ตอนที่ 1

“น้องผัว”

(นวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น)

ผู้​เขียน : กาสะลอง

สงวน​ลิขสิทธิ์​ตาม​พระ​ราช​บัญญัติ พ.ศ.2537

ไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือ เว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้น

ทักทายคนอ่าน

          “น้องผัว” เป็นนิยาย ‘ฮาร์ดอีโรติก’ เล่มล่าสุด สดๆ ร้อนๆ ของ ‘กาสะลอง’ ผู้เขียนต้องขออภัย ถ้าบางถ้อยคำที่เขียนอาจจะรุนแรงไปบ้าง แต่นั่นก็เกิดจากความตั้งใจ จงใจของนักเขียนอีกนั่นแหละ บางครั้งก็รู้สึกอึดอัดขัดใจที่จะปั้นแต่งถ้อยคำให้เลิศหรูงดงามจนดูดัดจริตเกินจริง นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะกับนักอ่านโลกสวย เพราะเนื้อหาค่อนข้างรุนแรง ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยเซ็กส์และตัณหาราคะในแบบที่อาจจะทำให้คุณอึ้ง.. ทึ่ง.. เสียว

          เรื่องนี้เป็นนิยาย ‘สีดำสนิท’ ดำเหมือนน้ำคำในคูคลองที่ยุงชุกชุมนั่นแหละ ไม่ใช่นิยาย ‘สีขาว’ บางประโยคอาจจะมีการสื่อสารอย่างตรงไปตรงมา ‘ดิบ’ ๆ เถื่อนๆ ไปตามบริบทแวดล้อมที่ถูกกำหนดขึ้นด้วยอารมณ์ความรู้สึกในฉากเหตุการณ์นั้นๆ

          กาสะลองขอกราบแทบเท้านักอ่านที่เปิดใจรับนิยายสีดำนะจ๊ะ ขอบคุณที่ยอมรับในความหลากหลาย ขอบคุณที่มองงานเขียนอีโรติกอย่างเปิดกว้างและให้โอกาส ขอบพระคุณนักอ่านที่อุดหนุนผลงานตลอดมา… ขอบคุณหมื่นๆ ครั้ง

                                                                      กาสะลอง                                                                                                                                         

“น้องผัว”

ผู้​เขียน

กาสะลอง

สงวน​ลิขสิทธิ์​ตาม​พระ​ราช​บัญญัติ พ.ศ.2537

ไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือ เว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้น

‘นีรชา’ กับ ‘นาวิน’

 “พี่วินยังไม่นอนอีกหรือคะ”

          เมื่อเดินออกมาจากห้องนอนแล้วพบว่าไฟในห้องทำงานยังเปิดอยู่ ‘นีรชา’ ชะโงกหน้าเข้ามาถาม ‘นาวิน’ ผู้เป็นสามีของเธอที่ยังคงนั่งทำงาน ทั้งที่ตอนนั้นควรเป็นเวลาพักผ่อนหลับนอน

“อีกสักพัก… งานยังติดพันอยู่”

คนที่คร่ำเคร่งอยู่กับเอกสารตรงหน้าตอบโดยไม่ได้หันมามองหน้าภรรยา

“ดึกมากแล้วนะคะ”

นีราชก้าวเข้ามาในห้อง น้ำเสียงบอกความห่วงใย มือเรียวลูบไล้ไปตามหลังไหล่ของเขาเบาๆ เมื่อเห็นว่าสามีก้มหน้าก้มตาทำงานอย่างเอาเป็นเอาตาย จนลืมมองนาฬิกาว่าเวลาในตอนนั้นเลยเที่ยงคืนมาแล้ว เหมือนนาวินจะลืมไปว่าพรุ่งนี้ก็ยังจะต้องไปทำงานแต่เช้า

“เธอง่วงก็นอนไปก่อนเถอะ… พี่ขอทำงานอีกสักพัก”

ท่าทางของนาวินดูเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด พรุ่งนี้เขามีประชุมสำคัญ ทำให้ต้องเตรียมข้อมูลสำหรับแสดงวิสัยทัศน์แข่งกับคนอื่นๆ เพื่อให้ผู้บริหารกว่าสิบคนซึ่งเป็นคณะกรรมการคัดสรรได้มองเห็นว่า ‘เขาคือคนที่เหมาะสมที่สุด’ สมควรจะได้รับการโปรโมทเลื่อนขั้น ในฐานะพนักงานที่ทำยอดขายได้โดดเด่นทะลุเป้าจนเป็นที่จับตาติดต่อกันมาหลายปี

นาวินมองอย่างเข้าข้างตัวเองว่ามันเป็นเรื่องสมควรที่สุดถ้าพนักงานที่ทุ่มเทให้กับองค์กรอย่างเขาจะได้ไปรับตำแหน่ง ‘ผู้จัดการส่วนภูมิภาค’ ที่ประเทศเวียดนาม

แต่สาเหตุที่นาวินเกิดอาการเคร่งเครียด ไม่มั่นใจนัก ก็เพราะรู้ดีว่ายังมีคู่แข่งอีกหลายรายที่มีผลงานดีเด่นไม่แพ้ตน และบาง คนเสนอตัวเข้ามารับตำแหน่งนี้

“นอนเถอะนะคะ… นีจะบีบนวดให้”

น้ำเสียงประเหลาะประโลมอย่างมีจริต แท้จริงเป็นเพราะความต้องการทางเพศที่รบกวนอยู่ในอารมณ์ของนีรชา ถึงกับทำให้เธอนอนไม่หลับ กระสับกระส่ายอยู่นานเป็นครู่จนต้องลุกขึ้นมาหาสามีซึ่งก็ทำงานเป็นบ้าเป็นหลังจนลืมทำการบ้าน ปล่อยให้ภรรยาซึ่งยังสาวยังสวยและเต็มไปด้วยความต้องการ นอนเหว่ว้าทรมานมานานหลายคืน

เมื่อเห็นว่านาวินยอมวางมือจากงาน นีรชาก็เป็นฝ่ายรั้งข้อมือของเขาขึ้นจากเก้าอี้ ก่อนจะประคองกันหายลับเข้าไปในห้องนอนซึ่งอยู่ติดกับห้องทำงานของเขา

          “นานแล้วนะคะพี่วิน”

          เสียงของนีรชากระเส่าสั่นไปด้วยความปรารถนาที่ลุกโชนอยู่ในดวงตาเรียกร้องต้องการ

          “นานอะไร?”

          เขาถามกลับมาเหมือนไม่รู้ใจเธอ

          “ก็นานมากแล้วที่เราไม่มีอะไรกันเลย”

          นีรชาบอกตามตรงอย่างคนที่ซื่อสัตย์ต่อความต้องการของตัวเอง ด้วยเห็นว่ามันไม่ใช่สิ่งน่าละอายตรงไหน

          “คุณอยากหรือ?”

          นาวินขมวดคิ้ว ถามออกมาตรงๆ ทำราวกับว่านีรชามีความต้องการทางเทศที่ผิดปกติไปจากคนอื่นๆ ทั้งที่ความจริงเป็นเพราะตัวเขาเองละเลยที่จะเชยชมเธอ

          นีรชาเผลอทำหน้าง้ำ นึกโกรธสามีอยู่ในใจว่าบ้าหรือเปล่า? ถามออกมาได้ว่า ‘เธออยากนักหรือ?’

          ก็แน่ละสิ เธอยังสาว ยังสวย เต็มไปด้วยเลือดเนื้อและความต้องการ

          อันที่จริงเธอไม่ได้ตั้งใจจะเรียกร้อง แต่มันเป็นสิทธิ์ซึ่งภรรยาสมควรจะได้รับจากสามีมิใช่หรือ?

          นาวินต่างหากที่ปล่อยปละละเลย ไม่ยอมทำหน้าที่ของสามีให้สมบูรณ์