“งามมาก เจ้าจะได้รับพรจากข้าเพิ่มอีกสองข้อ เป็นสี่ข้อ” เซียนจิ้งจอกลั่นวาจา ด้วยความพอใจ
หูหลินหลินเบิกตากว้างคาดไม่ถึงว่าตัวเองจะได้รับพรมากกว่าเพื่อนคนอื่น จิ้งจอกสาวน้อยนิ่งคิดครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยปากขอพร
“ข้าขอให้ทรวงอกของข้าอวบใหญ่ไม่หย่อนคล้อยเช่นนี้ตลอดไป ขอให้ผิวกายข้ามีกลิ่นหอมของบุปผา ขอให้ข้ามีเรี่ยวแรงไม่เหน็ดเหนื่อย และ...”
หูหลินหลินจ้องหน้าเซียนจิ้งจอกด้วยความเขินอาย ก่อนจะเอ่ยขอพรข้อสุดท้าย
“ขอให้ข้ากลับมาเป็นสาวพรหมจรรย์ทุกครั้งหลังร่วมรัก แต่ข้าจะไม่เจ็บปวดจากการร่วมรักเหมือนสาวพรหมจรรย์ทั่วไป”
คำขอของนางช่างถูกใจเซียนจิ้งจอกนัก เขาให้ตามที่นางขอทุกประการ
“ข้าจะให้พรตามความประสงค์ของเจ้า และจากนี้ไปเจ้าจะต้องพิสูจน์ให้ข้าเห็นว่า พรของข้ามันยอดเยี่ยมเพียงใด”
เซียนจิ้งจอกมองเนินเนื้ออวบอูมของจิ้งจอกสาวด้วยแววตาหื่นกระหาย ก่อนจะซบหน้าลงไปดื่มกินน้ำหวานจากสาวพรหมจรรย์ ที่จะกลายเป็นสาวพรหมจรรย์ตลอดกาล
“ซี๊ดดด โอ๊ย แรงกว่านี้อีก แรงๆ”
หูหลินหลินครางเสียงสั่น สูดปากดังลั่นเมื่อความเสียวพุ่งวาบเข้ามาในกาย จนหลุดจากภวังค์ความคิด แท่งหยกของบุรุษผู้นี้มันช่างใหญ่โตไม่แพ้เซียนจิ้งจอกเลย เสียบเข้ามาแต่ละครั้งตึงคับแน่นไปหมด นางขมิบรับแทบไม่ทัน ร่องสวาทบีบรัดลำกายใหญ่โตของเขาไว้ ปลายแท่งหยกเสยอัดเข้ามาจนชนผนังมดลูกดังกึกๆ มันไม่เจ็บแต่เสียวมาก คนที่สามารถเข้ามาถึงจุดนี้ของนางมีเพียงเซียนจิ้งจอกคนเดียว หม่าจิ้งหยวนคือคนที่สอง
ครั้งแรกของนางกับเซียนจิ้งจอก เป็นประสบกามที่แสนวิเศษ ยากจะหาอะไรมาเปรียบ แท่งหยกใหญ่ของเซียนจิ้งจอกสอดแทรกเข้ามาในกาย มันเจ็บแปลบเหมือนถูกมีดคมกรีดเนื้อ แต่พอถูกเป่ามนตร์รักษา ก็หายเจ็บปวดทันที ช่วงเวลาแห่งความหฤหรรษ์ที่ลืมไม่ลงบังเกิดขึ้น ไม่ต่างกับตอนนี้เลย แท่งหยกใหญ่ กระแทกแทรกผ่านเข้ามาในตัว ร้อนผ่าวคับตึง แน่นขนัดจนเต็มไปหมด แต่มันเสียวทุกครั้งที่รูดเข้าออก ยิ่งครูดผ่านเข้าลึกเท่าไหร่ ยิ่งเสียวจนน้ำตาไหล ความสาวความงามของนางถูกตักตวงสังเวยทั้งคืน นางไม่เหน็ดเหนื่อยแม้แต่น้อย มีแต่ความสุขจนล้นปรี่ หลั่งจากเสร็จสมทุกครั้ง โพรงสวาทก็จะคืนกลับมากระชับแน่นดังเดิมเสมือนสาวพรหมจรรย์ และเซียนจิ้งจอกก็โปรดปรานมาก เวียนทดสอบความแน่นฝืดกระชับนั้นหลายต่อหลายรอบ ใช่จะตักตวงเพียงฝ่ายเดียวเซียนจิ้งจอกก็มอบความสุดสุดยอดกลับคืนแก่จิ้งจอกสาวน้อยเช่นกัน จนหูหลินหลินติดใจและชื่นชอบการร่วมรักมาก หลังจากถูกเซียนสั่งสอนเกมกามจนเชี่ยวชาญในข้ามคืน
“รัดแน่นๆ อย่างนั้นแหละข้า ข้าชอบ ฮึบ ฮึบ”
หม่าจิ้งหยวนบดสะโพกตอกอัดเข้าไป ดังตั่บ ตั่บ ตั่บ แรงบีดรัดของช่องทางสวรรค์กำลังจะทำให้เขาหมดความอดทน เขาโหมร่างกระหน่ำรัวเข้าหากายสาวเต็มแรง กลิ่นกายหอมๆ ของนางมันเพิ่มแรงให้เขาบุกตะลุยได้ไม่ยั้ง กล้ามเนื้ออ่อนนุ่มของนางรัดเขาแน่นมาก ดูดดึง หนุบหนับ ตอดรัด แทบจะขาดออกจากกัน ผลุบเข้าผลุบออก ตอกอัด ถอนออก เนินอูมใหญ่ไร้ขนเปียกโชกจากน้ำรักจนลื่น เสียงเสียดสีกับความเหนียวหนึบหนับของคราบคาวที่เริ่มแห้งตัว มันเร้าอารมณ์ยิ่งนัก หม่าจิ้งหยวนกระดกสะโพกเสียบแทง เสียบแทง สุดแรงสุดฤทธิ์ ก่อนจะตัวเกร็งกระตุกสองสามครั้ง สอดตัวเข้าลึกให้พิษร้อนในกายพ่นออกมาจนหมดทุกหยาดหยด
“กรี๊ดดดด สุดยอด เสียวมาก แฮ่ก แฮ่ก”
หูหลินหลินกรีดร้องสุดเสียง กระตุกเกร็งเมื่อถึงจุดสุดยอดพร้อมกับเขา ขมิบดูดรัดแท่งหยกที่พ่นอัคคีอุ่นร้อนเข้ามาในกายสองแขนกอดรัดร่างหนาไว้แน่น หอบหายใจแรง เหงื่อไหลโทรมเต็มสองร่าง แต่นางไม่ได้เหนื่อยมากมายแค่สูดลมหายใจเข้าออกสองสามหนก็กลับมาเป็นปกติ ต่างจากหม่าจิ้งหยวนที่นอนนิ่งหายใจแรง ใบหน้าซบบนก้อนนุ่มนิ่มบนหน้าอก
“ข้าเก่งกว่าจิ้งจอกหนุ่มหรือไม่” หม่าจิ้งหยวนถามนาง
เมื่อครู่เขาได้ยินนางเปรียบเทียบว่าเขาดีกว่าจิ้งจอกหนุ่ม เรื่องอื่นเขาอาจจะไม่เก่ง แต่เรื่องนี้เขาถนัดและเชี่ยวชาญ แถมยังอึด ทน เอานาน เอาได้หลายรอบ นางโลมหลายต่อหลายนางติดใจ แทบจะขอให้เขาซื้อตัวตามไปอยู่ด้วย เขาไม่รวยแค่พอมีพอกินเลี้ยงตัวเองไหว จึงไม่ได้ซื้อตัวนางโลมคนไหนมา
เมื่อหม่าจิ้งหยวนได้พบกับแม่นางเฉินเซียง นางงดงามอ่อนหวานถูกใจเขามาก นางเป็นบุตรีของเศรษฐีเฉิน อุปสรรคขวางทางรักของเขากับนางคือฐานะที่แตกต่าง ว่าที่บิดาของนางยื่นข้อเสนอว่าหากเขาหาเงินหมื่นตำลึงมากองตรงหน้าได้ ก็จะยกแม่นางเฉินเซียงให้แต่งงานด้วย ด้วยฐานะของเขาเงินหมื่นตำลึงอาจต้องหาสักร้อยปี คงได้ไปแต่งกันในโลง แถมยังมีคู่แข่งที่น่ากลัวอย่างหยางฉิงเจ้าของโรงเตี๊ยม อีกฝ่ายหาได้แน่ๆ หมื่นตำลึงแค่กระดิกนิ้วก็ลอยมากองแทบเท้าว่าที่พ่อตาเขาได้ หม่าจิ้งหยวนจึงมาปรึกษากับจงเหลียงเพื่อนสนิท ที่ตอนนี้ร่ำรวยเป็นถึงคหบดี ความลับแห่งความสำเร็จของจงเหลียงถูกบอกให้เขารู้ เพราะสหายรักบอกว่าพรวิเศษของตนครบกำหนดเสื่อมพอดี จงเหลียงได้ทุกสิ่งสมใจหวังแล้วหากครบกำหนดเขาจะลืมเลือนเรื่องนี้ จึงรีบบอกความลับนี้แก่สหายอย่างเขาเพื่อให้หม่าจิ้งหยวนได้โอกาสอันดีบ้าง
หลังจากนั้นหม่าจิ้งหยวนก็เดินทางมายังศาลเทพธิดาจิ้งจอกบนยอดเขาที่สูงที่สุดของแคว้น ด้านหลังศาลเทพธิดาจิ้งจอกเป็นที่ตั้งของถ้ำจิ้งจอก ถ้ำลึกลับที่มีเพียงคนที่ถูกเลือกให้รับพรเท่านั้นที่พามาถูก ไม่คิดว่านอกจากพรแล้วเขาจะได้ร่วมรักกับจิ้งจอกสาวน้อยแสนสวยด้วย
“เจ้าเก่งมาก ทำให้ข้ามีความสุขที่สุด อีกรอบนะ ข้าขออีกรอบ”
หูหลินหลินผลักร่างหม่าจิ้งหยวนให้นอนหงาย จุดเชื่อมคลายออกจากกันเสียงดังป๊อก นางจับแท่งหยกฉ่ำวาวของเขาไว้เต็มกำมือ สบตากับเขาด้วยแววตาร้อนแรง การร่วมรักครั้งนี้นางสามารถสูบพลังชีวิตของเขามาได้ไม่น้อย เพิ่มพลังตบะให้ตัวเองได้อย่างรวดเร็ว หากนางสามารถสูบพลังจากมนุษย์ผู้นี้ได้อีก ความเป็นอมตะคงอยู่ไม่ไกล
“ทำให้ข้านะ ข้าจะดูฝีมือของเจ้า อยากรู้ว่าจิ้งจอกสาวกับมนุษย์ ใครจะเก่งกว่ากัน”
หม่าจิ้งหยวนแกล้งท้าทาย ด้วยรู้ดีว่าไม่มีสตรีคนไหนชอบการเปรียบเทียบ นางบอกว่าเขาเก่งกว่าจิ้งจอกหนุ่ม เขาก็อยากรู้ว่านางเก่งกว่ามนุษย์สตรีไหม แค่รอบเดียวมันไม่พอต้องต่ออีกสักสามสี่รอบ
ด้วยความช่วยเหลือของอ๋องต้วน ทำให้เซียวเหวินอี้สามารถแย่งชิงบัลลังก์กลับคืนมาได้ เสนาบดีหลิงฟานพร้อมลูกสมุนถูกนำตัวมาลงโทษตัดหัวเสียบประจานไว้ที่กำแพงเมือง ไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่างแก่คนที่คิดทรยศในภายหน้าฮ่องเต้เซียวเหวินอี้ได้ตอบแทนผู้เป็นลุงด้วยการส่งนางบำเรอทั้งหมดไปเป็นเครื่องบรรณาการ แคว้นจ้าวจึงไร้นางสนมมีเพียงฮองเฮาเป็นหญิงเดียวในดวงใจของฮ่องเต้เวลาแห่งความสุขผ่านไปราวสามเดือน หูไป่ฮวาได้รับแต่งตั้งเป็นฮองเฮาแห่งแคว้นจ้าว ครองคู่อยู่กับเซียวเหวินอี้อย่างมีความสุข จนลืมเลือนไปว่าตัวเองมีโทษทัณฑ์ติดตัวอยู่ จนกระทั่งวันหนึ่งเซียนจิ้งจอกก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าของทั้งสอง“หูไป่ฮวา ถึงเวลาที่เจ้าต้องกลับไปรับโทษทัณฑ์ของเจ้าแล้ว”หูไป่ฮวาตกใจและหวาดกลัวจนตัวสั่น รีบคุกเข่าลงตรงหน้าเซียนจิ้งจอก ขณะที่เซียวเหวินอี้หยิบดาบมาขวางไว้ไม่ยอมให้ เซียนจิ้งจอกได้เข้ามาหาหูไป่ฮวา“ข้าไม่ยอมให้เจ้าพาตัวหูไป่ฮวาไป หากจะพานางไปจงข้ามศพข้าไปก่อน”“เจ้ามนุษย์ไร้น้ำยา คิดว่าดาบในมือเจ้าจะทำอะไรข้าได้”เซียนจิ้งจอกยิ้มหยันก่อนจะโบกมือ พลัน ! ดาบในมือของเซียวเหวินอี้ก็กลายเป็นงูตัวใหญ่“เฮ้ย งู!”เซียวเหวิ
เซียวเหวินอี้รู้ดีว่าอ๋องต้วนผู้เป็นลุงโปรดปรานสตรีเหมือนกับตน จึงคิดจะมอบนางสนมให้อ๋องต้วนเป็นการตอบแทน จะได้ไม่มีปัญหากับหูไป่ฮวาเมื่อยกตำแหน่งฮองเฮาให้นางแล้ว เขาปรารถนานางเพียงคนเดียว หญิงอื่นไม่มีความสำคัญต่อเขาอีกต่อไป“เจ้าช่างรู้ใจลุงจริงๆ เซียวเหวินอี้ หากเจ้าจะมอบนางบำเรอของเจ้าให้ลุง ลุงก็ขอนางบำเรอชื่อหูไป่ฮวาเพียงนางเดียวก็พอ นางบำเรอคนอื่นในวังของเจ้าก็เก็บไว้บำเรอเจ้าเถอะ เจ้ายังหนุ่มมีความต้องการมากกว่าลุง”อ๋องต้วนถือโอกาสขอนางบำเรอที่หมายตาไว้ โดยไม่รู้ว่านางบำเรอคนนี้คือคนที่หลานชายรักและคิดยกตำแหน่งฮองเฮาให้“ข้ายกหูไป่ฮวาให้ท่านลุงไม่ได้ นางเป็นหญิงที่ข้ารัก” เซียวเหวินอี้ปฏิเสธอ๋องต้วนขมวดคิ้ว ไม่คิดว่าจะได้รับคำปฏิเสธจากหลานชาย“ลุงต้องการหูไป่ฮวาคนเดียว หากเจ้าอยากให้ลุงช่วยเหลือก็จงยกนางให้ลุง เจ้าคิดดูสินางบำเรอของเจ้าก็มีมากมาย และคงสวยงามไม่แพ้หูไป่ฮวา เจ้ายังมีเวลาเสพสุขอีกยาวนาน จะหาสตรีที่สวยกว่าหูไป่ฮวาอีกกี่คนก็ได้ ยกนางให้ลุงเสียเถอะแล้วลุงจะช่วยเจ้าชิงบัลลังก์กลับคืน”ข้อเสนอของผู้เป็นลุงทำให้เซียวเหวินอี้นิ่งงันไปชั่วครู่ ในสมองคิดตามทุกคำพูดเปรียบ
เซียวเหวินอี้กับหูไป่ฮวาเดินทางมากับขบวนคาราวานจนถึงแคว้นหยาง เมื่อไปถึงเซียวเหวินอี้ได้เข้าไปพบฮ่องเต้โดยการพาไปของหูไป่ฮวา ซึ่งเพิ่งนึกได้ว่านางมีลูกแก้วล่องหนสามารถหายตัวไปที่ไหนก็ได้ จิ้งจอกสาวลืมไปสนิทว่าหากใช้ลูกแก้วนี้คงเดินทางมาถึงได้ ตั้งแต่วันแรกๆ แล้ว แต่ก็ไม่สายเกินไปที่จะใช้มัน“หูไป่ฮวา เจ้าช่างน่าตีนัก เหตุใดไม่บอกข้าว่าเจ้ามีลูกแก้วล่องหนสามารถพาข้าไปที่ใดก็ได้ ถ้าข้ารู้เราคงไม่ต้องทนลำบากนับสิบวันแบบนี้หรอก”เซียวเหวินอี้บ่นเสียงขรม แต่ไม่ได้ตำหนิจริงจังนัก เมื่อช่วงเวลาสิบกว่าวันที่เดินทางมาพร้อมหูไป่ฮวาเขามีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ชิดนาง เรียนรู้นิสัยใจคอของกันและกัน จนมั่นใจว่านางเหมาะสมจะเป็นราชินีของตนในอนาคต และมั่นใจว่าความรักที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความรู้สึกชั่วครู่ชั่วยามเมื่อยิ่งได้อยู่ใกล้นางมากเท่าใดยิ่งรักนางเพิ่มขึ้นทุกวัน จนขาดนางไม่ได้“ข้าขอโทษก็ข้าลืมนี่ ท่านเข้าไปหาลุงของท่านเถอะ ข้าจะดูต้นทางให้”หูไป่ฮวาเอ่ยขอโทษ ขณะพาเขาหายตัวเข้ามาในอุทยานหลวงของแคว้นหยาง นางกับเซียวเหวินอี้แอบอยู่จนแน่ใจว่าไม่มีทหารอยู่แถวนี้ จึงพากันเดินไปยังตำหนักของอ๋องต้วนลุงของเซีย
เซียวเหวินอี้ก้มลงจูบจิ้งจอกสาว ปลอบประโลมนางให้คลายความกังวลใจ ปลุกปลอบนางด้วยรสเสน่หาให้ลืมเลือนความหวาดหวั่นใจไปให้หมดสิ้น มือหนาค่อยจับร่างงามเอนตัวลงบนที่นอนปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่างจนเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่“เจ้างามมาก งามจนข้าอยากกลืนกินเข้าไปทั้งตัว”เซียวเหวินอี้กวาดสายตามองสำรวจร่างขาวผ่องอย่างหลงใหล จิ้งจอกสาวตนนี้คือปฏิมากรรมชั้นเยี่ยมที่ถูกสร้างมายั่วยวนผู้ชาย เรือนร่างของนางงดงามราวกับนางฟ้า ดวงตาคู่สวยปรือปรอยเผยอปากนิดๆ ดูน่ารักเย้ายวนใจ ผิวกายขาวผ่องราวกับน้ำนมสด ปทุมถันอวบใหญ่ปลายยอดสีชมพูสวยเด่นเด้งอวดโฉมยั่วน้ำลาย ดวงตาคมมองเลยมายังหน้าท้องแบนราบ เลื่อนสายตาลงไปยังเนินสามเหลี่ยมอวบอูมเกลี้ยงเนียน บุปผาสาวเบ่งบานด้วยฝีมือของเขา ทำเอาคนมองร้อนผ่าวกลืนน้ำลายฝืดคอ นางแยกขากว้างเผยตัวตนรอคอยให้เขาลงไปดื่มกิน“กินสิ ข้าไม่ได้ห้ามท่านนี่”หูไป่ฮวายิ้มหวาน มองเขาอย่างท้าทาย มือน้อยลูบแผงอกหนาปลายนิ้วคีบจุกหัวนมของเขาคลึงขยี้เบาๆ หยอกเย้าเขาก่อน“ข้าจะกินเจ้าทั้งตัว กินจนกว่าเจ้าจะร้องวอนขอให้ข้าพอ”อีกฝ่ายสิ้นความอดทนก้มลงประกบปากจุมพิตจนนางครางเสียงสั่น ก่อนจะหันมาก
ความรักทำให้สองหนุ่มสาวมีแรงใจในการเดินทางไปยังแคว้นหยาง ทั้งสองเลือกเดินทางในเวลากลางคืนและหาที่พักในช่วงกลางวัน จนผ่านไปสามวันก็เดินทางมาถึงเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง เซียวเหวินอี้นำเครื่องประดับที่ติดตัวมาไปขาย ได้เงินมาซื้อม้าและเสบียงในการเดินทาง ทำให้สบายกว่าเดินด้วยเท้าอย่างเมื่อสามวันก่อน ทั้งสองได้ขอร่วมเดินทางไปกับกองคาราวานสินค้าที่กำลังมุ่งตรงไปยังแคว้นหยาง หัวหน้ากองคาราวานเป็นชาวแคว้นจ้าวเพิ่งเดินทางมาถึงที่นี่ ได้เล่าให้เซียวเหวินอี้ฟังว่าตอนนี้เสนาบดีหลิงฟานได้สถาปนาตัวเองเป็นฮ่องเต้แทนฮ่องเต้องค์เดิม และประกาศให้ชาวเมืองรู้ว่าฮ่องเต้องค์เดิมได้สิ้นพระชนม์ลงด้วยโรคสตรีจากการมั่วกาม ไม่มีรัชทายาทสืบทอดราชบัลลังก์ เสนาบดีหลิงฟานจึงขึ้นครองบัลลังก์แทน“ไอ้เสนาบดีหลิงฟานมันช่างเลวนัก แย่งชิงบัลลังก์ข้าไปไม่พอ ยังกล่าวหาว่าข้าตายเพราะโรคสตรี หากข้าจับมันได้ข้าจะจับมันสับเป็นหมื่นๆ ชิ้น”เซียวเหวินอี้กำหมัดแน่นด้วยความโกรธ ได้แต่ก่นด่าคนทรยศอย่างเจ็บแค้น มันจะประกาศว่าเขาตายเพราะสาเหตุอื่นที่ดูดีกว่านี้ก็ไม่ได้ มายัดเยียดให้เขาตายด้วยโรคจากสตรี ช่างกล่าวหากันได้อย่างน่าอดสูนัก“ฮ
“มันร้อนและแข็งมาก ตอนนี้มันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แล้ว โอ๊ะ มันมีน้ำซึมออกมาตรงส่วนปลายด้วย ข้าเลียมันได้ไหม”จิ้งจอกสาวทำตามคนสอน แล้วเริ่มสังเกตเห็นส่วนปลายของลำกายของเขามีน้ำซึมออกมา ในความรู้สึกของนางเกิดอยากจะเลียมันขึ้นมา อยากทำแบบเดียวกับที่เขาไล้เลียนางบ้าง ไม่รอให้เขาตอบหูไป่ฮวาก็ตวัดปลายลิ้นเล็กของตัวเองเลียส่วนปลายสีชมพูเข้มของเขาไปมา รสชาติของน้ำรักที่ติดอยู่ตรงส่วนปลาย ช่างให้ความรู้สึกแปลกๆนางเคยได้ยินพวกจิ้งจอกรุ่นพี่เล่าว่า น้ำรักของเซียนจิ้งจอกจะทำให้อำนาจเวทมนตร์เพิ่มขึ้น น้ำรักของจ้าวปีศาจก็เช่นเดียวกันทำให้มีฤทธิ์อำนาจมากมาย แต่น้ำรักของมนุษย์ผู้ชายจะทำให้มีเรี่ยวแรงมากขึ้นและทำให้จิ้งจอกสาวผุดผ่องสวยเปล่งปลั่งกว่าเดิม ปากเล็กค่อยๆ อมความใหญ่โตเข้าไปในโพรงปากทีละน้อย ดูดมันแรงๆ จนแก้มตอบแล้วก็รูดมันขึ้นลง ปลายลิ้นห่อรัดไปบนปลายยอดบานๆ ราวดอกเห็ดนั้น“อู้ว เอามันเข้าไปในปากสวยๆ ของเจ้า อ่าซ์... ยอดเยี่ยมมาก ดูดแรงๆ เลย โอ้ว...”เซียวเหวินอี้เอ่ยชมจิ้งจอกของเขาด้วยความพอใจ นางช่างหัวไวและเก่งขึ้นเรื่อยๆ เขาแทบไม่ต้องสอนมากนางก็ทำเป็นและทำเก่งจนเขาแทบขาดใจคาปากร้อนๆ ของนา