ตอนที่ 2 ความบังเอิญ 2

เมื่อเข้ามาในบ้าน หญิงสาวก็เห็นว่าชายหนุ่มร่างสูงกำลังนั่งอยู่ที่โซฟาด้วยท่าทางไม่สบายใจ เมื่อเขาหันมาเห็นเธอก็รีบลุกขึ้นยืนเพื่อรอให้เธอเดินเข้าไป

“ขอโทษนะครับที่ทำให้คุณลำบากไปด้วย”

“ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ได้ลำบากอะไร”

“ตามสบายนะคะ คุณจะพักก่อนก็ได้ ถ้าจะกลับออกไปก็บอกฉัน เดี๋ยวฉันออกไปส่งคุณเอง” ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ ทั้งคู่ไม่รู้จะพูดคุยอะไรกัน หญิงสาวจึงเดินไปเปิดประตูบ้านแล้วหันมาบอกเขาด้วยรอยยิ้มน้อยๆก่อนจะเดินหายเข้าบ้านไป

ชายหนุ่มมองตามหญิงสาวไปอย่างแปลกใจที่เธอไม่มีอาการตื่นเต้นอะไรเลย เขามั่นใจว่าเธอต้องรู้จักเขา ดูจากอาการที่เธอตกใจ

ร่างสูงหย่อนกายนั่งลงที่โซฟา มองไปรอบบริเวณด้วยสายตาพอใจ ที่นี่ร่มรื่นน่าอยู่ เหมาะสำหรับการพักผ่อน พักสายตา พักใจ ชายหนุ่มเหม่อมองออกไปด้วยความคิดอะไรบางอย่างที่ผุดขึ้นมา

“น้ำส้มค่ะ”

ซินซินเดินกลับออกมาพร้อมกับน้ำส้มคั้นสดเต็มเหยือก พร้อมกับแก้วน้ำ 2 ใบ มือเล็กยกเหยือกเทน้ำส้มใส่แก้วทั้ง 2 ใบก่อนจะเดินหายเข้าไปข้างในอีกครั้ง และเดินกลับมาพร้อมกับเค้กน่าตาน่ากินในจานใบเล็ก

“คุณมาที่นี่ได้ยังไงคะ แล้วถูกตามได้ยังไง”

“ผมแวะซื้อเครื่องดื่มไม่ไกลจากที่นี่มาก แล้วพอดีเจอพวกเขา พวกเขาคงจำผมได้ก็เลยตามผม ผมไม่คิดว่าจะมีคนรู้จักผมนะ”

“คุณดังน้อยเสียเมื่อไหร่ล่ะคะ” หญิงสาวหน้าเหวอกับคำตอบของเขา ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงประชดเล็กน้อย

เสียงหัวเราะดังขึ้นเมื่อเห็นอาการของหญิงสาว มือใหญ่หยิบแก้วน้ำส้มขึ้นดื่ม สีหน้าพอใจไม่น้อย

“นั่นแหละ ผมเลยขึ้นรถแล้วให้เขาขับหนีมา ก็มาเจอที่นี่ ผมเห็นว่าไม่มีคนก็เลยให้เขาเข้ามา”

“อ่อ ค่ะ งั้นตามสบายนะคะ ถ้าคุณจะกลับออกไปก็บอกฉันได้เลย ฉันขอตัวไปทำกับข้าวก่อนนะ”

“เอ่อ…..”

“คะ”

หญิงสาวชะงักไปเมื่อเขาทำท่าทางเหมือนจะพูดอะไรออกมา คิ้วเรียวสวยได้รูปขมวดเล็กน้อยก่อนจะนั่งลงตามเดิม ชายหนุ่มจึงตัดสินใจพูดออกมา

“ผมขอพักที่นี่ได้ไหม”

“ห๊ะ” เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด หญิงสาวก็มีอาการตกใจ

“ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นอะไรนะครับ ผมเห็นที่นี่น่าอยู่เลยลองถามดู”

“เอ่อ มันก็ได้แหละค่ะ  แต่จะไม่เป็นอะไรแน่เหรอ”

“ไม่ครับ ผมมาพักผ่อน อยู่ในช่วงเวลาพัก เป็นเวลาส่วนตัวของผม” รอยยิ้มหวานถูกส่งมาให้หญิงสาวตัวเล็ก เขามองออกว่าเธอรู้จักเขา แต่เธอไม่มีอาการตื่นเต้นหรือคุกคามความเป็นส่วนตัวของเขาแม้แต่น้อย เขาจึงรู้สึกถูกชะตากับเธอ

“เอ่อ งั้นเชิญค่ะ”

หญิงสาวยังอยู่ในอาการมึนงง เธอลุกขึ้นเดินนำเขาเข้าไปด้านในบ้าน ชายหนุ่มลุกขึ้นเดินตามเธอพร้อมกับกระเป๋าเดินทาง

“คุณพักที่ห้องนี้ก็ได้ค่ะ ห้องน้ำจะอยู่ด้านหลัง แต่ถ้าคุณไม่สะดวกจะไปพักอยู่ห้องฉันก็ได้นะคะ เดี๋ยวฉันมาพักห้องนี้ก็ได้ ห้องของฉันจะมีห้องน้ำห้องแต่งตัวอยู่ข้างในน่ะค่ะ เผื่อคุณต้องการความเป็นส่วนตัว” หญิงสาวเดินนำเขามาที่ห้องนอนเล็กอีกห้องที่เธอสำรองเอาไว้ ห้องนี้ติดแอร์และมีเฟอร์นิเจอร์ครบ เพียงแต่ไม่มีห้องน้ำส่วนตัว ต้องออกไปใช้ห้องน้ำด้านนอกที่อยู่ใกล้ๆกับห้องครัว

“ไม่เป็นไรครับ ผมใช้ห้องนี้ได้ครับ” รอยยิ้มเอ็นดูถูกส่งให้หญิงสาว เธอพยักหน้ารับก่อนจะเดินเข้าไปในครัว ปล่อยให้เขาใช้เวลาส่วนตัวโดยไม่ได้รบกวนเขาอีก