“งามมาก เจ้าจะได้รับพรจากข้าเพิ่มอีกสองข้อ เป็นสี่ข้อ” เซียนจิ้งจอกลั่นวาจา ด้วยความพอใจ
หูหลินหลินเบิกตากว้างคาดไม่ถึงว่าตัวเองจะได้รับพรมากกว่าเพื่อนคนอื่น จิ้งจอกสาวน้อยนิ่งคิดครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยปากขอพร
“ข้าขอให้ทรวงอกของข้าอวบใหญ่ไม่หย่อนคล้อยเช่นนี้ตลอดไป ขอให้ผิวกายข้ามีกลิ่นหอมของบุปผา ขอให้ข้ามีเรี่ยวแรงไม่เหน็ดเหนื่อย และ...”
หูหลินหลินจ้องหน้าเซียนจิ้งจอกด้วยความเขินอาย ก่อนจะเอ่ยขอพรข้อสุดท้าย
“ขอให้ข้ากลับมาเป็นสาวพรหมจรรย์ทุกครั้งหลังร่วมรัก แต่ข้าจะไม่เจ็บปวดจากการร่วมรักเหมือนสาวพรหมจรรย์ทั่วไป”
คำขอของนางช่างถูกใจเซียนจิ้งจอกนัก เขาให้ตามที่นางขอทุกประการ
“ข้าจะให้พรตามความประสงค์ของเจ้า และจากนี้ไปเจ้าจะต้องพิสูจน์ให้ข้าเห็นว่า พรของข้ามันยอดเยี่ยมเพียงใด”
เซียนจิ้งจอกมองเนินเนื้ออวบอูมของจิ้งจอกสาวด้วยแววตาหื่นกระหาย ก่อนจะซบหน้าลงไปดื่มกินน้ำหวานจากสาวพรหมจรรย์ ที่จะกลายเป็นสาวพรหมจรรย์ตลอดกาล
“ซี๊ดดด โอ๊ย แรงกว่านี้อีก แรงๆ”
หูหลินหลินครางเสียงสั่น สูดปากดังลั่นเมื่อความเสียวพุ่งวาบเข้ามาในกาย จนหลุดจากภวังค์ความคิด แท่งหยกของบุรุษผู้นี้มันช่างใหญ่โตไม่แพ้เซียนจิ้งจอกเลย เสียบเข้ามาแต่ละครั้งตึงคับแน่นไปหมด นางขมิบรับแทบไม่ทัน ร่องสวาทบีบรัดลำกายใหญ่โตของเขาไว้ ปลายแท่งหยกเสยอัดเข้ามาจนชนผนังมดลูกดังกึกๆ มันไม่เจ็บแต่เสียวมาก คนที่สามารถเข้ามาถึงจุดนี้ของนางมีเพียงเซียนจิ้งจอกคนเดียว หม่าจิ้งหยวนคือคนที่สอง
ครั้งแรกของนางกับเซียนจิ้งจอก เป็นประสบกามที่แสนวิเศษ ยากจะหาอะไรมาเปรียบ แท่งหยกใหญ่ของเซียนจิ้งจอกสอดแทรกเข้ามาในกาย มันเจ็บแปลบเหมือนถูกมีดคมกรีดเนื้อ แต่พอถูกเป่ามนตร์รักษา ก็หายเจ็บปวดทันที ช่วงเวลาแห่งความหฤหรรษ์ที่ลืมไม่ลงบังเกิดขึ้น ไม่ต่างกับตอนนี้เลย แท่งหยกใหญ่ กระแทกแทรกผ่านเข้ามาในตัว ร้อนผ่าวคับตึง แน่นขนัดจนเต็มไปหมด แต่มันเสียวทุกครั้งที่รูดเข้าออก ยิ่งครูดผ่านเข้าลึกเท่าไหร่ ยิ่งเสียวจนน้ำตาไหล ความสาวความงามของนางถูกตักตวงสังเวยทั้งคืน นางไม่เหน็ดเหนื่อยแม้แต่น้อย มีแต่ความสุขจนล้นปรี่ หลั่งจากเสร็จสมทุกครั้ง โพรงสวาทก็จะคืนกลับมากระชับแน่นดังเดิมเสมือนสาวพรหมจรรย์ และเซียนจิ้งจอกก็โปรดปรานมาก เวียนทดสอบความแน่นฝืดกระชับนั้นหลายต่อหลายรอบ ใช่จะตักตวงเพียงฝ่ายเดียวเซียนจิ้งจอกก็มอบความสุดสุดยอดกลับคืนแก่จิ้งจอกสาวน้อยเช่นกัน จนหูหลินหลินติดใจและชื่นชอบการร่วมรักมาก หลังจากถูกเซียนสั่งสอนเกมกามจนเชี่ยวชาญในข้ามคืน
“รัดแน่นๆ อย่างนั้นแหละข้า ข้าชอบ ฮึบ ฮึบ”
หม่าจิ้งหยวนบดสะโพกตอกอัดเข้าไป ดังตั่บ ตั่บ ตั่บ แรงบีดรัดของช่องทางสวรรค์กำลังจะทำให้เขาหมดความอดทน เขาโหมร่างกระหน่ำรัวเข้าหากายสาวเต็มแรง กลิ่นกายหอมๆ ของนางมันเพิ่มแรงให้เขาบุกตะลุยได้ไม่ยั้ง กล้ามเนื้ออ่อนนุ่มของนางรัดเขาแน่นมาก ดูดดึง หนุบหนับ ตอดรัด แทบจะขาดออกจากกัน ผลุบเข้าผลุบออก ตอกอัด ถอนออก เนินอูมใหญ่ไร้ขนเปียกโชกจากน้ำรักจนลื่น เสียงเสียดสีกับความเหนียวหนึบหนับของคราบคาวที่เริ่มแห้งตัว มันเร้าอารมณ์ยิ่งนัก หม่าจิ้งหยวนกระดกสะโพกเสียบแทง เสียบแทง สุดแรงสุดฤทธิ์ ก่อนจะตัวเกร็งกระตุกสองสามครั้ง สอดตัวเข้าลึกให้พิษร้อนในกายพ่นออกมาจนหมดทุกหยาดหยด
“กรี๊ดดดด สุดยอด เสียวมาก แฮ่ก แฮ่ก”
หูหลินหลินกรีดร้องสุดเสียง กระตุกเกร็งเมื่อถึงจุดสุดยอดพร้อมกับเขา ขมิบดูดรัดแท่งหยกที่พ่นอัคคีอุ่นร้อนเข้ามาในกายสองแขนกอดรัดร่างหนาไว้แน่น หอบหายใจแรง เหงื่อไหลโทรมเต็มสองร่าง แต่นางไม่ได้เหนื่อยมากมายแค่สูดลมหายใจเข้าออกสองสามหนก็กลับมาเป็นปกติ ต่างจากหม่าจิ้งหยวนที่นอนนิ่งหายใจแรง ใบหน้าซบบนก้อนนุ่มนิ่มบนหน้าอก
“ข้าเก่งกว่าจิ้งจอกหนุ่มหรือไม่” หม่าจิ้งหยวนถามนาง
เมื่อครู่เขาได้ยินนางเปรียบเทียบว่าเขาดีกว่าจิ้งจอกหนุ่ม เรื่องอื่นเขาอาจจะไม่เก่ง แต่เรื่องนี้เขาถนัดและเชี่ยวชาญ แถมยังอึด ทน เอานาน เอาได้หลายรอบ นางโลมหลายต่อหลายนางติดใจ แทบจะขอให้เขาซื้อตัวตามไปอยู่ด้วย เขาไม่รวยแค่พอมีพอกินเลี้ยงตัวเองไหว จึงไม่ได้ซื้อตัวนางโลมคนไหนมา
เมื่อหม่าจิ้งหยวนได้พบกับแม่นางเฉินเซียง นางงดงามอ่อนหวานถูกใจเขามาก นางเป็นบุตรีของเศรษฐีเฉิน อุปสรรคขวางทางรักของเขากับนางคือฐานะที่แตกต่าง ว่าที่บิดาของนางยื่นข้อเสนอว่าหากเขาหาเงินหมื่นตำลึงมากองตรงหน้าได้ ก็จะยกแม่นางเฉินเซียงให้แต่งงานด้วย ด้วยฐานะของเขาเงินหมื่นตำลึงอาจต้องหาสักร้อยปี คงได้ไปแต่งกันในโลง แถมยังมีคู่แข่งที่น่ากลัวอย่างหยางฉิงเจ้าของโรงเตี๊ยม อีกฝ่ายหาได้แน่ๆ หมื่นตำลึงแค่กระดิกนิ้วก็ลอยมากองแทบเท้าว่าที่พ่อตาเขาได้ หม่าจิ้งหยวนจึงมาปรึกษากับจงเหลียงเพื่อนสนิท ที่ตอนนี้ร่ำรวยเป็นถึงคหบดี ความลับแห่งความสำเร็จของจงเหลียงถูกบอกให้เขารู้ เพราะสหายรักบอกว่าพรวิเศษของตนครบกำหนดเสื่อมพอดี จงเหลียงได้ทุกสิ่งสมใจหวังแล้วหากครบกำหนดเขาจะลืมเลือนเรื่องนี้ จึงรีบบอกความลับนี้แก่สหายอย่างเขาเพื่อให้หม่าจิ้งหยวนได้โอกาสอันดีบ้าง
หลังจากนั้นหม่าจิ้งหยวนก็เดินทางมายังศาลเทพธิดาจิ้งจอกบนยอดเขาที่สูงที่สุดของแคว้น ด้านหลังศาลเทพธิดาจิ้งจอกเป็นที่ตั้งของถ้ำจิ้งจอก ถ้ำลึกลับที่มีเพียงคนที่ถูกเลือกให้รับพรเท่านั้นที่พามาถูก ไม่คิดว่านอกจากพรแล้วเขาจะได้ร่วมรักกับจิ้งจอกสาวน้อยแสนสวยด้วย
“เจ้าเก่งมาก ทำให้ข้ามีความสุขที่สุด อีกรอบนะ ข้าขออีกรอบ”
หูหลินหลินผลักร่างหม่าจิ้งหยวนให้นอนหงาย จุดเชื่อมคลายออกจากกันเสียงดังป๊อก นางจับแท่งหยกฉ่ำวาวของเขาไว้เต็มกำมือ สบตากับเขาด้วยแววตาร้อนแรง การร่วมรักครั้งนี้นางสามารถสูบพลังชีวิตของเขามาได้ไม่น้อย เพิ่มพลังตบะให้ตัวเองได้อย่างรวดเร็ว หากนางสามารถสูบพลังจากมนุษย์ผู้นี้ได้อีก ความเป็นอมตะคงอยู่ไม่ไกล
“ทำให้ข้านะ ข้าจะดูฝีมือของเจ้า อยากรู้ว่าจิ้งจอกสาวกับมนุษย์ ใครจะเก่งกว่ากัน”
หม่าจิ้งหยวนแกล้งท้าทาย ด้วยรู้ดีว่าไม่มีสตรีคนไหนชอบการเปรียบเทียบ นางบอกว่าเขาเก่งกว่าจิ้งจอกหนุ่ม เขาก็อยากรู้ว่านางเก่งกว่ามนุษย์สตรีไหม แค่รอบเดียวมันไม่พอต้องต่ออีกสักสามสี่รอบ
“โม่ชาง ดูดแรงๆ ข้าชอบ”หว่านอิงร้องคราง แอ่นอกให้เขาดื่มกินอย่างลืมตัว“ท่านหวานเหลือเกิน”โม่ชางดูดดื่มทรวงอวบจนหนำใจก็คายริมฝีปากออก ขยับเลื่อนลงไปด้านล่าง ปาดลิ้นไล้เลียไปบนผิวนุ่มจนไปถึงบุปผาสาวที่กำลังฉ่ำเยิ้ม ปลายลิ้นร้อนตวัดไล้บนกลีบบุปผางามสีชมพูสวย กวาดน้ำหวานเข้าไปในปากดื่มกินอย่างหื่นกระหาย จนเจ้าของกุหลาบถึงกับครางฮือ ยกสะโพกลอยจากพื้นให้เขาดื่มกินเต็มที่ จิ้งจอกหนุ่มห่อปลายลิ้นจุ่มจ้วงเข้าไปค้นหาน้ำผึ้งหวาน ละเลงลิ้นจนจิ้งจอกสาวบิดกายไปมาด้วยความซ่านสยิว“อ๊ะ โม่ชาง เจ้าหื่นมากไปแล้วนะ ไหนว่าไม่เคยเสพสมมาก่อน ทำไมถึงเก่งแบบนี้”หว่านอิงสูดปากครางครวญด้วยความเสียว ยามเมื่อปลายลิ้นร้อนๆ แหย่แยงเข้ามาภายใน มันทั้งเสียวทั้งขนลุกเกรียวไปทั้งตัว จนนางต้องแอ่นกายกดศีรษะเขาให้เข้ามาแนบชิดมากขึ้น“โม่ชาง ข้าทนไมไหวแล้ว ซี๊ดดด”ดวงตาหรี่ปรือ กัดริมฝีปากแน่น เสียงหวานครางครวญเร้ารัญจวน ท่าทางของนางเร่งเร้าให้เขาเร่าร้อนเพิ่มขึ้นจนปวดหนึบไปทั้งแท่งหยก“จิ้งจอกสาวของข้า เจ้าต้องการข้าหรือไม่”เขาถามเสียงกระเส่า ปลายจมูกถูไถบนปุ่มเกสรสาว ขณะตวัดปลายลิ้นละเลงรัวถี่ยิบ“ข้าต้องการเจ้า
“ข้าจะหันไป เมื่อท่านตั้งชื่อให้ข้าแล้วเท่านั้น” เขาไม่ยอมหันมา“เจ้าอย่ามาเล่นตัว โยกโย้ให้เสียเวลาเลย ข้าไม่มีอารมณ์เล่นสนุกนะ”หว่านอิงรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา อีกฝ่ายยักท่าน่ารำคาญ ไม่สนใคร่รู้อยากจะเสพสมกับนางเหมือนจิ้งจอกหนุ่มน้อยคนอื่นๆ ที่นางเคยสั่งสอน“ข้าจะไม่ตั้งชื่อให้เจ้า และจะไม่เปิดพรหมจรรย์ให้เจ้าด้วย จงเปิดพรหมจรรย์กับหูเจียวเถอะ”หว่านอิงหมดอารมณ์จะต่อความ นางไม่ปรารถนาทำหน้าที่นี้อีกแล้ว ฝืนใจก็ทำไม่ได้ นางควรบอกเซียนจิ้งจอกตามตรงดีกว่าฝืนใจทำ แล้วจะเกิดผลกระทบต่อจิ้งจอกหนุ่มที่นางต้องเปิดพรหมจรรย์ แทนที่เขาจะชอบการเสพสมเขาอาจจะเกลียดการเสพสมไปเลย“ท่านหูเจียวเคยมาเปิดพรหมจรรย์ให้ข้า แต่ข้าไม่ปรารถนาให้นางเปิดพรหมจรรย์ให้ ข้าต้องการให้ท่านเป็นผู้เปิดพรหมจรรย์และสั่งสอนให้ข้าเรียนรู้การเสพสม ในฐานะจิ้งจอกหนุ่มแห่งหุบเขาหูเทียน”จิ้งจอกหนุ่มหันกลับมาแล้วส่งยิ้มให้จิ้งจอกสาว หว่านอิงนิ่งงันเมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลาของเขาเต็มตา บุรุษที่อยู่ตรงหน้าของนางทำไมถึงคล้ายกับโม่ชางราวกับเป็นคนๆ เดียวกัน“เจ้าเป็นใคร ทำไมถึงเหมือนโม่ชางของข้า”หว่านอิงถามเสียงสั่น หัวใจเต้นรัวด้วยควา
“ข้าเพิ่งรู้ว่า รสสวาทที่ไม่ได้มาจากความรัก มันไม่มีความหมายต่อข้า ข้าเสพสมกับบุรุษร้อยพันครั้ง ก็ไม่มีความสุขเท่ากับอยู่กับเจ้าเพียงคืนเดียว”หว่านอิงคร่ำครวญถึงความรักที่นางเพิ่งรู้จัก เมื่อก่อนนางคิดว่าการได้เสพสมกับบุรุษคนไหนล้วนไม่ต่างกัน มีความสุขเร่าร้อนในรสสวาทก็เพียงพอแล้ว แต่ความสุขสมจากรสรักที่มีความรักรวมอยู่ด้วย มีความอิ่มเอมสุขล้นทั้งร่างกายและหัวใจ“อีกนานแค่ไหน ที่ข้าจะหายจากความทรมานนี้ โม่ชางข้ารักเจ้า ข้าอยากให้เจ้ามาอยู่ข้างกายข้า”หว่านอิงร้องไห้ด้วยความทุกข์ทนจนหลับใหลไป โดยไม่รู้ว่าเซียนจิ้งจอกหนุ่มกับเซียนจิ้งจอกสาวได้ปรากฎกายขึ้นข้างเตียงของนาง“หว่านอิงอาการหนักมาก นางทุกข์ทนจากการสูญเสียโม่ชาง จนนางไม่ต้องการอะไรอีกต่อไป”เซียนจิ้งจอกสาวรู้สึกสงสารและเห็นใจหว่านอิงมาก อีกฝ่ายเพิ่งรู้จักความรักเป็นครั้งแรก แต่ก็สูญเสียชายคนรักไปโดยไม่ทันได้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข“ข้าเคยบอกว่าจะมอบสิ่งที่นางปรารถนาให้ หากนางรู้จักความรัก ตอนนี้ข้าคิดว่าหว่านอิงได้รู้จักความรักที่แท้จริงแล้ว”เซียนจิ้งจอกหนุ่มยิ้มอย่างมีเลศนัย ทำให้เซียนจิ้งจอกสาวรู้สึกสงสัย ก่อนจะยิ้มออกเมื
เซียนจิ้งจอกสาวพาหว่านอิงกลับมายังปราสาทในหุบเขาหูเทียน จิ้งจอกสาวยังคงมีท่าทางอ่อนล้าใบหน้าหมองเศร้า“อย่าลืมว่าเจ้ายังทำหน้าที่ของเจ้าไม่เสร็จ จงนำอัญมณีทั้งห้าไปมอบให้เซียนจิ้งจอกหนุ่มเสียเถิดหว่านอิง”เซียนเตือนจิ้งจอกสาวให้รู้จักหน้าที่ของตนเอง หว่านอิงสูดลมหายใจแรงๆ เรียกกำลังใจให้คืนกลับมา แล้วเดินตามเซียนจิ้งจอกสาวไปเฝ้าเซียนจิ้งจอกหนุ่ม“เซียนจิ้งจอกข้านำอัญมณีทั้งห้า มามอบให้ท่านตามคำบัญชาแล้วเจ้าค่ะ”หว่านอิงถวายคฑาวิเศษให้เซียนจิ้งจอกเซียนรับคฑาพร้อมอัญมณีวิเศษมาเก็บไว้ ก่อนจะเอ่ยว่า“หว่านอิง เจ้าทำภารกิจสำเร็จตามที่ข้าบัญชา ดังนั้นข้าจะมอบวิเศษให้เจ้าหนึ่งข้อ และทำตามความปรารถนาของเจ้า” เซียนจิ้งจอกหนุ่มเดินมาแตะไหล่ของจิ้งจอกสาว ยิ้มให้นางอย่างใจดี “เจ้าเคยปรารถนาจะครองคู่กับจิ้งจอกหนุ่มหูอวี้ ข้าจึงมอบภารกิจให้เจ้าทำ แต่ตอนนี้จิ้งจอกหนุ่มหูอวี้ได้มีคู่ครองแล้ว เขากลับมาพร้อมกับผู้วิเศษสาวนามว่าเซี่ยหลิน ตามกฎของหุบเขาหูเทียน จิ้งจอกหนุ่มจิ้งจอกสาวสามารถครองคู่ได้แค่ครั้งเดียว ข้าคงทำตามความปรารถนานี้ของเจ้าไม่ได้แล้ว จงเลือกจิ้งจอกหนุ่มตนอื่นหรื
“หว่านอิง ขอเพียงเจ้าสมปรารถนา ข้ายินดีทำเพื่อเจ้า”โม่ชางเหาะตรงไปหาร่างของเว่ยเช่า เขารวบรวมพลังเวทย์สร้างเกราะแก้วกำบังความร้อน แล้วลอยพุ่งเข้าไปในปากของปีศาจร้าย ความร้อนจากลาวาภายในกายของปีศาจภูเขาไฟ กำลังค่อยๆ ทำลายเกราะทีละน้อย ลาวาเพลิงสีแดงร้อนจัดเกิดจากอำนาจของอัญมณีแห่งเพลิง สามารถทำลายล้างทุกสิ่งบนโลกนี้ได้ ถึงเขาจะมีร่างกายทำจากดินเหนียว เพลิงก็สามารถเผาผลาญทำลายจนสิ้นซากได้ โม่ชางเข้าไปในในร่างของเว่ยเช่าลึกลงไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงกลางร่างของมัน ตรงหัวใจของปีศาจร้ายมีอัญมณีสีแดงเกาะติดอยู่ นั่นคืออัญมณีแห่งเพลิงนั่นเอง“หว่านอิง ข้าเจออัญมณีแห่งเพลิงแล้ว”โม่ชางเหาะตรงไปแล้วใช้คฑาวิเศษดูดอัญมณีแห่งเพลิงเอาไว้ เมื่ออัญมณีหลุดออกจากหัวใจ ร่างกายของเว่ยเช่าก็แตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ ลาวาเพลิงระเบิดเป็นไฟแผดเผาร่างของมันจนกลายเป็นเถ้า และได้ทำลายร่างของโม่ชางไปด้วย เขาทนฝืนเก็บพลังชีวิตเฮือกสุดท้ายเหาะหนีออกมาหาจิ้งจอกสาว“หว่านอิง… ข้าทำสำเร็จแล้ว”โม่ชางหายเข้ามาในลูกบอลแก้วด้วยสภาพร่างกายมีรอยไหม้ทั้งตัว เขาร่ายเวทย์ปลดปล่อยจิ้งจอกสาวให้ขยับตัว ก่อนจะทรุดลงไปกองกับพื้น หว่านอ
“มันไม่สะเทือนเลย”หว่านอิงพยายามใช้พลังเวทย์ พุ่งเข้าใส่ปีศาจร้ายอีกครั้งแต่ก็ไม่เกิดอะไรขึ้น“ร่างกายของมันเป็นภูเขาหิน พลังเวทย์ทำอะไรมันไม่ได้หรอกขอรับนายหญิง เราต้องหาวิธีอื่นทำลายมัน”โม่ชางมองเจ้าปีศาจภูเขาไฟอย่างครุ่นคิด ก่อนจะนึกอะไรบางอย่างออก“นายหญิงลองใช้พลังจากอัญมณีแห่งโชคชะตา ดึงเอาเรื่องราวของมันออกมา บางทีเราอาจจะรู้จุดอ่อนของมันก็ได้”“ได้ ข้าจะลองดู ด้วยอำนาจของอัญมณีแห่งโชคชะตา จงบันดาลให้ข้าเห็นทุกสรรพสิ่งในชีวิตของเจ้าปีศาจภูเขาไฟเว่ยเช่า บัดเดี๋ยวนี้”หว่านอิงยกคฑาขึ้นร่ายเวทย์ ช้พลังอำนาจจากอัญมณีแห่งโชคชะตา ลำแสงสีฟ้าจากไพลินก็พุ่งเข้าใส่ร่างของปีศาจภูเขาไฟ แล้วดูดดึงทุกเรื่องราวในชีวิตของมันให้รวมเป็นดวงแก้วสีฟ้าใส ลอยกลับมาหาจิ้งจอกสาว หว่านอิงแตะมือที่ดวงแก้วพลัน! ภาพต่างๆ ในอดีตของเว่ยเช่าก็ปรากฎขึ้นในหัวในอดีตเว่ยเช่าคือน้องชายฝาแฝดของเว่ยหยางผู้ครองดินแดนเตี้ยน เว่ยหยางได้รับอัญมณีแห่งเพลิงจากฮ่องเต้องค์เก่า และได้ครองบัลลังก์ดินแดนเตี้ยน โดยเว่ยเช่าได้รับตำแหน่งเป็นแม่ทัพคอยปกป้องราชบัลลังก์ สองพี่น้องรักใคร่กันดี จนกระทั่งองค์หญิงผิงอันได้เข้ามา นาง