Home / โรแมนติก / บำเรอรักชนเผ่าลับ / บทที่18...สามพี่น้องหนึ่งหัวใจ

Share

บทที่18...สามพี่น้องหนึ่งหัวใจ

อัคคีราจ้องมองน้องชายคนเล็กนิ่งงัน ดูเหมือนหัวใจของพวกเขาจะกลับคืนร่างแล้วสินะ

“อื้ออ...” เธอพยายามดันแผ่นอกหนานั้นออก แต่กลับโดนสวมกอดแนบแน่น แล้วบดจูบรุนแรงกว่าเดิม

“อืออ...อืออ...อ่า...”

“โอววว...” เขาผละริมฝีปากออก จ้องมองใบหน้าสวยด้วยความลุ่มหลง “เรารอเธออยู่นะ”

“หืมม...” เธอจ้องตอบดวงตาสีเพลิง ทำไมรู้สึกว่าริมฝีปากดำขลับนั้นช่างน่าหลงใหลนัก

“เนื้อคู่ของเรา” เขาเอ่ยพลางยิ้มมุมปาก

หัวใจของเธอเต้นรัว หันกลับไปมองอัคคีราที่ยืนมองด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ไร้ความหึงหวง ยอมรับในโชคชะตาที่มีร่วมกัน

ส่วนเจ้าดวงตาสีน้ำเงินก็ลืมตาขึ้นแล้วลุกขึ้นนั่ง หันกลับมาจ้องน้องชายฝาแฝดที่กำลังจู่โจมเธอไม่เลิก ด้วยการจูบหอมไม่หยุดหย่อน

“สบายดีหรือท่านพี่อัคคีรา”

“เราสบายดีมหรรณพ แต่ท่านแม่จากไปแล้วเมื่อห้าปีก่อน ส่วนท่านพ่อยังคงปกครองชาวเผ่าแห่งเราอยู่ พวกนายทั้งสองหลับไปนานนับสิบปีทีเดียว”

“ต้องขอภัยท่านพี่และท่านพ่อด้วย เพราะเราทั้งสองต้องการรักษาชีวิตของเธอไว้ ก็เลยต้องยอมเสียสละตัวเองเพื่อปกป้องเธอ”

คำกล่าวของมหรรณพทำให้ลดาละมัยชะงัก ยื่นฝ่ามือกันใบหน้าของดวงตาสีเพลิงที่พยายามจูบหอมใบหน้าเธออย่างห
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • บำเรอรักชนเผ่าลับ   บทที่20...ตอนจบ - เป็นเมียพวกเราเถอะ

    เธอนิ่งคิดนิดหน่อย “แล้วถ้าฉันไม่ตกลงล่ะ”อัคคีราหน้าสลดเศร้า “หัวใจของพวกเราคงแห้งแล้ง เหมือนคนไร้วิญญาณ ลดาจะใจร้ายกับพวกเราจริงเหรอ หรือว่าพวกเราทำให้ลดามีความสุขน้อยไป”“ไม่ใช่อย่างนั้น” เธอรีบบอกก่อนที่เขาจะเข้าใจผิดไปมากกว่านี้ เพราะอย่างไรเสีย เธอก็กระโดดลงมาในวังวนสวาทหวานนี้อย่างถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว แต่ถ้าจะต้องหายจากโลกภายนอกแล้วมาใช้ชีวิตอยู่ในป่าอาถรรพ์กับสามพี่น้อง มันก็ควรจะวางแผนให้รอบคอบสิ“ฉันอยากอยู่กับพวกคุณนะ” เพราะพวกคุณแซ่บมาก แถมยังเป็นเจ้าของถ้ำที่เต็มไปด้วยทองคำ “แต่ฉันก็ไม่อยากทิ้งชีวิตของตัวเอง ฉันเองก็มีครอบครัวของฉันเหมือนกัน หากฉันจะไป ๆ มา ๆ ระหว่างโลกภายนอกกับบ้านของพวกคุณ”อัคคีรานิ่งคิด...“ได้สิ” พสุธาราจอมเจ้าเล่ห์ลืมตาขึ้นแล้วจูบแก้มนวลฟอดใหญ่ “แล้วแต่เมียรักจะบัญชา”“หลงเมียเหลือเกินนะ” มหรรณพจูบบนหลังเท้าของเธออย่างลุมหลง ก่อนจะเงยหน้ามองหญิงสาว ด้วยสายตาหวานฉ่ำ “หอมไปทั้งตัวเลยที่รัก”“ใครกันแน่ที่หลง” พสุธารากัดพี่ชายฝาแฝด“แต่เราอยากมีลูกกับลดานะ” อัคคีราเอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง ยื่นฝ่ามือลูบไล้หน้าท้องของเธออย่างอ่อนโยน “ลูกหรือคะ?”“เมื่อเราขึ้นเ

  • บำเรอรักชนเผ่าลับ   บทที่19...สามพี่น้องสุดเร่าร้อน

    “โอววลดาที่รัก...เรารักเธอเหลือเกิน” พสุธารากัดกรามแน่นแล้วตะบันเด้าความเป็นชายเข้าใส่ร่างกายของเธออย่างไม่ยั้ง“อ๊ะ อ๊ะ โอ้วส์ พสุธารา อือ” แรงเสียดสีจากความเป็นชายขนาดใหญ่ ส่งให้กายเธอแดงเรื่อเหมือนโดนไฟเผา อะดรีนาลีนสูบฉีดตั้งแต่หัวจดเท้า“อืออ ลดาที่รัก หอมหวานเหลือเกิน” มหรรณพก้มลงจูบไซ้ซอกคอข้างซ้ายของเธอ พร้อมใช้ฝ่ามือลูบไล้บีบคลำทรวงอกอวบอิ่ม“โอวว เมียรักของเรา” อัคคีราจูบหอมแก้มนวลข้างขวาอย่างลุ่มหลง ฝ่ามือเลื่อนลงสัมผัสเนินสวาทแล้วนวดเน้นเม็ดกระสันเสียวปรนเปรอ“อะ อะ อะ อะ” พสุธาราอัดกระแทกดุ้นเนื้อเข้าใส่ช่องสวาทของหญิงสาวไม่ยั้ง แรงเร้าจากภายในช่องนุ่มตอดรัดลำเนื้อจนมันแข็งคัด ปวดหนักเหมือนมันจะปริแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ“โอ้วว ที่รัก เรา...โอย” ใบหน้าคร้ามเข้มแดงก่ำ ร่ำร้องเหมือนจะขาดใจ ขณะฉีดพล่านน้ำสวาทเข้าใส่ช่องสวาทของหญิงสาวไม่ยั้ง “อ่า...”“อืออ....อูวว” ลดาละมัยหลับตาพริ้มอิ่มสุข รู้สึกถึงน้ำอุ่นในกายอีกครั้ง ก่อนจะโดนจูบปากจนหนำใจจากริมฝีปากสีดำเพื่อตอบแทนความสุขที่ได้รับ“อืมมม...” เธอจูบตอบเขาด้วยความเร่าร้อน ขณะเดียวกันก็ถูกถ่างขาอ้าออกจนกว้าง เมื่อท่อนเนื้อขนาดใหญ

  • บำเรอรักชนเผ่าลับ   บทที่18...สามพี่น้องหนึ่งหัวใจ

    อัคคีราจ้องมองน้องชายคนเล็กนิ่งงัน ดูเหมือนหัวใจของพวกเขาจะกลับคืนร่างแล้วสินะ “อื้ออ...” เธอพยายามดันแผ่นอกหนานั้นออก แต่กลับโดนสวมกอดแนบแน่น แล้วบดจูบรุนแรงกว่าเดิม“อืออ...อืออ...อ่า...”“โอววว...” เขาผละริมฝีปากออก จ้องมองใบหน้าสวยด้วยความลุ่มหลง “เรารอเธออยู่นะ”“หืมม...” เธอจ้องตอบดวงตาสีเพลิง ทำไมรู้สึกว่าริมฝีปากดำขลับนั้นช่างน่าหลงใหลนัก“เนื้อคู่ของเรา” เขาเอ่ยพลางยิ้มมุมปากหัวใจของเธอเต้นรัว หันกลับไปมองอัคคีราที่ยืนมองด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ไร้ความหึงหวง ยอมรับในโชคชะตาที่มีร่วมกัน ส่วนเจ้าดวงตาสีน้ำเงินก็ลืมตาขึ้นแล้วลุกขึ้นนั่ง หันกลับมาจ้องน้องชายฝาแฝดที่กำลังจู่โจมเธอไม่เลิก ด้วยการจูบหอมไม่หยุดหย่อน“สบายดีหรือท่านพี่อัคคีรา”“เราสบายดีมหรรณพ แต่ท่านแม่จากไปแล้วเมื่อห้าปีก่อน ส่วนท่านพ่อยังคงปกครองชาวเผ่าแห่งเราอยู่ พวกนายทั้งสองหลับไปนานนับสิบปีทีเดียว”“ต้องขอภัยท่านพี่และท่านพ่อด้วย เพราะเราทั้งสองต้องการรักษาชีวิตของเธอไว้ ก็เลยต้องยอมเสียสละตัวเองเพื่อปกป้องเธอ”คำกล่าวของมหรรณพทำให้ลดาละมัยชะงัก ยื่นฝ่ามือกันใบหน้าของดวงตาสีเพลิงที่พยายามจูบหอมใบหน้าเธออย่างห

  • บำเรอรักชนเผ่าลับ   บทที่17...เสพสมกันอย่างอิ่มเอม

    “โอ๊วววส์ ซี๊ดส์ อ๊า...โอยเสียว” เธอร้องครางลั่นอย่างสุขสม เผยอร่องสวาทขึ้นรับปากลิ้นของเขาอย่างเต็มใจโหยหา “อัคคีรา...อื้อ อ๋อย”เขากระดกลิ้นละเลงใส่เม็ดเสียวของเธอไม่ยั้ง ก่อนจะสูบความสาวแล้วดูดดุนอย่างเมามันส์ไร้ปรานี ราวกับจะสูบวิญญาณของเธออย่างไรอย่างนั้น“อ๊า...” เธอร้องลั่นด้วยความเจ็บ ยามนิ้วใหญ่สอดแทรกเข้ารูเสียวแล้วกระแทกกระทุ้งไม่หยุด“โอ๊ย โอ๊ย อัคคีรา อ๊า” ใบหน้าสวยเหยเกด้วยความเสียวทรมาน...แต่เพียงไม่นานนักก็ต้องพบกับความเจ็บปวดรวดร้าวราวกับถูกกระชากวิญญาณ“โอ๊วส์อัคคีรา อือออ...”“ที่รัก...” ใบหน้าคร้ามแดงก่ำ กายแกร่งชื้นเหงื่อ ขยับร่างขึ้นคร่อมทับแล้วแทรกท่อนเนื้อขนาดใหญ่แหวกกลีบร่องรูสดสาว อัดกระแทกพรวดเดียวจมมิด“โอ๊ย! เจ็บ! อ๊า” เธออ้าปากหวอ กดสายตาลงมองช่วงร่างของตัวเอง ซึ่งโดนท่อนเนื้อของเขาฝังแนบแน่น จนเหลือเนื้อโคนเพียงน้อยนิด “โอยอัคคีรา มันเป็นครั้งแรกของฉันนะ ทำไมคุณไม่ปรานีฉันเลย”“เราอดใจไม่ไหว กระหายเหลือเกิน” เสียงแหบพร่าบ่งบอกอารมณ์กำลังร้อนได้ที่ “ความงามของเธอ ทำให้เราควบคุมตัวเองไม่อยู่ โอวว ท่อนเนื้อของเรากำลังสุขสมเลยเชียว”ซึ่งก็ไม่ต่างจากช่องสวาทข

  • บำเรอรักชนเผ่าลับ   บทที่16...ลุ่มหลงคลั่งไคล้

    “ว๊าย!” เธอตกใจตาเหลือก เมื่อริมฝีปากแนบชิดกับริมฝีปากของเขาแบบไม่ได้ตั้งใจ เรือนกายทาบทับบดเบียดบนกายแกร่งแนบแน่น ขณะลำร้อนของเขาพุ่งผ่านหว่างขาของเธอตั้งโด่เหมือนเสาไฟฟ้ายังไงยังงั้น“อือ...” เมื่อได้สติ เธอรีบผละริมฝีปากออก จ้องมองดวงตาคู่คมด้วยความเขินปนตกใจ เขาจะรู้มั้ยว่ามันเป็นจูบแรกของเธอ“เป็นเมียเราเถอะ” เขาเอ่ยออกมา ด้วยแววตาวามวาว แรงปรารถนาในหัวใจเดือดพล่านจนไม่อาจต้านทานไหว กำหนัดแตกซ่านในทุกอณูเนื้อ จนน้ำสวาทแทบจะพุ่งทะยานออกมา “เอ่อ...” หัวใจของเธอเต้นเร็วรี่ถี่หนัก หายใจเร็วแรงจนได้ยินชัด กายอุ่นร้อนขึ้นเหมือนโดนไฟเลีย“เธอทำให้เราแทบคลั่งแล้ว”“แต่เราเพิ่งเจอกันเอง” เธอไม่ได้บอกเขาหรอก แต่กำลังบอกตัวเองต่างหาก เพิ่งเจอกันแท้ ๆ แต่กลับอยากเป็นของเขาจนตัวสั่น อยากสูบแก่นกายกำยำของเขาไม่ให้เหลือ เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ“มันไม่สำคัญหรอก ถ้าเราเกิดมาคู่กัน” เอ่ยพลางตวัดฝ่ามือรวบท้ายทอยของเธอให้ก้มเข้าหาใบหน้าของเขา แล้วจูบริมฝีปากกันอย่างดูดดื่ม เร่าร้อน...“อ่า...อ่า...” แทนที่จะขัดขืนรสจูบของชายที่ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อ เธอกลับจูบตอบเขาอย่างเต็มใจ อ้าปากรับลิ้นสากแผ่นใ

  • บำเรอรักชนเผ่าลับ   บทที่15...รสรักหวานล้ำ

    เขายิ้มกริ่มอย่างสุขสมใจ เร่งความเร็วของฝีเท้าม้าให้แรงเร็วกว่าเดิมหลายเท่า ยามวิ่งผ่านป่าเขาลำเนาไพรอันตราย สู่หน้าผาใหญ่ตระหง่านเบื้องหน้า สถานที่ลับเฉพาะของตระกูลผู้นำ ในที่สุด...ม้าดำทมิฬก็พาเขาและเธอขึ้นไปยังยอดเขาสูงสุดแห่งพงไพร ยืนสง่าบนริมหน้าผาอันยิ่งใหญ่ ไม่หวั่นต่อสายลมแรงที่แล่นปะทะไม่หยุดหย่อน“สูงจัง...เรามาที่นี่กันทำไม ไหนบอกจะพาไปหาเจ้าของหิน” เธอเงยหน้า ทวงถามเจ้าของอ้อมกอดอันตราย คนที่เคยใช้ดาบจ่อคอยหอยเธอเขาก้มมองเธอด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป เปลวเพลิงในดวงตาสงบลงจนกลายเป็นแสงสีทองเรืองรอง ดวงตาสีน้ำเงินก็ส่องประกายความอ่อนโยนออกมาจนทำให้ใบหน้าขึงขังดุดันนั้นผ่อนคลายกว่าเดิม “อยากเจอพวกนั้นจริงเหรอ”เธอนิ่วหน้านิดหน่อย “จริงสิคะ”“ไม่กลัวอันตรายเหรอ”“ก็มีคุณอยู่ด้วย”“เราอาจทำลายเธอได้มากกว่าที่คิดนะ”“ยังไงคะ”เขาก้มหน้าลงใกล้ใบหน้าเธอจนลมหายใจประสานกัน สองริมฝีปากเกือบแตะแต้ม ทำเธอใจสั่นระริก ซ่านสยิวตรงหน้าท้องอย่างห้ามไม่อยู่“คุณ...”“อยากกลืนกินเธอเหลือเกิน” คนป่าเปิดเผยความรู้สึกร้อนลุ่มในอก พร้อมขยับแก่นกายบดเคล้าแก้มก้นกลมงามอย่างหยาบโลน “อื้อ” เธอครางแ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status