Share

ตอนที่53

last update Last Updated: 2025-08-18 14:19:38

เจียงหลัวหลับยาวจนฟ้ามืดสนิท เสียงฝีเท้านางกำนัลที่เข้ามาจุดเทียนปลุกนางจากห้วงฝัน แสงสลัวจับผิวขาวนวลของนางราวไข่มุกใต้จันทร์

“ยามใดแล้ว เสี่ยวจิ่ว” สวีเจียงหลัวถามเสียงเนือย

“ต้นยามซวีเพคะ ชินหวางเฟย” อีกฝ่ายตอบนอบน้อม แม้ยังไม่คุ้นตำแหน่งใหม่ แต่ก็ปรับตัวได้เร็ว

เจียงหลัวลุกขึ้น สีหน้าจริงจังทันที “หลันถิงอยู่ไหน”

“ด้านนอกเพคะ”

“เรียกเข้ามา” ไม่นาน หลันถิงก็ปรากฏตัว

“ข่าวจากตำหนักเหมันต์มาถึงหรือยัง” นางเอ่ยถาม แม้เป็นวันแต่งงาน เจียงหลัวก็ไม่อาจปล่อยใจ เพราะรู้จักสันดานเจียงหลีและอี้เฉินดีเกินไป จึงให้คนติดตามข่าวทุกฝีก้าว

“มาถึงแล้วเพคะ” หลันถิงยื่นจดหมายม้วนให้ เจียงหลัวรับมาแล้วรีบคลี่อ่าน สีหน้าไม่เปลี่ยน มีเพียงคิ้วเรียวที่ขมวดน้อยๆ

“เริ่มแล้วสินะ…” นางพึมพำ ก่อนส่งคืนให้นำไปเผา

“เกิดอะไรขึ้นหรือเพคะ” หลันถิงถามอย่างห่วงใย

“เขาเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว” เอ่ยตอบคนสนิทเสียงเรียบ แต่รอยยิ้มเย็นชาฉายชัด สวีเจียงหลัวคิดไว้ไม่ผิดทุกสิ่งเปลี่ยนไป๋อี้เฉินต้องเคลื่อนไหวแน่แล้วก็เป็นเช่นนั้นจริง!

“แต่เขายังถูกกักบริเวณนี่เพคะ”

เจียงหลัวยิ้มเย้ย “ฝ่าบาทห้ามเขาออก แต่ไม่ได้ห้ามคนเข้าไปนี่”

เสี
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • นางร้ายเช่นข้าจะเปลี่ยนสามี!   ตอนที่62

    เสียงลมหายใจหนัก ๆ ดังประสานกับแรงเต้นของหัวใจที่ยังสั่นระรัว มือใหญ่ที่อ่อนแรงค่อย ๆ ยกขึ้น กดท้ายทอยของนางแนบอกแกร่ง ราวกลัวว่าหากปล่อยเพียงครู่ ร่างบอบบางนี้จะละลายหายไปกับความฝัน“ต้าหลัว... เจ้ายังอยู่ ดีเหลือเกิน”เจียงหลัวนิ่งค้าง ดวงตาเบิกกว้างด้วยความกังขาเหตุใดถ้อยคำแรกยามฟื้นจึงเต็มไปด้วยสิ้นหวังปานนั้น? แต่เมื่อได้เห็นดวงตาขุ่นหมองเต็มไปด้วยความโหยหาของเขา หัวใจนางก็สั่นสะท้าน น้ำตาไหลพรากทันที นางส่ายหน้าแรง ๆ ทั้งสะอื้นทั้งยืนยัน“ข้ายังอยู่สิ! ท่านพี่ต่างหากที่บาดเจ็บ ข้าจะไปไหนได้เล่า”ฟังถ้อยคำที่พรั่งพรูจากใจนั้น เหมือนสายน้ำใสหลั่งรินลงบนรอยแผลลึกกลางใจอี้หาน ความหนาวเย็นที่กัดกินในอกพลันอุ่นขึ้นชั่วขณะ เขากอดสตรีที่รักแน่นขึ้น แม้ความปวดร้าวจากบาดแผลแล่นลึกจนไหล่สั่นสะท้าน แต่ก็ยังฝืนรั้งไว้ มิยอมให้แยกจาก มือใหญ่สั่นเทาเหมือนยากควบคุม น้ำเสียงพร่าหนักลอดไรฟันออกมา“ขณะหมดสติ ข้าฝัน...”เจียงหลัวสะอื้นเสียงเครือ รีบถามทั้งน้ำตา“ฝันหรือเพคะ?”“ใช่ ข้าฝัน...ในฝันนั้น ข้าเห็นคนสกุลสวีถูกประหาร”เสียงทุ้มแหบพร่าเหมือนคมดาบขูดหิน กล่าวขาดห้วงสั่นสะท้าน ภาพในความฝันยังตา

  • นางร้ายเช่นข้าจะเปลี่ยนสามี!   ตอนที่ 61

    ในขณะที่สวีเจียงหลัวกำลังวิงวอนท่านพญายมและสาปแช่งสวรรค์ให้อี้หานปลอดภัย ดวงจิตของชินอ๋องหนุ่มกลับถูกแรงลึกลับฉุดดึงสู่ห้วงมิติพิศวงเขาก้าวฝ่าม่านหมอกหนาทึบ เท้าเหยียบลงบนผืนดินแห้งแตกระแหง ไร้ร่องรอยทิ้งไว้เบื้องหลัง ประหนึ่งเงาล่องหนที่พลัดหลงในแดนเร้นลับ ทั้งหนาวเหน็บ ทั้งกันดารเปรี้ยง!เสียงฟ้าคำรามดังสนั่น ลมพายุโหมกระหน่ำ ฝุ่นผงผสมฝนเย็นเฉียบสาดเข้าหน้า กลิ่นดินเปียก หญ้าแห้ง และควันไฟคลุ้งทึบจนแทบหายใจไม่ออก“นี่มัน…ที่ใดกัน?” อี้หานพึมพำเขาก้าวต่อไปอย่างไม่รู้สิ้นสุด จนภาพตรงหน้าค่อยเปลี่ยนจากความว่างเปล่า กลายเป็นสุสานไร้ญาตินอกเมืองเสวียนหยางที่คุ้นตาเบื้องหน้าปรากฏโลงศพดำตั้งตระหง่านดุจแท่นบูชายัญ เปลวคบเพลิงสะท้อนเงาคนเป็นร้อยโยกไหวกลางลมแรง กว่าครึ่งคือทหารหลวงแห่งต้าหรงที่เขาคุ้นเคยมาร่วมสามสิบปี ยืนเรียงรายแข็งทื่อดั่งรูปสลักสายตาคมกวาดไป เห็นกลุ่มคนในชุดนักโทษคุกเข่ากลางวงล้อม โซ่ตรวนพันธนาการเต็มกาย เมื่อเพ่งพิศก็จำได้ชัดคือคนตระกูลสวีทั้งหมด ทั้งสวีเหล่าไท่เย่ สวีเหล่าไท่ไท่ จวิ้นอันโหว สวีฮูหยิน สวีเฉียวเฟิ่ง และบ่าวไพร่คนสนิททว่ามีสิ่งหนึ่งที่บีบหัวใจเขาหนักห

  • นางร้ายเช่นข้าจะเปลี่ยนสามี!   ตอนที่60

    ไม่นานข่าวก็ล่วงถึงหู สวีเจียงหลัว ผู้พำนักอยู่แดนใต้ ณ ตำหนักสี่ฤดูแคว้นเจียงหนานเมืองเหลียงเต๋อซึ่งชินอ๋องฝากฝังให้นางดูแลกิจการบ้านเมืองระหว่างเสด็จไปปราบโจรไป๋ซาหยีที่เมืองเจียงเหอ“บัดซบ!”เสียงสบถแผดก้องดั่งฟ้าผ่ากลางวันแสก ๆ สะท้อนสะเทือนอยู่ในห้องทรงพระอักษรจนนางกำนัลที่กำลังทำงานแถวนั้นพากันหน้าซีดเผือด แม้แต่หลันถิงผู้คอยถวายงานใกล้ชิดยังสะดุ้งถอยหลังไปสามก้าว ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงแม้เจียงหลัวจะวางหมากป้องกันรอบด้านรัดกุมเพียงใด สิ่งเดียวที่นางไม่อาจคุมได้ก็คือฟ้าฝนและภัยธรรมชาติ หิมะถล่มครั้งนี้เปิดโอกาสให้ ไป๋อี้เฉิน ได้คว้าบุญคุณอันใหญ่หลวงไม่พอเขายังจะพ้นผิดอย่างสง่างาม หากเขานำทัพกู้ภัยสำเร็จ ย่อมได้ทั้งเสียงสรรเสริญจากราษฎร และพระเนตรพระกรรณของฮ่องเต้ หากหย่งหมิงโปรดปรานอาจทรงตั้งเขาเป็นรัชทายาทยามใดก็ได้!“คนผู้นี้ให้ตาย ข้าก็ยอมให้นั่งบัลลังก์มิได้เด็ดขาด!”เสียงนางกัดฟัน เขี้ยวขาวบดกันแน่นจนกรามขึ้นสัน หัตถ์บางกำถ้วยหยกแน่นจนร้าวเกือบแตก เศษความโกรธพุ่งพล่านราวเพลิงลุกโชนกลางอกในแววตาคมลึกวาวโรจน์ ความทรงจำในอดีตชาติพรั่งพรู ไป๋อี้เฉินมิใช่เพียงองค์ชายสำราญไร้ส

  • นางร้ายเช่นข้าจะเปลี่ยนสามี!   ตอนที่ 59

    พอไป๋อี้เฉินทราบข่าวว่าพระชายาของตนถูกชินอ๋องลงโทษให้นั่งคุกเข่ากลางหิมะ นัยน์ตาคมก็ลุกวาบด้วยเพลิงโทสะ แทบจะสะบัดแขนเสื้อผละออกไปเอาเรื่องถึงเรือนพักทันที“สตรีโง่เขลาก็เป็นสตรีโง่เง่าอยู่วัยยันค่ำ ข้ายังหวังอะไรจากคนเช่นนางกัน” ยิ่งคิดอี้เฉินยิ่งเสียดายสวีเจียงหลัว เพราะเปลี่ยนกันแล้วเหตุการณ์เช่นหากเขาแต่งกับเจียงหลัวนางคงช่วยเขาได้ง่ายเพียงพลิกฝ่ามือ“ช่างไร้ประโยชน์นัก!” เสียงคำรามต่ำลอดไรฟัน ข้อมือแกร่งยกขึ้นกำแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน “ทำให้ข้าต้องขายหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า สมควรแล้วหรือที่จะเป็นพระชายาขององค์ชายสาม!”แต่ก่อนที่เขาจะก้าวพรวดออกจากตำหนัก เงาร่างหนึ่งก็ปรากฏ ซูเหวินจิ้งยกพัดขนนกขึ้นขวางเอาไว้ แววตาลุ่มลึกสงบนิ่ง ทว่าเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์เพทุบายราวจิ้งจอกเฒ่า“องค์ชายสาม โปรดอย่าวู่วาม” น้ำเสียงของใต้เท้าซูนุ่มนวล แต่กลับกดดันจนคนฟังเย็นสันหลัง “พระชายาเจียงหลี ต่อให้เปราะบางหรือโง่เขลาสักเพียงใด ก็ยังเป็นบุตรสาวของฉีฟ่าน ตาเฒ่าผู้นั้นรักบุตรสาวดุจแก้วตาดวงใจ หากองค์ชายคิดจะเหวี่ยงโทสะใส่นางในยามนี้ ไม่เพียงไร้ประโยชน์ แต่ยังเป็นการตัดหนทางตนเองด้วยพ่ะย่ะค่ะ”อี้เฉินชะ

  • นางร้ายเช่นข้าจะเปลี่ยนสามี!   ตอนที่ 58

    รุ่งอรุณมาเยือนพร้อมสายลมเหมันต์หวีดหวิว หิมะโปรยลงดุจเกล็ดดอกเหมยจากฟากฟ้า แสงตะวันแรกยังไม่ทันเจิดจ้าลงบนยอดหลังคาตำหนักกวางผิง แต่ภายในเรือนหลักกลับอุ่นละมุนด้วยแสงโคมและไออุ่นจากเตาถ่านเจียงหลัวแต่งกายเรียบร้อยตั้งแต่ฟ้ายังมิทันสาง นั่งอยู่หน้าโต๊ะเขียนหนังสือ พู่กันในมือบอบบางลากเส้นอักษรลงบนกระดาษ ขีดเขียนรายชื่อของฝากสำหรับบิดามารดาและญาติผู้ใหญ่ กล่องของกำนัลเรียงรายเต็มห้องผ้าแพรสีสดจากซูโจวเหลื่อมประกายไฟ หยกแกะสลักรูปกวางมงคลขาวสะอาดราวหิมะ เหล้าบ่มหอมกรุ่นจากแคว้นเหลียง และชาชั้นเลิศจากภูผาเซียงอวิ๋น ทุกสิ่งจัดวางอย่างบรรจงโดยฝีมือบ่าวไพร่ใกล้ชิด“ของที่ข้าให้ถางหมัวมัวกับฉวีกงกงจัดเตรียมเป็นอย่างไร หากยังขาดอันใดเจ้ารีบบอก ไม่ต้องเกรงใจ ของข้าล้วนคือของเจ้า”เสียงทุ้มนุ่มดังขึ้นจากด้านหลัง นั้นคือไป๋อี้หาน เขาสวมเสื้อคลุมกำมะหยี่สีน้ำเงินเข้มปักลายเมฆมงคล ร่างสูงสง่าดุจขุนเขา มือหนึ่งถือถ้วยชาอุ่น อีกมือโอบไหล่ภรรยาด้วยท่าทีเป็นธรรมชาติราวกับเคยชินมาเนิ่นนานเจียงหลัวเงยหน้าขึ้น เห็นเพียงรอยยิ้มละมุนที่ทำให้ความหนาวรอบกายคลายลง นางวางพู่กันลง ยื่นมือรับถ้วยชา ริมฝีปากขย

  • นางร้ายเช่นข้าจะเปลี่ยนสามี!   ตอนที่57

    ดังนั้นเช้าวันรุ่งขึ้น แสงอาทิตย์ยังไม่ทันพ้นหลังคา เจียงหลีจึงรีบแต่งกายอย่างประณีต ปกปิดร่องรอยจากราตรีเร่าร้อนกับองค์ชายสามจนมิดชิดเพื่อไปพบมารดาตามที่ได้รับคำกับอี้เฉินเอาไว้ทันทีรถม้าของพระชายาสวีเคลื่อนออกจากประตูพร้อมแสงแรกของวัน มาถึงจวนจวิ้นอันโหวยามเฉินพอดี แม้องค์ชายสามจะถูกกักบริเวณ แต่คนภายนอกกลับรับรู้เพียงว่า ‘บาดเจ็บจากงานล่าสัตว์’ ตามพระประสงค์ของหย่งหมิงฮ่องเต้ เพื่อปกป้องชื่อเสียงของสวีเจียงหลัวขบวนของพระชายาสวียังคงสมฐานะ ทว่าการมาเยี่ยมครั้งนี้กลับไร้ผล เจียงหลีไม่พบสวีฮูหยิน มีเพียงสวีเหล่าไท่ไท่มาต้อนรับ นางจึงกลับไปด้วยความผิดหวังทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของสวีเจียงหลัววางหมากไว้ตั้งแต่แรก นางรู้ดีว่าเมื่อถูกกักขังนานเพียงนี้ อี้เฉินจะทุรนทุรายเหมือนสุนัขติดบ่วง พอหลันถิงรายงานว่าซูเหวินจิ้งเข้าออกตำหนักเหมันต์แล้ว นางก็เดาได้ไม่ยากว่า ใต้เท้าซูต้องแนะนำให้อี้เฉินหลอกใช้เจียงหลีไปพบมารดา เพื่อให้สวีฮูหยินช่วยพาไปถึงราชครูโจวแน่นอน เพราะเหตุการณ์เหล่านี้ในอดีตนางผ่านมาแล้วดังนั้น ก่อนถึงกำหนดที่เจียงหลัวจะกลับไปเยี่ยมบ้านเดิมตามธรรมเนียมต้าหรง เจียงหลัวก็วางหมากล

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status