ตอนที่ 21

บริเวณลานจอดรถชั้นใต้ดินเงียบและมืดจนน่ากลัว ด้วยเป็นชั้นล่างสุด จึงไม่มีผู้คนพลุกพล่าน นานๆ ทีจึงจะมีรถสักคันแล่นเข้ามาจอด

ขณะกำลังกวาดสายตามองหาน้องชายของสามี จู่ๆ ร่างสูงใหญ่เจ้าของเงาที่ทอดทะมึนอยู่ข้างเหลี่ยมเสาคอนกรีตใกล้กับลิฟท์ ก็กระชากเอวของนีรชาเข้าไปสวมกอดจากทางด้านหลัง

“ว้าย!”

คนถูกจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัวอุทานออกมาด้วยความตกใจ ทว่าเพียงแค่เผยอริมฝีปากจะกรีดร้อง ก็มีอันต้องชะงักค้างเพราะมือใหญ่ของเขาที่เอื้อมมาปิดปากเธอเอาไว้เสียก่อน

“อย่าเอ็ดไปพี่นี… นี่ผมเอง”

ริมฝีปากกระซิบชิดใบหู ลมหายใจร้อนๆ ที่รินรดต้นคออย่างจงใจปลุกเร้าบอกให้รู้ว่าต้องเป็นเขาอย่างไม่ต้องสงสัย ทำเอาพี่สะใภ้ออกอาการขนลุกขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

“มาร์ค… จะ… จะทำอะไร”

ตอนนั้นดูเหมือนว่าทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก นีรชามารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ร่างของเธอถูกรวบรั้งเข้าไปหลบหลังเหลี่ยมเสาคอนกรีตต้นใหญ่เสียแล้ว

“ให้ผมรักพี่นีนะครับ”

เสียงของมาร์คกระเส่าสั่นไปด้วยความปรารถนา

“หยุดเถอะ… ได้โปรด ปล่อยนะ”

นีรชาพยายามเรียกร้องหาอิสรภาพ เหมือนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจากนี้ เมื่อมา