공유

ตอนที่ 219

last update 최신 업데이트: 2025-07-13 14:40:50

แต่ความจริงแล้วคือจางอี้หมิงกำลังวางแผนจับคู่ท่านปู่ถงกับท่านย่าของเขาต่างหากเล่า งานนี้สนุกแน่ หมิงหมิงน้อยรับรองได้

“ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าและท่านซุนถงจะช่วยดูแลเด็ก ๆ ให้เอง” นางหูเอ่ยให้ทุกคนสบายใจ

“ท่านแม่ เช่นนั้นก็ฝากเด็ก ๆ ด้วยนะขอรับ หมิงเอ๋อร์ อย่าดื้ออย่าซน เชื่อฟังท่านย่ากับท่านปู่ถงด้วยเข้าใจหรือไม่” จางอี้เทาเอ่ยฝากฝังลูกชายและไม่ลืมหันไปกำชับจางอี้หมิงด้วย

“หมิงหมิงน้อยมาหาย่าใหญ่หน่อย เอานี่ไป เจ้าอยากได้อันใดก็ซื้อเอานะ ถุงนี้ย่าใหญ่ให้เจ้าเก็บไว้ซื้อขนมกิน” ตู้จินเหมยเรียกจางอี้หมิงเข้าไปหาและมอบถุงเงินให้ โดยนางยังเผื่อแผ่ไปถึงพี่น้องบ้านซุนด้วย

“ขอบคุณขอรับท่านย่าใหญ่”

“ขอบคุณขอรับ/เจ้าค่ะ ฮูหยินหลิน”

จางอี้หมิงและเด็กบ้านซุนเอ่ยขอบคุณพลางรับถุงเงินมาเก็บไว้

เมื่อตกลงกันเรียบร้อยแล้ว พวกเขาจึงพากันขึ้นรถม้าและแยกย้ายไปเดินในงานความสนใจของแต่ละคน ท่านปู่ถง ท่านย่าหู และเด็กทั้งสามคนต่างเริ่มต้นด้วยการชมการแสดงกายกรรม ไม่ว่าจะเป็นการรำดาบ การลอดห่วงไฟหรือแม้แต่การฝึกสัตว์ให้เชื่องก็ตาม

“พี่หมิงเย่ ดูนั่น งูตัวใหญ่มาก พี่หมิงเย่กลัวหรือไม่ขอรับ”

จางอี้หมิงลืมสิ้นถึงควา
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง   ตอนที่ 220

    “กรี๊ด ปล่อยข้านะ”ซุนซูลี่ร้องออกมาเมื่อสัมผัสได้ว่ามีคนมาจับตัวนางจากทางด้านหลัง เด็กสาวจึงรีบเอี้ยวตัวหันไปมองแล้วก็ต้องตกใจออกมา ซึ่งเสียงร้องของซุนซูลี่ทำให้สองหนุ่มน้อยหันไปมองทันที“พี่ใหญ่ พวกเราช่างโชคดีเสียจริง มีสินค้ามาถึงมือโดยไม่ต้องออกแรง ข้านึกว่าพวกเราจะพลาดคืนนี้เสียแล้ว ฮะ ฮะ ฮะ”ถึงแม้ว่าจางอี้หมิงจะมองเห็นได้ไม่ชัด เพราะแค่แสงจากตะเกียงอันเดียวไม่เพียงพอให้มองเห็นใบหน้าหรือรูปร่างของอีกฝ่ายได้อย่างชัดเจน แต่ก็พอจะบอกได้ว่าผู้ที่กำลังพูดอยู่มีโครงร่างสูงใหญ่ล่ำสัน“ปล่อย ปล่อยข้านะ เจ้าคนชั่ว” ซุนซูลี่ร้องออกมาอีกครั้งด้วยความกลัวและตกใจในสิ่งที่เกิดขึ้น“ปล่อยท่านพี่ของข้านะ” ซุนหมิงเย่ร้องออกมาเช่นกัน“เจ้าเด็กน้อย เหตุใดข้าต้องปล่อยสินค้าที่งดงามเช่นนี้ด้วย เอาไปเลี้ยงอีกเพียงไม่กี่ขวบปี คาดว่าคงขายได้ราคาดีเป็นแน่ ท่านเห็นด้วยหรือไม่พี่ใหญ่” ชายคนเดิมเอ่ยขึ้นอีกครั้งอย่างถูกใจนักหนาและหันหน้าไปถามชายอีกคนที่มีรูปร่างเล็กกว่าคนแรกอยู่หนึ่งส่วน“ไม่ต้องพูดมาก อย่าเสียเวลา รีบทำเข้าหรือพวกเจ้าจะรอให้ทหารมาเจอเข้าเสียก่อน” ชายร่างเล็กนั่นเอ่ยเสียงเข้ม ทำให้ชายร่าง

  • บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง   ตอนที่ 219

    แต่ความจริงแล้วคือจางอี้หมิงกำลังวางแผนจับคู่ท่านปู่ถงกับท่านย่าของเขาต่างหากเล่า งานนี้สนุกแน่ หมิงหมิงน้อยรับรองได้“ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าและท่านซุนถงจะช่วยดูแลเด็ก ๆ ให้เอง” นางหูเอ่ยให้ทุกคนสบายใจ“ท่านแม่ เช่นนั้นก็ฝากเด็ก ๆ ด้วยนะขอรับ หมิงเอ๋อร์ อย่าดื้ออย่าซน เชื่อฟังท่านย่ากับท่านปู่ถงด้วยเข้าใจหรือไม่” จางอี้เทาเอ่ยฝากฝังลูกชายและไม่ลืมหันไปกำชับจางอี้หมิงด้วย“หมิงหมิงน้อยมาหาย่าใหญ่หน่อย เอานี่ไป เจ้าอยากได้อันใดก็ซื้อเอานะ ถุงนี้ย่าใหญ่ให้เจ้าเก็บไว้ซื้อขนมกิน” ตู้จินเหมยเรียกจางอี้หมิงเข้าไปหาและมอบถุงเงินให้ โดยนางยังเผื่อแผ่ไปถึงพี่น้องบ้านซุนด้วย“ขอบคุณขอรับท่านย่าใหญ่”“ขอบคุณขอรับ/เจ้าค่ะ ฮูหยินหลิน”จางอี้หมิงและเด็กบ้านซุนเอ่ยขอบคุณพลางรับถุงเงินมาเก็บไว้เมื่อตกลงกันเรียบร้อยแล้ว พวกเขาจึงพากันขึ้นรถม้าและแยกย้ายไปเดินในงานความสนใจของแต่ละคน ท่านปู่ถง ท่านย่าหู และเด็กทั้งสามคนต่างเริ่มต้นด้วยการชมการแสดงกายกรรม ไม่ว่าจะเป็นการรำดาบ การลอดห่วงไฟหรือแม้แต่การฝึกสัตว์ให้เชื่องก็ตาม“พี่หมิงเย่ ดูนั่น งูตัวใหญ่มาก พี่หมิงเย่กลัวหรือไม่ขอรับ”จางอี้หมิงลืมสิ้นถึงควา

  • บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง   ตอนที่ 218

    การเปิดสอนการทำอาหารจากน้ำมันลูกหนามประสบความสำเร็จไปได้ด้วยดี เถ้าแก่หลินไห่พาทุกคนกลับมาเรือนตรงตามเวลาที่ฮูหยินของตนเองนัดหมายไว้ บรรดาคนงานนั้นเขาก็ปล่อยให้กลับบ้านไปได้เลยโดยไม่ต้องทำงานต่อแล้วในวันนี้ ส่วนวันอื่นจนกว่าจะจบเทศกาลก็แค่ให้มาเปิดสอนการทำอาหารเพียงครึ่งวันเท่านั้น“พี่ซูลี่ พี่หมิงเย่ ท่านมาได้จริง ๆ ด้วย” จางอี้หมิงรีบวิ่งเข้าไปหาสองพี่น้องบ้านซุนที่กำลังนั่งอยู่ในห้องโถงของเรือนหลักหลังจากที่จางอี้เทาไปรับมากันครบทั้งครอบครัว“หมิงเอ๋อร์ มิต้องวิ่ง พี่ชายพี่สาวไม่ได้หายไปไหน” หลี่อ้ายเอ่ยดุบุตรชายเบา ๆ อย่างเป็นห่วง นางกลัวว่าเด็กน้อยจะล้มหน้าทิ่มลงไปเสียก่อน“ท่านแม่ ก็ข้าดีใจนี่ขอรับ ข้ามิได้เจอพี่ซูลี่กับพี่หมิงเย่ตั้งหลายวัน” จางอี้หมิงทำหน้างอ เขาอยากทำตัวเป็นเด็กสักวันหลังจากที่ต้องแบกรับภาระไว้มากมาย อยากวิ่งเล่นเหมือนเด็กน้อยสมวัยเท่านั้นเอง เหตุใดท่านแม่ถึงชอบดุนักเล่า“หมิงหมิงน้อย เชื่อท่านอาสะใภ้เถิด ตอนนี้พวกข้าก็ยืนอยู่ตรงนี้แล้วเช่นไรเล่า” ซูลี่เอ่ยกับน้องชายตัวน้อยเสียงติดเข้ม“ใช่แล้ว หมิงหมิงน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าจะได้เที่ยวงานเทศกาลเลยนะ ข้าต

  • บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง   ตอนที่ 217

    วันนี้หน้าเหลาอาหารซิ่งฝูคึกคักกว่าครั้งไหนๆ เถ้าแก่หลินไห่ อู๋เจ๋อ อู๋หมิน ซีฮัน พ่อครัวรวมถึงคนงานทั้งหมดกำลังขะมักเขม้นและยืนส่งเสียงบอกให้คนงานที่กำลังขึ้นป้าย‘เหลาอาหารอันดับหนึ่งของเมืองไห่ถัง’ ที่ได้รับมาจากการแข่งขันการทำอาหารเมื่อวานนี้ด้วยความสนุกสนานและมีความสุข ในที่สุดแล้ว...ความฝันของพวกเขาก็เป็นจริงเสียทีหลังจากที่รอมาหลายขวบปี“เจ้าบื้ออาเหิง ขยับไปทางซ้ายหน่อย”“ไม่ ไม่ ข้าว่ามันต้องขยับขึ้นทางด้านขวานะ”“พวกเจ้าตาเสียหรือเช่นไร ป้ายมันเอียงไปทางขวาต่างหากเล่า”และอีกหลายคำบอก จนทำให้อาเหิงที่กำลังขึ้นป้ายอยู่นั้นเหงื่อตกกับคำของเหล่าเพื่อนร่วมงาน เขาไม่รู้จะทำตามผู้ใด เถ้าแก่หลินไห่เห็นว่าชักจะเลยเถิดไปแล้วจึงได้สั่งให้หยุดเล่นเสียที“พอ ๆ พวกเจ้าก็เป็นเช่นนี้ ไปแกล้งอาเหิงทำไม อาเหิง...เจ้าก็รู้ว่าพวกเขาแกล้งเจ้า แล้วก็ยังจะไปทำตามอีก พวกเจ้าหาใช่เด็กน้อยไม่” เถ้าแก่หลินเอ่ยเตือนเสียงเข้ม แต่ใคร ๆ ก็รู้ว่าเถ้าแก่หลินแกล้งทำเสียงดุไปเช่นนั้นเอง เพราะใบหน้าของชายชราเต็มไปด้วยรอยยิ้ม“มิเป็นไรขอรับเถ้าแก่ หากพวกเขาแกล้งข้าแล้วมีความสุขก็ไม่เป็นไร ทำเช่นไรได้ พวกเรากำ

  • บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง   ตอนที่ 216

    ในเช้าวันถัดมา ณ เรือนหลักของเถ้าแก่หลินไห่ ทุกคนต่างนั่งกินอาหารมื้อเช้าร่วมกันอย่างพร้อมเพรียงบรรยากาศช่างชื่นมื่น มีแต่รอยยิ้มและความสดใส อากาศก็ช่างเป็นใจ บนท้องฟ้าไร้ซึ่งร่องรอยของเมฆฝนมีเพียงเมฆสีขาวลอยละล่องไปบนท้องฟ้า สายลมเอื่อย ๆ พัดผ่านทำให้อากาศไม่ร้อนไม่หนาวกำลังดี“หมิงหมิงน้อย หากกินข้าวเสร็จแล้วเจ้ามีเหตุอันใดให้ทำหรือไม่ในวันนี้” หลินไห่เอ่ยถามหลานชายตัวน้อยเมื่อเห็นว่าทุกคนกินข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้วและกำลังดื่มชาล้างปากกันอยู่“ท่านปู่ ข้าว่าจะถามท่านปู่อยู่พอดีขอรับ ข้าว่าจะขอยืมตัวท่านลุงอู๋สักหนึ่งชั่วยามได้หรือไม่ขอรับ” จางอี้หมิงถามกลับไปแทนคำตอบ“หมิงเอ๋อร์ ลูกจะให้ท่านลุงอู๋ทำอันใดให้หรือ” จางอี้เทาเอ่ยถามบุตรชายด้วยความสงสัย“ท่านพ่อ ข้าจะให้ท่านลุงอู๋ไปสอนการทำอาหารจากน้ำมันลูกหนามให้ชาวบ้านดูขอรับ แต่เพียงแค่วันนี้เท่านั้น วันต่อไปก็ให้พี่ชายหมินไปทำแทนได้ขอรับ อีกอย่างข้าอยากขอใช้เหลาซิ่งฝูเป็นสถานที่สอนการทำอาหารด้วยขอรับ เหตุเพราะว่าที่เหลาซิ่งฝูมีอุปกรณ์การทำครัวครบครัน อยู่ใจกลางเมืองไห่ถังยิ่งในช่วงนี้มีชาวบ้าน คหบดี เศรษฐีจากทั้งในเมืองไห่ถังเองและเ

  • บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง   ตอนที่ 215

    เมื่อได้ยินเช่นนั้น เกาจ้านจึงคิดได้ว่าอย่างไรเสียตนเองคงไม่รอด เขาหันหลังและรีบวิ่งลงจากประรำพิธีทันที แต่ก็หาได้ไวกว่าทหารประจำเมืองที่ยืนอยู่เยื้องเบื้องหลังท่านเจ้าเมือง ไม่ถึงสิบลมหายใจ เกาจ้านก็ถูกทหารประจำเมืองจับตัวไว้ได้ทันท่วงที“ปะ ปล่อย ข้าบอกให้ปล่อยข้า พวกเจ้าลืมไปแล้วหรือข้าคือเกาจ้านเจ้าของเหลาอาหารอันดับหนึ่งของเมืองไห่ถัง พวกเจ้าต้องเชื่อข้า พวกเจ้าจะเชื่อขอทานไม่ได้” เกาจ้านโวยวายเสียงดังพยายามสลัดตัวให้หลุดพ้นจากการจับกุมของ แต่ก็ไม่สามารถหลุดไปไหนได้“เงียบ เจ้ามีความผิดจริงหรือไม่ ข้าจะพิจารณาความผิดเจ้าทีหลัง แต่ตอนนี้ทหารจงนำเกาจ้านไปขังคุกไว้ก่อน 15 วันให้หลังจึงพิจารณาตัดสินโทษ” เจ้าเมืองตวาดใส่เกาจ้านก่อนสั่งการให้ทหารจับกุมผู้ต้องหาไปขังคุกไว้และจะพิจารณาคดีในวันอื่นเหล่าหหารได้ยินคำสั่งเช่นนั้นจึงลากตัวเกาจ้านออกไปจากประรำพิธีเพื่อนำตัวไปขังคุกตามคำสั่ง ส่วนนักโทษชื่อดังนั่นก็โวยวายไปตลอดทาง ระหว่างทางที่ผ่านชาวบ้านต่างก็โยนและขว้างปาก้อนหินใส่เกาจ้านด้วยความโกรธแค้น แม้บรรดาทหารที่คุมตัวอยู่จะบอกว่าห้ามทำ แต่การปฏิบัติกับตรงกันข้าม พวกเขาไม่ได้พยายามห้าม

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status