เข้าสู่ระบบแชร์
หวานพาลรัก 7
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-15 10:00:08“ไอ้เพลิง!” กวีอยากจะเหนี่ยวคอมันมาชกอีกสักเปรี้ยง มันพูดแค่นั้นก็จริง แต่หน้าตาท่าทางมันกวนอวัยวะเบื้องล่างยิ่งนัก มันต้องการยั่วโมโหเขา เพื่อให้เขาเริ่มก่อน เพื่อให้เขาดูไม่ดีในสายตาเมีย
“พอได้แล้ว! พี่เพลิงคะ เรากลับบ้านกันเถอะค่ะ” พรรณดารารู้ฤทธิ์ของคนทั้งคู่ดี หญิงสาวไม่อยากปวดหัวไปมากกว่านี้แล้ว ทางที่ดีคือพาพี่ชายออกห่างจากอดีตสามีให้เร็วที่สุดจะดีกว่า
เมื่อเมียหันหลังเดินหนี กวีจึงขยับตัวจะรีบเดินไปดักหน้า ทว่าคนหวงน้องก็เข้ามาขวางไว้
“ไอ้เพลิง!”
“แน่จริงก็ชกผมอีกสิ หนูพรรณจะได้เกลียดพี่มากกว่านี้ หรือไม่ก็อาจจะไม่ยอมพาลูกกลับมาเหยียบบ้านพี่อีกเลยก็ได้” เพลิงตะวันยิ้มเยาะ
“ไอ้เชี่ยเพลิง!” กวีเงื้อหมัดขึ้น กะว่าจะชกปากหมาๆให้แตกยับอีกสักแผล ทว่าเสียงหวานก็ตวาดแหวขึ้นเสียก่อน
“พี่วี!”
กวียั้งหมัดไว้ได้ทัน เขาถอนหายใจอย่างหงุดหงิด ก่อนจะลดหมัดลงแนบลำตัว
เพลิงตะวันยิ้มเยาะอย่างสะใจ
“กลับก่อนนะครับ คุณอดีตน้องเขย” พูดจบร่างสูงเดินตามน้องสาวไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้คนเมียไม่รักมองตามด้วยความโมโห
“คิดเหรอว่ากูจะยอมม
บทที่เกี่ยวข้อง
นิยายชุดหวานรัก หวานพาลรัก 8
“ไปนอนไกลๆพี่เพลิง พี่เพลิงช่วยตัดสินใจให้ทีสิคะว่าน้ำฝนจะไปนอนที่ไหนดี บ้านพ่อเพชร หรือบ้านพี่โยดีคะ”เพลิงตะวันส่ายหน้าเร็วๆ กอดเมียรักไว้แน่น“พี่ไปนอนบ้านโน้นก็ได้ คืนเดียวเท่านั้นนะครับ แค่คืนเดียว พี่สัญญาว่าต่อไปนี้จะไม่ไปมีเรื่องกับพี่วีอีกแล้ว น้ำฝนอย่าไปไหนนะ พี่ไม่ให้ไปทั้งบ้านลุงเพชร ทั้งบ้านพี่โยนั่นแหละ นอนที่บ้านเรานะครับ พี่จะไปนอนบ้านโน้นเอง” คนกลัวเมียหนีไปไกลรีบคายความจริงออกมา และยอมรับโทษแต่โดยดีหยาดพิรุณถอนหายใจเบาๆ คร้านจะบอกจะตักเตือนแล้ว คนแบบพี่เพลิงต้องโดนลงโทษซะบ้าง ไม่อย่างนั้นก็ไม่หลาบจำพรรณดาราหัวเราะคิกเมื่อเห็นพี่ชายสวมชุดนอนเดินเข้ามาในบ้านตอนสามทุ่ม แม่พราวและพ่อนนท์ ที่กำลังนั่งพูดคุยกันอยู่หันไปมองตามสายตาบุตรสาว แล้วก็พากันหัวเราะตาม ซึ่งการหัวเราะนั้น...แฝงความเยาะเย้ยอยู่ในที คนถูกพ่อแม่และน้องสาวหัวเราะซ้ำเติมทำหน้ายุ่ง ส่งสายตาดุมองแม่น้องสาวตัวดีคนเริ่มหัวเราะก่อนใครเพื่อน“ไม่ต้องมาหัวเราะเลยหนูพรรณ เพราะเรานั่นแหละ ไม่ช่วยไปยืนยันว่าพี่หกล้มจริงๆ น้ำฝนก็เลยไม่เชื่อ”เพลิงตะวันนั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-15นิยายชุดหวานรัก หวานพาลรัก 9
“แค่โรงแรม พี่วีก็แทบไม่มีเวลาให้หนูกับลูกแล้ว ถ้าต้องไปบริหารที่นั่นอีก วันหนึ่งเราจะเจอหน้ากันถึงชั่วโมงไหมคะ” พรรณดาราเบี่ยงตัวออกจากอ้อมกอดสามี ขยับกายหันหลังให้เขาอย่างแง่งอน ลำพังกิจการโรงแรมขนาดใหญ่และธุรกิจอีกหลายอย่างที่เขาเป็นเจ้าของ เขาก็ทำงานหนักจนแทบไม่มีเวลาให้เธอกับลูกแล้ว นี่เขายังจะซื้อกิจการใหม่เพิ่ม แถมยังเป็นกิจการที่กำลังมีปัญหา เชื่อได้เลยว่าเวลาอันน้อยนิดที่เขาเคยมีให้เธอกับลูกต้องถูกแย่งไปแน่นอน“หนูพรรณ...” กวีถอนหายใจเบาๆ เจรจาธุรกิจว่ายากแค่ไหนเขาก็ทำเสร็จมาแล้วนักต่อนัก แต่เจรจาให้เมียยอมตามใจนี่ยากชะมัด“แล้วไหนจะยายมยุรีแม่หม้ายเนื้อหอมวัยสี่สิบกะรัตที่ถือหุ้นอยู่อีกตั้งสี่สิบเปอร์เซ็นต์นั่นอีก” พรรณดาดาราพูดเสียงขึ้นจมูก ก็ได้...เธอยอมรับก็ได้ว่า ที่เธอง้องแง้งอยู่เนี่ยไม่ใช่เพราะไม่ชอบธุรกิจกลางคืนอย่างเดียวหรอก แต่เธอไม่อยากให้สามีใกล้ชิดกับมยุรี เธอเคยเจอยายแม่หม้ายนั่นสองสามครั้งในงานเลี้ยงระดับจังหวัดที่ไปกับสามี ยายนั่นเป็นแม่หม้ายไฟแรงสูง ที่พร้อมจะช็อตผู้ชายทุกคนที่เข้าใกล้ แล้วถ้าได้มาทำงานใกล้ชิดกับพ่อของลูกเธอก็คงมิวายอยากจะช็อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16นิยายชุดหวานรัก หวานพาลรัก 10
ดวงตาคู่งามมีหยาดน้ำคลอเต็มสองหน่วย หญิงสาวมองภาพลูกน้อยทั้งสองที่กำลังนอนหลับผ่านม่านน้ำตา ร่างบางสั่นสะท้าน เมื่อพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกหนักอึ้งที่ถ่วงอยู่ในหัวใจ แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ไม่สามารถฝืนตัวเองไว้ได้ พรรณดาราปล่อยให้น้ำตาไหลรินอาบสองแก้มเนียน และเมื่อเสียงสะอื้นไห้หลุดออกมา หญิงสาวก็รีบยกสองมือขึ้นปิดปากตัวเองไว้แน่น เธอไม่อยากให้ลูกตื่นมาเห็นตัวเองในสภาพนี้ แต่แม้ว่าจะปิดปากไว้แน่นเพียงใด กระนั้นก็ยังมีเสียงสะอื้นเล็ดลอดออกมาเบาๆ“พี่เพลิงกลับบ้านไปแล้วหรือคะคุณแม่” พรรณดาราเอ่ยถามมารดา หลังจากดูแลความเรียบร้อยบนโต๊ะอาหารให้ลูกน้อยทั้งสองเรียบร้อย ก่อนปล่อยให้พวกเขารับประทานอาหารเช้ากันเอง“เปิดตูดไปตั้งแต่ฟ้ายังไม่ทันสางแล้วจ้ะ” แม่พราวตอบแล้วส่ายหน้าให้กับอาการติดลูกเมียของลูกชาย อยู่ใกล้กันแค่นี้ แค่นอนคนละบ้านยังจะเป็นจะตาย ถ้าขืนน้ำฝนแอบหนีกลับกรุงเทพขึ้นมาจริงๆ เจ้าลูกชายตัวดีคงขาดใจตายพรรณดาราหัวเราะเบาๆกับคำตอบที่ได้จากมารดา หญิงสาวนั่งลงข้างน้องพริ้ง เริ่มรับประทานอาหารเช้าพร้อมลูกๆ“เย็นนี้มีธุระไปไหนหรือเปล่าหนูพรร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16นิยายชุดหวานรัก หวานพาลรัก 11
ร่างงดงามเย้ายวนในชุดเซ็กซี่ทำให้อารมณ์หวงของเขาพุ่งสูงปรี๊ด ชุดราตรีของเธอยาวกรอมเท้าก็จริง แต่มันเป็นแบบสายเดี่ยวผูกคอ เปิดไหล่เปิดหลัง และกระโปรงด้านหน้าก็แหวกไปถึงไหนต่อไหน ยามเธอเยื้องย่างแต่ละก้าว ก็ต้องโชว์ขาขาวเนียนสวยให้คนอื่นได้เห็น เขาจำชุดนี้ได้ เธอสั่งตัดมาเพื่อจะใส่ไปงานเลี้ยงประจำปีของสมาคมเจ้าของกิจการโรงแรมของจังหวัดคู่กับเขา แต่เขาเห็นเข้าเสียก่อนจึงสั่งห้ามไม่ให้ใส่เด็ดขาด แล้วนี่เธอกล้าดียังไงถึงหยิบมันมาใส่ มาอวดเนื้อหนังมังสาให้คนอื่นได้มองกัน ไหนจะอกอวบอัดที่แทบล้นทะลักออกมานั่นอีก มันเป็นของเขาคนเดียว เธอจะมาอวดให้คนอื่นเห็นแบบนี้ไม่ได้ ถึงจะเห็นเพียงวับๆแวมๆก็ตามเถอะ เขาไม่ชอบพรรณดารารู้สึกเหมือนมีคนจับจ้องอยู่ จึงหันมองรอบๆกาย หญิงสาวเบิกตากว้างเล็กน้อยเมื่อพบว่าสายตาคู่คมที่จ้องมองอยู่ไม่ไกลคืออดีตสามี เธอทำใจมาก่อนหน้านี้แล้วว่าอาจจะต้องเจอเขาในงาน แต่ถึงอย่างนั้นหัวใจก็ยังเต้นไม่เป็นส่ำ ปกติการพบเจอระหว่างเธอกับเขามักจะมีลูกๆอยู่ด้วย แต่ครั้งนี้เธอเจอกับเขาตัวต่อตัว และที่นี่ไม่ใช่บ้านเขา ไม่ใช่บ้านเธอ ไม่มีผู้ใหญ่ฝ่ายเธอและเขาอยู่ด้วย คนบ้าระห่ำ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17นิยายชุดหวานรัก หวานพาลรัก 12
พสุออกจะแปลกใจกับข้อมูลที่เพิ่งทราบ แสดงว่าที่ใครๆรับรู้ว่าสองคนนี้เลิกกันแล้วไม่เป็นความจริงหรือ แต่ถ้ายังเป็นคู่สามีภรรยากันจริงๆ ทำไมอีกคนถึงทำท่าทีห่างเหิน ไม่สนใจไยดีสามีตัวเองเลยล่ะ“ไม่ต้องทำหน้าสงสัยอะไรทั้งนั้น รู้แค่ว่าผมกับหนูพรรณยังเป็นผัวเมียกันอยู่ และคุณก็ไม่ควรมาหยอดคำหวานเลี่ยนๆใส่เมียคนอื่นอีก มันน่าเกลียด” กวีรู้นะว่ามันสงสัย ก็เมียรักของเขาทำเหินห่างหมางเมิน ไม่ยอมมองหน้าผัวแบบนั้น ใครจะไม่สงสัยกันเล่า เดี๋ยวเถอะ...เขาจะจับคนเมินผัวมาลงโทษเสียให้หนำใจพสุมองตามร่างสูงใหญ่ในชุดสูทสากลเดินไปทางเดียวกับที่พรรณดาราเพิ่งเดินไป ชายหนุ่มหรี่ตามองด้วยความไม่พอใจ ถึงแม้จะยังไม่ได้เลิกกัน แต่ดูจากท่าทางของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียของกวีแล้ว คงไม่อยากจะญาติดีกับสามีสักเท่าไร แสดงว่าแม้จะยังไม่หย่าร้างกัน แต่ทั้งสองก็คงมีเรื่องบาดหมางใจกันอยู่ ไม่อย่างนั้นพรรณดาราก็คงไม่หนีกลับไปอยู่ไร่ภูอิงฟ้าหรอก...เขายังมีหวัง“หนูพรรณ” กวีเรียกคนที่ก้าวฉับๆเดินออกจากงานไปอย่างรวดเร็ว ทว่าเจ้าของชื่อกลับไม่หันมามองเขา เธอใช้สองมือจับยกชายกระโปรงขึ้นเล็กน้อย เพื่อให้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17นิยายชุดหวานรัก หวานพาลรัก 13
“พี่ว่า คืนนี้เราสองคนมีเรื่องต้องคุยกันยาว”“พี่วี!” พรรณดาราร้องเรียกเขาเสียงหลง เมื่อถูกรวบตัวขึ้นพาดบ่า หญิงสาวทุบตีแผ่นหลังกว้างสุดแรง แต่ก็ถูกเขาเอาคืนด้วยการตีก้นแรงๆสองที“พี่วี! หนูเจ็บนะ” หญิงสาวโวยลั่น“เจ็บสิดี จะได้จำว่าไม่ควรทำแบบนี้อีก”“คนบ้า!” กวีไม่สนว่าเธอจะโวยวายหรือดิ้นรนแค่ไหน ชายหนุ่มแบกเธอกลับเข้าไปทางประตูเดิม แล้วลัดเลาะพาตรงไปยังลิฟต์ส่วนตัวด้านหลัง กดลิฟต์ชั้นสูงสุดซึ่งเป็นชั้นวีไอพีที่มีเพียงห้องพักของเขา และของบิดามารดาเท่านั้นกวีโยนร่างคนที่กล้าดีโนบรามางานเลี้ยงลงบนเตียงขนาดคิงไซซ์ พรรณดารากระเด้งกระดอนไปบนเตียงกว้าง เมื่อตั้งตัวได้ หญิงสาวก็รีบลุกขึ้นนั่ง มองคนที่โยนเธอราวกับเป็นผักเป็นปลาด้วยสายตาขึ้งโกรธ“คนป่าเถื่อน โยนลงมาได้ยังไง หนูเจ็บนะ” หญิงสาวกำหมัดแน่น อยากจะชกเขาสักเปรี้ยง“นี่ยังน้อยไป หนูพรรณก็รู้ว่าพี่หวง ทำไมถึงทำตัวแบบนี้”“เอาสิทธิ์อะไรมาหวง เราเลิกกันแล้ว”กวีตรึงสายตาดุไว้ที่แม่ดาวยั่ว ทั้งยั่วโมโหและสภาพตอนนี้ก็ยั่วยวนชวนให้คลุกวงใน ชายหนุ่มรูดเนกไทออกโยนไปข้างหลัง ถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-18นิยายชุดหวานรัก หวานพาลรัก 14
พรรณดาราเชิดใบหน้าขึ้นสูง หลับตาแน่น กรีดร้องออกมาสุดเสียง และแอ่นแผ่นหลังโค้งเหนือที่นอน น้ำสวาทสาวกระเซ็นซ่านหลั่งรินล้นทะลัก สุขสมหวานหวาม อิ่มเอมในรสรัก กระทั่งผ่อนคลาย หญิงสาวจึงทิ้งตัวลงแนบที่นอน หอบหายใจระทวยอย่างเหนื่อยล้า“เปลี่ยนท่านะครับ” กวีกระซิบบอกชิดใบหูขาว เขายิ้มเจ้าเล่ห์ใส่นัยน์คู่สวยที่เบิกกว้างด้วยความตกใจ“พี่วี! หนูไม่ไหวแล้ว” พรรณดาราบอกเขาด้วยเสียงแหบแห้ง ท่าทางอ่อนระโหยน่าสงสาร“พี่รู้ว่าหนูได้แค่ไหน” กวียิ้มให้กำลังใจ ก่อนจับร่างสาวพลิกคว่ำ ดึงรั้งสะโพกสวยยกสูง แยกหัวเข่าขาวออกกว้าง เปิดแย้มกลีบอวบฉ่ำน้ำต่อสายตาคม“อ๊ะ! พี่วี...” พรรณดาราเรียกเขาเสียงสั่นพร่า สะโพกอวบสั่นระริก เมื่อถูกปลายลิ้นสากลากไล้บางเบากวียิ้มพอใจกับเสียงหวานๆที่ออกจากปากเธอ เขาจับลอนสะโพกสองข้างบิแยก ลากลิ้นปาดเลียน้ำสวาทสาวด้วยจังหวะช้าเนิบนาบ ชายหนุ่มสัมผัสได้ถึงการสั่นสะท้านของร่างสาวเป็นระยะ“อา...พี่วี...” หลังจากถูกเขาปลุกเร้าด้วยปลายลิ้นอยู่ครู่เดียว คนที่อ้างว่าไม่ไหวแล้วก็กระดกสะโพกโยกเข้าหาใบหน้าที่ซุกซบอยู่กับแอ่งเนื้ออุ่นอ้าวของตน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-18นิยายชุดหวานรัก หวานพาลรัก 15
“ทำเชี่ยอะไรของมึง ไอ้ปัญญาอ่อน”กวีต่อว่าอย่างไม่ไว้หน้า อยากจะชกมันสักเปรี้ยงด้วยซ้ำ เขาตื่นเช้ามาโดยมีร่างนุ่มนิ่มอิงแอบแนบชิด มีความสุขเหลือจะกล่าว แต่ขณะที่กำลังซึมซับความสุขแสนอิ่มเอมนั้นกลับมีมารคอหอยมาก่อเรื่องถึงโรงแรม เขาจำใจต้องผละห่างจากร่างภรรยา รีบลงมารับหน้าไอ้พี่เมียที่พาตำรวจบุกมาเพื่อจะจับเขาในข้อหาบ้าบอที่มันก็รู้อยู่แก่ใจว่ามันแจ้งความเท็จ“หนูพรรณอยู่ไหน”เพลิงตะวันขบกรามถามลอดไรฟัน ที่จริงเขาอยากจะมาตามน้องสาวกลับบ้านตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว แต่มารดาบิดาห้ามไว้ พอเช้าตรู่เขาจึงรีบขับรถออกจากไร่ แวะแจ้งความที่สถานีตำรวจ หาพวกมาช่วยจัดการอดีตน้องเขยเลวๆ“อยู่บนห้อง หลับอยู่ มึงกลับไปเลยนะ พาตำรวจกลับไปด้วย เดี๋ยวกูจะไปส่งหนูพรรณที่บ้านเอง”“ไม่! ผมจะพาหนูพรรณกลับด้วย ตอนนี้ เดี๋ยวนี้” เพลิงตะวันบอกเสียงห้วน เขาจะไม่ปล่อยน้องสาวไว้กับคนที่ทำให้น้องต้องเจ็บช้ำน้ำใจหรอก“มึงจะกลับไปดีๆ หรือกลับไปแบบมีแผล” กวีชักจะหมดความอดทนกับหมาบ้าตรงหน้าเต็มทน“พี่ก็ปล่อยหนูพรรณสิ”“เมียกูหลับอยู่”“หลับก็ปลุกได้โว้ย!”
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-19
บทล่าสุด
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 38
พลอยชมพูหลับตา แหงนเงยหน้าเชิดสูง พร้อมกับกรีดร้องออกมาด้วยความซ่านเสียวสะใจ เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่รู้สึกไปกับเขามากมายขนาดนี้ และเมื่อเขาเริ่มโยกกายถอดถอนสลับเติมเต็มในจังหวะเชื่องช้า หญิงสาวก็ครางเบาๆอย่างกับลูกแมวน้อย มันเสียวสะท้านก็จริง ทว่าเธอคิดว่ามันอ่อนโยนเกินไป หญิงสาวจึงโยกสะโพกกลับไปด้านหลัง ในจังหวะที่เขาสอดเสยเข้าหาเธอพอดี เสียงเนื้อสะโพกหนั่นแน่นปะทะกับหน้าขาจึงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ต่างคนต่างใส่แรงเข้าหากันไม่มีใครยอมใคร แต่คนแรงน้อยกว่าสูญเสียอธิปไตยในน่านน้ำตัวเองไปหลายครั้ง กว่าเธอจะรีดรัดคนแข็งแกร่งห้าวหาญจนเขายอมพ่ายแพ้ก็ใช้เวลาร่วมชั่วโมง “ไปเดินอีท่าไหนให้หกล้มหัวเข่าถลอกแบบนี้คะ” ลำดวนถามคนที่ตนกำลังทำแผลให้ หญิงสาวนั่งอยู่บนโซฟาในบ้านพักของเจ้าของรีสอร์ตพลอยชมพูตวัดสายตาดุขึ้นมองตัวต้นเหตุที่ทำให้เธอต้องหัวเข่าถลอก เขายืนกอดอกตีหน้านิ่งอยู่ใกล้ๆ แต่เมื่อสบสายตากับเธอ เขาก็ยิ้มบางบนใบหน้า แถมยังยักคิ้วข้างหนึ่งใส่เธอด้วย คนเจ็บตัวเพราะความหื่นปรอทแตกของเขาจึงสะบัดค้อนให้จนคอแทบเคล็ด
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 37
ใบหน้าที่หลับตาพริ้ม อ้าปากเผยอครางเสียงหวานดังผะแผ่ว ทำให้พบรักเร่งมือเพื่อส่งเธอไปสุดปลายทางล่วงหน้าก่อน เขาสอดนิ้วกลางเข้าสู่ร่องสาวคับแน่น ชักเข้าออกกระทุ้งแรง รับรู้ได้ถึงกล้ามเนื้ออ่อนที่บีบรัดรอบจากปลายสุดโคนนิ้ว ชายหนุ่มสูดลมหายใจยาว เขาแข็งขึงทรมาน อยากจะพาสัดส่วนที่ขยายใหญ่โตสอดลึกในตัวเธอแล้ว ทว่าก็ได้แต่ยับยั้งใจไว้ก่อน ความสดใหม่ของเธอทำให้เขาต้องรีดเค้นน้ำหวานออกมาให้ได้มากที่สุด เพื่อไม่ให้เธอต้องเจ็บตัวมากเหมือนครั้งแรก“คุณพบ!” พลอยชมพูหลับตาแน่น เงยหน้าขึ้นครวญครางเรียกชื่อคนที่กำลังปรนเปรอเธอด้วยนิ้วมืออย่างดุดัน เมื่อไม่อาจต้านทานบทเพลงกามาที่บรรเลงโดยนิ้วเรียวยาวที่พร่างพรมลงใจกลางความเป็นหญิง สะโพกสวยก็ขยับเร็วเพื่อจะไปให้ถึงบทสุดท้ายของเพลงรัก เผลอให้ความร่วมมือไปโดยไม่รู้ตัว“กระติ๊บ...” พบรักจับจ้องมองใบหน้าน่ารักไม่วางตา เขากระซิบเรียกเธอซ้ำๆ จูบปลายคางเล็ก แล้วอ้าปากงับเบาๆ เร่งขยับซอยนิ้วมือกระทั่งส่งเธอข้ามพ้นขอบเขตความอดกลั้น หญิงสาวระเบิดตัวเองหยาดน้ำใสฉีดล้นซอกขาเปรอะเปื้อนเต็มหน้าตักเขาพลอยชมพูหอบหายใจแฮกๆ หญิงสาวเอนกายซวนซบอกกว
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 36
“อุ๊ย!” พลอยชมพูมัวแต่โมโหคนที่ไม่ยอมปล่อยเธอสักที หญิงสาวเลยมองเมินไปยังพื้นที่สีเขียวโล่งกว้างตรงหน้า โดยไม่ทันระวังตัว พบรักก็รวบเอวคอดดึงตัวเธอขึ้นไปนั่งบนตักเขา แล้วกักกอดไว้แน่น แผ่นหลังนุ่มแนบไปกับอกกว้างกำยำ“คุณพบ! จะทำอะไรคะ ปล่อยนะ” พลอยชมพูหันหน้าไปต่อว่าเขา ใบหน้าสาวบูดบึ้งไม่พอใจอย่างที่สุด“นั่งพักสักหน่อย เดี๋ยวค่อยกลับ”“จะนั่งก็นั่งดีๆสิคะ ทำไมต้องมากอดคนอื่นแบบนี้”“คนอื่นที่ไหน เมียทั้งคน”ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง มองหน้าคนที่เรียกตัวเองว่าเมียด้วยสายตาแตกตื่น พบรักมองสีหน้าตกใจของเธอแล้วยิ้มขำ พอเห็นคนที่เอาแต่ตกตะลึงตาค้างกับตำแหน่งใหม่ที่เขามอบให้ แถมริมฝีปากอิ่มที่เผยอน้อยๆนั่นก็ยั่วใจเขาเหลือเกิน ชายหนุ่มจึงอดใจไม่ไหว เขาโน้มใบหน้าลงไปใกล้อีกนิด หวังจะชิมความหวานจากปากนุ่ม แต่ดูเหมือนคนกำลังจะถูกเขารังแกจะรู้ตัวเสียก่อน มือบางสองข้างจึงถูกยกขึ้นมาปิดกั้นปากเขาไว้แล้วดันออกสุดแรงจนหน้าแทบหัน“จะทำอะไรคะ” พลอยชมพูถามเสียงขุ่น หญิงสาวดึงมือกลับมาเช็ดๆถูๆกับกางเกง มองค้อนคนจ้องจะเอาเปรียบเธอปากเขานุ่มชะมัด บ้าจริ
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 35
“ไอ้หมอนั่นใคร”เสียงเข้มไม่พอใจที่ดังขึ้นข้างหลังทำให้พลอยชมพูสะดุ้ง หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนหมุนตัวกลับไปยืนประจันหน้ากับเจ้าของรีสอร์ตนิสัยเสียที่กล้าเรียกลูกค้าว่าไอ้หมอนั่น“ลูกค้าค่ะ”“รู้แล้วว่ามันเป็นลูกค้า มันรู้จักกระติ๊บด้วยเหรอ”“เป็นเพื่อนกันสมัยเรียนปอโทค่ะ”“เมื่อกี้มันขอเบอร์ด้วย”“ค่ะ” พลอยชมพูตอบแล้วหันไปคว้าถาดมาถือ เดินหนีคนช่างซัก“จะไปไหน” พบรักเดินตามติดต้อยๆ“เอาถาดไปเก็บค่ะ”“ผมช่วย” พบรักแย่งถาดจากมือบาง แต่ลูกจ้างสาวไม่ยอม พลอยชมพูดึงเอาไว้แน่น“ไม่ต้องค่ะ”“ต้อง” พบรักใช้แรงที่มีมากกว่าดึงถาดมาจากมือเธอจนได้ พลอยชมพูมองหน้าเขาด้วยความไม่พอใจ คนบ้าอะไรเนี่ย คนจะทำงาน เขาจะมาวุ่นวายวอแวอะไรกับเธอนักหนา“งั้นก็ฝากไปเก็บด้วยนะคะ ติ๊บจะไปช่วยพี่น้ำตาลค่ะ” พลอยชมพูสะบัดหน้าเดินหนีเอาดื้อๆ พบรักมองตามเธอ แล้วก้มมองถาดในมือ เรื่องอะไรจะเอาไปเก็บ เธอไม่ไป เขาก็ไม่ไป ชายหนุ่มพยักหน้าเรียกพนักงานที่ยืนอยู่ไม่ไกลให้มารับถาดไปเก็บ แล้วเดินตามไปยังเคาน์เตอร์ที่พลอยชมพูยืนอยู่กับกลุ่
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 34
“ผมก็เป็นเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งเหมือนกัน” คนไม่อยากให้สาวทำงานลำบากรีบเอ่ยอ้างพลอยชมพูเงยหน้าขึ้นสูดลมหายใจลึก นี่เธอกำลังคุยกับผู้ใหญ่อายุสี่สิบหรือเด็กอายุสิบขวบกันแน่นะ“ติ๊บจะไปช่วยงานคนอื่นแล้ว ห้ามตามมานะคะ ไม่อย่างงั้นติ๊บจะหนีกลับบ้านจริงๆด้วย” พลอยชมพูหันหลังเดินออกจากห้องไปทันทีที่พูดจบ คนที่ถูกเธอขู่ไม่กล้าลุกเดินตามไป พบรักทำได้เพียงถอนหายใจมองตามตาละห้อย เขากลัวเธอหนีกลับบ้าน กลัวเธอไม่อยู่ให้เขารับผิดชอบเมื่อเดินออกมาจากห้องทำงานเจ้าของรีสอร์ตได้แล้ว พลอยชมพูถึงกับถอนหายใจอย่างโล่งอก บางทีเธอก็ไม่เข้าใจว่า การที่เธอเอาเรื่องนี้มาขู่เขานี่ถูกต้องแล้วใช่ไหม คือเธออดสงสัยไม่ได้ว่าตรรกะการได้เสียระหว่างเธอกับเขามันดูเพี้ยนๆ เขาต้องการรับผิดชอบ ในขณะที่เธอยังไม่แน่ใจอะไรทั้งนั้น และยังไม่อยากตัดสินใจอะไรตอนนี้ ไม่ใช่ว่าไม่เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอเสียใจ แต่ที่มากกว่าความเสียใจคือ เธอกลัวครอบครัวรู้ กลัวพวกท่านจะผิดหวังในตัวเธอ แต่จะให้ร้องไห้คร่ำครวญจมอยู่ในห้วงทุกข์ตลอดเวลาก็ดูจะไม่ใช่ ไม่น่าทำ เธอโตมาในครอบครัวที่อบอุ่น มีภูมิคุ้มกันภาวะจิตใจและอาร
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 33
“ยังไม่หิวค่ะ” พลอยชมพูบอกเสียงเบา หญิงสาวไม่รู้จะทำตัวเช่นไร จึงได้แต่ยืนขัดเขินทั้งกังวลอยู่กลางห้อง รอให้เขาเริ่มพูดเรื่องนั้นขึ้นก่อน“กระติ๊บ”“คะ” คนถูกเรียกสะดุ้ง หันไปมองเจ้าของห้องที่นั่งอยู่ปลายเตียงของเขา“มานั่งตรงนี้ เราต้องคุยกัน” พบรักตบมือลงข้างๆที่ตัวเองนั่งอยู่“คุณพบพูดมาเลยค่ะ ยืนอยู่ตรงนี้ ติ๊บก็ได้ยิน”“ถ้าไม่มานั่งดีๆ ผมจะเดินไปอุ้ม”คำขู่ด้วยน้ำเสียงราบเรียบทำให้ใบหน้างามงอง้ำ พลอยชมพูพ่นลมหายใจออกมาพรืดใหญ่ ก่อนจะยอมเดินไปนั่งข้างเขา ซึ่งหญิงสาวทิ้งระยะห่างพองาม พบรักเองก็ไม่ได้คะยั้นคะยอให้เธอมานั่งชิดตัวติดกัน“กระติ๊บอยากให้ผมรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นยังไง” พบรักเอ่ยถามตรงๆไม่อ้อมค้อม คนที่ต้องตอบคำถามอึ้งไปไม่เป็น รับผิดชอบอย่างไรงั้นหรือ แต่งงานคงไม่ใช่คำตอบที่ดีเท่าไรนัก เพราะหากชีวิตคู่ของเธอเริ่มต้นจากการเสียตัวเพราะความเมา มันก็คงจบไม่สวยเท่าไรหรอกมั้ง เธอกับเขายังรู้จักกันไม่ดีพอ ยังไม่มากพอที่จะใช้ชีวิตร่วมกัน“อย่าเพิ่งปฏิเสธความรับผิดชอบจากผม เราค่อยๆเรียนรู้กันไปก่อนได้ไหม”พลอยชมพูเ
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 32
เพลิงตะวันจับตามองน้องสาวตั้งแต่เธอเดินออกจากประตูบ้านมา กระทั่งเดินมานั่งที่เก้าอี้ซึ่งอยู่ในซุ้มไม้ที่เขากับภรรยานั่งอยู่ก่อนแล้ว“ช้า!” คนใจร้อนและหัวร้อนง่ายว่าน้อง แล้วมองอย่างจับพิรุธ“ติ๊บเป็นผู้หญิงนะพี่เพลิง จะให้วิ่งผ่านน้ำหรือไงเล่า มันก็ต้องให้เวลากันหน่อยสิคะ” พลอยชมพูว่าแล้วทำปากยื่นให้พี่ชาย“น้ำฝนไม่เห็นอาบนานเหมือนติ๊บเลย” คนข้องใจยังคงหาเรื่องจับผิดน้องต่อ“ที่อาบไม่นานเพราะพี่เพลิงเข้าไปอาบด้วยหรือเปล่าคะ อาบไม่นาน เพราะทำอย่างอื่นด้วย” ถึงเธอจะเพิ่งเสียพรหมจรรย์มาเมื่อคืนนี้เอง แต่ก็ใช่ว่าจะไม่รู้อะไรเลย เรื่องแบบนี้ถึงไม่อยากรู้แต่ก็ได้รู้ เพราะทั้งเพื่อนฝูงคุยกัน ทั้งหนังทั้งละครมีฉากแบบนี้ออกเยอะแยะ และพลอยชมพูก็ฉลาดพอที่จะดึงน้องสาวเข้ามาจัดการพี่เพลิง“พี่ติ๊บ!” หยาดพิรุณอุทานเรียกพี่สาวด้วยน้ำเสียงตกใจ แล้วหันไปมองสามีด้วยสายตาดุ เพราะเขานั่นแหละไปจุกจิกวุ่นวายถามจับผิดพี่สาวเธออยู่ได้ พี่ติ๊บเลยสวนหมัดกลับมา แต่แทนที่หมัดนี้จะโดนเขา กลับมาฮุกเข้าใต้ลิ้นปี่เธอเสียนี่“ตื่นสายโด่งขนาดนี้ พี่พบเขายังจ
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 31
หยาดพิรุณมองตามหลังสามีแล้วได้แต่ส่ายหน้า หญิงสาวหันมายิ้มให้พี่สาว แล้วเดินเข้าไปสวมกอดด้วยความคิดถึง “ขอโทษแทนพี่เพลิงด้วยนะคะพี่ติ๊บ พี่เพลิงเนี่ยไม่ค่อยเข้าใจคำว่าเกรงใจใครหรอกค่ะ นี่มันห้องส่วนตัวของพี่ติ๊บ ก็ยังดื้อรั้นจะเข้าไปอีก เดี๋ยวกลับถึงไร่ น้ำฝนจะจัดการให้นะคะ” “ขอบใจมากนะน้ำฝน ถ้าไม่ได้น้ำฝนพี่คงแย่” หยาดพิรุณคลายอ้อมกอด ผละออกมาจ้องมองหน้าพี่สาวอย่างแปลกใจ คิ้วเรียวขมวดมุ่นด้วยความสงสัย อดไม่ได้ที่จะชะเง้อคอมองเข้าไปในห้อง แย่อะไร...พี่ติ๊บมีอะไรซ่อนไว้ในห้อง คนที่เพิ่งรู้ตัวว่าเผลอพูดประโยคชวนสงสัยออกไปรีบขยับตัวบังสายตาน้อง “เอ่อ...น้ำฝนไปรอพี่ข้างล่างก่อนนะ พี่ขอเวลาอาบน้ำแต่งตัวแป๊บเดียว เดี๋ยวพี่ตามลงไปคุยด้วย” “ค่ะ” แม้จะสงสัยเพียงใด แต่หยาดพิรุณก็เคารพความเป็นส่วนตัวของพี่ เมื่อน้องสาวเดินลงบันไดไปแล้ว พลอยชมพูจึงรีบปิดประตู ลงกลอนแน่นหนา หญิงสาวพิงหลังกับบานประตู ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ดวงตาที่มีแววกังวลม
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 30
“คุณพบไปหลบอยู่ในตู้เสื้อผ้าก่อน แล้วก็ห้ามส่งเสียง ห้ามออกมาจนกว่ากว่าติ๊บจะเปิดประตูให้” พลอยชมพูลุกขึ้นจากเตียง เธอไม่สนหรอกว่าจะโป๊เปลือยอยู่ เพราะตอนนี้เธอกังวลอยู่เรื่องเดียว คือกลัวว่าพี่เพลิงจะรู้ว่าเธอกับเจ้านายมีอะไรเกินเลยกันแล้ว คนตัวเล็กลากร่างสูงกำยำลงมาจากเตียง พบรักลงมาแต่โดยดี ไม่ได้กลัวไอ้หมาบ้าเพลิงที่เคาะประตูอยู่หรอก แต่เขายอมลุกดีๆก็เพราะมีอาหารตาให้มองต่างหาก“เอาเสื้อผ้าคุณพบเข้าไปด้วย” พลอยชมพูก้มลงเก็บเสื้อผ้าของเขา แล้วยัดใส่มือให้ หญิงสาวรุนหลังเขาไปหน้าตู้เสื้อผ้า เปิดประตูตู้แล้วออกแรงผลักเขาให้เข้าไป ทว่าคนตัวโตกลับไม่ยอมขยับ“สัญญามาก่อนว่าจะไม่หนีกลับบ้าน”“โอ๊ย! ไม่มีเวลามาสัญญิงสัญญาอะไรแล้วค่ะ คุณพบหลบเข้าไปอยู่ในตู้ก่อนนะคะ”“ไม่! ผมจะไม่เข้าไปอยู่ในตู้ จนกว่ากระติ๊บจะสัญญามาก่อนว่าจะไม่หนีกลับบ้าน”พบรักมองสบตาคู่สวยแน่วแน่ พลอยชมพูถอนหายใจแรง คนขี้โกงมาบังคับเอาคำสัญญาตอนหน้าสิ่วหน้าขวานนี่นะ“ค่ะ ติ๊บจะไม่หนีกลับบ้าน”พบรักยิ้มในหน้าเขาสวมกางเกงอย่างรวดเร็ว ก่อนจะรีบพาตัวเองเข้าไปหลบอยู่ในตู้
