บทที่ 21

“หึ...น่าขันนัก เพื่อนางจิ้งจอกนี่ เจ้าถึงขั้นลงทุนคิดค้นยาสลายพลังยุทธ์แขกของหุบเขาเลยทีเดียว” อาจารย์ป้าหน้าเอ๊าะบ่นงึมงำแล้วก็หัวเราะเสียง

เย็นยะเยือกอีกหนึ่งยก

เอ้อ...ซือฝุเจ้าคะ นอกจากยาสลายพลังยุทธ์แล้ว ท่านช่วยปรุงยาระงับประสาทให้นางเพิ่มอีกสักขนานสองขนานได้หรือไม่? ข้าเป็นห่วงสุขภาพจิตนาง

ยิ่งนัก

“ดี...ดี! ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้า เซี่ยซูเหยา ก็ตกลงตามนั้น! ” ศิษย์พี่หญิงของท่านจ้าวหุบเขาเทยาเม็ดสีเขียวอมดำไม่น่าไว้ใจใส่ฝ่ามือ จากนั้นก็ซัดยาเม็ดกลม

เข้าปากแล้วบดเคี้ยวด้วยสีหน้าโหดเหี้ยมราวกับกำลังใช้ฟันอันแหลมคมบดเนื้อเถือกระดูกใครสักคนมากกว่าเม็ดยา

จัดการตัวเองแล้ว นางก็ส่งยาให้ผู้ติดตามทั้งสี่เอาไปจัดการตนเองต่อ

ดูจากท่าทางส่งขวดยาอันแสนจะธรรมดาสามัญแล้ว เดาว่าตอนนี้ตัวยาคงเริ่มออกฤทธิ์แล้วกระมัง?

อืม...

หลังจากยืนมองหนึ่งหญิงสี่ชายสลายพลังยุทธ์ตัวเองเพียงเพื่อให้ได้มานอนพักร้อนในคฤหาสน์ตากอากาศกลางหุบเขา อาจูก็ได้คิดทบทวนถึงกิริยาท่าทีและสิ่งที่หญิงแซ่เซี่ยชื่ออะไรสักอย่างเหยาๆ ผู้นี้พูดออกมา

นับตั้งแต่พบหน้ากัน...ไม่สิ นับตั้งแต่แรกที่นางมาลอบสังเกตการณ์ใน

หุบเขาแห่งนี้ ทั้งกิริยาอาการและคำพูดคำจาของอาจารย์ป้าผู้นี้ที่มีต่อจวี๋ฮวา ล้วนบ่งบอกถึงความริษยาหมั่นไส้ที่ไม่ธรรมดา

เธอไม่รู้หรอกว่าอะไรทำให้ผู้หญิงคนนี้ทำถึงขั้นมายืนจ้องมองเธอ และยิ่งไม่แน่ใจว่าผู้หญิงคนนี้จะโรคจิตถึงขั้นมายืนจ้องมองเธอทั้งคืนจริงๆ หรือว่านั่น

เป็นแค่สิ่งที่เธอประสาทหลอนไปเองคนเดียว แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก็บอกให้รู้และแน่ใจ

ได้สองข้อ

ข้อแรก อดีตศิษย์พี่ศิษย์น้องร่วมสำนักคู่นี้ จะต้องมีความหลังที่ไม่ธรรมดา

ข้อที่สอง...เซนส์ของลูกผู้หญิงมันบอกเธอว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มาที่นี่

แค่เพราะต้องการยาถอนพิษสิบสองชนิดอะไรนั่น แต่สาเหตุสำคัญที่ทำให้

เจ้าหล่อนหอบทองคำหนักท่วมหัวดั้นด้นมาถึงนี่ เป็นเพราะข่าวลือเกี่ยวกับเธอและจ้าวหุบเขาเดียวดาย

คนเรา ถ้าไม่มีปมอะไรอยู่ในใจ ก็คงจะไม่ริษยาคั่งแค้นหรือทุ่มเทความสนใจให้ถึงเพียงนี้

แต่ผู้หญิงคนนี้ทั้งริษยา ทั้งคั่งแค้น ทั้งทุ่มเทความสนใจให้...

ไม่ว่าท่านจ้าวหุบเขาผู้นี้จะคิดอย่างไร แต่ดูท่าประมุขเซี่ยนางนี้จะหลงรักศิษย์น้องตัวเองปักใจน่าดู...

ถ้าเรื่องไม่ผิดไปจากนี้ การที่เซี่ยอะไรสักอย่างเหยาๆ มาที่นี่ หึ...นางก็คงจะมาเพราะอยากดูหน้าค่าตากับฉีกอกนางจิ้งจอกอย่างจวี๋ฮวาผู้นี้นี่แหละ!

อาจูก้มลงมองหน้าอกใหญ่บิ๊กเบิ้มเกินอายุของจวี๋ฮวาแล้วทอดถอนใจ

เฮ้อ...อาจารย์ป้าเจ้าคะ ชีวิตก่อนข้าเป็นสตรีทรง A ไม่มีหน้าอกสักเท่าไหร่ ตอนนี้อุตส่าห์มีหน้าอกหน้าใจกับเขาทั้งที คงจะยอมให้ท่านมาฉีกอกตู้มๆ อกนี้เล่นง่ายๆ ไม่ได้หรอกนะเจ้าคะ~