ตอนที่4 บังเอิญพบเจอ1

หงเหม่ยหลงนั่งพักอยู่ในถ้ำอีกหลายชั่วยาม จนกระทั่งรู้สึกมีเรี่ยวแรงขึ้นมาอยู่หลายส่วน จึงได้ตัดสินใจออกจากถ้ำมา

ยามนี้น่าจะเป็นเวลาคล้อยบ่ายแล้ว หญิงสาวเลือกที่จะเดินทางลัดเลาะอยู่ภายในป่ารกทึบไปเรื่อยๆไม่เร่งรีบแต่อย่างใด 

ระหว่างทางเจอสมุนไพรหรืออาหารนางเพียงเก็บกินแต่มิได้พกพาให้หนักมือ 

เมื่อรู้สึกเหนื่อยก็หยุดพักตามทางเรื่อยมา

หญิงสาวยังไม่รู้ทิศที่ตนจะไป นางยังไม่มีที่ใดให้ไป

แต่ถ้าจะให้กลับไปที่สำนักหมื่นโลกันตร์บ้านของนาง

คงไม่มีทาง

เพราะความบาดหมางระหว่างตนกับบิดานั้น ยังไม่อาจสมานได้ในเร็ววัน 

ภาพเหตุการณ์เมื่อครั้งที่บิดาฟาดพลังฝ่ามือใส่มารดาจนสิ้นชีพ มันยังคงฝังตรึงอยู่ในห้วงสำนึกของนาง

นางยังคงทำใจไม่ได้ในเร็ววัน

หงเหม่ยหลงเพียงนั่งหลับตานิ่งๆอยู่อย่างนั้น

เมื่อนั่งพักจนพอใจ นางจึงค่อยๆลืมตาขึ้นก่อนถอนหายใจอีกครั้งแล้วลุกขึ้นยืน

ขณะนี้หญิงสาวออกจากป่าทึบมาแล้ว ข้างหน้ามีเส้นทางหนึ่งที่น่าจะนำนางไปยังหมู่บ้านแห่งหนึ่ง นางจึงเลือกเดินไปตามทางเส้นนั้น

ทันใดนั้น ประสาทสัมผัสของหงเหม่ยหลงรู้สึกได้ว่ามีชาวยุทธกลุ่มหนึ่งกำลังต่อสู้กับคนอีกกลุ่มหนึ่งอยู่อย่างดุเดือด

สวบ  สวบ! 

เสียงของคนอีกกลุ่มหนึ่งกำลังเคลื่อนไหวไปในทิศทางด้านหน้าของหงเหม่ยหลง

หญิงสาวมิได้ให้ความสนใจ เพราะมันไม่ใช่เรื่องของตน นางไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของผู้อื่น

แต่ความคิดของนางพลันเปลี่ยนไป 

เมื่อเบื้องหน้าของนางปรากฎกลุ่มคนชุดดำที่มีวิชายุทธกำลังฟาดฟันอยู่กับกลุ่มของคนผู้หนึ่งอยู่

คนผู้นั้นเป็นคนเดียวกับบุรุษรูปงามที่หญิงสาวพานพบที่ริมแม่น้ำและนั่งพักอยู่ด้วยกันในถ้ำเป็นเวลานานหลายชั่วยามก่อนหน้านี้

ถ้าไม่ใช่เพราะเขาเคยช่วยนางไว้

จากลูกธนูดอกนั้น 

นางคงไม่อาจยุ่ง

หงเหม่ยหลงเพียงยืนดูอยู่นิ่งๆเพื่อประเมินสถานการณ์ ประเมินกลุ่มที่ถูกล่าและกลุ่มที่เป็นผู้ล่า

“องค์ชาย” เสียงทหารนายหนึ่งที่กำลังต่อสู้อยู่ข้างๆหลี่ซ่งหมินเอ่ยขึ้นเมื่อหันไปเห็นหงเหม่ยหลงยืนดูอยู่ไม่ไกลพวกตน

“สตรีนางนั้น เป็นพวกเดียวกับมือสังหาร” ทหารคนเดิมกล่าวขึ้นอย่างคาดเดาจากท่าทางการยืนชมนิ่งๆของหญิงสาว ขณะเงื้อดาบป้องกันตนเองจากชายชุดดำ เห็นได้ชัดว่าตกเป็นรองฝ่ายตรงข้าม

หลี่ซ่งหมินที่กำลังต่อสู้อยู่กับชายชุดดำก็หันไปเห็นเป็นหงเหม่ยหลงเช่นเดียวกัน หญิงสาวนางนั้นยังอยู่ในชุดสีน้ำเงินเข้มชุดเดียวกันกับตอนที่เจอกันตรงริมแม่น้ำและในถ้ำ  

หลี่ซ่งหมินหรี่ตามองและวิเคราะห์นางอย่างฉงน เขาไม่อยากเชื่อ