Share

10 แม่ไม่ปลื้ม

Author: Jiraiyajung
last update Last Updated: 2025-07-09 19:35:13

พีทพาน้องสาวขึ้นมาพักที่ห้องของเธอ สายตาของเขาอดไม่ได้ที่จะมองรอยช้ำบนข้อมือเล็ก ในใจยิ่งรู้สึกโกรธกริ้ว ‘มินนี่ เธอทำเกินไปแล้ว หมั้นกันก็ควรเก็บอาการไว้หน่อย แต่กลับหวงผู้ชายคนอื่นออกนอกหน้า’ 

เขากำมือแน่น รู้สึกไม่พอใจ ไม่ชอบที่เธอเป็นแบบนั้น

แพรวาเห็นใบหน้าคมของพี่ชายที่เธอรัก มองเข้าไปในดวงตาที่ฉายแววความโกรธ เธอจึงอยากเติมไฟในใจของเขาให้ลุกไหม้กว่าเดิม

“พี่พีท...อย่าโกรธพี่มินนี่เลยนะคะ” เธอยันกายลุกขึ้นพร้อมกุมมือใหญ่เอาไว้ สายตาจ้องมองเขา มือเล็กสัมผัสมือหนาให้เบา เพื่อลดความโกรธของชายหนุ่ม

ทว่ายิ่งทำให้พีทเจ็บใจกว่าเดิม ในสายตาเขา แพรวาเป็นน้องสาวที่แสนดี เป็นคนนิสัยดีอ่อนโยนกับทุกคน มินนี่กล้าทำร้ายเธอได้ยังไง

“ไม่ต้องปกป้องผู้หญิงคนนั้น พี่จะไม่เข้าข้างคนที่ทำผิดหรอก แม้จะเป็นคู่หมั้นก็ตาม” 

มือหนาจับไหล่เล็กทั้งสองข้างเพื่อสัมผัสเบา ๆ เพื่อให้เธอหายกลัว สายตาคมจ้องมองดวงตางอนของแพรวาที่กำลังสั่นไหว เธอคงจะกลัวมากถึงเป็นแบบนี้ 

แพรวาได้โอกาสเข้าไปกอดชายหนุ่มตรงหน้า พร้อมกับยกยิ้มมุมปาก ‘เธอไม่มีทางแย่งพี่พีทไปจากฉัน! มินนี่’ 

“ไม่ต้องกลัวนะ...พี่อยู่ตรงนี้ พี่จะไม่ปล่อยให้เธอถูกทำร้ายอีก” 

“ค่ะ...แพรเชื่อใจพี่พีท" แพรกระชับกอดให้แน่นกว่าเดิม จนเนื้อแน่นแนบชิดอกแกร่งของพีท เธอพอใจมากสำหรับผลงานวันนี้...

พีทออกมาจากห้องของแพร แล้วตรงมาหาคนต้นเรื่อง แต่กลับกลายเป็นว่าเธอกลับไปแล้ว พีทกำมือแน่นรู้สึกโมโหมาก ๆ เขาจะกลับคอนโดเพื่อคุยกับเธอ เรื่องนี้เขาไม่ปล่อยแน่

“พีท”

“แม่...มีอะไรหรือเปล่าครับ”

พีทมองดูสีหน้าของแม่ก็รู้สึกทันทีว่ามีเรื่องหนักใจจะคุยกับเขา พอมาถึงห้องที่มีแค่สองคน แม่เขาก็พูดขึ้นทันที

“เห็นทีคงจะหมั้นกันต่อไม่ได้แล้ว...แม่คนนี้ร้ายกาจเกินที่แม่คิดไว้เสียอีก” 

คุณหญิงวัยสี่สิบกว่าพูดพลางยกน้ำขึ้นมาดับกระหาย เพราะโมโหจนร้อนระอุไปทั้งตัว เรื่องวันนี้กลายเป็นขี้ปากชาวบ้านจนเธอไม่กล้าไปไหนแล้ว

“ถ้ายังหมั้นกันต่อ ชื่อเสียงวงค์ตระกูลเราคงไม่เหลือแล้ว แม้ว่าถึงเวลาต้องถอนหมั้นแล้ว” 

พอได้ยินประโยคนี้พีทรู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงผิดปกติ ราวกับว่าเรื่องนี้มีผลต่อหัวใจของเขามากเหลือเกิน ใบหน้าของมินนี่ลอยเข้ามา ตลอดเวลาที่หมั้นกัน เขาคิดว่าเธอไม่ได้ร้ายกาจอย่างที่เป็น แต่วันนี้เขาคิดผิด 

แต่ว่า... “แล้วเรื่องถอนหมั้นจะไม่ทำให้ บริษัทได้รับผลกระทบหรอครับ”

“ถ้าถอนหมั้นโดยไม่มีเรื่องอะไร ก็คงจะมีผล แต่ว่า”

พีทมองดูสีหน้าของมารดา ก่อนที่จะพูดต่อด้วยสีหน้าจริงจัง

“สร้างเรื่องให้เธอ...”

“หมายความว่าไงครับ” เขาถามเสียงแข็ง รู้สึกว่านี้ไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องเลย

“ปกติผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้ดีอะไร วัน ๆ เอาแต่เที่ยวผับจับผู้ชายไม่เลือกหน้า ก็แค่เอาเรื่องที่เธอมีชู้ ให้สื่อเล่นงานแล้วยกเรื่องนี้มาถอนหมั้น” 

แม่ของเขาพูดราวกับว่ารู้จักมินนี่ทุกเรื่อง แถมยังกล้าวางแผนแบบนี้อีก พีทถอยหายใจพร้อมลุกขึ้น

“เรื่องนี้ผมจะจัดการเอง แม่อย่าทำอะไรเลยดีกว่า” 

“พีท...ลูกคงไม่หลงแม่นั้นหรอกนะ” คุณหญิงรีบลุกขึ้นห้ามลูกช้าย “แม่กลัวว่าลูกจะหลงกลแม่นั้นจนตาบอด”

“ผมยอมรับว่าเธอร้ายไปบ้าง แต่ก็ไม่ถึงขั้นทำผิด ยังไงก็ต้องถอนหมั้นรอให้เรื่องเงียบค่อยทำดีกว่า”

“ครอบครัวเราไท่ได้บาดหมางกันถึงขั้นต้องทำร้ายชื่อเสียงอีกฝ่าย” 

พีทเดินออกมาโดยไม่ฟังคำตอบ เขารู้ดีว่าเธอเป็นคนยังไง แต่เรื่องที่แม่เขาพูด เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลย เห็นทีคงต้องทำความรู้จักเธอให้มากกว่านี้เสียแล้ว

ชายหนุ่มขบกรามแน่นยิ่งคิดยิ่งโกรธ เขาขับรถตรงมาที่คอนโด แต่พอมาถึงก็ไม่เห็นเงาของร่างบางอีกแล้ว เธอไม่อยู่ในห้อง แล้วเธออยู่ไหน

เขารีบหยิบมือถือกดเบอร์เธออย่างร้อนใจ แต่ปลายสายไม่รับ 

“ทำไมไม่รับสาย?” จะกดโทรออกกี่รอบก็ไม่รับ เธออยู่ไหน ทำอะไรกันแน่ พีทกดเบอร์โทรหาพิมพ์เพื่อต้องการการยืนยัน 

“ฮัลโหล ก๊อตอยู่ที่ไหน”

(เขากลับบ้านแล้ว มีอะไรหรือเปล่าพีท) พิมพ์ได้ยินเสียงของเพื่อนก็เดาได้ว่ามีเรื่องแน่ ๆ

“เปล่าหรอก...แล้วเห็นมินนี่ไปไหนหรือเปล่า” พีทใจเย็นลงเมื่อรู้คำตอบ เขาคงคิดมากไป

(มินนี่เหรอ เห็นกลับไปกับครอบครัวของเธอนะ) 

“โอเค...แค่นี้ก่อนนะ”

เขากดตัดสายทันที ราวกับว่าสายเมื่อครู่ไม่ใช่สายที่เขาอยากคุยด้วยมาก ๆ เมื่อหลายอาทิตย์ก่อน ทั้งที่เธอเคยเป็นคนพิเศษของเขา 

แต่ตอนนี้เขาอยากลงโทษมินนี่มากกว่า ไปไหนมาไหนไม่ก็็ไม่บอก เมื่อดูนาฬิกาที่ข้อมือคนที่กำลังจะหยิบกุญแจรถก็หยุดชะงัก

“ดึกมากแล้วคงไม่ดีถ้าจะไปหาเธอ...เอาไว้พรุ่งนี้ดีกว่า”

เขาแค่ไม่อยากถูกมองว่าเป็นห่วงเธอ เดี๋ยวคนอื่นจะเข้าใจผิดเอาได้ เสียชื่อหมด “ทำอะไรไว้ ก็รอรับผลที่ตามมาด้วยแล้วกัน”

 

มินนี่สะดุ้งโหยงลุกขึ้นจากเตียง ลมหายใจหอบแรง เหงื่อโชกไปทั้งตัว เธอรีบเอามือมากุมหน้าอกเอาไว้ให้หยุดตกใจเสียที

“บ้าเอ๊ย ใครจะคิดว่าดูหนังแล้วจะฝันร้าย” 

พึมพำกับตัวเองก่อนจะหันไปมองดูนาฬิกาที่โต๊ะข้างเตียง ตอนนี้หกโมงเช้าแล้ว เธอจึงลุกขึ้นไปยืดเส้นยืดสายสักหน่อย แต่พอดูเสื้อผ้าในตู้ก็แทบจะใส่ไม่ได้ ชุดแต่ละตัวใส่แล้วควกนาวตายแน่ 

ยังดีที่มีชุดตัวหนึ่งพอใส่ได้อยู่ เป็นกางเกงขาสั้นกับเสื้อกล้ามตัวจิ๋ว เธอรวบผมง่าย ๆ แล้วเปิดประตูออกไป 

“โอ๊ย...เจ็บ” 

เธอชนหินหรือไง ทำไมเจ็บแบบนี้ มินนี่ลูบหน้าผากตัวเองเบา ๆ “แต่เอ๊ะ ทำไมไม่ล้ม”

เธอขยี้ตาตัวเองมองดูตรงหน้า แทบไม่อยากจะเชื่อสายตา มือเรียวลูบไล้ใบหน้าคมสััน อย่างลืมตัว

“จะลูบอีกนานไหม?”

“มาอยู่ที่นี่ได้ไง...?”

เธอคงไม่ได้ฝันกรอกใช่ไหม ถ้าฝันคงฝันร้ายสุด ๆ ทำไมถึงหลอกหลอนเธอถึงในฝัน “ตื่นได้แล้ว” ตบหน้าตัวเองเบา ๆ 

 

 

 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • นางร้ายคนนี้ ไม่ขอเล่นตามบท   33 แหวนอยู่ไหน

    มือหนาสวมกอดเอวบางของมินนี่เอาไว้ เจ้าของร่างเล็กขยับตัวไปมา รู้สึกถึงความแน่นหนที่เอว และ หน้าอกที่ถูกขย้ำด้วยมือของคนตัวโต “พอแล้ว...” น้ำเสียงงัวเงีย เพราะกำลังตื่นนอน เธอรู้สึกเหนื่อยจนปวดไปทั้งตัว “ขอ...ครั้งเดียวนะ” พูดพลางหอมแก้มแดงเบา ๆ “ไม่...ถ้ายังไม่หยุด จะโกรธจริง ๆ แล้วนะ” มินนี่หันมาตวาดเสียงเข้ม ดวงตากลมโตเขียวราวกับมรกตพีทยิ้มแห้ง....ก่อนจะถอยหนึ่งก้าว กอดตัวเล็กเอาไว้อย่างนี้อีกสักพัก “ถ้างั้น...ขอกอดอีกหน่อยนะ” “ได้...แต่ห้านาทีเดี๋ยวต้องไปข้างนอก หิวข้าวจะแย่” “เดี๋ยวพาไป...อยากกินอะไรเหรอ” มินนี่หันมาจ้องตาเขียวใส่ หลังจากคบกันจริงจังมาเป็นเดือนแล้ว แต่ละวันมีแต่ทำเรื่องอย่างว่า ไม่คิดจะขอแต่งงานเลยเหรอ ไกนบอกว่าอยากแต่งงานตอนแรก ทำไมเปลี่ยนไปเป็นแบบนี้ล่ะ “อะไรก็ได้” พีทคิดหนัก...อะไรก็ได้ที่ว่าคืออะไรกันแน่ เมนูนี้เขากลัวมาก ๆ เดี๋ยวทำให้เธอโกรธคงแย่หลังออกจากพันธนาการของพีทมาได้ เธอรีบเข้าไปอาบน้ำอย่างสบายใจ รู้สึกสดชื่นจริง ๆ แต่รอยแดงที่เนินอกจะล้างออกยังไงเนี่ย “บอกว่าอย่าทำรอยเอาไว้ ไม่เคยฟังกันเลย” พึมพำกับตัวเองหลังจากอาบน้ำเสร็จก็มาแต่งตัว แ

  • นางร้ายคนนี้ ไม่ขอเล่นตามบท   32 คนขี้แกล้ง

    ใบหน้าเล็กดวงตาเป็นประกาย สายตาจ้องมองวิดีโอสุดโรแมนติกฉากขอแต่งงานของพระนางในหนัง มินนี่ยิ้มกว้างเมื่อนึกถึงภาพตัว ถ้าถูกขอแต่งงานแบบยานั้นก็ดีสิ“ยิ้มอะไร...ดูไรอยู่” พีทนั่งลงข้าง ๆ มือหนาสอดเข้ามารัดเอวบางในชุดนักศึกษาที่ยังไม่ทันได้เปลี่ยน ใบหน้าคมโน้มไปสูดกลิ่นตรงซอกคอขาวมินนี่ทำหน้าเข้มจ้องมองอย่างไม่สบอารมณ์ ‘ก็ผ่านมาเกือบเดือนแล้วนะ เขาไม่คิดจะขอแต่งงานเลยเหรอ’ “ไม่ให้ดูหรอก...เอามือออกไปเลย” มือเล็กตีเขาเบา ๆ แต่เธอกลับต้องโมโหกว่าเดิม เพราะตัวเธอถูกยกขึ้นมานั่งตักเขาในท่าหันหน้าเข้าหากัน“ทำอะไรเนี่ย...” มินนี่หน้าแดง พูดด้วยความเขินอายแต่พีทกลับยิ้มร้าย ประคองเอวบางให้แนบชิด จนมินนี่ต้องเอามือผลักเขาเอาไว้ แต่ดันรู้สึกว่ามีอะไรดันต้นขา“ไม่เอา...วันนี้เหนื่อย” เธอบ่นพึมพำ สายตาต้มจ้องมองเขา“แต่ฉันไม่ไหวแล้ว...คงจะปล่อยไปไหนไม่ได้” มือปลาหมึกลูบไล้แผ่นหลังของเธอ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าจนมินนี่ไม่ทันรู้ตัว “ไม่เอา...เมื่อคืนยังไม่พออีกหรอ” มินนี่ทำหน้าดุ แต่ก็ไม่ขัดขืนจริงจังเท่าไหร่ “ก็น่ากิน...ใครจะอดไหว” พีทประคองท้ายทอยของเธอให้รับจูบสุดเร้าร้อน มือลูบไล้เนินสวยจนคนตัว

  • นางร้ายคนนี้ ไม่ขอเล่นตามบท   31 แค่หายดีก็พอ

    หลังจากที่คุยกับแม่เขาก็ไปหามินนี่คิดว่าเธอน่าจะไปเรียน แต่เธอออกไปข้างนอก เพื่อนของเธอกว่าจะยอมบอกว่าเธอไปไหน เขาจึงรีบไปหามินนี่ ทว่าไปถึงก็ไม่เจอใคร แต่เจ้าของร้านบอกว่าเธอมาพบผู้หญิงคนหนึ่ง เขาจึงขอดูกล้องวงจรปิด จึงรู้ว่าเป็นคุณแม่ พีทรีบติดต่อหาแม่เพราะหลังจะเกิดเรื่องไม่ดีกับมินนี่ แต่แล้วก็ไม่สามารถติดต่อได้ “ทั้งสองคนออกไปนานหรือยังครับ” “ออกไปไม่ถึงสิบนาทีเลยค่ะ” พนักงานสาวตอบตามความเป็นจริง พีทรู้สึกไม่ชอบมาพากลกับเรื่องนี้ แต่พอเดินออกมาข้างนอกเขาพบกับมือถือของมินนี่ เขารีบหยิบโทรศัพท์ต่อสายหาตำรวจที่รู้จัก ก่อนจะตรวจกล้องบริเวณรอบ ๆ จึงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น “รีบไปเถอะ ฉันรอไม่ได้แล้ว” พีทพูดพลางเดินนำไป เจากลัวเธอกับแม่จะเป็นอันตรายถ้ายังช้า“ได้...แต่ต้องรอกำลังเสริมก่อน ใจเย็นนะครับ” “ไม่มีเวลาแล้ว” พีทมองหาตำรวจหนุ่มเพื่อนคนนฃสนิท เขาไม่อยากเสียเวลาอีกแล้ว“โอเคร...ลำบากกููอีกแล้ว” ตำรวจหนุ่มเรียกกองหนุนให้รีบตามมา ก่อนที่พวกเขาจะไปรอดูสถานการณ์เมื่อเห็นว่ามินนี่ไม่เป็นอะไรเขาก็โล่งใจ เขายอมแลกทุกอย่างเพื่อช่วยเธอได้ ตอนนั้นเองที่แพราวกันอาวุธใส่เธอ เขาไท่คิดด้วยซ้

  • นางร้ายคนนี้ ไม่ขอเล่นตามบท   30 อย่าเป็นอะไรนะ

    มินนี่นั่งเงียบไม่กล้าขยับตัวแม้แต่นิดเดียว เธอไม่รู้ว่าพวกนี้คฝต้องการอะไรกันแน่ เป็นห่วงก็แต่คุณหญิงที่เจอเรื่องไม่ดีมาทั้งวัน ต้องมาเจออะไรแบบนี้ยอมรับตกใจมาก กลัวจนไม่กล้าขยับ แต่ความกล้าสุดท้ายทำให้เท้าของเธอขยับ แล้ววิ่งหนี สุดท้ายก็ไปไม่รอด ฟังจากพวกนั้นคุยกัน คงจะจับเธอมาเรียกค่าไถ่แน่ ๆ แต่ไม่ว่าอะไรสุดท้ายก็ไม่ปลอดภัย คนพวกนี้เมื่อหน้ามืดจะทำอะไรก็ได้ ‘ขอเถอะ...พระเอกในเรื่องนี้ หรือใครก็ได้มาช่วยหน่อยเถอะ ถึงฉันไม่ใช่นางเอกแต่แม่พระเอกอยู่ด้วยนะ’มินนี่ภาวนาในใจ ไม่อยากถูกย้ำยี ไม่อยากถูกทำไม่ดีไม่ร้ายด้วย “ถึงแล้ว พวกมึงเฝ้ามันไส้นะกูจะไปโทรคุยกับผู้ว่าจ้างก่อน อย่าให้หนีได้ละ” “ได้ครับ” พวกนั้นคุยกันจบรถก็จอดสนิท ก่อนที่พวกมันจะพาดทั้งสองคนลงไป แล้วเอาไปขังที่โกดังแห่งหนึ่ง ก่อนจะดึงผ้าคลุมหัวออก พร้อมกับผ้าปิดปาก ตอนนี้ค่อยหายใจโล่งหน่อย มินนี่มองรอบ ๆ ก็ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่ เพราะนี้เป็นที่ยอดนิยมสำหรับคนร้าย แต่แล้วเธอก็ถอยมาหลบหลังคุณหญิง เมื่อมีมือของหนึ่งในพวกนั้นใกล้เข้ามา “จะทำอะไร...หยุดเลยนะ” คุณหญิงตวาดเสียงดัง พร้อมกับเสียงหายใจหอบ“สวยดีวะ...เสร็จงานเม

  • นางร้ายคนนี้ ไม่ขอเล่นตามบท   29 เดี๋ยวหนูสอนเอง

    “แต่แม่ไม่ต้องการแบบนี้ แม่อยากได้หนูแพรมาเป็นลูกสะใภ้จริง...แต่ก็จะทำอะไรได้ ช่างเถอะ” “ถ้างั้นผมไปก่อนนะ” “แต่แม่ไม่เอามินนี่ ขอเตือนไว้ก่อน” เธอรู้ดีว่าลูกชายยังตัดใจไม่ได้ จึงห้ามไว้ก่อน หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ยอม“แม่ก็อย่าอคติกับเธอนักสิครับ” พีทลุกขึ้นเดินออกไป ไม่สนคำค้านของแม่ ยังไม่เขาก็จะทำให้แม่ยอมรับเธอให้ได้ แต่ก่อนอื่นจะทำให้เธอใจอ่อนยังไงก่อนสีหน้าของเธอตอนนั้นยังชัดเจน เธอเย็นชาใส่เขา ไม่คิดจะให้โอกาสเลยสักนิด ดีไม่ดีคงเกลียดเขาไปแล้ว แต่จะยอมแพ้ได้ไง “ก็รักไปแล้ว”หลังจากลูกชายตัวดีออกไป คุณหญิงก็ไปหาแพรวาทันที เมื่อรู้ว่าจะมาเธอก็ร้องไห้รอ พอเห็นแพรวาร้องไห้สะอึกสะอื้น ก็รีบเข้าไปปลอบ“โถ ๆ ไม่เป็นไรนะลูก ยังไงแม่ก็รักหนูเหมือนเดิม” มือข้างหนึ่งลูบหลังให้“แม่ไม่คิดว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้” แพรวายิ้มมุมปากก่อนจะเงยหน้ามอง แล้วสวมกอดร่างของแม่เอาไว้ “ไม่ใช่นะคะ”“หมายความว่าไง?” คุณหญิงเริ่มเอะใจกับเรื่องนี้ ก็คิดว่าทำไมเรื่องมันดูแปลก ๆ“หนูไม่กล้าพูด...” แพรวาก้มหน้ามองพื้น“พูดมาเถอะ เล่าให้แม่ฟังทุกอย่าง” แพรวาเล่าว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเพราะมินนี่ที่อยากกลับมาคืน

  • นางร้ายคนนี้ ไม่ขอเล่นตามบท   28 โอกาสสุดท้าย

    หลังจากไปส่งมินนี่เขาก็ตรงกลับ พอมาถึงก็เหมือนจะมีคนรออยู่ แพรวากับแม่ของเขาที่สีหน้าไม่พอใจ ลูกชายตัวดีใกล้จะหมั้นแล้วยังทำตัวแบบนี้พอแต่ลงมาจากรถเสียงของแม่ก็ดังจนแสบหู พีทไม่ได้โกรธอะไร เพราะรู้ว่าแม่ไม่รูเรื่อง คงถูกแพรวาเป่าหูแน่ ๆ“ตาพีท...ทำไมทิ้งน้องแล้วกลับก่อน แล้วนี้ไปไหนมา หรือว่ายังไม่เลิกยุ่งกับเด็กนั้นอีก” พีทไม่แสดงสีหน้าอะไร เขาไม่อยากให้แม่เสียใจ ถ้ารู้ว่าลูกสาวที่รับเลี้ยง รักเหมือนลูกทำตัวแบบไหน และด้วยนิสัยของพ่อกับปู่คงกลายเป็นเรื่องใหญ่ ใจหนึ่งก็สงสารเด็กไม่รักดีอย่างแพรวา “ผมเข้าใจแล้ว...” พีทกันมาหาแพรวาที่ยื่นก้มหน้าอยู่ เธอยังคงแสดงเพราะไม่รู้ว่าคนที่เธอร่วมมือด้วยเป็นยังไงตอนนี้ “ตามพี่มาที่ห้อง...มีเรื่องจะคุยด้วย”พูดจบก็เดินขึ้นไป ส่วนแพรวาก็แอบคิดว่าตัวเองอาจจะทำให้พีทหันมาสนใจ หรือไม่ก็เห็นมินนี่ถูกย้ำยีแล้วตัดใจได้ เธอยกยิ้มมุมปากมองดูคุณหญิงที่โกรธจนพูดอะไรไม่ออก“อย่าโกรธเลยนะคะ หนูไม่เป็นไร อีกอย่างพี่พีทคงจะมีเหตุผลสำคัญ” สีหน้าของเธอใสซื่อจนทำให้หลายคนตายใจ มือเล็กเข้ามาปลอบอย่างคนเข้าใจ และ ไม่ถือโทษอะไร ใครเห็นก็คิดว่าเป็นคนใจกว้างราวมหาสมุ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status