Share
บทที่ 977
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 978
ทันทีที่หวังหยวนจะกลับไป เขาก็แจ้งข่าวให้พวกหลี่ซื่อหานรู้!เขากังวลว่าพวกนางจะไม่เชื่อเขา เขาจึงขอให้อู๋หลิงส่งนกพิราบสื่อสารกลับมาเพื่อแก้ไขปัญหานี้ดังนั้นในขณะนี้ พวกหลี่ซื่อหานจึงมีความสุขมาก หลังจากได้รับจดหมายจากนกพิราบสื่อสารอีกทั้งพวกนางทุกคนรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงสองวันที่ผ่านมาแล้ว จึงรู้สึกโล่งใจมากยิ่งขึ้น“สามีกำลังจะกลับมาแล้ว พวกเจ้าสองคนก็กำลังจะได้แต่งงานเสียที คงไม่นานเกินรอใช่หรือไม่?”หลี่ซื่อหานมองหูเมิ่งอิ๋งและหวงเจียวเจียว แล้วเริ่มแซวเมื่อได้ยินเช่นนั้น หูเมิ่งอิ๋งและหวงเจียวเจียวต่างก็รู้สึกเขินอายพูดตามตรง วันนี้เป็นวันที่พวกนางใฝ่ฝัน พวกนางไม่เคยมีความคาดหวังมากเช่นนี้มาก่อน!แม้ว่าจะมีประสบการณ์มากมายในชีวิต แต่ก็ไม่เคยตื่นเต้นและกังวลถึงเพียงนี้มาก่อน!เรื่องนี้ทำให้หลี่ซื่อหานรู้สึกแบบเดียวกัน แต่ในเวลานั้น นางไม่มีความรู้สึกเช่นนี้เลยตอนที่นางแต่งงานกับหวังหยวน แม้ว่าเขาจะพอมีชื่อเสียงบ้าง แต่เขาก็เป็นผู้ชายที่เหมือนจะไม่เอาไหน เมื่อนางต้องแต่งงานกับเขา นางจึงกังวลมากตอนนี้...สามีของนางเปลี่ยนนิสัยแล้ว และนางก็ชอบเขามากแม้ว่านางจะแ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 979
ในขณะนี้ เมื่อมองห้องหอทั้งสามห้องที่ประดับตกแต่งด้วยดอกไม้ และสว่างไสวด้วยแสงเทียน หวังหยวนก็ลำบากใจทันใดนั้นหลี่ซื่อหานก็พูดว่า “สามี วันนี้การเข้าห้องข้านั้นไม่ง่ายเลย ข้าอยากถามคำถามทดสอบท่าน หากท่านผ่านการทดสอบของข้าได้ ข้าจะให้ท่านเข้าไป”ทันทีที่คำพูดนี้ดังขึ้น หวังหยวนก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง“เอ๊ะ? ภรรยา เช่นนั้นถามมาเลย”หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง หลี่ซื่อหานก็ถามทันที “สามีของข้าเอาแต่พูดว่ารักภรรยามากแค่ไหน ข้าเลยจะถามท่านว่าอาหารจานโปรดของข้าคืออะไร?”หลังจากพูดเช่นนี้ หวังหยวนก็ตอบโดยไม่ลังเลเลย“หน่อไม้ ภรรยาข้าโปรดปรานหน่อไม้ที่สุด!”หลังจากพูดเช่นนี้ หวังหยวนก็มั่นใจมาก แต่ใครจะรู้ว่าหลี่ซื่อหานจะส่งเสียงถอนหายใจอย่างเย็นชา เมื่อได้ฟังคำตอบนี้“ผิด! รสนิยมของข้าเปลี่ยนไปแล้ว อาหารโปรดของข้าไม่ใช่หน่อไม้อีกต่อไป ดังนั้นคืนนี้ท่านเข้าห้องไม่ได้!”เมื่อพูดเช่นนั้น หลี่ซื่อหานก็เป่าเทียนสีแดงดับไป“สามี ไปหาน้องสาวอีกสองคนเถิด”หวังหยวนได้ฟังเช่นนั้นก็ไม่เข้าใจว่าเหตุใดนางถึงตั้งใจทำเช่นนี้ในเวลานี้ หูเมิ่งอิ๋งก็ถอนหายใจเช่นกัน“สามี ข้าเองก็อยากจะถามคำถามท่านเหม
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 980
ขณะนี้ ในหมู่บ้านต้าหวัง!หมู่บ้านต้าหวังในปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่!ทุกครัวเรือนมีบ้านหลังใหญ่โต อาคารทุกหลังถูกสร้างขึ้นอย่างประณีตมาก หากไม่รู้ว่าสถานที่แห่งนี้เคยเป็นหมู่บ้านชนบทมาก่อน คงคิดว่ามันเป็นหมู่บ้านที่มีแต่คนร่ำรวย!ใจกลางหมู่บ้านต้าหวังมีคฤหาสน์ขนาดใหญ่หลังหนึ่งตั้งอยู่นี่คือที่ที่หวังหยวนอยู่!ขณะนี้ในห้องลับขนาดใหญ่ใต้ดิน หวังหยวนนั่งอยู่ข้างบนพื้นที่ยกสูงต้าหู่ยืนอยู่ข้างหลังเขา และผู้หญิงทั้งสามนั่งขนาบสองข้าง คนที่นั่งอยู่ด้านล่างได้แก่ เกาเล่อ, หวังหานซาน, วังไห่เทียน, ถังหม่าง, เอ้อหู่, จ้าวต้าฉุย, จู่ปัน, หงเยี่ย, เซี่ยซานหู่ และจ้าวป๋อเซี่ยว!ในเวลาหนึ่งปี จิตวิญญาณของทุกคนกระตือรือร้นเต็มเปี่ยมมากขึ้น ไม่เพียงเท่านั้น แต่ละคนยังมีความรู้สึกมั่นคงอีกด้วยแม้ว่าจะผ่านไปเพียงหนึ่งปี แต่หนึ่งปีนี้ แต่ละคนทำงานหนักมาก!“เรามาเริ่มประชุมกันเลยดีกว่า เกาเล่อ มาเริ่มด้วยเครือข่ายผีเสื้อของเจ้ากันก่อน”เมื่อหวังหยวนพูด เกาเล่อก็รายงานทันทีโดยไม่มีการพูดเรื่องไร้สาระ“องค์กรเครือข่ายผีเสื้อเปิดใช้งานเต็มรูปแบบแล้ว เท่ากับว่าทั้งต้าเย่อยู่ภายใต้การคว
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 981
หลังจากได้ฟังเช่นนี้ หวังหยวนก็มีความสุขมาก!เขาทำเงินได้มากมายมหาศาล จนเสริมกำลังกองทัพให้แข็งแกร่งได้!ปัจจุบันคนสี่หมื่นคนนี้ไม่ได้อ่อนแอกว่ากองทัพใด ๆ เลย ในแง่ของประสิทธิภาพการรบในแง่ของอาวุธ ก็เพียงพอที่จะบดขยี้กองทัพใดก็ได้!เพราะปืนพกและระเบิดมือนั้น เดิมทีไม่ใช่สิ่งของที่มีอยู่ในโลกนี้ตอนนี้ผลิตออกมามากมายจนพวกเขาพอใช้กันทุกคน!เมื่อเข้าสู่สนามรบ อาจจะทำให้ทุกคนต้องตกใจ!“ดีมาก!”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ ในที่สุดเขาก็หันความสนใจไปที่สตรีทั้งสามสตรีทั้งสามนั้น แต่ละคนรับผิดชอบธุรกิจของแต่ละเมืองหลี่ซื่อหานรับผิดชอบสำนักงานเมืองหลิง ย่อมมีความกดดันมากที่สุดไม่เพียงแต่ธุรกิจต้องดีเท่านั้น แต่ยังเพื่อส่งมอบสินค้าให้เพียงพอไปยังเมืองหยางและเมืองอันอีกด้วย“ในเฉิงโจว ทุกอย่างเป็นไปตามปกติ สินค้าทั้งหมดถูกจัดจำหน่ายไปอย่างเป็นระเบียบ!”หูเมิ่งอิ๋งยังรายงานอีกว่า “เมืองอันก็เช่นเดียวกัน บริษัทตระกูลหวังของเราได้ผูกขาดในพื้นที่ท้องถิ่นแล้ว ไม่ว่าจะเป็นสินค้าของเรา สินค้าท้องถิ่น หรือสินค้าจากต่างแดน เราก็ควบคุมได้ทั้งหมด!”หวงเจียวเจียวรายงานในลักษณะเดียวกัน “สถานการณ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 982
เซิ่งฟางสี่หรี่ตาลง ใบหน้ายังคงมีความคาดหวังไม่นานหลังจากนั้น คนรับใช้ก็เข้ามาพร้อมกับนกพิราบสื่อสาร แล้วมอบให้เซิ่งฟางสี่เซิ่งฟางสี่รีบรับนกพิราบสื่อสารมา แล้วยิ้มทันที“อย่างที่คาดไว้ กำลังรออยู่เลย!”หลังจากที่เซิ่งฟางสี่พูดจบ เขาก็พูดต่ออย่างสงบด้วยสีหน้าไม่แยแส“เหตุการณ์เป็นเช่นนี้... ไม่มีใครในแผ่นดินที่จะอยู่อย่างสุขสบายได้!”“โดยเฉพาะเจ้า... หวังหยวน!”ความเคียดแค้นชิงชังของเซิ่งฟางสี่ที่มีต่อหวังหยวน ท่วมท้นราวกับท้องฟ้า!ในที่สุดเขาก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อปีที่แล้ว!เหตุใดฮองเฮาจึงตัดสินใจได้ชาญฉลาดนัก เหตุใดนางจึงพระราชทานยศเจ้าผู้ครองแคว้นให้หย่งเอ๋อร์!เบื้องหลังเรื่องนี้กลับกลายเป็นฝีมือของหวังหยวน!หลังจากรู้เรื่องนี้แล้ว เซิ่งฟางสี่ก็โกรธมาก!แต่ในเวลานั้นไม่มีวิธีที่ดีที่จะจัดการกับหวังหยวนได้ ทำได้เพียงอดทนเท่านั้น!ในปีนี้เซิ่งฟางสี่ไม่ได้เกียจคร้าน ในสถานการณ์เช่นนี้ เขาย่อมมีหนทางที่เตรียมวางแผนไว้แล้ว!ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ทั้งแผ่นดินต้าเย่จะไม่อาจสงบสุขได้อีกต่อไป!หลังจากที่เขาพูดเช่นนี้ สองพี่น้องเซิ่งตงที่เข้ามาหลังจากได้ข่าวก็ตกตะลึงไปครู
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 983
ใบหน้าของจ้าวหย่งมีรอยยิ้มกว้างเขาพยักหน้าแล้วพูดอย่างร่าเริง “ฮ่าฮ่า ใช่หรือไม่ล่ะ ทั้งหมดนี้ต้องยกความดีความชอบให้พี่หยวนของเรา”เมื่อจ้าวหย่งกล่าวถึงหวังหยวน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชมเขายิ้มขณะกล่าวชมเชย “พี่หยวนมีวิสัยทัศน์กว้างไกล พวกโจรทุกกลุ่มที่อยู่ตามทางถูกพี่หยวนปราบหมดแล้ว แน่นอนว่าทุกอย่างจะต้องเรียบร้อยดี”ลูกน้องที่อยู่ข้าง ๆ อดไม่ได้ที่จะพยักหน้า แล้วพูดเสริมอย่างเห็นด้วย “แน่นอนขอรับ”“แต่ลูกชิ้นพวกนี้คงอร่อยมากจริง ๆ แค่ได้กลิ่น ข้าก็น้ำลายสอแล้ว”“ฮ่าฮ่า เช่นนั้นแสดงว่าเจ้ายังไม่เคยกินลูกชิ้นของพี่หยวนสินะ รสชาติมันอร่อยเหลือเชื่อมาก”คนกลุ่มหนึ่งกำลังพูดคุยและหัวเราะกัน ทันใดนั้นมีเสียงฝีเท้าอันรวดเร็วดังมาจากระยะไกล!หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ถูกกลุ่มโจรสวมชุดดำและสวมหน้ากากขวางหน้าอย่างรวดเร็วจ้าวหย่งและคนของเขาหลายคนมีสีหน้าเข้มขึ้น รีบตั้งท่าป้องกันทันที ยืนล้อมรอบสินค้า เพื่อป้องกันไม่ให้โจรกลุ่มนี้แย่งชิงไปในขณะนี้ จู่ ๆ หัวหน้าโจรคนหนึ่งก็ยกดาบยาวในมือขึ้นมาชี้ไปที่จ้าวหย่ง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน “ภูเขาลูกนี้ข้ายึดครองแล้ว หากอยากมีชีวิต
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 984
จ้าวหย่งวิ่งเร็วมาก เขาไม่กล้าหยุดพักเลย!แต่ในวินาทีต่อมา เขาก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าใต้ต้นไม้ที่อยู่ไม่ไกล มีชายชุดดำคนหนึ่งยืนถือดาบจ้องมองเขาด้วยดวงตาที่ลุกเป็นไฟจ้าวหย่งเห็นเช่นนั้นก็อดทำหน้าเคร่งเครียดไม่ได้เขากำดาบยาวในมือแน่นโดยไม่รู้ตัว ก่อนคำรามด้วยความโกรธ แล้วรีบวิ่งไปหาชายคนนั้น!“ใครก็ตามที่กล้าขวางข้าจะถูกฆ่าอย่างไร้ปรานี!”สิ้นเสียงคำราม กายของจ้าวหย่งราวกับเต็มไปด้วยพลังอันไม่มีที่สิ้นสุดที่ระเบิดออกมาทันที ทำให้เขาว่องไวและเต็มไปด้วยจิตสังหาร!ชายใต้ต้นไม้สูดจมูกอย่างเย็นชา เลิกคิ้วแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “เกรงว่าเจ้าจะไม่รู้จักประเมินตนเอง”“คนประเภทไหนกันที่อยากจะสู้กับข้า?”ชายคนนั้นเขย่งเท้ากระโดดขึ้น จากนั้นยกกริชในมือขึ้นสูง แล้วโจมตีไปที่ตำแหน่งของจ้าวหย่งอย่างโหดเหี้ยม!แสงเย็นวาบหนึ่งปรากฏขึ้น!ดวงตาของจ้าวหย่งเบิกกว้างด้วยความตกใจ ก่อนจะรู้สึกหนาวสั่นที่คอ ไม่มีแรงแม้แต่จะสู้กลับด้วยซ้ำ ร่างของเขาล้มลงกระแทกพื้นอย่างแรง เขาถูกสังหารด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวชายคนนั้นจ้องมองจ้าวหย่งที่ตายแบบดวงตาเบิกกว้างอย่างไม่แยแส เก็บกริชในมือด้วยสีหน้าเย็นชา แล้วหั
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 985
“ข้าเน้นย้ำให้พวกเขาตอบกลับ หลังจากได้รับจดหมายจากนกพิราบสื่อสาร แต่ว่า... ไม่มีการตอบกลับเลย…”หลังจากที่หวงเจียวเจียวพูดจบหวังหยวน ก็ขมวดคิ้วถ้าบอกว่ามีความล่าช้า หนึ่งวันก็ยังพอเป็นไปได้ แต่สามวัน!นี่เป็นไปไม่ได้เลย!ทุกครั้งที่ส่งคนไปคุ้มกันสินค้า หวังหยวนบอกพวกเขาว่าไม่ต้องกังวล แค่ไปให้ถึงจุดหมายอย่างปลอดภัย ไม่จำเป็นต้องลำบากระหว่างทางเพราะคนเหล่านี้ล้วนเป็นทหารผ่านศึกเกราะทมิฬ เป็นพวกพ้องของหวังหยวน การเดินทางนั้นไกล หากเกิดอะไรขึ้นจนทำให้ล่าช้าไปสักวันหนึ่งก็ไม่เป็นอะไรยิ่งไปกว่านั้น ทุกครั้งจะออกเดินทางเร็ว ส่วนใหญ่มักถึงภายในห้าวันเสมอ!พูดอีกอย่างคือจากการคำนวณทั้งหมดแล้ว ครั้งนี้ล่าช้าไปแปดวันเต็ม!ต้องมีปัญหาเกิดขึ้นแล้วแน่นอน!“คือว่า... ล่าช้าเพราะจ้าวหย่งหรือ?”เมื่อหวงเจียวเจียวพูดเช่นนี้ นางก็ลังเลเล็กน้อยเช่นกันเคยล่าช้า แต่นานถึงเพียงนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!หวังหยวนส่ายหน้า “ไม่ใช่หรอก จ้าวหย่งเป็นคนทำอะไรรอบคอบเสมอ สถานการณ์เช่นนี้จะไม่เกิดขึ้น”“ยิ่งกว่านั้น แม้ว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นจนทำให้การเดินทางล่าช้า เขาก็จะแจ้งให้เมืองหยางหรือแม้แต่เราร
Latest chapter
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1039
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1038
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1037
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1036
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1035
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1034
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1033
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1032
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1031
