จิ้งจอกสาวเมื่อถูกท้าทายก็รู้สึกอยากพิสูจน์ให้มนุษย์คนนี้เห็นว่านางนะเด็ดกว่าสตรีมนุษย์มากแค่ไหน จิ้งจอกหนุ่มทั้งหลายเมื่อได้ร่วมรักกับนางเพียงครั้งเดียว ก็มาขอแต่งงานแบบไม่หวงชีวิตอิสระ รสรักของนาง ร่างกายของนาง มีเสน่ห์รัญจวนใจจากพรวิเศษของเซียนจิ้งจอก ชายใดได้ร่วมรักก็จะต้องการร่วมรักอีกเรื่อยๆ ไม่เพียงพอ
สตรีนางอื่นพอถูกทะลวงถ้ำสวาทหลายต่อหลายครั้ง จะทำให้หลวมโพกหย่อนยานไม่กระชับแน่นเหมือนตอนใหม่ๆ แต่หูหลินหลินหลังจากร่วมรักแล้วช่องสวาทก็จะกลับมากระชับคับแน่นเหมือนสาวพรหมจรรย์เช่นเดิม ต่อให้ถูกจิ้มถูกทะลวงด้วยแท่งหยกของกี่บุรษ กี่รอบ กี่หน นางก็ไม่มีปัญหา เพียงแท่งหยกถอดถอนออก ช่องทางรักก็จะคืนสภาพในเวลาอันรวดเร็ว อย่างเช่นยามนี้บุปผางามของนางได้กลับมาเป็นบุปผาตูมเช่นเดิมแล้ว พร้อมให้ภมรหนุ่มได้ชอนไชเข้าไปลิ้มรสน้ำหวานได้อีกครั้ง และครั้งนี้หูหลินหลินขอเป็นคนแสดงฝีมือเอง นางมั่นใจว่าหม่าจิ้งหยวนจะต้องติดใจในรสสวาทของนางไม่ต่างจากบุรุษคนอื่นๆ ที่ผ่านมา
“เจ้าอยากให้ข้าทำให้หรือ”
หูหลินหลินเอ่ยถามเสียงหวาน แววตาฉ่ำเยิ้มยั่วยวนกิเลส ปากอิ่มเผยอออกนิดๆ ขณะปลายลิ้นสีชมพูแลบออกมาเลียริมฝีปากได้อย่างเย้ายวน ทำเอาคนเห็นร้อนผ่าวทั่วร่างแท่งหยกผงาดแข็งขึง เตรียมออกรบอีกครั้งในเวลารวดเร็ว ซึ่งมันเป็นความอึดความทนส่วนบุคคล จากความหื่นภายในล้วนๆ
“แสดงให้ข้าเห็นสิ ว่าเจ้าเก่งกาจแค่ไหน”
หม่าจิ้งหยวนหยัดกายขึ้นนั่งเท้าข้อศอกกับที่นอน ส่งสายตาท้าทายให้นางเป็นฝ่ายสำแดงฝีมือเอง เขามองแท่งหยกอวบใหญ่ของตนเองอย่างภาคภูมิใจ มันยังคงฉ่ำวาวด้วยน้ำรักจากช่องสวาทของจิ้งจอกสาว กลิ่นกายหอมๆ ของนางยั่วให้เขาอยากสัมผัสนางอีกหน แต่เขาอดทนรอให้นางเป็นฝ่ายรุกก่อน จะได้รู้ชั้นเชิงฝีมือเกมกามของกันและกัน
“ถ้าขาดใจตายไป เจ้าอย่าโทษข้านะ” จิ้งจอกสาวขยิบตาให้ แล้วเริ่มวาดลวดลาย
ร่างอวบอิ่มขยับเข้ามานั่งคร่อมบนท่อนขาของเขา มือเรียวสวยคว้าหมับที่แท่งหยกอวบใหญ่เต็มกำมือ ขยับปลายนิ้วเคล้าคลึงมันเบาๆ ปลายนิ้วโป้งกับนิ้วชี้ลูบส่วนปลายยอดสีชมพูสดที่ยังคงฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำรักที่ติดอยู่ ใบหน้างามส่งยิ้มยั่วยวนก่อนจะก้มลงไปหาความอลังการ ปลายลิ้นเรียวเล็กแลบออกมาตวัดไล้เลียส่วนปลาย ค่อยๆ ปาดไล้ไปทั่วความยาวใหญ่ช้าๆ ราวกับเด็กน้อยไล้เลียน้ำตาลปั้น
“ซี๊ดดด อา... ดี ดีมาก แบบนั้นแหละข้า ซี๊ดดดด”
หม่าจิ้งหยวนครางเสียงสั่นพร่า สูดปากแรงๆ เมื่อความเสียวพุ่งเข้ามาในกาย ใบหน้าเหยเกเมื่อถูกปลายลิ้นเล็กๆ โจมตีไปทั่วมังกรของเขา ร่างหนาทิ้งตัวนอนราบกับที่นอนขณะยกมือขึ้นขยุ้มศีรษะของจิ้งจอกสาว ที่ก้มๆ เงยๆ ไล้เลียแท่งหยกของเขาอย่างเมามัน
หูหลินหลินยิ้มพอใจเมื่อได้ยินเสียงครางหนักๆ ของหม่าจิ้งหยวน ปากเล็กอ้าออกก่อนจะรวบความใหญ่อวบเข้าสู่โพรงปากนุ่ม ดูดปลายยอดของมันแรงๆ เสียงดังจ๊วบ จ๊วบ ลิ้นเล็กก็ตวัดเลียอยู่ภายใน ห่อปลายลิ้นให้แข็งชันแล้วกระดกรัวเข้าใส่ตรงปลายหนักๆ เน้นๆ กลิ่นน้ำรักที่ยังคลั่งคาอยู่มันช่างหอมหวานนัก แท่งหยกของหม่าจิ้งหยวนใหญ่แทบคับปาก อาศัยว่านางชำนาญการจากการสอนสั่งของเซียนจิ้งจอก ที่ชื่นชอบให้จิ้งจอกสาวๆ อมแท่งหยกจนแตกคาปาก น้ำรักของเซียนจิ้งจอกเปรียบดังน้ำอมฤทธิ์ ใครได้กลืนกินจะทำให้มีพลังเวทย์สูง ซึ่งเหล่าจิ้งจอกสาวต่างรู้ดีจึงไม่ปล่อยให้มันไหลทิ้งเสียเปล่า แต่น้ำรักของมนุษย์แม้ไม่ได้มีอำนาจวิเศษเช่นนั้น แต่ก็ทำให้คนดื่มกินเปล่งปลั่งได้ หูหลินหลินได้รับรู้เรื่องนี้มากจากเทพธิดาจิ้งจอกรุ่นก่อน ซึ่งได้มาอบรมผู้รับตำแหน่งเทพธิดาจิ้งจอกให้รับรู้ไว้ และจิ้งจอกสาวทุกนางที่เข้ามาทำหน้าที่นี้ ต่างไม่ยอมเสียเวลาและปล่อยให้ความสาวของตัวเองโรยราอย่างไร้ค่า การร่วมรักกับมนุษย์จึงเป็นความสำราญอย่างหนึ่งที่ชดเชยความเหงาได้เป็นอย่างดี หูหลินหลินเองก็ไม่พลาดจะลิ้มลองรสชาติของมนุษย์ให้สมอยาก หลังจากได้ฟังเรื่องรสรักที่แสนวิเศษมากปากจิ้งจอกสาวรุ่นพี่ ที่ต่างหลงใหลพอใจในรสรักของมนุษย์จนแทบไม่ยอมกลับหุบเขาหูเทียน
“อย่าเพิ่งขาดใจตายไปก่อนนะ ข้ายังมีอะไรเด็ดๆ อีกเยอะ”
จิ้งจอกสาวคายปากออกจากแท่งหยก แล้วหันมายิ้มให้หม่าจิ้งหยวน ก่อนจะขยับมือกำรูดๆ แท่งหยก ชักขึ้นชักลงจนเจ้าของร้องครางเสียงดังลั่น ปากเล็กๆ ทั้งดูด ทั้งอม ไล้เลียไปทั่วความยาวนั้น แล้วตวัดปลายลิ้นหยอกล้อลูกท้อสองลูกที่หดตัวเกร็ง อ้าปากคาบมันไว้ในปาก อมๆ ดูดๆ แหย่ปลายลิ้นกระดกให้มันเด้งไปมาบนปลายลิ้นด้วยความสนุก
หม่าจิ้งหยวนบิดตัวไปมาใบหน้าเหยเกดวงตาปิดแน่นด้วยความเสียวแทบขาดใจ ลีลาการใช้ลิ้นของนางช่างสุดยอด เกือบทำให้เขาปลดปล่อยหลายต่อหลายครั้ง ยิ่งโพรงปากนุ่มครอบอมตัวตนใหญ่ยาวของเขาเข้าไปทั้งอัน มันสุดยอดนัก ไม่คิดว่าปากเล็กๆ จะสามารถครอบครองความยาวใหญ่ของเขาได้ทั้งลำ ยิ่งนางหยอกเย้าไล้เลียลูกท้อสองลูกของเขา หม่าจิ้งหยวนยิ่งเกร็งตัว
กล้ามเนื้อส่วนสะโพกหดเกร็งด้วยความรัญจวน แทบจะหมดความอดทนเมื่อนางนำพาน้องชายของเขาเข้าไปในปากของนาง ทั้งอม ทั้งดูด เสียงจุ๊บ จ๊วบ จ๊อบแจ๊บ ชวนสยิว เร่งเร้าให้เขาปลดปล่อย แต่หม่าจิ้งหยวนไม่ยอมเสียเชิงชายโดยง่ายเขาอดทนอดกลั้นกับความทรมานอันแสนหวานนี้สุดชีวิต
“แม่นางหู เจ้ายอดมาก อ่า... ข้าจะแตกแล้ว แรงๆ เลย ดูดแรงๆ”
หม่าจิ้งหยวนลืมตาขึ้นเขาผงกกายลุกขึ้นนั่ง แยกขาออกให้ร่างงามอยู่ในหว่างขาของเขา แล้วขยับลุกขึ้นนั่งคุกเข่าจับต้นคอของจิ้งจอกสาวไว้มั่น ก่อนจะขยับสะโพกสอบกระดกรัวเข้าใส่โพรงปากนุ่มที่อมน้องชายของเขาไว้เต็มปาก ทิ่มเข้าหาลึกๆ จนแทบกระทุ้งคอหอย ข้าก็ช่างอึดนักอ้าปากอมรูดรับจังหวะกระดกเอวของเขาได้อย่างรู้ใจโดยไม่ทำให้น้องชายของเขาถูกฟันครูดจนบาดเจ็บ
ม๊วบ ม๊วบ อ๊อก อ๊อก อึก อึก...
เสียงของนางเปล่งออกมาได้แค่นั้น เมื่อเขาล็อกคอนางไว้แน่น กระหน่ำสะโพกกระดกบั้นเอวอัดแท่งหยกยักษ์เข้ามาในปากของนางจนสุดความลึก นางแทบสำลักน้ำลายตัวเอง ดีที่ประสบการณ์โชกโชนได้สอนไว้ ให้คายลำคออ้าปากกว้างๆ รอรับการเลื่อนเข้าออกของแท่งหยกยาวใหญ่นั้น
ด้วยความช่วยเหลือของอ๋องต้วน ทำให้เซียวเหวินอี้สามารถแย่งชิงบัลลังก์กลับคืนมาได้ เสนาบดีหลิงฟานพร้อมลูกสมุนถูกนำตัวมาลงโทษตัดหัวเสียบประจานไว้ที่กำแพงเมือง ไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่างแก่คนที่คิดทรยศในภายหน้าฮ่องเต้เซียวเหวินอี้ได้ตอบแทนผู้เป็นลุงด้วยการส่งนางบำเรอทั้งหมดไปเป็นเครื่องบรรณาการ แคว้นจ้าวจึงไร้นางสนมมีเพียงฮองเฮาเป็นหญิงเดียวในดวงใจของฮ่องเต้เวลาแห่งความสุขผ่านไปราวสามเดือน หูไป่ฮวาได้รับแต่งตั้งเป็นฮองเฮาแห่งแคว้นจ้าว ครองคู่อยู่กับเซียวเหวินอี้อย่างมีความสุข จนลืมเลือนไปว่าตัวเองมีโทษทัณฑ์ติดตัวอยู่ จนกระทั่งวันหนึ่งเซียนจิ้งจอกก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าของทั้งสอง“หูไป่ฮวา ถึงเวลาที่เจ้าต้องกลับไปรับโทษทัณฑ์ของเจ้าแล้ว”หูไป่ฮวาตกใจและหวาดกลัวจนตัวสั่น รีบคุกเข่าลงตรงหน้าเซียนจิ้งจอก ขณะที่เซียวเหวินอี้หยิบดาบมาขวางไว้ไม่ยอมให้ เซียนจิ้งจอกได้เข้ามาหาหูไป่ฮวา“ข้าไม่ยอมให้เจ้าพาตัวหูไป่ฮวาไป หากจะพานางไปจงข้ามศพข้าไปก่อน”“เจ้ามนุษย์ไร้น้ำยา คิดว่าดาบในมือเจ้าจะทำอะไรข้าได้”เซียนจิ้งจอกยิ้มหยันก่อนจะโบกมือ พลัน ! ดาบในมือของเซียวเหวินอี้ก็กลายเป็นงูตัวใหญ่“เฮ้ย งู!”เซียวเหวิ
เซียวเหวินอี้รู้ดีว่าอ๋องต้วนผู้เป็นลุงโปรดปรานสตรีเหมือนกับตน จึงคิดจะมอบนางสนมให้อ๋องต้วนเป็นการตอบแทน จะได้ไม่มีปัญหากับหูไป่ฮวาเมื่อยกตำแหน่งฮองเฮาให้นางแล้ว เขาปรารถนานางเพียงคนเดียว หญิงอื่นไม่มีความสำคัญต่อเขาอีกต่อไป“เจ้าช่างรู้ใจลุงจริงๆ เซียวเหวินอี้ หากเจ้าจะมอบนางบำเรอของเจ้าให้ลุง ลุงก็ขอนางบำเรอชื่อหูไป่ฮวาเพียงนางเดียวก็พอ นางบำเรอคนอื่นในวังของเจ้าก็เก็บไว้บำเรอเจ้าเถอะ เจ้ายังหนุ่มมีความต้องการมากกว่าลุง”อ๋องต้วนถือโอกาสขอนางบำเรอที่หมายตาไว้ โดยไม่รู้ว่านางบำเรอคนนี้คือคนที่หลานชายรักและคิดยกตำแหน่งฮองเฮาให้“ข้ายกหูไป่ฮวาให้ท่านลุงไม่ได้ นางเป็นหญิงที่ข้ารัก” เซียวเหวินอี้ปฏิเสธอ๋องต้วนขมวดคิ้ว ไม่คิดว่าจะได้รับคำปฏิเสธจากหลานชาย“ลุงต้องการหูไป่ฮวาคนเดียว หากเจ้าอยากให้ลุงช่วยเหลือก็จงยกนางให้ลุง เจ้าคิดดูสินางบำเรอของเจ้าก็มีมากมาย และคงสวยงามไม่แพ้หูไป่ฮวา เจ้ายังมีเวลาเสพสุขอีกยาวนาน จะหาสตรีที่สวยกว่าหูไป่ฮวาอีกกี่คนก็ได้ ยกนางให้ลุงเสียเถอะแล้วลุงจะช่วยเจ้าชิงบัลลังก์กลับคืน”ข้อเสนอของผู้เป็นลุงทำให้เซียวเหวินอี้นิ่งงันไปชั่วครู่ ในสมองคิดตามทุกคำพูดเปรียบ
เซียวเหวินอี้กับหูไป่ฮวาเดินทางมากับขบวนคาราวานจนถึงแคว้นหยาง เมื่อไปถึงเซียวเหวินอี้ได้เข้าไปพบฮ่องเต้โดยการพาไปของหูไป่ฮวา ซึ่งเพิ่งนึกได้ว่านางมีลูกแก้วล่องหนสามารถหายตัวไปที่ไหนก็ได้ จิ้งจอกสาวลืมไปสนิทว่าหากใช้ลูกแก้วนี้คงเดินทางมาถึงได้ ตั้งแต่วันแรกๆ แล้ว แต่ก็ไม่สายเกินไปที่จะใช้มัน“หูไป่ฮวา เจ้าช่างน่าตีนัก เหตุใดไม่บอกข้าว่าเจ้ามีลูกแก้วล่องหนสามารถพาข้าไปที่ใดก็ได้ ถ้าข้ารู้เราคงไม่ต้องทนลำบากนับสิบวันแบบนี้หรอก”เซียวเหวินอี้บ่นเสียงขรม แต่ไม่ได้ตำหนิจริงจังนัก เมื่อช่วงเวลาสิบกว่าวันที่เดินทางมาพร้อมหูไป่ฮวาเขามีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ชิดนาง เรียนรู้นิสัยใจคอของกันและกัน จนมั่นใจว่านางเหมาะสมจะเป็นราชินีของตนในอนาคต และมั่นใจว่าความรักที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความรู้สึกชั่วครู่ชั่วยามเมื่อยิ่งได้อยู่ใกล้นางมากเท่าใดยิ่งรักนางเพิ่มขึ้นทุกวัน จนขาดนางไม่ได้“ข้าขอโทษก็ข้าลืมนี่ ท่านเข้าไปหาลุงของท่านเถอะ ข้าจะดูต้นทางให้”หูไป่ฮวาเอ่ยขอโทษ ขณะพาเขาหายตัวเข้ามาในอุทยานหลวงของแคว้นหยาง นางกับเซียวเหวินอี้แอบอยู่จนแน่ใจว่าไม่มีทหารอยู่แถวนี้ จึงพากันเดินไปยังตำหนักของอ๋องต้วนลุงของเซีย
เซียวเหวินอี้ก้มลงจูบจิ้งจอกสาว ปลอบประโลมนางให้คลายความกังวลใจ ปลุกปลอบนางด้วยรสเสน่หาให้ลืมเลือนความหวาดหวั่นใจไปให้หมดสิ้น มือหนาค่อยจับร่างงามเอนตัวลงบนที่นอนปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่างจนเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่“เจ้างามมาก งามจนข้าอยากกลืนกินเข้าไปทั้งตัว”เซียวเหวินอี้กวาดสายตามองสำรวจร่างขาวผ่องอย่างหลงใหล จิ้งจอกสาวตนนี้คือปฏิมากรรมชั้นเยี่ยมที่ถูกสร้างมายั่วยวนผู้ชาย เรือนร่างของนางงดงามราวกับนางฟ้า ดวงตาคู่สวยปรือปรอยเผยอปากนิดๆ ดูน่ารักเย้ายวนใจ ผิวกายขาวผ่องราวกับน้ำนมสด ปทุมถันอวบใหญ่ปลายยอดสีชมพูสวยเด่นเด้งอวดโฉมยั่วน้ำลาย ดวงตาคมมองเลยมายังหน้าท้องแบนราบ เลื่อนสายตาลงไปยังเนินสามเหลี่ยมอวบอูมเกลี้ยงเนียน บุปผาสาวเบ่งบานด้วยฝีมือของเขา ทำเอาคนมองร้อนผ่าวกลืนน้ำลายฝืดคอ นางแยกขากว้างเผยตัวตนรอคอยให้เขาลงไปดื่มกิน“กินสิ ข้าไม่ได้ห้ามท่านนี่”หูไป่ฮวายิ้มหวาน มองเขาอย่างท้าทาย มือน้อยลูบแผงอกหนาปลายนิ้วคีบจุกหัวนมของเขาคลึงขยี้เบาๆ หยอกเย้าเขาก่อน“ข้าจะกินเจ้าทั้งตัว กินจนกว่าเจ้าจะร้องวอนขอให้ข้าพอ”อีกฝ่ายสิ้นความอดทนก้มลงประกบปากจุมพิตจนนางครางเสียงสั่น ก่อนจะหันมาก
ความรักทำให้สองหนุ่มสาวมีแรงใจในการเดินทางไปยังแคว้นหยาง ทั้งสองเลือกเดินทางในเวลากลางคืนและหาที่พักในช่วงกลางวัน จนผ่านไปสามวันก็เดินทางมาถึงเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง เซียวเหวินอี้นำเครื่องประดับที่ติดตัวมาไปขาย ได้เงินมาซื้อม้าและเสบียงในการเดินทาง ทำให้สบายกว่าเดินด้วยเท้าอย่างเมื่อสามวันก่อน ทั้งสองได้ขอร่วมเดินทางไปกับกองคาราวานสินค้าที่กำลังมุ่งตรงไปยังแคว้นหยาง หัวหน้ากองคาราวานเป็นชาวแคว้นจ้าวเพิ่งเดินทางมาถึงที่นี่ ได้เล่าให้เซียวเหวินอี้ฟังว่าตอนนี้เสนาบดีหลิงฟานได้สถาปนาตัวเองเป็นฮ่องเต้แทนฮ่องเต้องค์เดิม และประกาศให้ชาวเมืองรู้ว่าฮ่องเต้องค์เดิมได้สิ้นพระชนม์ลงด้วยโรคสตรีจากการมั่วกาม ไม่มีรัชทายาทสืบทอดราชบัลลังก์ เสนาบดีหลิงฟานจึงขึ้นครองบัลลังก์แทน“ไอ้เสนาบดีหลิงฟานมันช่างเลวนัก แย่งชิงบัลลังก์ข้าไปไม่พอ ยังกล่าวหาว่าข้าตายเพราะโรคสตรี หากข้าจับมันได้ข้าจะจับมันสับเป็นหมื่นๆ ชิ้น”เซียวเหวินอี้กำหมัดแน่นด้วยความโกรธ ได้แต่ก่นด่าคนทรยศอย่างเจ็บแค้น มันจะประกาศว่าเขาตายเพราะสาเหตุอื่นที่ดูดีกว่านี้ก็ไม่ได้ มายัดเยียดให้เขาตายด้วยโรคจากสตรี ช่างกล่าวหากันได้อย่างน่าอดสูนัก“ฮ
“มันร้อนและแข็งมาก ตอนนี้มันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แล้ว โอ๊ะ มันมีน้ำซึมออกมาตรงส่วนปลายด้วย ข้าเลียมันได้ไหม”จิ้งจอกสาวทำตามคนสอน แล้วเริ่มสังเกตเห็นส่วนปลายของลำกายของเขามีน้ำซึมออกมา ในความรู้สึกของนางเกิดอยากจะเลียมันขึ้นมา อยากทำแบบเดียวกับที่เขาไล้เลียนางบ้าง ไม่รอให้เขาตอบหูไป่ฮวาก็ตวัดปลายลิ้นเล็กของตัวเองเลียส่วนปลายสีชมพูเข้มของเขาไปมา รสชาติของน้ำรักที่ติดอยู่ตรงส่วนปลาย ช่างให้ความรู้สึกแปลกๆนางเคยได้ยินพวกจิ้งจอกรุ่นพี่เล่าว่า น้ำรักของเซียนจิ้งจอกจะทำให้อำนาจเวทมนตร์เพิ่มขึ้น น้ำรักของจ้าวปีศาจก็เช่นเดียวกันทำให้มีฤทธิ์อำนาจมากมาย แต่น้ำรักของมนุษย์ผู้ชายจะทำให้มีเรี่ยวแรงมากขึ้นและทำให้จิ้งจอกสาวผุดผ่องสวยเปล่งปลั่งกว่าเดิม ปากเล็กค่อยๆ อมความใหญ่โตเข้าไปในโพรงปากทีละน้อย ดูดมันแรงๆ จนแก้มตอบแล้วก็รูดมันขึ้นลง ปลายลิ้นห่อรัดไปบนปลายยอดบานๆ ราวดอกเห็ดนั้น“อู้ว เอามันเข้าไปในปากสวยๆ ของเจ้า อ่าซ์... ยอดเยี่ยมมาก ดูดแรงๆ เลย โอ้ว...”เซียวเหวินอี้เอ่ยชมจิ้งจอกของเขาด้วยความพอใจ นางช่างหัวไวและเก่งขึ้นเรื่อยๆ เขาแทบไม่ต้องสอนมากนางก็ทำเป็นและทำเก่งจนเขาแทบขาดใจคาปากร้อนๆ ของนา