LOGINดวงตาของสตรีนางนั่นเบิกกว้างจ้องหน้าจอมปีศาจด้วยอาการตื่นตระหนกอย่างยิ่งยวด ด้วยเพราะเห็นดวงตาสีเลือดปรากฏอยู่ตรงหน้า ซึ่งกำลังเกิดขึ้นกับหลี่เหวินฉางอยู่ในเวลานี้ภายหลังจากเสพสังวาสกับนางเสร็จสิ้นเมื่อครู่ที่ผ่านมา
ภายใต้ความสุขอันแสนหฤหรรษ์ที่ได้รับจนสุขล้นจบลงพร้อมพลังชีวิตถูกสูบชีพออกกจากกายอย่างรวดเร็ว ร่างที่กำลังเปลือยเปล่าซึ่งเต็มไปด้วยความอวบอิ่มของสตรีสาวตรงหน้าค่อยๆ ซูบซีดลงทีละน้อย ทีละน้อย จนเหลือแต่โครงกระดูกแห้งกรัง พรึบ!!! ซากแห้งกรังค่อยๆ สลายกลายเป็นเถ้าธุลีไปในชั่วพริบตา บนฟูกนอนอันหนานุ่มในเวลานี้คงเหลือแต่เพียงกายเปลือยเปล่าของหลี่เหวินฉางแต่เพียงผู้เดียว ร่างอันใหญ่โตกำลังสั่นสะท้านเมื่อได้สูบพลังชีวิตเข้าไป ดวงตาสีเลือดฉาบอยู่เมื่อครู่ที่ผ่านมาค่อยๆ เลือนหายไปทีละน้อย ทีละน้อย จนกระทั่งความเป็นตัวตนของมนุษย์แต่ดั้งเดิมพร้อมสติหวนกลับคืนมาอีกครั้ง ดวงตากวาดมองไปโดยรอบ เห็นเสื้อผ้าของสตรีถูกเหวี่ยงกระจายอยู่ที่พื้น พร้อมเสื้อผ้าของตน ตุบ!!!! หลี่เหวินฉางกระแทกร่างเปลือยลงบนฟูกนอนอย่างแรง ดวงตาสีดำจับจ้องอยู่แต่บนเพดานของกระโจม กรอดดดด!!! เสียงฟันกรามขบเข้าหากันจนแน่นด้วยความรู้สึกหลากหลายที่กำลังประเดประดังเข้ามาอยู่ในเวลานี้ “เมื่อไรข้าจึงจะหลุดพ้นจากสิ่งชั่วร้ายที่เจ้าเฉียนซ่งกระทำต่อข้าเช่นนี้เสียที เพื่อสนองความต้องการให้ได้มาซึ่งทุกสิ่งที่ปรารถนา เจ้าเดรัจฉานผู้นั้นนำสิ่งที่สวรรค์เบื้องบนกักขังนานนับหมื่นปี นำมาแฝงเร้นในร่างของข้าจนต้องกลายเป็นแบบนี้ ข้าต้องกลายเป็นทาสของคนผู้นั้นไปตลอดกาลไม่มีวิธีอะไรสามารถทำให้กลับไปเป็นคนปกติได้เลยเหรอ ชีวิตของผู้คนมากมายเท่าไร และจะต้องมีสตรีอีกกี่ชีวิตกันเล่าที่จะต้องถูกสังเวยเพื่อให้ข้ากลับมาเป็นปกติ....สวรรค์! เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้...ทำไม!!!!”หลี่เหวินฉางพูดลอดไรฟันพลางขบกรามเข้าหากันอยู่ตลอดเวลา ฉายาจอมปีศาจแห่งเฉียนฉินที่ทั่วหล้าต่างโจษขานมานั้น ก็เพราะเกิดมาจากพฤติกรรมในการเสพสังวาท ของแม่ทัพหนุ่มผู้กล้า เมื่อเสร็จสิ้นบรรลุถึงฝั่งฝันไอปีศาจที่ครอบคลุมจนทำให้มีจิตใจแปรปรวน เต็มไปด้วยจิตอำมหิต โหดร้ายและเลือดเย็น กระหายเลือดและต้องการเข่นฆ่าผู้คนด้วยวิธีสังหารสุดแสนจะทรมานและน่าสะพรึงกลัวของจอมปีศาจจะมลายหายไปสิ้น เมื่อได้เสพสังวาทกับสตรีและได้สูบพลังชีวิตเข้าสู่กาย แต่ก็เพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น หากไม่ต้องการให้จิตอำมหิตออกมาก็จะต้องเสพสังวาทกับสตรีเพื่อสูบพลังชีวิตเข้าไปทดแทน และต้องเสพสังวาทกับสตรีทุกสามวัน ซึ่งเหวินฉางล่วงรู้วิธีนี้ด้วยความบังเอิญเพราะกายและจิตอำมหิตนำทางให้ลงมือกระทำ สืบเนื่องมาจากแม่ทัพผู้กล้าได้หลงกลองค์ชายเฉียนซ่งพระยศในเวลานั้น ดื่มสุราเมาหมื่นปีเข้าไปซึ่งเป็นสุราหมักทำมาจากดอกไม้ปีศาจ ซึ่งเกิดมาจากจิตมารของจอมปีศาจทำให้บังเกิดขึ้นมา องค์ชายเฉียนซ่ง ผู้ฝักใฝ่ในอำนาจมืดกับสิ่งชั่วร้าย พยายามดิ้นรนและทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้อำนาจของจอมปีศาจไว้ในกาย สิ่งที่ต้องการไม่เพียงแต่ได้ครอบครองแคว้นเฉียนฉินเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงแคว้นทั่วหล้าทั้งหมดก็ต้องการให้ตกอยู่ในการปกครองของเฉียนฉินซึ่งเป็นรัชสมัยที่เฉียนซ่งปกครอง สิ่งเดียวที่จะสามารถทำให้ความต้องการสำเร็จทุกอย่าง ก็ต้องมีอำนาจและจะต้องเป็นอำนาจที่มนุษย์ธรรมดาทั่วไปไม่สามารถทำลายลงได้ จึงทำให้พยายามเสาะแสวงหาจิตมารของจอมปีศาจว่าสถิตยอยู่ที่ใด และก็ได้ล่วงรู้มาว่า จิตมารของจอมปีศาจจะสถิตยอยู่ในดอกไม้ปีศาจซึ่งอยู่แห่งหนใดสักแห่งในผืนแผ่นดินนี้ และดอกไม้ปีศาจก็ไม่เคยมีใครเคยพบเห็น เป็นเพียงสิ่งที่พูดถึงและเล่ากันมาปากต่อปากเท่านั้น ว่าดอกไม้ปีศาจจะอยู่ใต้ก้นเหวลึกที่ใดสักแห่งของแผ่นดิน และดอกไม้ปีศาจก็ได้เกิดขึ้นจริงภายในถ้ำลึกลับซึ่งฝังรวมกับสุราเข้าไว้ด้วยกัน ด้วยเหตุนี้สถานที่ซ่อนเร้นดีที่สุดไม่ให้ถูกทำลายจึงอยู่ในไหสุราที่ถูกฝังลงดินมานาน และถูกพบเข้าด้วยความบังเอิญที่เมืองหู่ในแคว้นเฉียนฉินจนกลายเป็นที่กล่าวขานต่อๆ มาว่าสุราที่ถูกพบจากถ้ำลึกลับที่ก้นเหวลึก ซึ่งมีจำนวนมากมายนั้นไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่าอายุของสุรายาวนานเท่าไร คาดเดาไปเองว่าเป็นทรัพย์สินของแผ่นดินจึงได้ถวายรายงานให้แก่องค์ชายเฉียนซ่ง สาเหตุที่สุราเมาหมื่นปีสามารถนำมาถวายให้แก่องค์ชายเฉียนซ่งได้ นั่นก็เพราะมีผู้คนมากมายลิ้มลองรสชาติแล้วสิ้นชีพลงทันทีที่ดื่ม ทั้งที่ไม่มียาพิษแต่ตายสนิททุกคนไม่เคยมีผู้ใดรอด ซึ่งกลุ่มคนที่เข้าไปพบถ้ำลึกลับนี้เป็นพรานป่าได้รับคำสั่งจากองค์ชายเฉียนซ่งให้ค้นหาดอกไม้ปีศาจเพื่อต้องการใช้อำนาจของจอมปีศาจมาเป็นเครื่องมือในการชิงแผ่นดิน แต่ดอกไม้ปีศาจที่กำลังสืบค้นหากลับไม่มี แต่ไปได้สุราปีศาจมาแทน จึงทำให้เฉียนซ่งในเวลานั้นซึ่งยังไม่ล่วงรู้ว่าได้รับมอบสุราปีศาจนี้เข้ามาเก็บไว้เป็นจำนวนมากมายและมีเพียงไหเดียวเท่านั้นที่มีดอกไม้ปีศาจแอบแฝง จึงตั้งชื่อให้ว่าสุราเมาหมื่นปีและก่อนหน้าที่จะนำมามอบให้กับหลี่เหวินฉาง องค์ชายเฉียนซ่งก็ได้ล่วงรู้มาจากโหรหลวงด้วยความบังเอิญมาว่า สิ่งที่ได้รับมาจากถ้ำลึกลับให้รีบนำไปทำลายเพราะมีจิตมารของจอมปีศาจแอบแฝงอยู่จะนำความหายนะมาถึงตัว จิตมารของจอมปีศาจแฝงอยู่ในดอกไม้ และดอกไม้ของจอมปีศาจก็อยู่ในสุราหมักบ่มซึ่งมีเพียงไหด้วย นอกนั้นที่อยู่ในขวดดินเผาล้วนเป็นสุราชั้นเลิศผ่านกาลเวลามายาวนานเท่าไรก็ไม่มีใครรู้ หากลิ้มลองดอกไม้ปีศาจเข้าไปจะเกิดจิตวิปลาส โหดเหี้ยมอำมหิตผิดมนุษย์แต่ไม่ได้เกิดขึ้นกับทุกคน มีเพียงผู้ที่เกิดในช่วงเวลาของดาวแห่งความตายปรากฏเท่านั้นจึงจะสัมผัสได้ และองค์ชายเฉียนซ่งก็ล่วงรู้มาว่าเหวินฉางก็เป็นผู้ที่เกิดช่วงวันเวลานั้นซึ่งทั่วทั้งแคว้นเฉียนฉินมีเพียงหลี่เหวินฉางที่เกิดตอนดาวแห่งความตายปรากฏ ซึ่งดาวแห่งความตายก็คือดาวปีศาจ ผู้ที่เกิดช่วงเวลานั้นจะมีไอปีศาจและจิตมารติดตัวมาตั้งแต่ถือกำเนิด องค์ชายเฉียนซ่งจึงใช้สุราเมาหมื่นปีหาประโยชน์จากตัวตนที่ถูกซ่อนเร้นของเหวินฉาง สานความต้องการที่อยากครอบครองแผ่นดินทั่วหล้าโดยใช้แม่ทัพผู้กล้าออกล่าดินแดนนำมาให้ สุราเมาหมื่นปี ยังมีอีกชื่อก็คือหนึ่งจอกปลิดวิญญาณ เพียงแค่ลิ้มลองสิ้นชีพทันที วิญญาณหลุดลอยออกจากร่างไปโดยไม่รู้ตัว เฉียนซ่งจึงแบ่งสุราเมาหมื่นปีนั้นออกมาจากไหนำมาเก็บไว้กับตัวบางส่วน และนำส่วนที่เหลือเกือบเต็มไหมอบให้หลี่เหวินฉาง องค์ชายเฉียนซ่งได้นำสุราเมาหมื่นปีนี้ถวายฮ่องเต้เฉียนหยวน และผลที่ตามมานั่นก็คือเสด็จสวรรคตลงทันทีที่เสวยหนึ่งจอกปลิดวิญญาณเข้าไป ตามความต้องการของพระโอรสผู้ไม่อยากรอให้พ่อตัวเองตายเสียก่อน จึงจะได้ขึ้นครองแคว้น มิสู้ทำให้ตายไปเสียโดยเร็วจะทำให้นั่งปกครองแคว้นตั้งแต่พระชนมายุเพียงแค่ 23 พระชันษา ซึ่งยังหนุ่มแน่นอยู่มาก และองค์ชายเฉียนซ่งกับหลี่เหวินฉางก็มีอายุห่างกันเพียงแค่สองปีซึ่งแม่ทัพเฉียนฉินอายุ 21 ปีเท่านั้น แต่ฮ่องเต้เฉียนซ่งไม่ล่วงรู้เลยว่าการกระทำของพระองค์ที่ต้องการหาประโยชน์จากแม่ทัพเฉียนฉินนั้น หลี่เหวินฉางล่วงรู้จนหมดสิ้น เพราะจิตมารของจอมปีศาจทำให้สามารถรับรู้ได้ ทางแก้ไขนั้นมีใช่ว่าจะไม่มีหนทางเสียทีเดียว แต่การหลุดพ้นจากจิตอำมหิตของจอมปีศาจที่ถูกปลดผนึกออกมาได้แล้วนั้น ช่างยากเย็นเสียเหลือเกินจะหาผู้ที่เกิดช่วงเวลาของดาวแห่งความตายมาได้อย่างไร ในเมื่อดาวแห่งความตายนั้นจะเกิดขึ้นทุกหนึ่งพันปี เท่ากับว่าในรอบพันปีนี้มีเพียงแค่หลี่เหวินฉางเท่านั้น ทั่วหล้านี้จะมีผู้ใดถือกำเนิดขึ้นมาเหมือนกับเขา เพราะนอกจากดาวแห่งความตายจะปรากฏทุกหนึ่งพันปีแล้ว ผู้ที่เกิดในช่วงเวลานั้นก็จะมีแค่เพียงหนึ่งคนเท่านั้น หลี่เหวินฉางจะต้องทุกข์ทรมานเช่นนี้ไปอีกนานเท่าไรกว่าจะมีผู้มาปิดผนึกจิตมารนี้ลงได้ เท่ากับว่ามีชีวิตอยู่เพื่อสังหารผู้คนไปจนกว่าวาระสุดท้ายของชีวิจจะมาถึง แต่ถ้าหากเลือกได้แม่ทัพเฉียนฉินยอมให้ผู้อื่นสังหารเสียดีกว่าที่จะต้องกลายเป็นเช่นนี้ยุคปัจจุบัน รูปถ่ายบุตรสาวคนเดียวของว่านตงหัว ขนาดครึ่งตัวเท่าคนจริงวางอยู่ในห้องหนังสือตรงข้ามกับโต๊ะทำงาน เพื่อให้คนเป็นพ่อคอยเฝ้ามองบุตรสาวที่หายสาบสูญไปนานกว่าสองปีในวันเทศกาลหยวนเซียว ซึ่งเกิดปรากฏการณ์พระจันทร์สีเลือดขึ้นในวันนั้น กลุ่มนักเลงที่หวงเจียวจินนำมาเพื่อหวังรุมโทรมและอัดคลิปประจานลงโซเซียลและขายให้กับเวปโป๊ ต่างพากันเสียสติพูดจาไม่รู้เรื่องตั้งแต่เกิดเหตุการณ์วันนั้น รวมไปถึงบุตรสาวของหวงจ้านเซี่ยก็ด้วยเช่นกันที่ถูกส่งตัวเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลจิตเวช เพื่อเข้ารับการบำบัดฟื้นฟูสภาพทางจิตใจให้กลับมาเป็นปกติ แม้ว่าจะเสียสติพูดจาไม่รู้เรื่อง แต่ทุกคนกลับพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ว่านฉีฉีเป็นนางปีศาจ ปีศาจที่มีดวงตาสีเลือดและมีไอดำทะมึนพวยพุ่งออกจากร่างอยู่ตลอดเวลา เหตุการณ์ในวันนั้นีเพียงว่านฉีฉีเท่านั้นที่หายตัวไป ไม่ว่าจะพยายามสืบค้นหาและแกะร่องรอยอย่างไงก็ไม่สามารถสืบที่มาที่ไปได้ ราวกับว่าเธอสูญสลายหายไปในอากาศธาตุ มีเพียงว่านตงหัวและพ่อบ้านเกาเท่านั้นที่ล่วงรู้เรื่องราวที่ลึกซึ้งลงไปกว่านั้น เขารู้ว่าบุตรสาวจะต้องกลับไป
ในขณะเดียวกันพรึบบบ!!! ร่างสูงทะมึนของหลี่เหวินฉางมาปรากฏอยู่ตรงหน้าตำหนักของฮ่องเต้เฉียนซ่ง ซึ่งมีลานกว้างขวางติดกับสวนหย่อมแต่ในเวลานี้ สวนที่เคยสวยไม่มีอีกต่อไปแล้วด้วยเพราะทั่วบริเวณเต็มไปด้วยซากศพแห้งกรังมากมาย กองรวมสูงท่วมท้นมีจำนวนนับไม่ถ้วน เมื่อครั้นมองตรงไปข้างหน้าแม่ทัพเฉียนฉินพบว่า ฮูหยินของเขากำลังสูบพลังชีวิตของมนุษย์อย่างไม่หยุดยั้ง“พลังปีศาจของฉีฉีเป็นนางพญามารหรือนี่!”เหวินฉางพึมพำเสียงขาดห้วงแต่แล้วแม่ทัพเฉียนฉินพลันต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจสุดขีดเมื่อเห็นดวงจิตของทารกสถิตอยู่ในกายของเมียรัก ทำให้ล่วงรู้ทันทีว่านางกำลังตั้งครรภ์“ฉีฉีกำลังตั้งครรภ์!...ลูกของข้ากับฉีฉี...”แม่ทัพเฉียนฉินพูดออกมาสียงเบาหวิวความหดหู่วิ่งเข้ามาเกาะกินภายในหัวใจเพียงชั่วขณะ ดวงตาสีเลือดลุกโชนวาววาบขึ้นมาทันที เพราะคิดได้ว่าพลังปีศาจที่อยู่ในกายของเขาเป็นจอมมารย่อมอยู่เหนือกว่านางพญามารอยู่แล้ว วิธีที่จะปิดผนึกพลังปีศาจของว่านฉีฉีลงได้ นอกจากใช้ชีวิตแลกเพื่อให้อีกหนึ่งชีวิตค
ทางด้านว่านฉีฉี เสียงหัวเราะที่ดังขึ้นอยู่ทางด้านหลังทำให้ฮ่องเต้เฉียนซ่งลืมตาขึ้นมาทันใด ควับ!...ฮ่องเต้โฉดหันกลับมาทอดพระเนตรทางด้านหลังอย่างรวดเร็ว เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของสตรี หมับ! มือเรียวของว่านฉีฉีตรงเข้าคว้าคอฮ่องเต้เฉียนซ่งเอาไว้อย่างง่ายดาย พร้อมยกร่างลอยละลิ่วขึ้นสูงเหนือพื้น ดวงตาสีเลือดจับจ้องอยู่ตลอดเวลา ท่ามกลางอาการตื่นตระหนกผสานกับความยินดีที่ได้เห็นสิ่งที่ปรากฏตรงหน้า เมื่อเห็นเปลวไฟตรงกลางหน้าผากของว่านฉีฉีลุกโชนอยู่ในเวลานั้น “นะ...นาง...นาง..พญามาร...ที่แท้ร่างนี้ก็คือร่างจำแลงของนางพญามารเองหรือนี่...สำเร็จ..ในที่สุดข้าก็ทำสำเร็จแล้ว สิ่งที่ต้องการอยากพบมาตลอดทั้งชีวิต วันนี้ข้าทำสำเร็จแล้ว...นางพญามารได้โปรดประทานอำนาจให้แก่ข้าด้วยเถิด อำนาจของท่านที่ไม่มีผู้ใดสามารถทัดเทียมได้”ฮ่องเต้เฉียนซ่งรีบขอในสิ่งที่ต้องการออกไปทันที บัดนี้พลังปีศาจของว่านฉีฉีถูกปลดผนึกออกมาอีกครั้งจนนางพญามารตื่นจากการหลับใหล เพราะผลของการร่ายเวทและต้องการปลุกอำนาจจอมปีศาจของฮ่องเต้เฉียนซ่งผ่านลูกแก้ว จ
พระราชวังหลวงผิงหยาง ห้องพิธีกรรม ยามจื่อ ร่างของว่านฉีฉีในเวลานี้ถูกวางลงบนแท่นขนาดยาวซึ่งทำขึ้นเพื่อใช้สังเวยจอมปีศาจ หญิงสาวถูกกำยานหอมทำให้หลับใหลไม่ได้สตินำนางเข้าสู่พระราชวังหลวงเพื่อนำมาเป็นเหยื่อสังเวยตามพระบัญชาของฮ่องเต้โฉดที่นับถือจอมปีศาจเป็นชีวิตจิตใจ ทั่วทั้งวังหลวงเต็มไปด้วยไอปีศาจดำทะมึนครอบงำไปทั่ว หากมีขุนนางคนใดขัดขืนไม่ยอมศิโรราบถวายความภักดีให้แก่ฮ่องเต้โฉดก็จะจบลงด้วยความตายทั้งสิ้น แต่ที่เห็นยังเดินไปมาและมีชีวิตอยู่เป็นเพียงหุ่นที่ถูกร่ายเวทให้มาทำหน้าที่แทน หรือถ้าไม่ตายตัวจริงก็ถูกจองจำ ตัวปลอมที่ออกมาเดินให้ผู้คนพบเห็นคือหุ่นที่มาจากการร่ายเวทของฮ่องเต้โฉดทั้งสิ้น แอดดดดด!!! บานประตูห้องพิธีกรรมถูกเปิดออกกว้างพร้อมพระวรกายสูงโปร่งของฮ่องเต้เฉียนซ่งก้าวเข้ามาภายในห้องพิธีกรรม โดยมีเหลียนเปายืนคอยรับใช้อยู่นอกห้องคอยถวายการรับใช้ยามมีรับสั่งหา พระเนตรจับจ้องร่างสตรีตรงพระพักตร์อยู่ตลอดเวลาด้วยความสนพระทัยกับรูปโฉมของนางก่อนจะมาหยุดยืนทอดพระเนตรว่านฉีฉีอยู่ชั่วขณะ “ช่างเป็น
มุมถนนทิศเหนือ “พี่ชายอีกไกลมากไหมกว่าจะถึง”ว่านฉีฉีพูดพลางยกชายแขนเสื้อขึ้นซับเหงื่อที่กำลังผุดขึ้นเต็มหน้าผากกว้างเพราะอากาศที่ร้อนอบอ้วนอยู่ในเวลานี้ อาการวิงเวียนศีรษะเริ่มปรากฏออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน “อยู่ตรงมุมถนนโน้นไงเห็นหรือไม่มีรถม้าจอดอยู่สองคัน เป็นรถม้าที่รับจ้างไปส่งทุกที่ แบ่งกันคนละคัน”พูดพลางรีบก้าวเดินนำหน้าไปก่อนเพราะต้องเตรียมวางแผนต่อจากนี้“รอข้าด้วยพี่ชาย!!!”ว่านฉีฉีตะโกนบอกตามหลังพลางรีบเร่งฝีเท้าพยายามก้าวเดินตามให้ทันเหลียนเปาตั้งใจเร่งฝีเท้าเพื่อไม่ให้เหยื่อที่ต้องการเดินตามได้ทัน ก่อนจะไปหยุดยืนตรงหน้ารถม้าที่มีคนของตัวเองนั่งอยู่สวมหมวกผ้ายาวถึงกลางลำตัวปิดบังใบหน้าเป็นที่เรียบร้อย ส่วนรถม้าอีกคันทหารที่ติดตามมาด้วยนั่งรอคำสั่งอยู่ภายในนั้น“จัดเตรียมทุกอย่างเอาไว้หมดแล้วใช่ไหม จุดกำยานนิทราเอาไว้ภายในรถม้าหรือยัง”เหลียนเปาถามย้ำ“เรียบร้อยแล้วขอรับท่านกงกง กลิ่นกำยานจุดเตรียมรอไว้เรียบร้อยแล้ว รับรองว่าพอนางขึ้นไปนั่งบนรถม้าก็หมดสติลงทันทีไม่เสียเว
ทางด้านว่านฉีฉี หญิงสาวเดินแกมวิ่งออกมาจากห้องโดยไม่มีหมวกผ้าคลุมปิดบังเอาไว้แม้แต่น้อย ในขณะที่กำลังวิ่งอยู่นั้นได้เดินผ่านกลุ่มชายฉกรรจ์จำนวนหลายคนกำลังก้าวเดินลงบันไดหอสุราเพื่อเดินทางกลับหลังจากหารือเรื่องสำคัญตามแผนที่วางเอาไว้เรียบร้อย ผลั่ก! ร่างของว่านฉีฉีที่กำลังเดินเกมวิ่งมาอย่างรีบร้อนเพื่อไปเรียกรถม้าและตามคนมาช่วยพยุงแม่ทัพเฉียนฉินกลับจวนแม่ทัพ ด้วยความรีบร้อนจึงไม่ทันระวังเดินชนเข้ากับร่างสันทัดของผู้ชายที่ยืนอยู่หัวบันไดโดยไม่ได้ตั้งใจ “ขอโทษด้วยพี่ชาย! พอดีว่าข้ากำลังรีบร้อนไปหน่อย..ขอโทษด้วยจริงๆ”หญิงสาวพูดขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่พลางหันหลังกลับรีบวิ่งลงบันไดไปอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ทุกสายตาของชายกลุ่มนั้นต่างพากันมองตามหลังว่านฉีฉีตาไม่กะพริบ นึกสงสัยอยู่เต็มกำลังว่าเหตุใดบุรุษผู้นี้จึงมีใบหน้าสวยราวอิสตรีเช่นนี้หนอ หากไม่ติดว่ามีรูปร่างสูงโปร่งเหมือนบุรุษทั่วไปในเวลานี้ แน่นอนว่าจะต้องเป็นสตรีปลอมตัวในคราบบุรุษอย่างแน่นอน และเมื่อหันกลับมามองบางอย่างที่อยู่ในมือของชายที่ยืนอยู่แถวหน้าสุดกลับพบว่า ลูกแก้วที่อยู่ในมือนั้นส่องแสงเป็นดวงไฟสีนวลก







