ไล่สำรวจร่างกายเปลือยเปล่าของหญิงสาวจนหนำใจ มาเฟียหนุ่มก็ไม่ได้คิดจะเอาเปรียบ เขาหยัดตัวลุกขึ้นยืน ก่อนจะจัดการเสื้อผ้าของตัวเองออก!
คนไม่เคยผ่านมือชายอย่างอัญชิสา เผลอมองลำท่อนอย่างตกใจ นี่ใช่ไหมที่เขาบอกว่าขนาดไซซ์ของถุงยางในเมืองไทยขาย! ถึงไม่เคยรู้ขนาดของผู้ชายคนอื่น แต่เธอก็รู้ว่ามันใหญ่!
จะตายคา…ไอนั่น! ของเขาไหมเอางี้ก่อน!
ร่างบางพลิกตัวกลับเตรียมหนี ก่อนที่ชะตากีจะขาด แต่อาจเพราะว่าเธอคงคิดช้า พอ ๆ กับที่เขาคิดไว มือหนาเข้าคว้าที่ข้อเท้าเล็ก แล้วดึงกลับมาหาตัว
“ผมบอกคุณก่อนเข้ามาในห้องแล้ว”
เสียงกระซิบขู่ที่ข้างหู ย้ำประโยคที่เขาพูดก่อนหน้านี้ อัญชิสาขนลุกซู่ไปทั่วร่าง ประโยคตอกย้ำตอนดีลกันลอยเข้ามา!
~คุณอย่าร้องขอให้ผมหยุดกลางคันก็แล้วกัน~
“ชะ ใช่ไง ฉันรู้แล้ว ฉันแค่กำลังเตรียมใจ” เสียงหวานตอบตะกุกตะกัก ในขณะที่ร่างใหญ่เริ่มเข้ามาทาบทับจากด้านหลัง เขาก้มลงจูบที่แผ่นหลังขาวเนียนเธอเบา ๆ
“ฉะ ฉันไม่เคย ครั้งแรก เลย เออะ… อาจจะกลัวนิดหน่อย” เธอบอกเขา พร้อม ๆ กับปลอบใจตัวเองที่สั่นระรัวไปพร้อมกัน
“คุณ เออ…ชะ ช่วยอย่ารุนแรงนะคะฉันกลัวเจ็บ”
หึ…เสียงแค่นหัวเราะคือคำตอบ เลยไม่รู้ว่าเขาจะยอมทำตามที่ขอไหม แต่ที่แน่ ๆ มือหนาสอดลงไปใต้ร่างและขย้ำที่หน้าอก เขาเคล้นคลึงมันเน้น ๆ และใช้นิ้วโป้งเขี่ยเบา ๆ ที่ยอดอก
อึก…อัญชิสากัดริมฝีปาก รู้สึกแปลก ๆ มันวูบวาบ หวั่นไหว และ ว้าวุ่น เรียวนิ้วจิกลงไปกับผ้าปูที่นอนนุ่มเพื่อระบายความรู้สึก
นี่ขนาดเขาแค่เล่นนม เธอยังรู้สึกขนาดนี้
ถ้าเขาเล่น…ตรงนั้น เธอจะรู้สึกขนาดไหน
คริสโตเฟอร์ ลอบมองคนใต้ร่างอย่างพอใจ ใบหูของหญิงสาวแดงก่ำจนน่างับ และ…เขาทำอย่างใจคิด ริมฝีปากเข้างับติ่งหูเธอเบา ๆ หยอกล้อด้วยลิ้นที่ดุนดัน ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนลมหายใจอุ่นร้อนและประทับริมฝีปากที่ซอกคอ มือหนาอีกข้างรวบผมของเธอปัดไปอีกฝั่ง ก่อนค่อย ๆ พรมจูบท้ายทอย
เชื่องช้าไม่รีบร้อน ไม่ให้เหยื่อได้ตื่นกลัว แม้อาวุธประจำกายขยายใหญ่ นึกอยากจะมุดส่วนหัวเข้าไปภายในถ้ำตั้งแต่เห็นสีชมพูระเรื่ออยู่ตรงหน้าแล้วก็ตาม
มาเฟียหนุ่มสะกดกลั้นอย่างใจเย็น แต่ภายในใจเป็นเหมือนภูเขาไฟที่กำลังพ่นเถ้าถ่าน รอแค่การปะทุและพ่นลาวาร้อน
ริมฝีปากค่อย ๆ เลื่อนต่ำ สลับลากลิ้นสากไปทั่วแผ่นหลังที่ขาวเนียน มือหนาเคล้นคลึงกระตุ้นอารมณ์ของหญิงสาว ก่อนจะสอดมืออีกข้างไปตรงสะโพกแล้วยกบั้นท้ายงามงอนของเธอขึ้น
อึก… “คะ คุณจะทำอะไร” อัญชิสาถามหวั่น ๆ เมื่อตอนนี้ตัวเองตกอยู่ในสภาพโก้งโค้งจนใบหน้าแนบไปบนเตียงนุ่ม
เขาไม่ตอบดูเป็นคนพูดน้อย แต่การกระทำมากมายแบบเน้น ๆ ตรงกันข้าม มือหนาเข้าบีบที่แก้มก้นนุ่มเด้งทั้งสองข้างของเธอแทนคำตอบ
ใจกลางสาวสีชมพูระเรื่อตรงหน้ายั่วยวนใจจนอยากชิม ใบหน้าหล่อก้มลงต่ำ ก่อนจะใช้ลิ้นสากค่อย ๆ ลากเลื่อน ไปพร้อมกับฝ่ามือหนาที่สอดเข้าไปเพื่อกดนิ้วร้ายขยี้ติ่งเกสรเพื่อกระตุ้นหญิงสาวเพิ่มอีกแรง
“อะ อึม…” ช่องท้องของอัญชิสาวูบวาบจนหดเกร็ง เขาช่างวุ่นวายกับการลากลิ้นเน้นย้ำแทรกเข้าไปเพื่อดูดกลืนน้ำหวานที่ผลิต สลับดูดเม้มเบา ๆ ที่รอบข้างแล้วกลับไปเน้นย้ำตรงส่วนลึก
อึก… “พะ พอที” หญิงสาวคราง เพราะตอบตัวเองไม่ถูกว่าความรู้สึกแบบนี้คืออะไร มันไหวหวั่นและหวั่นไหว ทั้งที่ใจอยากขยับหนี แต่ร่างกายดันแอ่นสะโพกเข้าตอบสนอง หัวใจเต้นแรงจนแทบจับจังหวะมันไม่ได้
“เสียวเหรอ” เขาหยุดลงลิ้นที่ตรงนั้นก่อนเงยหน้าขึ้นมาถาม
“อึก…อืม…มันบอกไม่ถูก” หญิงสาวตอบอาย ๆ เพราะมันเป็นความรู้สึกที่อยากต่อต้าน แต่ก็ต้องการในเวลาเดียวกัน
“ให้หยุดทำแบบนี้?”
“อะ อืม” เขาดูใจดียอมหยุดตามที่เธอร้องขอ ทว่า…แปลก พอเขาหยุดจริง ๆ เธอกลับรู้สึกไม่อยากให้เขาหยุดอย่างที่พูด
แต่!!
นั่นเป็นความคิดแวบเดียวที่เธอคิดว่าเขาดูเป็นผู้ชายใจดี เพราะเพียงเสี้ยววินาที ชายหนุ่มเปลี่ยนมาจับร่างบางให้พลิกมานอนหงายในท่าทางที่อันตรายยิ่งกว่าเดิม!
💋💋💋
ครั้งแรกมีใครไม่กลัวบ้างสีหน้าตื่นตระหนกของอัญชิสาที่ถูกจับให้นอนหงาย เรียกรอยยิ้มที่มุมปากของมาเฟียหนุ่มเป็นอย่างดีไม่ใช่อะไร …หน้าตื่น ๆ แบบนี้ก็ดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ ไหนจะท่าทางกัดริมฝีปากที่กำลังเหนียมอายนี่อีก มันดูยั่วยวนมากกว่าจะบอกว่าเธอเขิน“นะ ไหนว่าจะหยุดคะ?”“แค่เปลี่ยนท่า เผื่อคุณไม่ชอบท่านั้น”ฟังคำตอบแล้วอัญชิสาจะบ้าตาย อายมากที่ตอนนี้ เขากำลังสำรวจมองร่างกายเปลือยเปล่าของเธออย่างถือวิสาสะ ก่อนที่เขาจะไล่สายตาคม แล้วหยุดมองสบตานิ่งกับเธอคนถูกมองหัวใจสั่นจนไม่กล้าสบตาสู้ เธอเบี่ยงหน้าหนีไปทางอื่น แต่ก็ถูกฝ่ามือหนาเชยคางมนให้หันกลับมามองเขาตามเดิม“กลัวเหรอ?”“นะ…นิดหน่อยค่ะ”เธอตอบเสียงสั่น ก็นะ…ครั้งแรก มีใครไม่กลัวบ้าง“มันไม่ได้น่ากลัวหรอก แล้วคุณจะชอบมัน”มาเฟียหนุ่มยิ้มเล็กน้อย ในขณะที่มือหนาบีบขย้ำเฟ้นหน้าอกคู่สวยของเธอไปด้วย คนถูกกระตุ้นเม้มริมฝีปาก เมื่อปลายนิ้วเรียวของเขาเขี่ยติ่งเล็ก ๆ ของเธอจนเป็นไตอึก…อืม“ไม่ต้องกลั้นเสียง ถ้าเสียวก็แค่คราง”เขาบอกในขณะที่อัญชิสายกหลังมือมากัดนิ้วชี้ของตัวเอง แต่เขากลับเอื้อมมือไปดึงมือของเธอออก แล้วกดแนบไว้กับที่นอนอีกข้า
จะตายไหม ไล่สำรวจร่างกายเปลือยเปล่าของหญิงสาวจนหนำใจ มาเฟียหนุ่มก็ไม่ได้คิดจะเอาเปรียบ เขาหยัดตัวลุกขึ้นยืน ก่อนจะจัดการเสื้อผ้าของตัวเองออก!คนไม่เคยผ่านมือชายอย่างอัญชิสา เผลอมองลำท่อนอย่างตกใจ นี่ใช่ไหมที่เขาบอกว่าขนาดไซซ์ของถุงยางในเมืองไทยขาย! ถึงไม่เคยรู้ขนาดของผู้ชายคนอื่น แต่เธอก็รู้ว่ามันใหญ่!จะตายคา…ไอนั่น! ของเขาไหมเอางี้ก่อน!ร่างบางพลิกตัวกลับเตรียมหนี ก่อนที่ชะตากีจะขาด แต่อาจเพราะว่าเธอคงคิดช้า พอ ๆ กับที่เขาคิดไว มือหนาเข้าคว้าที่ข้อเท้าเล็ก แล้วดึงกลับมาหาตัว“ผมบอกคุณก่อนเข้ามาในห้องแล้ว”เสียงกระซิบขู่ที่ข้างหู ย้ำประโยคที่เขาพูดก่อนหน้านี้ อัญชิสาขนลุกซู่ไปทั่วร่าง ประโยคตอกย้ำตอนดีลกันลอยเข้ามา!~คุณอย่าร้องขอให้ผมหยุดกลางคันก็แล้วกัน~“ชะ ใช่ไง ฉันรู้แล้ว ฉันแค่กำลังเตรียมใจ” เสียงหวานตอบตะกุกตะกัก ในขณะที่ร่างใหญ่เริ่มเข้ามาทาบทับจากด้านหลัง เขาก้มลงจูบที่แผ่นหลังขาวเนียนเธอเบา ๆ“ฉะ ฉันไม่เคย ครั้งแรก เลย เออะ… อาจจะกลัวนิดหน่อย” เธอบอกเขา พร้อม ๆ กับปลอบใจตัวเองที่สั่นระรัวไปพร้อมกัน“คุณ เออ…ชะ ช่วยอย่ารุนแรงนะคะฉันกลัวเจ็บ”หึ…เสียงแค่นหัวเราะคือคำตอบ เลยไ
สวยทั้งตัว ดีลจบแบบใจสั่น อัญชิสาเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง เมื่อเธอเดินนำชายหนุ่มไปทางลิฟต์ บรรยากาศดูน่าตึงเครียดระดับสิบ โชคดีที่คนติดตามของเขาไม่ได้ตามมาให้เธอรู้สึกกลัวมากไปกว่านี้ ส่วนเธอก็ยังคงคิดว่าเขาคือหนุ่มโฮสต์ที่จ้างมาเมื่อครู่ทันทีที่ดีลจบ เขาก็ลุกขึ้นยืนพร้อมผายมือให้เธอได้เดินนำ อัญชิสาแทบจะก้มหน้าก้มตาเดิน ยอมรับว่าที่ตัดสินใจห่าม ๆ จ้างหนุ่มโฮสต์ก็ใจสั่นมากพออยู่แล้ว แต่ที่สั่นมากกว่าปกติ คือจำเป็นไหมที่หนุ่มโฮสต์ต้องหล่อและดูดีมากมายขนาดนี้คล้อยหลังที่อัญชิสาเดินนำไป มาเฟียหนุ่มก็พยักหน้าเรียกบอดี้การ์ดให้เข้าหา“ครับนาย”“เตรียมห้อง” เขาเอ่ยเสียงเรียบ และห้องที่ว่านั่นคือห้องระดับเพนเฮ้าส์ชั้นสูงสุดของโรงแรมที่เพื่อนของเขาเป็นเจ้าของ ซึ่งห้ามบุคคลภายนอกวุ่นวาย!ถึงหน้าลิฟต์อัญชิสาหยุดยืน และหันกลับมองมาเฟียหนุ่ม“ฉะ ฉันจ้องห้องพักโรงแรมเอาไว้แล้วชั้น 16” มือเรียวเอื้อมไปกดปุ่มเพื่อรอลิฟต์ แต่เขากลับจับปลายนิ้วของเธอออกแล้วปล่อย“ไปห้องผม ผมเปิดห้องส่วนตัวเอาไว้แล้ว”“คะ?”“ตามมา”คราวนี้เขาเดินนำเธอไปที่หน้าลิฟต์อีกตัวที่มีคนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยืนอยู่ อัญชิส
ดีลแรกตอนได้เบอร์หนุ่มโฮสต์ว่าตื่นเต้น แต่ตอนที่กดโทรไปนัดให้หนุ่มโฮสต์มาหาตื่นเต้นกว่า สุดท้ายอัญชิสาก็โทรไป นัดกันดิบดีว่าจะให้เขามารอตรงล้อบบี้ของโรงแรม~อีกยี่สิบนาทีเจอกัน!~เน้นให้เขาใส่สูทให้เรียบร้อย เพราะห้องบอลรูมข้าง ๆ มีงานเลี้ยงบริษัทของเธอ ถ้าเกิดฟลุ๊คมีคนในบริษัทออกมาเจอ จะได้สร้างภาพให้ดูดีหน่อยว่าตัวเองได้ควงหนุ่มหล่อขั้นเทพทันทีที่วางสาย อัญชิสายกมือกุมหัวใจไม่ให้สั่น แต่เอาเถอะ เธอตัดสินใจไปแล้วว่าตัวเองจะเป็นสาวมั่น ต้องก็มั่นให้มันสุด!….ที่ล้อบบี้หนุ่มหล่อร่างสูงในชุดสูทสีเข้มราวกับเป็นพระเอกมาเฟียหลุดออกมาจากซีรีส์ เดินออกมาจากในลิฟต์ พร้อมกับชายหนุ่มอีกคนที่หล่อไม่แพ้กันซึ่งเป็นเจ้าของโรงแรมแห่งนี้ชื่อพาทิศ หรือ ไทเกอร์ด้านหลังของหนุ่มหล่อทั้งสอง มีบอดี้การ์ดสองคนเดินคุ้มกันด้านหลัง ส่วนด้านข้างและเยื้องไปด้านหน้ามีคอยคุ้มกันอีกสี่คน ผู้คนที่พบเห็นต่างพากันเดินหลีกทางเดินข้างหน้าไปอย่างอัตโนมัติ รังสีความเป็นมาเฟียเปล่งออร่าแค่เดินผ่านคนก็เกรง“คริสนี่มันดึกมากแล้ว ทำไมนายไม่ค้างที่นี่วะ”“ไม่ดีกว่า กูไม่ชอบค้างที่อื่น” มาเฟียหนุ่มบอกปัดเพื่อนรักอย่าง พาทิ
วันนี้เมื่อปีที่แล้ว บริษัทเอมม่าคอสเมติกส์ เป็นบริษัทเครื่องสำอางนำเข้าจากเกาหลีชื่อดังของประเทศไทย มีการจัดเลี้ยงเปิดสาขาที่เชียงใหม่ ซึ่งนั่นเป็นครั้งแรกที่อัญชิสาได้เจอกับ แทนไท แฟนหนุ่มคนปัจจุบันของเธอ แถมเขายังพ่วงดีกรีเป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาดสำนักงานใหญ่มาร่วมในงานเลี้ยงเขาปิ๊งเธอ-เธอปิ๊งเขาทุกอย่างดูลงตัวและก็น่าจะจบแบบหวานเจี๊ยบแต่ไม่ใช่ เพราะหลังจากโทรจีบกันได้กี่เดือน อัญชิสาตกลงยอมเลื่อนสถานะจากคนคุย มาเป็นแฟน แต่ทว่าที่ผ่านมาตอนคบกัน ส่วนใหญ่ถ้าไม่คุยกันทางมือถือ ไม่จะมีแค่วิดีโอคอลหากันบ้างตามประสาคู่รักที่อยู่ห่างไกลกันคนละจังหวัดแต่ในเมื่อโลกก็หมุนมาให้คนสองคนเจอกัน อัญชิสาเลยคิดว่าเหมือนโลกทั้งโลกเธอมีเขาแค่สองคนมือเคยจับ กอดเคยมี แต่ที่แน่ๆ เซ็กส์ยังไม่เคย เพราะอัญชิสาตั้งใจว่าแต่แรกถ้าคบกันถึงปีแล้วจะให้และเที่ยงคืนของวันคริสต์มาสนี้ก็ครบวันนั้น วันที่เธอตั้งใจจะมาเซอร์ไพรส์แล้วให้สิ่งที่หวงแหนกับแฟนหนุ่ม!อุตส่าห์ลงทุนไปขัดน้ำแร่แช่น้ำนม แว็กซ์ขนทุกส่วนสัดเนียนกริบ ทำทุกอย่างเพื่อคืนพิเศษในคืนนี้แต่ทุกอย่างพังไปหมด!เพราะภาพที่เห็นตรงหน้า!อัญชิสายืนกัดฟันกร
Intro - Christmas Day“เท่าไหร่” เสียงหวานใสของหญิงสาวในชุดรัดรูปสีแดง ผมหยักลอนนิด ๆ รับกับใบหน้าขาวสวย ปากนิด จมูกหน่อย ที่อยู่ ๆ เธอก็เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวยาวของล็อบบี้ภายในโรงแรมหรูระดับห้าดาววันนี้บริษัทเอมม่าคอสเมติกส์ ซึ่งเป็นบริษัทเครื่องสำอางชื่อดังของประเทศไทย บริหารงานโดยนักธุรกิจม่ายสาวเอมม่า คามาส ประธานบริษัทและเป็นแม่งานในการจัดเลี้ยงให้กับพนักงานประจำปี โดยปีนี้ทางบริษัทจัดงานตรงกับวันคริสต์มาส เป็นการรวมตัวพนักงานของแต่ละสาขาทั่วประเทศเจอกันอัญชิสา พริมาวงศ์ (อัญ) เธอเป็นPr.ประจำสาขาเชียงใหม่ และเป็นเจ้าของเสียงเจ้าของหวานใส ที่เพิ่งเอ่ยถามชายหนุ่มแปลกหน้าว่า ‘เท่าไหร่’ ไปหมาด ๆสาวเจ้าอุตส่าห์ดั้งด้นบินลัดฟ้ามากรุงเทพเพื่อมาร่วมงานเลี้ยงที่สำนักงานใหญ่ที่จัดขึ้นประจำปีในวันนี้ เพียงเพราะตั้งใจมาเซอร์ไพรส์แฟนหนุ่มที่เป็นถึงผู้จัดการใหญ่ฝ่ายการตลาด และทำงานอยู่บริษัทเดียวกัน ที่สำคัญเธอกับเขาเพิ่งจะเป็นแฟนกันครบหนึ่งปีในวันนี้มาหมาด ๆ กะว่าจะมอบของขวัญสุดพิเศษให้เขา ซึ่งก็คือตัวเธอเพื่อเป็นของขวัญในวันนี้ทว่า…ดันเป็นโชคร้ายในความโชคดีของ