LOGINShare
บทที่ 30 ชิงเอ๋อร์ไปออกเดท (ตอนต้น)
Last Updated:
2025-05-27 22:00:04
Latest chapter
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 31 ความในใจ (ตอนปลาย)
บทที่ 31 ความในใจ (ตอนปลาย) ซวินเหิงเยว่วางจอกชาในมือลง เอื้อมมากุมมือเล็กไว้ ดวงเนตรคู่คมจริงจังแน่วแน่ โอกาสที่เขากำลังรอคอยมาถึงในที่สุด "ชิงเอ๋อร์ หากเปิ่นหวางบอกเจ้าว่า เปิ่นหวางอยากทำให้เจ้าเสียนิสัยแล้วมีความสุขแบบนี้ทุกวัน ชิงเอ๋อร์จะเชื่อหรือไม่ และที่เปิ่นหวางทำไปก็เพราะ…" จังหวะหัวใจของทั้งสองกำลังเต้นกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง คนรอฟังถ้อยคำถัดไปจากปากของชายหนุ่มนั่งจิกนิ้วเท้าจนเกือบตะคริวกิน! "เพราะอะไรเพคะ" เสียงของเซียวหนิงชิงฟังดูเลื่อนลอยยามเอ่ยถาม ซวินเหิงเยว่สูดหายใจลึก จ้องเข้าไปในดวงตาของหญิงสาวมาดหมาย คำพูดสำคัญหลุดออกจากริมฝีปากหยักได้รูปในที่สุด "เพราะข้าชอบเจ้า ชิงเอ๋อร์ ชอบมากด้วย" ชายหนุ่มแทนตนเองด้วยคำสามัญ เขาอยากให้การสารภาพความในใจครั้งแรกกับสตรีที่ชอบ มีความใกล้ชิดแบบชายหญิงปกติ มิใช่เชื้อพระวงศ์สารภาพกับหญิงสาวที่ตนพึงใจ มือของซวินเหิงเยว่ชุ่มไปด้วยเหงื่อจากความประหม่า เขาลืมไปว่าตนกอบกุมมือเล็กอยู่ ครั้นเห็นใบหน้างามของหญิงสาวแดงก่ำ ทว่าแย้มยิ้มงดงามแฝงความซุกซนให้เขา ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงถามว่ามีสิ่งใดน่าขันหรือ "หม่อมฉันคิดว่าตัวเอง
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 31 ความในใจ (ตอนต้น)
บทที่ 31 ความในใจ (ตอนต้น) แทนที่จะปล่อยหญิงสาวลงจากอ้อมแขนตามคำขอ คนเจ้าเล่ห์กลับแสร้งไม่สนใจ ยังคงตีมึนอุ้มร่างนุ่มนิ่มเดินไปถึงเก๋งเรือหน้าตาเฉย หลุบตามองเจ้าของใบหน้างามที่กำลังดิ้นยุกยิก เพื่อให้หลุดพ้นจากอ้อมแขนของเขาด้วยแววตาขบขัน (0;0) ชิวยวี่และชิวเยี่ย 'ท่านอ๋องทรงเจ้าเล่ห์จริงๆพะย่ะค่ะ วางแผนกินเต้าหู้แม่นางเซียวได้หน้านิ่งมาก' "ท่านอ๋องทรงปล่อยหม่อมฉันลงเถิดเพคะ" เซียวหนิงชิงส่งเสียงอ้อนวอน นางเขินสายตาองครักษ์ทั้งสองของรุ่ยอ๋องจะแย่อยู่แล้ว "ชิงเอ๋อร์อยู่เฉยๆ อย่าดิ้น! เดี๋ยวตก" แม้นว่าสุ้มเสียงที่รับสั่งออกมาฟังคล้ายว่ากำลังดุเด็กดื้อกลายๆ ทว่าสีหน้ากลับเผยถึงความพึงใจไม่คิดปิดบัง คนถูกดุใบหน้าง้ำงอ อมลมแก้มป่องปล่อยให้คนตัวโตทำตามใจ เมื่อก้าวมาถึงด้านในของเก๋งเรือ ซวินเหิงเยว่จึงยอมปล่อยเซียวหนิงชิงให้เป็นอิสระ ชายหนุ่มยิ้มกริ่มสีหน้าชื่นมื่นจนหญิงสาวชักเกิดอาการหมั่นไส้ "ทรงแกล้งหม่อมฉันอีกแล้วนะเพคะ ไหนทรงสัญญาว่าจะเลิกแกล้งหม่อมฉันแล้ว" แอบกินเต้าหู้นางแล้วยังจะมายิ้มหน้าระรื่นทำไม่รู้ไม่ชี้ ช่างน่าตีเสียจริง "เปิ่นหวางไม่ได้แกล้งชิงเอ๋อร์เสียหน่อย
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 30 ชิงเอ๋อร์ไปออกเดท (ตอนปลาย)
บทที่ 30 ชิงเอ๋อร์ไปออกเดท (ตอนปลาย) มือใหญ่รีบยกขึ้นกอบกุมมือเล็ก พาขนมเข้าปากตนเอง ริมฝีปากหยักแอบสัมผัสปลายนิ้วของหญิงสาว รอยยิ้มทรงเสน่ห์ผุดขึ้นบนดวงพักตร์ขณะกำลังเคี้ยวขนม จ้องมองคนตัวเล็กที่รีบชักมือกลับ ก้มหน้างุดยกมือปิดหน้าด้วยความเขินอาย "อื้มมม ขนมที่ชิงเอ๋อร์ป้อน อร่อยมากจริงๆด้วย" หลังจากกลืนขนมลงท้อง ยกชาขึ้นจิบอึกหนึ่ง ก่อนรับสั่งหยอกเย้าโฉมงามด้วยสายตากรุ้มกริ่ม "ชิงเอ๋อร์เป็นอะไรหรือ ไยหน้าแดงหูแดงแบบนั้นเล่า ไม่สบายหรือเปล่า" "ทรงแกล้งหม่อมฉันอีกแล้วนะเพคะ" เสียงอู้อี้ตอบกลับมาผ่านฝ่ามือเล็ก ซวินเหิงเยว่อมยิ้ม เอื้อมมาแกะมือเล็กออกจากดวงหน้างาม ประคองมากอบกุมไว้ในมือของตนอย่างทะนุถนอม ดวงเนตรคู่คม สบเข้ากับเข้าดวงตาเมล็ดซิ่งฉ่ำน้ำราวลูกกวางน้อยของเซียวหนิงชิง “เปิ่นหวางไม่ได้แกล้งชิงเอ๋อร์เสียหน่อย แค่อยากให้ชิงเอ๋อร์เอาใจเปิ่นหวางบ้างผิดด้วยหรือ” ปลายนิ้วแกร่งเกลี่ยหลังมือเล็กนวลเนียนแผ่วเบา น้ำเสียงออดอ้อนออเซาะจนคนฟังใจละลาย บรรยากาศในรถม้ากลายเป็นสีชมพู กลิ่นหอมจรุงใจของขนมกุ้ย ชาหลงจิ่งชั้นดี และกลิ่นอายของไอรักลอยอบอวลอยู่ในอากาศ ละมุมละไมหวานล้ำจนซวินเ
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 30 ชิงเอ๋อร์ไปออกเดท (ตอนต้น)
บทที่ 30 ชิงเอ๋อร์ไปออกเดท (ตอนต้น) แผนยกก๊วนไปกินติ่มซำยังคงดำเนินต่อไปโดยปราศจากเซียวหนิงชิง รถม้าของไฉ่ฝูหลงไปจอดที่ข้างหอโอสถเสียนเย่า แทนที่จะเป็นร้านไฉ่ฝูหลงตามปกติ รถม้าคันใหญ่อีกคันมาจอดเทียบข้างกัน ซวินเหิงเยว่เปิดผ้าม่านหน้าต่างเรียกให้หญิงสาวเปลี่ยนมาขึ้นรถม้าของตน "ชิงเอ๋อร์ขึ้นมาสิ เปิ่นหวางจะพาไปดูสถานที่แห่งหนึ่ง" วันนี้เขาอุตส่าห์โดดงานช่วงเช้า ตั้งใจว่าจะพาโฉมงามไปเที่ยวเล่นแก้เบื่อ เห็นตั้งหน้าตั้งตาทำแต่งาน เลยอดสงสารไม่ได้ อายุแค่นี้ตัวก็เล็กเพียงแค่นี้ ทว่าความรับผิดชอบมากมายเหลือเกิน เซียวหนิงชิงระบายยิ้มกว้างจนตาโค้ง ทำไมนางต้องดีใจที่กำลังจะได้ไปเที่ยวกับรุ่ยอ๋องด้วยก็ไม่รู้! ร่างบางก้าวเข้าไปในรถม้า พลันได้กลิ่นหอมของดอกกุ้ยลอยกรุ่นอยู่ในอากาศ ซวินเหิงเยว่ยกยิ้มทรงเสน่ห์ต้อนรับนางดวงใจ รีบขยับหมอนอิงฝั่งตรงข้ามให้นางนั่งได้ถนัดๆ "ขอบพระทัยเพคะ จะทรงพาหม่อมฉันไปไหนหรือ" นางตื่นเต้นมากอยากรู้เต็มแก่ แบบนี้เรียกว่าออกเดทได้รึยังนะ! "ไปถึงก็รู้เอง" เขาอยากทำให้นางประหลาดใจเลยอุบเรื่องของสถานที่ไว้ก่อน หลังจากรถม้าออกวิ่งมาได้ครู่หนึ่ง "ชิงเอ๋อร
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 29 ข้อตกลง (ตอนปลาย)
บทที่ 29 ข้อตกลง (ตอนปลาย) ชายหนุ่มเพ่งพิศดรุณีรูปงามเบื้องหน้าด้วยสายตาล้ำลึก หญิงสาวตรงหน้างดงามมีเสน่ห์มากจริงๆ มิน่าสามารถทำให้รุ่ยอ๋อง ผู้ไม่เคยเหลือบแลสตรีใดมาก่อนหวั่นไหวได้ "ยินดีที่ได้พบเช่นกันแม่นางเซียว เจินเอ๋อร์บอกข้าว่าแม่นางต้องการปรึกษา เรื่องการปรับปรุงภายในร้านไฉ่ฝูหลงใหม่ใช่หรือไม่ มีแบบในใจแล้วหรือยัง" "ใช่แล้วเจ้าค่ะ ข้าต้องการปรับปรุงร้านใหม่บางส่วน เรื่องแบบที่อยากได้ ข้าพอมีอยู่ในใจบ้างแล้ว รอเพียงหาเวลาร่างแบบออกมาเท่านั้น ไม่ทราบว่าพรุ่งนี้คุณชายมีเวลาช่วงเช้าหรือไม่เจ้าคะ ข้าจะได้กลับไปร่างแบบให้ท่านคืนนี้ แล้วนำมามอบให้พรุ่งนี้ เพราะเป็นวันหยุดขายของพอดี จะได้มีเวลาอธิบายรายละเอียดให้ท่านฟังชัดเจน" พรุ่งนี้นางไม่ต้องขายของช่วงเช้าจึงมีเวลาว่าง รอเพียงให้ถึงเวลาไปทำอาหารเที่ยงให้รุ่ยอ๋อง ช่วงนี้ไม่รู้นางเป็นอะไร ทุกครั้งที่นึกถึงรุ่ยอ๋องขึ้นมา ก้อนเนื้อในอกจะเต้นเร็วผิดปกติทุกที มือเรียวยกขึ้นสัมผัสปิ่นปักผมที่เขามอบให้อย่างเผลอไผล รอยยิ้มบางผุดขึ้นบนใบหน้าสะคราญ "ได้สิหนิงชิง พอดีเลย ช่วงนี้ท่านพ่อให้พี่ใหญ่ลาพักได้เจ็ดวัน ข้าก็จะมาเป็นเพื่อนด้วย
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 29 ข้อตกลง(ตอนต้น)
บทที่ 29 ข้อตกลง(ตอนต้น) เวลานี้เซียวหนิงชิงนั่งรถม้าของร้านไฉ่ฝูหลง ซึ่งรุ่ยอ๋องว่าจ้างไว้ ให้ช่วยไปรับไปส่งนางที่หน้าร้านฝูจิ่นทุกวัน ช่วงแรกๆระหว่างนั่งเกวียนกลับหมู่บ้านเต๋อถัง ซูซื่อถามบุตรสาวด้วยความเป็นห่วงว่าเหนื่อยหรือไม่ ทั้งต้องทำของมาขายตั้งแต่เช้า พอถึงตอนเที่ยงก็ต้องไปทำอาหารให้รุ่ยอ๋องเสวยอีก หญิงสาวตอบมารดาตามตรงว่านางไม่เหนื่อย ด้วยเพราะระหว่างนั่งอยู่ในรถม้า เพื่อเดินทางไปไฉ่ฝูหลง นางแอบเข้าไปงีบหลับในมิติราวสองชั่วโมงเสมอ เซียวหนิงชิงแอบไปซื้อฟูกนอนหมอนผ้าห่มใส่ไว้ในห้องทำงานเชฟเพื่อการนี้โดยเฉพาะ ชิงชิงเตรียมพร้อมเสมอเลยล่ะ กลางยามเว่ย (13:00-14:59) ซวินเหิงเยว่สีหน้าแช่มชื่น ก้าวลงจากรถม้าเมื่อถึงจวนเจ้าเมืองหลังมื้อกลางวัน จ้าวหลิวเหว่ยซึ่งฝึกทหารเสร็จเป็นที่เรียบร้อย แวะมาหาสหายรักของตน เพื่อสืบดูความคืบหน้าเรื่องของเซียวหนิงชิง "ท่านดูอารมณ์เป็นพิเศษนะวันนี้ เล่าให้ข้าฟังบ้างสิว่ามีเรื่องอะไรดีๆเกิดขึ้น หาทางออกเรื่องว่านกั๋วกงได้แล้วหรือ" เจ้าของเสียงเซ็กซี่จงใจเอ่ยถามซวินเหิงเยว่เรื่องว่านกั่วกง เพราะหมั่นไส้หน้าระรื่นดูเบิกบานจนเกินเหตุของอีกฝ่าย
You may also like
ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง
ป่าดอกท้อ30.4K viewsบ่วงดวงชะตา พระชายาหมอดูมือฉมัง
เจียงหนานเยียน80.2K viewsครูสาวข้ามมิติกับท่านอ๋องปากแข็ง
ชาไทยเย็น9.8K viewsสนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
ม่อเยี่ยน660.9K viewsเป็นตัวประกอบก็ต้องคู่กับตัวประกอบเท่านั้น
suniki91 viewsดั่งบุปผา ดุจจันทรา
องค์หญิงโนเนม494 viewsมารดาผู้นี้จะรีดไถเงินบิดาที่ไม่เคยเลี้ยงดูให้หมดตัวเลย
หาบเงินร้อยปี977 viewsนางร้ายอ้อนรักพ่อหม้ายชาวสวนยุค 70
บ้านเขมปัณณ์700 views
