Share

ตอนที่4 บังเอิญพบเจอ2

Author: LiHong
last update Last Updated: 2025-08-21 16:40:31

หลี่ซ่งหมินหรี่ตามองและวิเคราะห์นางอย่างฉงน เขาไม่อยากเชื่อ ว่านางจะเป็นพวกเดียวกับมือสังหารกลุ่มนี้

ถ้าเป็นอย่างนั้น

ถ้าเช่นนั้น 

นางจะช่วยเหลือเขาก่อนหน้านี้ทำไมกัน

ทั้งจัดการกับโจรป่า

ทั้งทำแผลที่แผ่นหลัง

ทั้งยังนั่งเคียงข้างกันอยู่ภายในถ้ำเป็นเวลาเนิ่นนาน

ในขณะที่หลี่ซ่งหมินกำลังใคร่ครวญและต่อสู้อยู่ เขาเหมือนเสียสมาธิไปที่หงเหม่ยหลง ทำให้ชายชุดดำผู้หนึ่งได้จังหวะฟันเข้าที่ด้านหน้าของหลี่ซ่งหมิน  แต่ชายหนุ่มเบี่ยงตัวหลบได้ทัน คมดาบจึงพลาดไป เพียงแค่ฝากรอยแผลไว้บนไหล่ของเขา ในจังหวะเดียวกันชายชุดดำอีกสองคนก็เข้ามาประชิดตัวของชายหนุ่มในทันที

หงเหม่ยหลงมองเหตุการณ์อยู่จึงตัดสินใจเข้าไปในจังหวะนั้น

หญิงสาวไม่มีอาวุธใดๆในมือ จะใช้พลังฝ่ามือก็ยังไม่สามารถทำได้ จึงทำได้เพียงใช้ความเร็วเข้าประชิดคู่ต่อสู้ที่แรงเหลือน้อยสุดจากการประเมินเหตุการณ์เมื่อครู่ ก่อนแย่งชิงดาบในมือของฝ่ายตรงข้ามมา

ฉัวะ!  ฉับ!  ฉับ! 

สิ้นเสียงดาบ ชายชุดดำทั้งสามที่รุมหลี่ซ่งหมินอยู่ถึงกับล้มทั้งยืน หัวขาดหลุดกระเด็น ต่อหน้าต่อตาของหลี่ซ่งหมิน

ชายหนุ่มถึงกับตะลึงงันกับภาพตรงหน้า

หญิงสาวอ่อนเยาว์  ถือดาบฟาดฟัน? 

หงเหม่ยหลงไม่รอช้า ไม่เสียเวลากับบุรุษคุ้นตา  รีบหันหลังกลับไปจัดการกับชายชุดดำที่เหลือในทันที

จากการประเมินคู่ต่อสู้ก่อนลงสนามฟาดฟันนั้น เป็น   กลยุทธ์ของหญิงสาวที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นเวลานานรวมกับความรวดเร็วและฝีมือการใช้ดาบของนางที่ไม่เป็นสองรองใคร

นางเป็นถึงบุตรสาวหนึ่งเดียวของหงซือกวน เจ้าแห่งสำหนักหมื่นโลกันต์กลุ่มอิทธิพลมืดที่ใหญ่ที่สุด  การฝึกฝนอันแสนหฤโหดทุกรูปแบบล้วนแล้วแต่ถูกกำหนดให้นางตั้งแต่จำความได้ 

การสังหารของนางจึงเป็นไปอย่างโหดเหี้ยม รวดเร็ว รวบรัด มิได้ผิดแผกไปจากการฝึกฝนมาเนิ่นนานปีแต่อย่างใด

ชายชุดดำแต่ละคน ร่างกายฉีกขาดหลุดลอยกระเด็นไม่มีชิ้นดี  เลือดสีแดงสด สาดกระจุยกระจาย ความโหดเหี้ยมเกินจะบรรยายเกิดขึ้นจากสตรีนางนี้

เพียงไม่นานกลุ่มชายชุดดำที่ทำให้ฝ่ายหลี่ซ่งหมินตกเป็นรองก็ล้มตายไปจนหมด ท่ามกลางสายตาจ้องมองของหลี่ซ่งหมินและสายตาตกตะลึงพรึงเพริดของเหล่าทหารที่เหลือรอดไม่กี่คน

หงเหม่ยหลงเพียงยืนอยู่ท่ามกลางซากศพด้วยสีหน้าดุดันเย็นยะเยือก ภาพของนางยามนี้ช่างน่าทึ่ง

แต่หญิงสาวไม่เสียเวลายืนมองผลงานของตนเอง นางต้องรีบออกไปจากตรงนี้ ก่อนที่นางจะล้มไปต่อหน้าบุรุษกลุ่มนี้ นางไม่ชอบให้ใครเห็นเวลานางอ่อนแอ

ถึงแม้ว่านางจะมีเรี่ยวแรงพอที่จะฆ่าคนได้ 

แต่ร่างกายที่ยังบอบช้ำภายในอยู่หลายส่วนทำให้นางยังคงอ่อนแออยู่

เพียงครู่เดียวร่างบางของหญิงสาวก็หายไป

นางหายไปจากสายตาของหลี่ซ่งหมินที่ยังคงจ้องมองนางอยู่อย่างไม่วางตา

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • นางร้ายพ่ายรัก ดวงใจรัชทายาท   ตอนที่15 คัดเลือกสาวงาม2

    มาถึงการวาดภาพศิลปะปลายพู่กัน สตรีอื่นๆต่างวาดภาพเป็นทิวทัศน์ ภูเขา แม่น้ำ บ้างก็วาดภาพรูปบุปผาต่างๆ ดูแล้วงดงามสบายตา แต่หงเหม่ยหลงกลับวาดภาพออกมาเป็นกระบวนท่าของการต่อสู้ต่างๆเต็มหน้ากระดาษ จนเหล่าทหารที่คอยอารักขาอยู่ภายในบริเวณการแข่งขันแทบจะเข้ามาแย่งชิงกัน เพื่อนำมันไปฝึกฝนจนสุดท้ายที่เรียกเสียงฮือฮาอย่างฉงนจากบรรดาผู้มาร่วมงานก็คือการเล่นดนตรี สาวงามนางอื่นปล่อยพลังนิ้วมือเพื่อเล่นดนตรีล้วนแล้วแต่เป็นเพลงที่มีท่วงทำนองไพเราะเสนาะหู จนได้คะแนนเต็มสิบส่วนกันถ้วนหน้า มีเพียงหงเหม่ยหลงที่ไม่ได้คะแนนเลยการเล่นดนตรีนั้นนับเป็นเรื่องที่ยากที่สุดสำหรับนางเพราะนางฝึกแต่ดาบ ฝึกแต่พลังฝ่ามือ ไม่เคยฝึกเล่นดนตรีใดๆ กิจกรรมทั่วไปสำหรับเหล่าสตรีนางมิเคยได้แตะต้องดังนั้นเมื่อนางเพียงแค่จรดปลายนิ้วเพื่อส่งพลังไปยังเครื่องดนตรีเหล่านั้น เครื่องดนตรีก็เป็นอันต้องเสียหาย บ้างก็สายขาด บ้างก็ปริแตก เปลี่ยนตัวใหม่ก็ยังเหมือนเดิม โจทย์ข้อนี้นางทำเครื่องดนตรีเสียหายไปหลายตัว จนนางต้องยอมแพ้หลี่ซ่งหมินที่นั่งมองหงเหม่ยหลงอยู่เขารู้ดีถึงสาเหตุนั้นเขาเคยเห็นพลังงานจากฝ่ามือนั้นของนางมาแล้ว ตอนที่นาง

  • นางร้ายพ่ายรัก ดวงใจรัชทายาท   ตอนที่15 คัดเลือกสาวงาม 1

    เวลาผ่านไปอีกหนึ่งวัน การคัดเลือกสาวงามก็มาถึงณ ลานกว้างของวังหลี่ซ่งหมินหนาแน่นไปด้วยเหล่าสาวงาม แต่ละนางล้วนมีหน้าตาสวยสดงดงามหยาดเยิ้มจนหงเหม่ยหลงรู้สึกแสบตาไปหมด มองไปทางไหนก็มีแต่สตรีรูปโฉมเหนือคำบรรยาย เพียงไม่นานเหล่าขันทีทั้งหลายก็เดินทางเข้ามาทำให้รู้ว่าใกล้ถึงเวลาแข่งขันแล้วหงเหม่ยหลงมิได้มีอาการตื่นเต้นแต่อย่างใด เพียงแต่นางไม่ชินกับภาพแบบนี้เอาเสียเลยที่บ้านของนาง สำนักหมื่นโลกันตร์ มิใช่ไม่เคยจัดการแข่งขันแต่การแข่งขันที่บ้านของนางนั้นล้วนเป็นกิจกรรมแนวป่าเถื่อนแต่ละคนที่เข้าร่วมการแข่งขันล้วนแล้วแต่มีลักษณะหน้าตาโหดเหี้ยม ดุดัน มิได้เหมือนดั่งนางฟ้านางสวรรค์เช่นนี้แต่ที่นี่เวลานี้ทำให้นางพอเข้าใจในตัวของบุรุษที่นางแอบชื่นชมอยู่ในใจบุรุษอะไร ช่างเจ้าชู้ เจ้าสำราญ น่าหมั่นไส้ยิ่งนัก นางนึกเข่นเขี้ยวอยู่ในใจ นึกอยากจะฆ่าสตรีทุกคนในที่นี้เสียจริงเชียวและบุรุษที่หงเหม่ยหลงกำลังนึกเข่นเขี้ยวอยู่นั้น บัดนี้เขากำลังนั่งอยู่ด้านบนสุดของเวทีการแข่งขันแห่งนี้ซึ่งเดิมทีหลี่ซ่งหมินนั้นมิได้คิดที่จะเข้ามาดูการแข่งขันแต่อย่างใด เพียงแต่จะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเหล่าขันทีไปเพี

  • นางร้ายพ่ายรัก ดวงใจรัชทายาท   ตอนที่14 ท่ามกลางสวนสวย

    “เจ้าควรจะทำให้สมองปลอดโปร่งขึ้นหลังจากได้อ่านหนังสือเหล่านั้นจนพอใจ” จู่ๆ หลี่ซ่งหมินก็เอ่ยขึ้น เพื่อชี้นำบางอย่างให้แก่หงเหม่ยหลงเขารู้สึกว่าอยากอยู่ใกล้ชิดนาง อยากคุยกับนางให้มากกว่านี้ หงเหม่ยหลงเพียงนั่งฟังนิ่งๆไม่ตอบรับคำใดๆ แต่ทว่าภายในใจกำลังเห็นด้วยกับความคิดนั้นของชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของถิ่นฐานแห่งนี้ แต่ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะกล่าวสิ่งใด หลี่ซ่งหมินก็ลุกขึ้นพร้อมทั้งถือวิสาสะจับกุมมือของหงเหม่ยหลงให้เดินตามตนออกมาจากในห้องหนังสือเสียอย่างนั้น “เดี๋ยว! เดี๋ยวก่อน! ท่าน!” หงเหม่ยหลงเอ่ยได้แค่นั้นพลางลุกเดินตามออกมาอย่างฉงน หญิงสาวมองเห็นเหล่าบรรดาบ่าวไพร่ตามรายทางต่างเมียงมองมาทางนางเป็นสายตาเดียวกัน นั่นจึงทำให้นางไม่อาจกล่าวสิ่งใดได้อีกต่อไป ด้วยเพราะเกรงว่าอาจจะเป็นการไม่ให้เกียรติชายหนุ่มที่กำลังเดินอยู่ด้านหน้าของนางในยามนี้ เมื่อหลี่ซ่งหมินพาหงเหม่ยหลงเดินทอดน่องมาจนถึงสวนสวยแห่งหนึ่งภายในอุทยานของเขตวังของเขา เขาจึงค่อยๆหยุดเดินแต่ยังคงจับกุมมือของนางอยู่อย่างเอาแต่ใจ “ท่าน! ปล่อย! ปล่อยก่อน...” หงเ

  • นางร้ายพ่ายรัก ดวงใจรัชทายาท   ตอนที่13 เจ้าของห้อง 3

    หงเหม่ยหลงยอมมานั่งลงแต่โดยดี ด้วยเพราะรู้สึกผิดต่อการกระทำของตนเอง“ข้า เอ่อ...ขอโทษด้วยที่ถือวิสาสะเข้ามาในห้องของท่านยามวิกาลเช่นนี้” หงเหม่ยหลงเอ่ยขึ้น สีหน้างามที่มักจะดุดันของนางอ่อนโยนลงภายใต้แสงเทียนชายหนุ่มเพียงนั่งมองใบหน้านั้นมิได้กล่าวสิ่งใดหญิงสาวเห็นชายหนุ่มเงียบไปจึงเอียงหน้าไปทางเขาพลางขมวดคิ้วเป็นเชิงคำถาม “ท่านกำลังเคืองข้างั้นรึ”“เรื่องแค่นี้ไม่เห็นต้องเคือง ข้ามิได้ทำสิ่งใดที่เป็นความผิดร้ายแรงเสียหน่อย หนังสือหรือ ข้าก็ยังมิได้ขโมยไปสักเล่ม”ชายหนุ่มจ้องหน้านางก่อนกล่าว “ถ้าข้านอนหลับไปแล้ว เกรงว่าเจ้าจะขโมยมันจนหมด ไม่เหลือสักเล่ม”“ท่าน!” หญิงสาวถลึงตาใส่ ก่อนถอนหายใจ ยามเอ่ย“เฮ่อ....ท่านจะเอาอย่างไร ว่ามา”“ก็ไม่อย่างไร” ชายหนุ่มตอบหน้านิ่ง “ถ้าเจ้าอยากอ่านหนังสือก็อ่านได้เลย แต่ต้องอ่านที่นี่ ห้ามนำมันออกไป”“แม้ข้าจะนำมันออกไป ข้าย่อมนำมันมาคืน”“แต่ข้าไม่ให้นำมันไป เจ้าต้องนั่งอ่านมันในนี้”“ทำไมงั้นเล่า ท่านจะไม่หลับไม่นอนหรือยังไง”“ข้ายังไม่ง่วง” ใครจะหลับลง เขาคิดหญิงสาวก้มหน้าลง “ก็ได้ ก็ได้” พร้อมส่ายหน้าน้อยๆเป็นเชิงว่ายอมแพ้ “ข้ายอมท่านแล้ว” ห

  • นางร้ายพ่ายรัก ดวงใจรัชทายาท   ตอนที่13 เจ้าของห้อง 2

    ชายหนุ่มรู้ทันจึงเบี่ยงแขนหลบในท่าที่ยังกอดรัดฟัดเหวี่ยงนางอยู่ไม่ยอมปล่อยหญิงสาวก้มหน้าไล่งับแขนของเขาซ้ายทีขวาที เขาก็เบี่ยงหลบซ้ายทีขวาที จนร่างของทั้งคู่กลิ้งไปตามพื้น พัลวันพันตูอยู่อย่างนั้น เวลาผ่านไปครู่ใหญ่ ร่างบางเริ่มเหนื่อย การเคลื่อนไหวจึงหยุดนิ่งอยู่กับที่หญิงสาวหอบ แฮ่ก แฮ่ก จนตัวโยนอยู่ในอ้อมกอดแข็งแรงนั่น พอเริ่มหายเหนื่อยก็รู้สึกถึงลมหายใจร้อนระอุที่เป่ารดต้นคอจากด้านหลัง นางจึงตั้งท่าจะดิ้นอีก จนชายหนุ่มต้องยอมจำนนกับอาการพยศที่ไม่มีทีท่าว่าจะหมดฤทธิ์ง่ายๆ“เป็นข้าเอง หลี่ซ่งหมิน เจ้าของห้องนี้” เขาเอ่ยขึ้นในที่สุดหญิงสาวถึงกับชะงักหยุดดิ้น แต่เพียงอึดใจเดียวเท่านั้นนางก็ดิ้นต่ออย่างแรงชายหนุ่มอยากจะหัวเราะกับกิริยาของหญิงสาวเอาล่ะ! เขาต้องยอมนางจริงๆชายหนุ่มค่อยๆปล่อยแขนและขาของเขาที่รัดนางอยู่ ก่อนจะลุกขึ้นไปจุดเทียนเพื่อให้ความสว่างภายในห้องหญิงสาวรีบลุกขึ้นจัดเสื้อผ้า จัดทรงผมให้เข้าที่เมื่อจัดการกับตัวเองเรียบร้อย จึงเงยหน้าขึ้นมองหลี่ซ่ง หมินอย่างเต็มตา พบว่าเขายืนกอดอกมองนางอยู่ หญิงสาวถึงกับหน้าแดง ทำตาวาวดั่งแมวป่า จ้องมองเขาอย่างเอาเรื่อง ชายห

  • นางร้ายพ่ายรัก ดวงใจรัชทายาท   ตอนที่13 เจ้าของห้อง 1

    หนังสือเล่มหนาถูกปิดลง พร้อมกับเปลวไฟบนเชิงเทียนถูกเป่าให้ดับโดยบุรุษในห้องนั้น เขาลุกขึ้นเดินไปยังทิศทางที่มีชั้นหนังสือตั้งอยู่ ด้วยความเคยชิน เพื่อเก็บหนังสือในมือในขณะที่เขากำลังเดินไปยังห้องอีกห้องหนึ่งซึ่งเป็นเรือนนอนของเขาที่อยู่ติดกับห้องหนังสือ เขารู้สึกเหมือนมีฝีเท้ากำลังเดินเข้ามาใกล้บริเวณห้องหนังสือของเขา ประสาทสัมผัสของเขารับรู้ได้ว่าเจ้าของฝีเท้านั้นไม่ใช่คนของเขาอย่างแน่นอน เขาจึงเบี่ยงตัวหลบเข้าไปหลังชั้นหนังสือทันทีเขาซ่อนอยู่ในความมืด รอบุคคลที่กำลังเข้ามาเยือนเขาถึงถิ่นของเขาในมือของเขาแม้ไม่มีดาบหรืออาวุธใดๆ แต่เขามักจะพร้อมเสมอสำหรับการต่อสู้ประสบการณ์จากการถูกลอบสังหารทำให้เขามีความพร้อมอยู่เสมอ เสียงฝีเท้าของบุคคลปริศนาเงียบไป เหมือนยืนอยู่หน้าห้อง ผู้มาเยือนคงรอจะกำลังจังหวะเพื่อแน่ใจว่าเขาหลับแล้วเวลาผ่านไปครู่เดียว ในที่สุดประตูก็ถูกเปิดออกอย่างแผ่วเบาแอ๊ด... และปิดลงอย่างแผ่วเบาเช่นเดิมชายหนุ่มหรี่ตาเพ่งมองอยู่ในความมืด พินิจพิจารณาผู้มาเยือนยามวิกาลเขาเห็นเป็นเงารูปร่างระหงสมส่วน ทำให้เขารู้ว่าผู้มาเยือนเป็นสตรีมิใช่บุรุษ นางเป็นใครกัน แอบเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status