นาสูร - 1 - บรรณาการพรหมจรรย์ 2

“อ่ะ...อื้อ” เสียงครางอู้อี้ดังลอดออกมาจากริมฝีปากของทั้งคู่ นาสูรเริ่มสอดเร่าเรียวลิ้นตัวเองและสอนให้เธอปรับการหายใจ และเหมือนว่าคนใต้ร่างจะหัวไวใช้ได้ หล่อนไม่ได้โหยหาอากาศที่จะเข้าไปเติมเต็มปอดเหมือนคราแรก มือใหญ่ยังคงกอบกุมสองเต้าทั้งสองแล้วเคลื่อนไปลูบไล้เอวเล็กคอดที่แอ่นเด้งบิดพลิ้วไหวไปมาใต้ร่างตัวเองในขณะนี้ด้วย

“อ่า...เก่งมาก เก่งมากน้อง อ่า...อืม”

เขาดูดริมฝีปากอวบอิ่มที่บวมเจ่อทันทีเมื่อผละจูบร้อนออกมา สองมือใหญ่ที่ลูบไล้เอวเล็กคอดก็เคลื่อนมาสัมผัสความเป็นสาวพร้อมตัวเขาเองเคลื่อนตัวไปซุกหน้าอยู่ระหว่างเรียวขาเล็กมองจ้องความสวยงามที่อวบฉ่ำแฉะของพุดซ้อน

“อ่ะ...อื้อ ยะ...อย่ามองนะ”

เจ้าหล่อนพยายามเบียดเรียวขาตัวเองให้ปกปิดความเป็นสาว แต่ก็ยากเมื่อมีร่างใหญ่ของนาสูรปักหลักอยู่กลางหว่างขา

“อย่าอายและกลัวไปเลยเด็กน้อย เธอสวยขนาดนี้ควรจะภูมิใจนะ อืม...หอม”

น้ำเสียงทุ้มพร่าดังขึ้นกับหว่างขาเล็กพร้อมก้มหน้าลงไปสูดกลิ่นกายสาวที่ชื้นแฉะของเธอเข้าปอด สองมือหยาบกร้านดันเรียวขาเล็กทั้งสองของพุดซ้อนแยกกว้างออกแล้วก้มซุกหน้าลงไปหาความอวบฉ่ำกลางหว่างขาอีกครั้ง

“อ่ะ...อื้อ ยะ...อย่า อ่า...”

มือน้อยที่กำผ้าห่มที่นอนทับนั้นเคลื่อนมาดันหัวของคนตัวโตออกจากหว่างขาตัวเอง แต่เหมือนยิ่งพยายามก็ยิ่งเป็นการกระตุ้นให้เขาทำการรุกเร้าปลายลิ้นเข้าหาความเป็นสาวฉ่ำแฉะตัวเอง

“อ่า...อย่าพยายามเลยน้อง คนเรามันต้องเจอแบบนี้กันทั้งนั้นอยู่แล้ว ยิ่งชายหญิงยิ่งไม่ต้องพูดถึง อืม...หอมมาก เธอทั้งหอมและฉ่ำมากเด็กดีของฉัน”

เขาผละเงยหน้าขึ้นจากหว่างขาเล็กไปสบตาคนที่กำลังจ้องมองตัวเองในตอนนี้ ดวงตาสวยของหล่อนมันพร่าเลือนไปด้วยไฟสวาท เขารู้ว่าเธอไม่ได้ต้องการให้เขาหยุด แต่ตรงกันข้ามอยากให้เขากระแทกตัวเข้าออกในความคับแน่นมากกว่า

“อือ...แต่มันน่าเกลียด อ่ะ...อื้อ”

แล้วก็ต้องแอ่นเด้งเร่ายกเอวเล็กขึ้นตอบสนองเรียวลิ้นสากที่สอดแทรกตามกลีบสวาทตัวเอง เธอรู้สึกเหมือนมีคลื่นลูกยักษ์ก่อตัวในท้องน้อย สองมือกลับไปกำผ้าห่มแน่นเกร็งร่างข้างลำตัวเหมือนเดิม และยิ่งไปกว่านั้น เธอรับรู้ได้ถึงความร้อนรุ่มที่เกิดขึ้นกลางหว่างขาได้ดีในตอนนี้

“น่าเอ็นดูต่างหากเล่า อ่า...หวานเหลือเกินน้อง เธอหวานและฉ่ำมากเด็กน้อย”

เขาผละหน้าออกมาชื่นชมเจ้าของน้ำแฉะที่ได้ดูดเลียกินก่อนหน้านี้ทันที เขาชอบความเหนียวหนืดของมันและกลิ่นหอมๆ ของมัน มันช่างหวานยั่วยวนเหลือเกิน นาสูรตักตวงน้ำหวานที่อาบล้นออกมาจากปากทางรักของพุดซ้อนเข้าปากอย่างตะกละตะกลามทันที

“อ่ะ...อื้อ ยะ...อย่า พอเถอะ อื้อ...” เธอยังคงห้ามให้เขาหยุด แต่เอวเล็กกลับแอ่นเด้งไหวตอบสนองอย่างเรียนรู้

หึหึ

นาสูรขำลอดออกมาขณะดูดเร่าคลึงกลีบสวาทอวบอูมสีหวานฉ่ำของหล่อนพร้อมกับดุนดันเรียวลิ้นหยอกเย้าไปกับเม็ดเกสรเต่งตึงกลางหว่างขา ก่อนจะเคลื่อนตัวขึ้นคร่อมทับเจ้าหล่อนอีกครั้งเมื่อตอนนี้พุดซ้อนนั้นพรั่งพร้อมจะให้เขาได้สอดกายเข้าหาแล้วในตอนนี้

“เธอพร้อมแล้วเด็กน้อย พร้อมจะเป็นของฉันแล้ว อืม...”

พูดจบเขาก็กดแนบบดเบียดความใหญ่โตแข็งร้อนดุจดั่งเหล็กกล้าของตัวเองไปกับความเป็นสาวอวบฉ่ำทันที และแน่นอนว่าเขาใจร้อนอยากสอดกายเข้าไปในร่างเล็กจนเผลอลืมไปว่าควรอ่อนโยน เพราะนี่คือครั้งแรกของเธอ ทันทีที่กดแนบเบียดกระแทกกายเข้าไปลึกสุดทางรักคับแน่น เขาก็รับรู้ได้ทันทีว่าตัวเขานั้นใหญ่เกินกว่าจะกระแทกครั้งเดียวสุดโคนเนื้อแบบนี้

“อ่ะ...เจ็บ! อะ...ออกไปเถอะ น้องเจ็บ ฮือๆๆ”

เธอกัดเม้มปากแน่นปล่อยน้ำใสๆ ไหลออกทางหางตาด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับบิดเอวเล็กส่ายหนี แต่ก็ถูกคนตัวโตตวัดโอบกอดร่างเธอไว้แน่น

“อ่า...ผ่อนคลายเด็กน้อย ผ่อนคลาย อย่าดิ้นแบบนี้ มันจะทำให้เจ็บมากกว่านี้น้อง”

นาสูรจูบซับเหงื่อที่หน้าผากมนของเธอปลอบโยนให้สาวเจ้าผ่อนคลายไปกับตัวเอง ส่วนพุดซ้อนพอได้รับคำปลอบโยนและจูบปลอบโยน เธอก็ผ่อนคลายตามเขาบอก น้ำเสียงของเขามันช่างมีมนต์ขลังเหลือเกิน น้ำเสียงที่เหมือนจะเย็นชา แต่กลับให้ความรู้สึกอบอุ่นในหัวใจแบบไม่เคยเป็นมาก่อน

“อ่า...นั่นแหละ เด็กดีของฉัน ผ่อนคลายแล้วไปพร้อมกัน อ่า...” ความคับแน่นของพุดซ้อนกำลังเร่งเร้าให้นาสูรขยับเขยื้อนตัวบดเอวคลึงเอวโยกเร่า แต่ยังก่อน เขายังไม่อยากทำให้เธอเจ็บไปมากกว่านี้

“อือ...น้องอึดอัด อ่า...”

เธอบอกคนตัวใหญ่เมื่อปรับตัวให้คุ้นชินกับความเจ็บปวดกลางตัวได้แล้ว แต่ยังคงเจ็บอยู่ และพอพูดแบบนั้น นาสูรก็เริ่มขยับเอวสอบตัวเองทันที ด้วยรู้ดีว่าเธอต้องการอะไรตอนนี้ เรียวแขนเล็กที่กำเกร็งข้างลำตัวก็เปลี่ยนมาโอบกอดลำคอหนาเขาแทน

“อึดอัดมากไหมเด็กน้อย อ่า...อูว์ แน่นเหลือเกินน้อง อ่า...ไม่ไหวแล้ว อึดอัดใช่ไหม ซี้ด โอว์...”

พั่บ! พั่บ! พั่บ

เสียงจังหวะของทั้งสองร่างที่สอดประสานกลืนกินกันและกันดังหนักหน่วงขึ้นเป็นจังหวะเร่าสวาทอุ่นร้อนยามที่นาสูรเคลื่อนไหวสอดเร่าบดเอวสอบคลึงกระแทกเอ็นเนื้อร้อนเสียดสีเข้าออกในความคับแน่นแสนหฤหรรษ์ของสาวเจ้าตัวเล็กใต้ร่างที่กำลังแอ่นเด้งเร่าบิดเอวคลึงเสียวไร้เดียงสาตอบสนองตนเองในตอนนี้

“โอว์...แน่นเหลือเกินน้อง อ่า...เสียวมาก อือ...เธอแน่นมากเด็กน้อย อ่า...เก่ง แบบนั้นแหละเด็กดีของฉัน อ่า...”

นาสูรรู้สึกว่าตัวเองเหมือนเพิ่งจะเริ่มมีเซ็กซ์ครั้งแรกก็มิปานในตอนนี้ พุดซ้อนให้ความรู้สึกตื่นเต้นและหวงแหนแปลกๆ ในอก เขาโอบกอดร่างเล็กใต้ร่างยกขึ้นหาตัวเองจนสองเต้าเบียดแนบไปกับอกแกร่งตัวเอง เอวสอบยังคงเคลื่อนไหวบดกระแทกดุดันเข้าออกเป็นจังหวะเสียวซ่าน

“อ่ะ...อ่อย อ่า...ไม่ไหวแล้ว น้องไม่ไหวแล้วคุณนาสูร อืม...อ่า”

ความเจ็บปวด ความอึดอัดได้เปลี่ยนไปเป็นความร้อนทรมานกลางร่างแทน ทั้งเสียวทั้งร้อนในตอนนี้ พุดซ้อนรู้ดีว่ามันคืออะไร เธอไม่ใช่เด็กไร้เดียงสาที่จะไม่รู้สึกอะไร แม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรก พรหมจรรย์ของเธอถูกนาสูรพรากจากไปไม่มีวันหวนกลับคืนมาอีกแล้ว แต่เธอก็ได้แต่ยิ้มรับเมื่อคนที่ได้ครอบครองนั้นหล่อราวเทพบุตรมาจุติ

“อ่า...โอว์ ดีมาก เก่งมากเด็กน้อยของฉัน อ่า...เสียว อ่า...ซี้ด ตอดรัดดีเหลือเกินน้อง อูว์...”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

เสียงจังหวะยังคงดุดันหนักหน่วง นาสูรเคลื่อนไหวเร่าร้อนบดเอวสอบคลึงกระแทกเข้าออกในความเป็นสาวอย่างขยันขันแข็ง วงแขนใหญ่โอบกอดร่างเล็กจนกลืนหายไปกับร่างใหญ่ตัวเอง ก่อนจะปล่อยเธอนอนราบไปดิ้นเร่าครางเสียว สองมือก็กอบกุมสองเต้า ปากหนาเคลื่อนโน้มลงไปไล้เลียดูดเร่ายอดอกสีหวานระเรื่อทั้งสองสลับไปมาพร้อมเอวสอบยังคงทำงานหนักหน่วง

“อ่ะ...อุ๊ย ไม่ไหวแล้วค่า...น้องไม่ไหวแล้ว อ่า...”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

พุดซ้อนรู้แล้วว่าตอนนี้คือบทเรียนใหม่นอกห้องเรียนในคณะสัตวแพทย์ที่เรียนมา มันคือบทเรียนที่ครูสอนให้ไม่ได้ แม้จะเรียนเพศศึกษามา แต่ในทางปฏิบัติตอนนี้เธอยอมรับว่าเขิน ตื่นเต้นและเจ็บปวดมาก แต่ความเจ็บปวดในตอนแรกถูกแทนที่ด้วยความร้อนวูบไหวแปลกๆ แทน ร่างเล็กแอ่นเด้งบิดเอวเล็กคอดตอบสนองกลับ แรงกระแทกหนักหน่วงของเอวสอบของนาสูร

“อ่า...แน่นมาก อ่า...อือ ฉันรู้ว่าเธอไม่ไหว และฉันเองก็ไม่ไหวจะแตกแล้วเด็กน้อย อ่า...เสียว ซี้ด อื้อ...”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

จังหวะที่หล่อนเด้งเร่าตอบสนองมันเงอะงะไร้เดียงสาและนั่นแหละคือเสน่ห์ของพุดซ้อนในตอนนี้ เขารู้ดีว่าเธอกำลังพยายามจะตอบสนองยามเขาไหวเด้งกดคลึงเอว นาสูรไม่ปล่อยให้ความพยายามของสาวน้อยใต้ร่างเสียเปล่า เขาให้เธอแสดงฝีมือไปกับตัวเอง

“โอว์...อ่า เสียว พร้อมกันเด็กน้อย อืม...”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

ท่อนเนื้ออุ่นร้อนกระแทกสุดโคนเนื้อพร้อมถอดถอนออกมาแล้วเด้งกระแทกกลับเข้าไปใหม่อย่างเป็นจังหวะ พร้อมกับเอวเล็กแอ่นเด้งเร่าตามมาทุกครั้งยามเขาถอดถอนตัวเอง นาสูรยกยิ้มปลื้มปริ่มกับเซ็กซ์ในครั้งนี้ มันไร้เดียงสาแต่ก็ทำให้เขาตื่นเต้นและอบอุ่นหัวใจแปลกๆ ตลอดระยะเวลาหนึ่งพันสามร้อยปี ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนให้ความรู้สึกแบบนี้กับเขามาก่อนเลยสักครั้ง แต่นี่คือครั้งแรกในรอบพันปีก็ว่าได้

“โอว์...ดีมากเด็กน้อยของฉัน อ่า...เสียว อื้อ...”

“อ่ะ...อื้อ มะ...ไม่ไหวแล้ว ได้โปรด...ได้โปรด...ช่วยน้องด้วยคุณนาสูร อ่า...อ่อย”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

“ชูว์...เด็กน้อยใจเย็นๆ อ่า...ฉันรู้ว่าตอนนี้เธอต้องการมากแค่ไหน อ่า...อืม”

เขาจูบซอกคอระหงของเธอพร้อมกับขบเม้มแล้วเคลื่อนมาบดจูบปากอวบอิ่มที่กำลังอ้าปากร้องครางหวานในตอนนี้ ท่อนแขนทั้งสองตวัดเกี่ยวร่างเล็กขึ้นมากอดแนบแน่นเบียดร่างกลืนกินไปกับตัวเองอีกครั้งพร้อมเอวหนากระแทกกายรัวถี่หนักหน่วงเพื่อนำพาตัวเองและสาวเจ้าไปให้ถึงความสุขที่เฝ้ารอตรงหน้า

“อ่ะ...โอว์ แน่น อือ...”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!