LOGIN“ทำอะไรกันแต่เช้าเหรอคะ”เพียงพอใจตื่นขึ้นเมื่อถูกปลุกด้วยเสียงของการทุบอะไรสักอย่างให้พังที่ค่อนข้างดังสนั่นลั่นบ้านไปหมด หลังจากที่เพิ่งจะนอนหลับไปได้ไม่กี่ชั่วโมงเพราะเมื่อคืนช่วยกันเลี้ยงลูกกับเขาสองคนด้วยยังหาพี่เลี้ยงไม่ได้จนแทบไม่ได้หลับได้นอนเธอรีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็วแม้ใจจะอยากหลับต่อก็ตาม และลงมาดูลูกชายคนโตที่ป่านนี้คนเป็นพ่อคงพาเดินเล่นอยู่ด้านล่างของบ้านในด้วยใจที่เป็นห่วงไม่รู้ว่าลูกชายจะตกใจแค่ไหนที่ได้ยินเสียงดังแบบนั้น หรือคนเป็นพ่อกำลังพาทำอะไรแผลงๆอยู่ก็ไม่อาจรู้ได้ จำต้องลงมาดูด้วยตาตัวเอง“ขอโทษนะที่ต้องรบกวนเวลานอนของหนู”คนเป็นพ่อที่กำลังอุ้มลูกอยู่หันมาพูดกับเมียตัวน้อยที่กำลังเดินลงบันไดมา แล้วรีบให้ลูกน้องเข้ามาช่วยอุ้มลูกชายคนโตเอาไว้ก่อน ส่วนตัวเขาก็รีบเดินเข้าไปประคองเมีย“คุณกำลังทำอะไรอยู่เหรอคะ”รีบถามออกไปเมื่อเธอนั้นยังไม่เห็นต้นตอของเสียงที่มันดังสนั่นลั่นบ้านไปหมด ราวกับมีใครมาทุบบ้านแบบนี้“ทุบห้องรวมกันนิดหน่อยนะ”เขาพาเธอไปยังจุดกำเนิดของเสียงที่มันดังนั้นด้วยความภูมิใจเป็นที่สุด เมื่อเขากำลังจะทำการขยายครอบครัวอย่างสมบูรณ์แบบ“นั้
“มีผู้หญิงคนหนึ่งมาขอพบนายครับ แต่เธอหนีออกไปแล้วผมให้คนตามไปแล้วครับ”“แล้วไงต่อ มึงมาตามกูทั้งที่ยังจับตัวผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เนี้ยนะ”“เธอทิ้งเด็กเอาไว้ครับ ตอนนี้กำลังร้องไห้โวยวายอยู่ข้างนอกนู้น”“จับตัวผู้หญิงให้ได้ แล้วก็เอาเด็กคืนไปก็จบ แค่นี้ใช่ไหมกูจะได้กลับไปนอนต่อ”“ผมเจอมีดพกของนายอยู่บนตัวเด็กด้วยครับ”“ลูกไอ้อัลวิน ตายห่าไปแล้วยังตามมาหลอกหลอนกูอีกจนได้”ในทันทีที่ฟังลูกน้องรายงานจนจบเขาก็รู้ในทันทีเลยว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของใครและใครเอามาทิ้งเอาไว้ เพราะมีดพกเล่มนั้นเขาปักลงกลางอกของไอ้อัลวินมันเอง ลูกกับเมียใหม่ของมันคงเก็บเอาไว้ดูต่างหน้าและส่งคืนเขามาในวันนี้“จะเอายังไงดีครับนาย”โจขอคำแนะนำจากเจ้านายเมื่อเขาไม่รู้จะทำยังไงกับเด็กดี พวกเขาฆ่าเป็นอย่างเดียวไม่เคยเลี้ยงเด็กกันมาก่อน“คุยอะไรกันเหรอคะ”เพียงพอใจที่หลับอยู่พอได้ยินเสียงคุยกันก็ตื่นขึ้นมา เธอเลยเอ่ยถามผู้เป็นสามีด้วยความสงสัยปนเป็นห่วง กลัวว่าเขาจะกำลังงานยุ่งแต่ยังห่วงเธอไม่กล้าออกไปทำงาน“ลุกไปดูอะไรกับฉันหน่อย ไปไหวไหม”เซนต์เดินเข้ามาคุยกับเมียตัวน้อยเพราะเรื่องนี้เขาต้องให้เธอร่วมตัดสินใจ
ผัว@โกดังริมแม่น้ำ ณ วันที่เมียตัวน้อยท้องได้แปดเดือน อีกสิบห้าวันก่อนหมดนัดผ่าคลอด“อือ”เสียงหวานของเพียงพอใจกำลังครวญครางไม่ขาดปากเมื่อใจกลางสาวของเธอกำลังถูกผู้เป็นสามีรุกล้ำไม่หยุดไม่หย่อนด้วยลิ้นร้ายๆของเขา โดยที่เขานั้นจับเธอนั่งอยู่บนเคาน์เตอร์ของอ่างล้างหน้าภายในห้องน้ำช่างเป็นภาพที่ชวนให้ทรมานแต่เธอกลับเสียวซ่านแทบขาดใจและถูกอกถูกใจเป็นที่สุดจนเผลอติดใจปฏิเสธเขาไม่ได้อยู่แบบนี้แม้ใกล้คลอดเต็มทนแล้วก็ตาม“อืม”สองมือหนาจับสองขาเรียวของเมียแยกออกจากกันอย่างชัดเจนไม่ให้มาเบียดเข้าหากันได้ ใบหน้าแนบชิดไปกับใจกลางสาวที่อวบอั๋นขึ้นตามน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้นของเธอไม่ห่างไปไหน ปลายลิ้นร้ายทำหน้าที่สร้างความเสียวให้เธอเพื่อเรียกให้น้ำหวานของเธอออกมาให้เขาได้กินไม่หยุดไม่หย่อน“อื้อ เสียว”ว่าที่คุณแม่ยังคงครางดังลั่นห้องน้ำที่ก่อนหน้านี้จะเข้ามาอาบน้ำอย่างเดียวแต่กลับมาถูกรังแกอยู่แบบนี้จนน้ำก็ยังไม่ได้อาบ“อืม”“อ้าย”แล้วเธอก็ไม่อาจต้านทานลิ้นร้ายและริมฝีปากของเขาได้นานเช่นเคย ยกธงขาวพ่ายแพ้ในไม่กี่อึดใจต่อมาน้ำใสๆของเธอไหลทะลักออกมาลงไปยังลิ้นของเขาที่รองอยู่ก่อนหน้านี้อย่
~ก๊อกๆๆๆ~“มากันแล้วเหรอ”เสียงเคาะประตูดังขึ้นในช่วงสายของวันใหม่ โดยที่เจ้าของห้องนั้นตื่นขึ้นมารอเปิดประตูนานแล้วแต่ทว่าหญิงสาวข้างกายเขายังคงหลับสนิทอยู่ จนเขานั้นต้องเป็นฝ่ายปลุกเธอให้ตื่นขึ้นมาก่อน รู้ดีว่ารบกวนเวลานอนของคนท้องมันไม่ดีแต่เขามีเรื่องสำคัญจำเป็นจริงๆ“ใครมาเหรอคะ”เพียงพอใจลืมตาตื่นขึ้นอย่างไม่เต็มใจนักแต่ทว่าก็ไม่ได้ออกอาการงอแงให้ได้เห็น ทำเพียงแค่หันไปถามเขาด้วยความสงสัยเท่านั้น“ลุกขึ้นก่อนสิ”เขาไม่ตอบคำถามเธอแต่กลับพยุงเธอให้ลุกขึ้นนั่งแล้วพาลงจากเตียงไปพร้อมๆกัน“ใส่พวกนี้เอาไว้ด้วย อย่าให้ใครได้เห็นแม้แต่ต้นแขนของเธอรู้ไหม”แล้วตัวเขาก็รีบเดินไปหยิบเสื้อคลุมมาสองตัว ก่อนจะมาใส่ให้เธอพร้อมกันทีเดียวสองตัวแบบนั้นเลย เพื่อปกปิดชุดนอนวาบหวิวของเธอที่เขานั้นสามารถเห็นได้คนเดียว ส่วนคนอื่นหมดสิทธิ์จะมาเห็น“ใส่แค่ตัวเดียวก็พอมั้งค่ะ”ปกติลูกน้องของเขาแต่ละคนก็ไม่เคยมองเธอกันอยู่แล้วราวกับเธอเป็นสิ่งไม่ควรมอง ไม่จำเป็นต้องใส่เสื้อผ้าหลายชั้นให้รู้สึกอึดอัดไปเปล่าๆหรอก“ขนเข้ามาได้แล้ว”เซนต์ไม่ได้สนใจเสียงร้องท้วงเล็กๆนั้น เขาพอใจแบบไหนเธอในฐานะเมียก็ต้
“ไม่เห็นจะมีสักเม็ดเลย มีแต่รอยสักและก็แผลเป็น”เพียงพอใจทั้งใช้สายตาตั้งใจมอง ทั้งใช้มือลูบคลำไปมา เธอก็ยังหาสิวสักเม็ดบนแผ่นหลังของเขาไม่เจอเลยจนถึงกับต้องเอ่ยปากออกมา เพราะเธออาจไม่มีความสามารถที่จะมองเห็นสิวที่เขาพูดถึงก็เป็นได้ “ลองมองดีๆสิ”เซนต์กำลังเพลิดเพลินไปกับมือเล็กๆของหญิงสาวที่กำลังลูบคลำไปมาบนแผ่นหลังเสียจนต้องยิ้มไปกับผนังของห้องน้ำหลายต่อหลายรอบ เขาไม่อยากให้เธอหยุดมือลงเลยแม้ว่าที่หลังจะไม่มีสิวที่ให้เธอตามหาก็ตาม“ทำไมตรงนี้ถึงเว้นวางไว้ล่ะคะ มันเจ็บเหรอ”เธอหาแล้วหลายรอบก็ไม่เจอ ไม่รู้ว่าสิวเม็ดนั้นที่เขาพูดถึงมันอยู่ตรงไหน เธอเจอแต่พื้นที่ว่างตรงแผ่นหลังบนด้านซ้ายของเขาที่มันไม่มีรอยสักที่น่าสงสัยเท่านั้นมือบางๆลูบวนอยู่ตรงนั้น ด้วยความอยากรู้เสียเต็มประดา“ไม่เจ็บหรอก เหลือที่ไว้ให้คนสำคัญเพราะตรงนี้มันตรงกับหัวใจพอดี”มาเฟียหนุ่มกลับหลังหันมาเผชิญหน้ากับเธอ มือหนาคว้ามือบางที่ทำให้เขาเพลิดเพลินได้นั้นมาหอมไปพลาง ปากก็พูดจาด้วยถ้อยคำน่าฟังผิดกับมาเฟียดุๆก่อนหนานี้ไปพลางด้วย“ช่างสักคนสำคัญเหรอคะ เขาเป็นใครเหรอ”เสียงหวานยังคงเอ่ยอย่างอยากรู้อยากเห็
“ง่วงมากหรือยัง”เขาวางร่างเล็กที่โตแต่ท้องนั้นลงบนเตียงนอนนุ่มของเขาที่มันถูกปูด้วยผ้าปูที่นอนสีดำรับกับห้องที่ถูกตกแต่งด้วยสีดำสลับกับขาวแล้วตัวเขานั้นก็นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเธอ พร้อมกันนั้นก็เอาใบหน้าไปแนบกับเธอของเธอในระหว่างที่พูดคุยกันไปด้วย“ยังไม่ค่อยง่วงเท่าไหร่ค่ะ หนูงีบหลับมาแล้วก่อนที่คุณจะมา รอคุณอาบน้ำเสร็จแล้วเราค่อยนอนพร้อมกันก็ได้ค่ะ”เธออาจง่วงนอนอยู่นิดๆเพราะตอนนี้เป็นเวลาที่ควรจะนอนหลับได้แล้ว แต่ก็เลือกที่จะนอนหลับพร้อมกับเขาเพราะเขาก็จะช่วยเธอกล่อมลูกแฝดในท้องให้นอนหลับไปพร้อมกันได้“อืม”มาเฟียหนุ่มพยักหน้าอย่างเข้าใจในสิ่งที่เธอพูด ก่อนจะเดินไปถอดเสื้อผ้าออกเตรียมตัวไปอาบน้ำ“ฉันรู้สึกคันๆหลังมาสองสามวันแล้วไม่รู้ว่าสิวจะขึ้นหรือเปล่า พยายามมองเองก็มองไม่เห็น”เขามองร่างกำยำที่เปลือยเปล่าของตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่ที่อยู่หน้าห้องน้ำนั้น หันหน้าหันหลังอยู่สักพักราวกับตรวจสอบรอยสักที่เต็มแผ่นหลังนั้น ก่อนจะหันมาทำหน้าจริงจังพูดกับเธอ“ที่ห้องมีแปรงขัดหลังอยู่ ลูกน้องของคุณซื้อมาให้ อืม มันน่าจะพอช่วยคุณได้ หนูไปหยิบมาให้นะคะ”เพียงพอใจหันหน้าไปทางอื่นเ



![สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)



