Share

40

last update Last Updated: 2025-09-21 14:48:59

“ใช่ค่ะ ร้านนี้เป็นร้านของฉันเองค่ะ เพิ่งเปิดมาได้หกเดือนเท่านั้น” เจ้าของร้านตอบอย่างภาคภูมิใจ

“หน้าตาคุณยังดูเด็กมากเลยค่ะ เหมือนนักศึกษามากกว่า”

“ใช่ค่ะ ฉันเป็นนักศึกษาเรียนอยู่ปีสุดท้าย บังเอิญว่าเจ้าของร้านคนเก่าเขาต้องการขายที่นี่เพราะจะย้ายไปอยู่กับสามีที่ต่างประเทศ ฉันเองก็เป็นลูกค้าประจำของเขาอยู่แล้ว พอรู้เรื่องก็สนใจมาก ๆ เพราะคิดอยู่ว่าถ้าเรียนจบอยากจะทำธุรกิจเล็ก ๆ เป็นของตัวเอง ก็เลยเจียดเวลาจากการเรียนไปเรียนบาริสต้า และเรียนทำขนม แล้วก็มาเปิดร้านนี่แหละค่ะ”

“น่าอิจฉาจังเลยค่ะ มีธุรกิจเป็นของตัวเองตั้งแต่อายุยังน้อย แล้วทำไมคุณถึงใส่ชุดพนักงานล่ะคะ” โชติรสรู้สึกพอใจกับนิสัยที่เป็นกันเองของอีกฝ่ายมาก

“เพราะพนักงานของฉันลาออกกะทันหันค่ะ ฉันก็เลยต้องมาทำหน้าที่นี้จนกว่าจะหาคนใหม่ได้ ถ้าคุณมีเพื่อนสนใจงานพาร์ตไทม์ก็แนะนำมาที่ร้านนี้นะคะ ทำงานตั้งแต่สี่โมงเย็นถึงสี่ทุ่ม ค่าแรงชั่วโมงละสี่สิบดอลลาร์ฮ่องกง ถ้าเป็นช่วงเทศกาลจ่ายให้ชั่วโมงหกสิบดอลลาร์ฮ่องกง”

“ฉันสนใจค่ะ ฉันทำได

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
mint.mint Pp
รอ นะคะไรท์
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • น้องเมีย   42

    “มีคนมองเห็นความน่ารักของฉันด้วยเหรอคะ ฉันนึกว่ามันหมองไปหมดตั้งแต่มาอยู่กับคุณแล้วซะอีก” เธอโน้มไปใกล้ ๆ “เพราะคุณน่ารักกว่าฉันมาก” เธอไม่ได้ยกยอแต่รู้สึกแบบนั้นจริง ๆ สำหรับเธอแล้วซูซี่เป็นอาหมวยที่หน้าตาน่ารักมาก แถมนิสัยก็ดีอีกต่างหาก“สาวหมวยเต็มตัวอย่างฉันจะน่ารักเหมือนสาวลูกผสมได้อย่างไรกัน แต่ฉันก็ยินดีรับคำชมนะ” เจ้าของร้านหัวเราะเบา ๆ หลังจากนั้นก็บอกให้ลูกจ้างสาวเตรียมตัวกลับบ้านพร้อมกับเธอ เพราะเธอต้องแวะไปหาเพื่อนย่านนั้นพอดี“ไม่เป็นไรค่ะซูซี่ เดี๋ยวฉันกลับเองก็ได้”“กลับด้วยกันนี่แหละค่ะ จะได้ไม่ต้องเปลืองค่ารถ” เธอไม่รู้หรอกว่าลูกจ้างสาวพักอยู่ตรงไหนของย่านที่เธอจะผ่านไป แต่เมื่อไปแล้วก็อยากให้เธอกลับด้วยเพื่อความสะดวกสบาย“ก็ได้ค่ะ รอฉันไม่เกินห้านาทีค่ะ” แล้วเธอก็รีบเดินไปเปลี่ยนชุดอย่างรวดเร็วด้วยความเกรงใจคนที่ต้องรอประมาณสิบนาทีต่อมาโชติรสก็มาถึงปากทางเข้าหอพัก เธอลงจากรถของเจ้านายผู้ใจดีแล้วกล่าวขอบคุณ“คุณแน่ใจนะว่าจะเดินเข้าไปเอง”

  • น้องเมีย   41

    “ที่นี่มีคนไทยมาเที่ยวเยอะไหมครับ”“สวัสดีค่ะ ขอบคุณค่ะ รับอะไรดีคะ กาแฟอร่อยไหมคะ มาเที่ยวอีกนะคะ” หญิงสาวพูดภาษาไทยให้อีกฝ่ายฟัง “ร้านกาแฟของฉันต้องรับพนักงานคนไทยเอาไว้ ก็เพราะคนไทยมาที่นี่เยอะมากค่ะ ก่อนที่คุณจะเดินเข้ามาพนักงานคนไทยของฉันเพิ่งจะกลับไปเอง เธอน่ารักมาก ถ้ามีโอกาสแวะมาที่นี่อีกคุณก็ลองมาคุยกับเธอดูสิคะ” หญิงสาวเจ้าของร้านคุยอวดอีกฝ่าย เพราะเข้าใจว่าเขาน่าจะชอบความเป็นไทยไบรอันคิดจะหยิบรูปของโชติรสออกมาสอบถามเธอ แต่เมื่อได้ยินอย่างนั้นจึงเปลี่ยนใจ เก็บเอาไว้ถามกับพนักงานคนไทยของเธอน่าจะได้คำตอบที่ดีกว่า“ถ้ามีโอกาสผมจะแวะมาใหม่ ขอบคุณมากนะครับ” เขาจิบกาแฟดื่มด่ำกับบรรยากาศยามค่ำคืน มองผู้คนหลากหลายเชื้อชาติเดินผ่านไปมาอยู่เกือบหนึ่งชั่วโมง จึงลุกจากไปตามเส้นทางเดิมที่เดินมาเขากลับถึงโรงแรมที่อยู่ห่างจากย่านนั้นประมาณสิบห้านาที อาบน้ำเรียบร้อยแล้วจึงโทรศัพท์ถึงมารดาเลี้ยงที่แคนาดา(เจอโรสหรือยังไบรอัน) มารดาของเขาถามถึงหญิงสาวทันทีที่รับสาย“ยังเลยครับ”(แม

  • น้องเมีย   40

    “ใช่ค่ะ ร้านนี้เป็นร้านของฉันเองค่ะ เพิ่งเปิดมาได้หกเดือนเท่านั้น” เจ้าของร้านตอบอย่างภาคภูมิใจ“หน้าตาคุณยังดูเด็กมากเลยค่ะ เหมือนนักศึกษามากกว่า”“ใช่ค่ะ ฉันเป็นนักศึกษาเรียนอยู่ปีสุดท้าย บังเอิญว่าเจ้าของร้านคนเก่าเขาต้องการขายที่นี่เพราะจะย้ายไปอยู่กับสามีที่ต่างประเทศ ฉันเองก็เป็นลูกค้าประจำของเขาอยู่แล้ว พอรู้เรื่องก็สนใจมาก ๆ เพราะคิดอยู่ว่าถ้าเรียนจบอยากจะทำธุรกิจเล็ก ๆ เป็นของตัวเอง ก็เลยเจียดเวลาจากการเรียนไปเรียนบาริสต้า และเรียนทำขนม แล้วก็มาเปิดร้านนี่แหละค่ะ”“น่าอิจฉาจังเลยค่ะ มีธุรกิจเป็นของตัวเองตั้งแต่อายุยังน้อย แล้วทำไมคุณถึงใส่ชุดพนักงานล่ะคะ” โชติรสรู้สึกพอใจกับนิสัยที่เป็นกันเองของอีกฝ่ายมาก“เพราะพนักงานของฉันลาออกกะทันหันค่ะ ฉันก็เลยต้องมาทำหน้าที่นี้จนกว่าจะหาคนใหม่ได้ ถ้าคุณมีเพื่อนสนใจงานพาร์ตไทม์ก็แนะนำมาที่ร้านนี้นะคะ ทำงานตั้งแต่สี่โมงเย็นถึงสี่ทุ่ม ค่าแรงชั่วโมงละสี่สิบดอลลาร์ฮ่องกง ถ้าเป็นช่วงเทศกาลจ่ายให้ชั่วโมงหกสิบดอลลาร์ฮ่องกง”“ฉันสนใจค่ะ ฉันทำได

  • น้องเมีย   39

    “หนูขอโทษค่ะคุณแม่ คุณพ่อ หนูผิดไปแล้ว” หญิงสาวก้มลงกราบแทบเท้าบุพการีพร้อมกับน้ำตา“คราวหน้าอย่าทำอีกก็แล้วกัน คราวนี้แม่จะยอมยกโทษให้ก็ได้”“ขอบคุณค่ะคุณแม่” เธอคลานเข้าไปโอบกอดมารดา ยิ้มทั้งน้ำตาที่ยังมีโอกาสให้แก้ตัว “ขอบคุณคุณพ่อด้วยนะคะที่เข้าใจนุ่ม”“คุณพ่อคุณแม่ครับ ได้โปรดสนใจผมบ้างสิครับ” ไบรอันรู้ว่าการกระทำของตัวเองเป็นเรื่องที่เสียมารยาทสำหรับคนไทย แต่เขาคุกเข่าจนขาชาไปหมดแล้วก็ยังไม่ได้ยินพวกท่านเอ่ยถึงเรื่องที่เขาร้อนใจสักที “กรุณาช่วยตามหาโรสให้ผมด้วยครับคุณพ่อ”โชติมองชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ที่ขนาดคุกเข่าอยู่กับพื้นยังสูงเกือบข่มคนที่นั่งอยู่บนโซฟาอย่างตนเกือบมิด“อยากให้ช่วยจริง ๆ เหรอไบรอัน”“จริงสิครับคุณพ่อ ผมร้อนใจมากนะครับ”“ได้สิไบรอัน พ่อจะช่วยตามหาโรสให้นะ” เห็นสายตาอ้อนวอนของเขาแล้วโชติก็ทำใจโกรธเกลียดไม่ลงฮ่องกงเกือบห้าโมงเย็นวันต่อมา ไบรอันก็เดินทางถึงฮ่องกงอย่างราบรื่น

  • น้องเมีย   38

    นวพลเด้งก้นขึ้นจากโซฟา มองหน้าชายหนุ่มที่รูปร่างสูงใหญ่กว่า “สรุปว่าข่าวนั้นเป็นเรื่องจริงเหรอครับ”“ถ้าไม่จริงฉันจะมาเสนอหน้าอยู่ตรงนี้เหรอแฟรงค์”“ผมไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย ผมยังคิดมาตลอดว่าคนที่แต่งงานคือพี่นุ่ม” ก็เพื่อนเขาบอกอย่างนั้น หรือว่าวันนั้นเธอไปขอเปลี่ยนตัวเป็นเจ้าสาวเสียเอง“นายเข้าใจผิดแล้วแฟรงค์ กรุณาทำความเข้าใจเสียใหม่ด้วยนะ” เขาพูดให้เข้าใจง่าย ๆ ไม่ต้องการอธิบายเรื่องราวที่แสนยุ่งเหยิงให้กับคนนอกครอบครัวรับรู้ “ทีนี้นายก็ช่วยบอกฉันหน่อยว่าภรรยาของฉันพูดอะไรกับนายบ้าง ฉันขอเน้น ๆ เนื้อ ๆ นะแฟรงค์” เขาดักคอเอาไว้ก่อน“บอกเราเถอะแฟรงค์ ตอนนี้มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ แล้วนะ เรามีปัญหาที่ใหญ่กว่ารออยู่ นายก็เห็นแล้วนี่ ถ้าเกิดนิ่มได้เห็นข่าววันนี้ด้วย มันอาจจะแย่มากไปกว่านี้อีกหลายเท่านะ” โชติกาพยายามโน้มน้าวจิตใจของชายหนุ่มรุ่นน้อง“โรสเขาบอกกับผมว่าอกหักเพราะรักคนที่ไม่มีสิทธิ์จะรัก ก็เลยจะไปจากเมืองไทยสักพัก ให้ทุกอย่างมันดีขึ้นแล้วค่อยกลับมา” เขาเล่าเ

  • น้องเมีย   37

    “พี่มาตามหนูนิ่มกลับบ้าน” โชติกาบอกจุดประสงค์ เธอเองก็ร้อนใจจนไม่เป็นอันนอนพักฟื้น เพราะน้องสาวสุดที่รักไม่ยอมกลับบ้าน และติดต่อไม่ได้เลยตั้งแต่เมื่อวาน จึงต้องฝืนสังขารมาหาถึงที่นี่ “คืนนี้คุณพ่อกับคุณแม่ของพี่จะกลับมาแล้ว พี่ก็เลยต้องมาตามเขากลับเพราะว่าติดต่อเขาไม่ได้”“นิ่มไม่ได้อยู่กับผมนะครับพี่นุ่ม”“แน่ใจเหรอแฟรงค์” เพราะกลัวอยู่แล้วว่าเขาจะพูดแบบนี้ถ้าโทรศัพท์มาสอบถาม เธอจึงต้องมาดูให้เห็นกับตา“จริง ๆ ครับ ถ้าไม่เชื่อก็ขึ้นไปดูที่ห้องผมก็ได้ เชิญครับ”“ก็ดีเหมือนกัน เพราะเราคงต้องคุยกันอีกยาว”นวพลครั่นเนื้อครั่นตัวขึ้นมาทันทีกับสายตาจ้องจับผิดของพี่สาวเพื่อน แต่ก็ยังวางตัวได้ดีไม่มีพิรุธ เขากล่าวเชื้อเชิญหญิงสาวและชายหนุ่มอีกคนแล้วเดินนำหน้าเข้าไปในลิฟต์ แล้วพาไปที่ห้องของตน“พี่นุ่มไม่สบายเหรอครับ” เขาสงสัยเมื่อเห็นชายหนุ่มร่างใหญ่บึกบึนคอยระวังให้เธอตลอดเวลา“พี่เพิ่งผ่าตัดซีสต์มาได้สามวันเองจ้ะ”“จริงเหรอครั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status