Home / โรแมนติก / บำเรอรักชนเผ่าลับ / บทที่11...ร่างกายเปลือยเปล่าในแดนอาถรรพ์

Share

บทที่11...ร่างกายเปลือยเปล่าในแดนอาถรรพ์

“นี่มัน..” มันคือกลิ่นหอมที่ลอยล่องไปทั่ว ลอยไปไกลลิบจนถึงหมู่บ้านของเธอ

“ที่นี่เองสินะ?” หัวใจเธอกระหน่ำเต้นด้วยความตื่นเต้นและตระหนกระคนกัน เมื่อพบต้นสายปลายเหตุของกลิ่นหอมที่คนทั้งหมู่บ้านหวาดกลัว

“แล้วเรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...ที่นี่คือที่ไหนกันแน่ ก่อนหน้านี้...ใช่แล้ว...อุบัติเหตุนี่นา!!!”

เมื่อได้สติก็รีบตรวจดูว่าร่างกายได้รับบาดเจ็บตรงไหนหรือไม่ แต่ทุกอย่างกลับเป็นปกติดี ไม่มีอะไรบุบสลายให้เห็น ยกเว้นก็แต่เสื้อผ้าเท่านั้น ที่หายไปจากร่างกายของเธอจนหมดไม่เหลือ ส่วนกระเป๋าสะพายกลิ้งตกอยู่ไม่ไกลจากตัว

“อะ...เสื้อผ้าฉัน!” เธอตกใจกว่าเดิมและอยากจะร้องไห้ให้กับฝันร้ายที่กำลังเผชิญอยู่ แต่ทำได้เพียงโกยกลีบดอกไม้มาปกปิดตามร่างกายเปลือยเปล่าเอาไว้ แม้มันจะไม่ได้ช่วยอะไรได้มากมายนักก็เถอะ

“ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยเนี่ย...ที่นี่มัน ที่ไหนกันแน่ มีใครอยู่บ้าง...มีใครอยู่มั้ย!!”

ลดาละมัยคว้าจับกรงไม้แล้วตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่สิ่งที่ตอบรับคำขอของเธอกลับไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นเหล่าสรรพสัตว์ที่โผล่หน้ากันออกมาตามสุมทุมพุ่มไม้ ซึ่งทำให้เธอแทบช็อค

“โอ้วส์...ตายแล้ว!” ดวงตากลมโตลุกวาวเมื่อได้เห็น
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • บำเรอรักชนเผ่าลับ   บทที่20...ตอนจบ - เป็นเมียพวกเราเถอะ

    เธอนิ่งคิดนิดหน่อย “แล้วถ้าฉันไม่ตกลงล่ะ”อัคคีราหน้าสลดเศร้า “หัวใจของพวกเราคงแห้งแล้ง เหมือนคนไร้วิญญาณ ลดาจะใจร้ายกับพวกเราจริงเหรอ หรือว่าพวกเราทำให้ลดามีความสุขน้อยไป”“ไม่ใช่อย่างนั้น” เธอรีบบอกก่อนที่เขาจะเข้าใจผิดไปมากกว่านี้ เพราะอย่างไรเสีย เธอก็กระโดดลงมาในวังวนสวาทหวานนี้อย่างถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว แต่ถ้าจะต้องหายจากโลกภายนอกแล้วมาใช้ชีวิตอยู่ในป่าอาถรรพ์กับสามพี่น้อง มันก็ควรจะวางแผนให้รอบคอบสิ“ฉันอยากอยู่กับพวกคุณนะ” เพราะพวกคุณแซ่บมาก แถมยังเป็นเจ้าของถ้ำที่เต็มไปด้วยทองคำ “แต่ฉันก็ไม่อยากทิ้งชีวิตของตัวเอง ฉันเองก็มีครอบครัวของฉันเหมือนกัน หากฉันจะไป ๆ มา ๆ ระหว่างโลกภายนอกกับบ้านของพวกคุณ”อัคคีรานิ่งคิด...“ได้สิ” พสุธาราจอมเจ้าเล่ห์ลืมตาขึ้นแล้วจูบแก้มนวลฟอดใหญ่ “แล้วแต่เมียรักจะบัญชา”“หลงเมียเหลือเกินนะ” มหรรณพจูบบนหลังเท้าของเธออย่างลุมหลง ก่อนจะเงยหน้ามองหญิงสาว ด้วยสายตาหวานฉ่ำ “หอมไปทั้งตัวเลยที่รัก”“ใครกันแน่ที่หลง” พสุธารากัดพี่ชายฝาแฝด“แต่เราอยากมีลูกกับลดานะ” อัคคีราเอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง ยื่นฝ่ามือลูบไล้หน้าท้องของเธออย่างอ่อนโยน “ลูกหรือคะ?”“เมื่อเราขึ้นเ

  • บำเรอรักชนเผ่าลับ   บทที่19...สามพี่น้องสุดเร่าร้อน

    “โอววลดาที่รัก...เรารักเธอเหลือเกิน” พสุธารากัดกรามแน่นแล้วตะบันเด้าความเป็นชายเข้าใส่ร่างกายของเธออย่างไม่ยั้ง“อ๊ะ อ๊ะ โอ้วส์ พสุธารา อือ” แรงเสียดสีจากความเป็นชายขนาดใหญ่ ส่งให้กายเธอแดงเรื่อเหมือนโดนไฟเผา อะดรีนาลีนสูบฉีดตั้งแต่หัวจดเท้า“อืออ ลดาที่รัก หอมหวานเหลือเกิน” มหรรณพก้มลงจูบไซ้ซอกคอข้างซ้ายของเธอ พร้อมใช้ฝ่ามือลูบไล้บีบคลำทรวงอกอวบอิ่ม“โอวว เมียรักของเรา” อัคคีราจูบหอมแก้มนวลข้างขวาอย่างลุ่มหลง ฝ่ามือเลื่อนลงสัมผัสเนินสวาทแล้วนวดเน้นเม็ดกระสันเสียวปรนเปรอ“อะ อะ อะ อะ” พสุธาราอัดกระแทกดุ้นเนื้อเข้าใส่ช่องสวาทของหญิงสาวไม่ยั้ง แรงเร้าจากภายในช่องนุ่มตอดรัดลำเนื้อจนมันแข็งคัด ปวดหนักเหมือนมันจะปริแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ“โอ้วว ที่รัก เรา...โอย” ใบหน้าคร้ามเข้มแดงก่ำ ร่ำร้องเหมือนจะขาดใจ ขณะฉีดพล่านน้ำสวาทเข้าใส่ช่องสวาทของหญิงสาวไม่ยั้ง “อ่า...”“อืออ....อูวว” ลดาละมัยหลับตาพริ้มอิ่มสุข รู้สึกถึงน้ำอุ่นในกายอีกครั้ง ก่อนจะโดนจูบปากจนหนำใจจากริมฝีปากสีดำเพื่อตอบแทนความสุขที่ได้รับ“อืมมม...” เธอจูบตอบเขาด้วยความเร่าร้อน ขณะเดียวกันก็ถูกถ่างขาอ้าออกจนกว้าง เมื่อท่อนเนื้อขนาดใหญ

  • บำเรอรักชนเผ่าลับ   บทที่18...สามพี่น้องหนึ่งหัวใจ

    อัคคีราจ้องมองน้องชายคนเล็กนิ่งงัน ดูเหมือนหัวใจของพวกเขาจะกลับคืนร่างแล้วสินะ “อื้ออ...” เธอพยายามดันแผ่นอกหนานั้นออก แต่กลับโดนสวมกอดแนบแน่น แล้วบดจูบรุนแรงกว่าเดิม“อืออ...อืออ...อ่า...”“โอววว...” เขาผละริมฝีปากออก จ้องมองใบหน้าสวยด้วยความลุ่มหลง “เรารอเธออยู่นะ”“หืมม...” เธอจ้องตอบดวงตาสีเพลิง ทำไมรู้สึกว่าริมฝีปากดำขลับนั้นช่างน่าหลงใหลนัก“เนื้อคู่ของเรา” เขาเอ่ยพลางยิ้มมุมปากหัวใจของเธอเต้นรัว หันกลับไปมองอัคคีราที่ยืนมองด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ไร้ความหึงหวง ยอมรับในโชคชะตาที่มีร่วมกัน ส่วนเจ้าดวงตาสีน้ำเงินก็ลืมตาขึ้นแล้วลุกขึ้นนั่ง หันกลับมาจ้องน้องชายฝาแฝดที่กำลังจู่โจมเธอไม่เลิก ด้วยการจูบหอมไม่หยุดหย่อน“สบายดีหรือท่านพี่อัคคีรา”“เราสบายดีมหรรณพ แต่ท่านแม่จากไปแล้วเมื่อห้าปีก่อน ส่วนท่านพ่อยังคงปกครองชาวเผ่าแห่งเราอยู่ พวกนายทั้งสองหลับไปนานนับสิบปีทีเดียว”“ต้องขอภัยท่านพี่และท่านพ่อด้วย เพราะเราทั้งสองต้องการรักษาชีวิตของเธอไว้ ก็เลยต้องยอมเสียสละตัวเองเพื่อปกป้องเธอ”คำกล่าวของมหรรณพทำให้ลดาละมัยชะงัก ยื่นฝ่ามือกันใบหน้าของดวงตาสีเพลิงที่พยายามจูบหอมใบหน้าเธออย่างห

  • บำเรอรักชนเผ่าลับ   บทที่17...เสพสมกันอย่างอิ่มเอม

    “โอ๊วววส์ ซี๊ดส์ อ๊า...โอยเสียว” เธอร้องครางลั่นอย่างสุขสม เผยอร่องสวาทขึ้นรับปากลิ้นของเขาอย่างเต็มใจโหยหา “อัคคีรา...อื้อ อ๋อย”เขากระดกลิ้นละเลงใส่เม็ดเสียวของเธอไม่ยั้ง ก่อนจะสูบความสาวแล้วดูดดุนอย่างเมามันส์ไร้ปรานี ราวกับจะสูบวิญญาณของเธออย่างไรอย่างนั้น“อ๊า...” เธอร้องลั่นด้วยความเจ็บ ยามนิ้วใหญ่สอดแทรกเข้ารูเสียวแล้วกระแทกกระทุ้งไม่หยุด“โอ๊ย โอ๊ย อัคคีรา อ๊า” ใบหน้าสวยเหยเกด้วยความเสียวทรมาน...แต่เพียงไม่นานนักก็ต้องพบกับความเจ็บปวดรวดร้าวราวกับถูกกระชากวิญญาณ“โอ๊วส์อัคคีรา อือออ...”“ที่รัก...” ใบหน้าคร้ามแดงก่ำ กายแกร่งชื้นเหงื่อ ขยับร่างขึ้นคร่อมทับแล้วแทรกท่อนเนื้อขนาดใหญ่แหวกกลีบร่องรูสดสาว อัดกระแทกพรวดเดียวจมมิด“โอ๊ย! เจ็บ! อ๊า” เธออ้าปากหวอ กดสายตาลงมองช่วงร่างของตัวเอง ซึ่งโดนท่อนเนื้อของเขาฝังแนบแน่น จนเหลือเนื้อโคนเพียงน้อยนิด “โอยอัคคีรา มันเป็นครั้งแรกของฉันนะ ทำไมคุณไม่ปรานีฉันเลย”“เราอดใจไม่ไหว กระหายเหลือเกิน” เสียงแหบพร่าบ่งบอกอารมณ์กำลังร้อนได้ที่ “ความงามของเธอ ทำให้เราควบคุมตัวเองไม่อยู่ โอวว ท่อนเนื้อของเรากำลังสุขสมเลยเชียว”ซึ่งก็ไม่ต่างจากช่องสวาทข

  • บำเรอรักชนเผ่าลับ   บทที่16...ลุ่มหลงคลั่งไคล้

    “ว๊าย!” เธอตกใจตาเหลือก เมื่อริมฝีปากแนบชิดกับริมฝีปากของเขาแบบไม่ได้ตั้งใจ เรือนกายทาบทับบดเบียดบนกายแกร่งแนบแน่น ขณะลำร้อนของเขาพุ่งผ่านหว่างขาของเธอตั้งโด่เหมือนเสาไฟฟ้ายังไงยังงั้น“อือ...” เมื่อได้สติ เธอรีบผละริมฝีปากออก จ้องมองดวงตาคู่คมด้วยความเขินปนตกใจ เขาจะรู้มั้ยว่ามันเป็นจูบแรกของเธอ“เป็นเมียเราเถอะ” เขาเอ่ยออกมา ด้วยแววตาวามวาว แรงปรารถนาในหัวใจเดือดพล่านจนไม่อาจต้านทานไหว กำหนัดแตกซ่านในทุกอณูเนื้อ จนน้ำสวาทแทบจะพุ่งทะยานออกมา “เอ่อ...” หัวใจของเธอเต้นเร็วรี่ถี่หนัก หายใจเร็วแรงจนได้ยินชัด กายอุ่นร้อนขึ้นเหมือนโดนไฟเลีย“เธอทำให้เราแทบคลั่งแล้ว”“แต่เราเพิ่งเจอกันเอง” เธอไม่ได้บอกเขาหรอก แต่กำลังบอกตัวเองต่างหาก เพิ่งเจอกันแท้ ๆ แต่กลับอยากเป็นของเขาจนตัวสั่น อยากสูบแก่นกายกำยำของเขาไม่ให้เหลือ เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ“มันไม่สำคัญหรอก ถ้าเราเกิดมาคู่กัน” เอ่ยพลางตวัดฝ่ามือรวบท้ายทอยของเธอให้ก้มเข้าหาใบหน้าของเขา แล้วจูบริมฝีปากกันอย่างดูดดื่ม เร่าร้อน...“อ่า...อ่า...” แทนที่จะขัดขืนรสจูบของชายที่ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อ เธอกลับจูบตอบเขาอย่างเต็มใจ อ้าปากรับลิ้นสากแผ่นใ

  • บำเรอรักชนเผ่าลับ   บทที่15...รสรักหวานล้ำ

    เขายิ้มกริ่มอย่างสุขสมใจ เร่งความเร็วของฝีเท้าม้าให้แรงเร็วกว่าเดิมหลายเท่า ยามวิ่งผ่านป่าเขาลำเนาไพรอันตราย สู่หน้าผาใหญ่ตระหง่านเบื้องหน้า สถานที่ลับเฉพาะของตระกูลผู้นำ ในที่สุด...ม้าดำทมิฬก็พาเขาและเธอขึ้นไปยังยอดเขาสูงสุดแห่งพงไพร ยืนสง่าบนริมหน้าผาอันยิ่งใหญ่ ไม่หวั่นต่อสายลมแรงที่แล่นปะทะไม่หยุดหย่อน“สูงจัง...เรามาที่นี่กันทำไม ไหนบอกจะพาไปหาเจ้าของหิน” เธอเงยหน้า ทวงถามเจ้าของอ้อมกอดอันตราย คนที่เคยใช้ดาบจ่อคอยหอยเธอเขาก้มมองเธอด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป เปลวเพลิงในดวงตาสงบลงจนกลายเป็นแสงสีทองเรืองรอง ดวงตาสีน้ำเงินก็ส่องประกายความอ่อนโยนออกมาจนทำให้ใบหน้าขึงขังดุดันนั้นผ่อนคลายกว่าเดิม “อยากเจอพวกนั้นจริงเหรอ”เธอนิ่วหน้านิดหน่อย “จริงสิคะ”“ไม่กลัวอันตรายเหรอ”“ก็มีคุณอยู่ด้วย”“เราอาจทำลายเธอได้มากกว่าที่คิดนะ”“ยังไงคะ”เขาก้มหน้าลงใกล้ใบหน้าเธอจนลมหายใจประสานกัน สองริมฝีปากเกือบแตะแต้ม ทำเธอใจสั่นระริก ซ่านสยิวตรงหน้าท้องอย่างห้ามไม่อยู่“คุณ...”“อยากกลืนกินเธอเหลือเกิน” คนป่าเปิดเผยความรู้สึกร้อนลุ่มในอก พร้อมขยับแก่นกายบดเคล้าแก้มก้นกลมงามอย่างหยาบโลน “อื้อ” เธอครางแ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status