้าลูกยังพูดคำหยาบอีก" ใบหน้าหล่อของคนด้านข้างส่ายหัวเล็กน้อยให้กับนิสัยของพี่ชายตนเอง ก่อนจะเลื่อนมือไปสัมผัสแก้มนวลของเด็กสาวหน้าตาจิ้มลิ้มเป็นเชิงหยอกล้อ ซึ่งเมษาก็หัวเราะออกมาอย่างชอบอกชอบใจ

"รอหน่อยนะครับ อีกไม่กี่เดือนหนูก็จะมีเพื่อนเล่นแล้ว จะมีน้องตัวน้อยมาเล่นกับหนูแล้วนะ"

"ย้อง~"

"ใช่ครับน้อง พอมีน้องเมษาก็จะเป็นพี่คนโตแล้วนะ ถ้าเป็นพี่คนโตต้องดูแลน้องดีๆ นะครับ อย่าทำตัวเหมือนป๊าล่ะ"

"ไอ้ธัญ!" เมธาหันมาตวาดน้องชายเสียงแข็งเมื่อเขาเอาแต่พูดกวนประสาทไม่เลิก ต่างจากเมษาที่หัวเราะคิกคักออกมาราวกับเห็นด้วยกับคำพูดของอีกคน

"นี่หนูลูกใครกันแน่เนี่ยเมษา ป๊าอุตส่าห์ไปทำหนูถึงที่อังกฤษเลยนะ หนูต้องเข้าข้างป๊าสิ"

"งอนอะไรลูกอีกคะ" เสียงเล็กของน้ำหวานที่เดินเข้ามาพร้อมกับวายุและเทวาเอ่ยแทรกขึ้นก่อนที่เมธาจะได้บ่นอะไรมากกว่านั้น

"ลูกไม่เคยเข้าข้างเฮียเลยหวาน สงสัยต้
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • นางบำเรอ [5P]   ตอนพิเศษ 6

    @เช้าวันต่อมา"นั่งมาตั้งนานแล้วไม่เบื่อเหรอ หืม" วายุสวมกอดคนตัวเล็กที่กำลังนั่งมองน้ำทะเลสีฟ้าครามอยู่กับลูกสาวตัวน้อยจากทางด้านหลัง พร้อมกับใช้ปลายจมูกโด่งสัมผัสพวงแก้มนวลเบาๆ อย่างหยอกล้อจนหญิงสาวหลุดเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ"มีคนชอบค่ะ" น้ำหวานหันไปเอ่ยบอกกับสามีหนุ่มพลางใช้มือจับไปยังเท้าเล็กของคนด้านข้างที่กำลังนั่งเล่นของเล่นอยู่เล็กน้อย โดยที่เมษาก็ยิ้มกว้างออกมาอย่างอารมณ์ดีแม้ดวงตาใสจะแสดงถึงความง่วงนอนออกมาอย่างชัดเจน"หวานต้องดุพวกเฮียดีไหมคะที่เมื่อวานหลอกเมษาให้เล่นจนหมดแรง ดูสิตอนนี้ยังง่วงอยู่เลย""ตัวแสบอยากเล่นเอง พวกเฮียไม่ได้หลอกสักหน่อย" เสียงเข้มของธัญแย้งขึ้นจากทางด้านหลัง มือแกร่งวางจานผลไม้และนมในมือลงบนโต๊ะกระจกก่อนจะย่อตัวลงด้านหน้าแม่ของลูกแล้วพรมจูบไปทั่วหน้าท้องนูนอย่างอ่อนโยน"พวกเฮียนั่นแหละค่ะที่หลอก อุตส่าห์วางแผนให้เมษาไม่มากวนตอนที่รังแกหวาน""หึ งอแงจังเลยนะ เฮียไม่ได้ทำแรงสักหน่อย""เฮียไม่ได้ทำแรงกับส่วนที่อันตรายต่อลูกไงคะ แต่ส่วนอื่นนี่สิ หวานเจ็บไปหมดเลย" คนตัวเล็กงอแงออกมาชุดใหญ่พลางใช้มือไปสัมผัสตามร่างกายที่มีรอยรักจากเมื่อคืนอยู่ทุกส่วน รวมถ

  • นางบำเรอ [5P]   ตอนพิเศษ 5

    @กลางคืน"อื้ออ~" สัมผัสอุ่นที่มาคลอเคลียบริเวณพวงแก้มนวลปลุกให้น้ำหวานที่นอนหลับอยู่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในเวลาหนึ่งทุ่มกว่าๆ ท่ามกลางแสงไฟที่ลอดผ่านระเบียงเธอเห็นใบหน้าหล่อที่คุ้นเคยบริเวณด้านหน้า มือเรียวเลื่อนไปสัมผัสเรือนผมสีดำขลับเบาๆ อย่างที่ชอบทำ ก่อนที่เสียงของวายุจะดังขึ้นบริเวณด้านข้าง"ลงไปกินข้าวก่อนไหม...หรือจะกินพวกเฮียดี""กินพวกเฮียแล้วหวานจะอิ่มเหรอคะ""พวกเฮียทำให้หนูอิ่มจนจุกได้เลยแหละ" ร่างบางหลุดเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ ให้กับคำพูดของชายหนุ่ม พลางกวาดสายตาไปรอบห้องเพื่อมองหาลูกสาวของตัวเอง"เมษาอยู่ไหนคะ""พวกเฮียพาเข้าไปนอนแล้ว ตัวแสบไม่ดื้อเลย""แล้วเฮียเทวากับเฮียเมธายังไม่มาอีกเหรอคะ""หึ กว่าพวกเฮียมันจะมาถึงเราก็มีเวลาทำอะไรด้วยกันเยอะแล้วล่ะ" เป็นธัญที่เอ่ยตอบคำถามด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ มือหนาซุกซนเริ่มลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างบางจนน้ำหวานหอบหายใจติดขัดกับสัมผัสของสองหนุ่ม"ขอได้ไหม" เสียงแหบพร่าเอ่ยประชิดใบหูเล็กจนไรขนอ่อนตามลำตัวลุกตั้งชัน น้ำหวานกัดปากเบาๆ เมื่อเห็นสามีทั้งสองคนผละตัวออกไปถอดเสื้อผ้าออก ไม่นานร่างสูงที่ไร้ซึ่งสิ่งปกปิดก็กลับมายังที่นอนตามเดิม ใบ

  • นางบำเรอ [5P]   ตอนพิเศษ 4

    @สามวันต่อมา"แม่ง ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้วะ" เมธาสบถออกมาอย่างหัวเสียในขณะที่กำลังนั่งรอวายุ เทวา และน้ำหวานลงมาจากชั้นสองด้วยกัน โดยมีเมษาในชุดสีหวานนั่งอยู่บนหน้าตักอย่างอารมณ์ดี"ที่น้ำหวานสอนไปไม่เคยเข้าหัวเลยหรือไงเฮีย ต่อหน้าลูกยังพูดคำหยาบอีก" ใบหน้าหล่อของคนด้านข้างส่ายหัวเล็กน้อยให้กับนิสัยของพี่ชายตนเอง ก่อนจะเลื่อนมือไปสัมผัสแก้มนวลของเด็กสาวหน้าตาจิ้มลิ้มเป็นเชิงหยอกล้อ ซึ่งเมษาก็หัวเราะออกมาอย่างชอบอกชอบใจ"รอหน่อยนะครับ อีกไม่กี่เดือนหนูก็จะมีเพื่อนเล่นแล้ว จะมีน้องตัวน้อยมาเล่นกับหนูแล้วนะ""ย้อง~""ใช่ครับน้อง พอมีน้องเมษาก็จะเป็นพี่คนโตแล้วนะ ถ้าเป็นพี่คนโตต้องดูแลน้องดีๆ นะครับ อย่าทำตัวเหมือนป๊าล่ะ""ไอ้ธัญ!" เมธาหันมาตวาดน้องชายเสียงแข็งเมื่อเขาเอาแต่พูดกวนประสาทไม่เลิก ต่างจากเมษาที่หัวเราะคิกคักออกมาราวกับเห็นด้วยกับคำพูดของอีกคน"นี่หนูลูกใครกันแน่เนี่ยเมษา ป๊าอุตส่าห์ไปทำหนูถึงที่อังกฤษเลยนะ หนูต้องเข้าข้างป๊าสิ""งอนอะไรลูกอีกคะ" เสียงเล็กของน้ำหวานที่เดินเข้ามาพร้อมกับวายุและเทวาเอ่ยแทรกขึ้นก่อนที่เมธาจะได้บ่นอะไรมากกว่านั้น"ลูกไม่เคยเข้าข้างเฮียเลยหวาน สงสัยต้

  • นางบำเรอ [5P]   ตอนพิเศษ 3

    @บนห้องนอน"หวานอยากไปจริงๆ ใช่ไหม" เสียงทุ้มเข้มเอ่ยถามคุณแม่สาวที่นั่งอยู่หน้ากระจกพลางหวีผมให้เธอไปด้วยอย่างเบามือ"หึ นี่เฮียระแวงพวกเฮียคนอื่นๆ ขนาดนั้นเลยเหรอคะ" น้ำหวานหลุดเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเห็นท่าทางที่จริงจังของเทวา ที่ผ่านมาพวกเขาทั้งสี่คนมักจะเป็นรอยยิ้มให้กับเธอเสมอ จนน้ำหวานตอนนี้ยิ้มและหัวเราะออกมาได้บ่อยกว่าเมื่อก่อนโดยไม่รู้ตัวเลย"พวกมันชอบเล่นอะไรแผลงๆ เฮียกลัวว่ามันจะมาบังคับหนู""พวกเฮียคงแสบกันน่าดูเลยนะคะพี่ชายคนโตถึงได้ดูปวดหัวแบบนี้""พวกนั้นวันๆ ไม่ค่อยคิดถึงเรื่องมีสาระเท่าไรหรอก พอมาตอนนี้ก็ยิ่งทำตัวไร้สาระกว่าเด็กสามขวบอีก เฮียก็เลยต้องดัดนิสัยถ้าไม่อย่างนั้นคงจะดูแลหนูไม่ได้""หืม นี่เฮียจะให้ทุกคนดูแลหวานคนเดียวเลยเหรอคะ" ร่างบางหมุนตัวกลับไปเผชิญหน้ากับคนด้านหลังอีกครั้ง ที่ผ่านมาเธอไม่เคยรู้จุดประสงค์ที่เทวาดูเข้มงวดขึ้นเลย แต่พอเขาเอ่ยขึ้นมาก็ทำให้เธอแปลกใจไม่น้อย"ไม่ใช่แค่หนู แต่เฮียหมายถึงเจ้าตัวน้อยที่กำลังจะเกิดมาด้วย อีกหน่อยหนูก็ต้องมีลูกอีก พวกนั้นก็คงจะกลายเป็นพ่อกันหมดทุกคน ถ้าจะมาทำตามใจของตัวเองทุกอย่างเหมือนตอนที่ยังเป็นวัยรุ่นที่

  • นางบำเรอ [5P]   ตอนพิเศษ 2

    "ตัวแสบดูติดเฮียจังเลยนะคะ" คุณแม่สาวเอ่ยแซวสามีของตนเองเมื่อเห็นว่าเขาดูแลลูกของเธอได้ดีมากจนตอนนี้เมษาติดเขามากกว่าเมธาเสียอีก"ถ้าให้ไอ้เมธาดูแลมันคงเอาแต่ตามใจ โตมาแล้วจะสอนยาก""สามีของหวานน่ารักจังเลยค่ะ" มือเรียวบีบที่แก้มสากเบาๆ เป็นเชิงหยอกล้อ ถึงแม้บางครั้งการกระทำของเทวาจะทำให้อีกสามคนที่เหลือไม่พอใจในบางครั้งแต่เขาก็ทำเพราะเป็นห่วงเธอกับลูก ซึ่งน้ำหวานก็เข้าใจในข้อนี้ดี"แต่เฮียเมธาคงต้องน้อยใจแน่ๆ เลย ที่ตัวเล็กติดเฮียมากกว่า""เฮียก็ไม่ได้กีดกันพ่อลูกนะ แต่มันทำให้ลูกติดมันไม่ได้เอง" ร่างสูงหย่อนตัวนั่งลงบนเตียงพลางรั้งตัวหญิงสาวมานั่งบนหน้าตักแกร่งช้าๆ มือหนาคอยประคองเธออย่างแผ่วเบาด้วยความทะนุถนอมเป็นที่สุด"หึ สงสัยจะจริงค่ะ ขนาดมานอนกับลูก ลูกยังร้องหาเฮียเลย""เฮียรักหนูมากนะ รักทั้งหวานทั้งลูกของหวานเลย""หวานรู้ค่ะว่าเฮียรักหวานมากแค่ไหน" ใบหน้าเรียวซบลงที่แผงอกแกร่งแล้วหลับตาลงช้าๆ อ้อมกอดของเทวายังคงอบอุ่นสำหรับเธอเสมอตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้@วันต่อมา-ห้องรับประทานอาหาร"พวกมึงออกไปก่อน" วายุเอ่ยบอกลูกน้องที่ยืนอยู่ด้วยน้ำเสียงจริงจัง ก่อนจะหันไปมองหน้าธัญเล็ก

  • นางบำเรอ [5P]   ตอนพิเศษ 1

    @ห้าเดือนต่อมา"ปาาา~" เสียงใสของเด็กน้อยวัยหนึ่งขวบกว่าๆ ที่กำลังนั่งเล่นอยู่ในห้องรับแขกของคฤหาสน์หลังใหญ่พยายามเอ่ยเรียกคนที่คิดว่าเป็นพ่อตรงหน้า ซึ่งเทวาก็ยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู ต่างจากเมธา"เมษา ปะป๊าอยู่นี่ลูก คนนั้นไม่ใช่ป๊าของหนูนะ" คุณพ่อตัวจริงนั่งกุมขมับด้วยความปวดหัวที่ลูกสาวเอาแต่เรียกเทวาว่าเป็นปะป๊าของตัวเองอยู่อย่างนั้น และไม่ว่าเขาจะพยายามบอกเธอเท่าไรเธอก็ไม่เคยสนใจเลย"จะเรียกยังไงก็ลูกของพวกเราเหมือนกัน มึงจะไปบังคับเมษาทำไม" มือแกร่งอุ้มเด็กสาวตัวน้อยขึ้นมาแนบอกพลางเอ่ยบอกคนด้านข้างด้วยความรำคาญที่เมธาเอาแต่พูดประโยคนี้มาหลายครั้งแล้ว ในขณะที่เมษาแนบพวงแก้มนวลกับแผงอกแกร่งอย่างอารมณ์ดี"เพราะมึงเอาแต่พาลูกกูไปอยู่ที่ห้องตัวเอง ลูกกูเลยเรียนรู้อะไรผิดๆ อย่างนี้ไง""เมษาร้องมาหากูเอง""นั่นเป็นเพราะมึงฝึกเธอตั้งแต่แรกไง!""ทะเลาะอะไรกันอีกคะ ปะป๊าทั้งสอง" เสียงเล็กดังขึ้นขัดจังหวะเมื่อเห็นสองหนุ่มที่กำลังนั่งโวยวายใส่กันอยู่โดยเฉพาะเมธาที่จะดูอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไรนัก"ใครเดินมาส่ง" น้ำเสียงนิ่งเรียบแต่แฝงไปด้วยความจริงจังของเทวาทำให้น้ำหวานรู้สึกเสียวสันหลังวาบ เธอพ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status