ตอนที่ 14 ความฝันยามวิกาล1

เมื่อถึงเวลาเรียน ทุกคนก็นั่งเป็นระเบียบเรียบร้อย

แต่ละคนกลายร่างเป็นบัณฑิตตัวน้อยผู้รอคอยเพียงศึกษาเล่าเรียนหาความรู้เท่านั้น

บรรยากาศในชั้นเรียนกลายเป็นเคร่งเครียดจริงจัง ไม่มีแล้วกิริยาไม่สำรวมเฉกเช่นเมื่อวันก่อน

กระนั้นเมื่ออาจารย์หนุ่มผู้หนึ่งเดินเข้ามาปรากฏตัว บรรยากาศในห้องพลันเปลี่ยนไปอีกครา

ดวงตาบรรดาสตรีเต็มไปด้วยแววแช่มชื่นมีชีวิตชีวา พวกนางต่างพากันจับจ้องเจ้าของร่างสูงสง่านั้นไม่วางตา

ไม่เว้นแม้แต่หลิ่งหลิน เพียงแต่สาเหตุที่นางมองมิใช่ต้องการชื่นชม หากแต่เป็นพินิจพิจารณา หาจุดเชื่อมโยงกับผู้มาเยือนถึงเรือนของสวีจงสือในราตรีนั้น

ท่านอาจารย์ผู้ที่เข้ามาคือไป๋มู่เจ๋อ บุรุษผู้หล่อเหลา มีรอยยิ้มละมุนประดับใบหน้าตลอดเวลา เขาสวมชุดสีขาวปักลายเมฆสีเงินแลดูสุขุมเรียบง่าย สง่างามสมเป็นสุภาพชน

ศิษย์หญิงแทบทุกคนในชั้นเรียนรู้สึกชมชอบเขามากกว่าองค์ชายสี่ ควรต้องทราบว่าจ้าวหมิงอวี่รูปงามกว่าแต่กลับไม่น่าเข้าหาสักเท่าใด มิใช่เพราะเขาสูงศักดิ์จึงทำให้มิกล้าเข้าใกล้ แต่เป็นเพราะเขาเย่อหยิ่งเย็นชาแผ่กลิ่นอายชวนเหน็บหนาวออกตลอดเวลาปานนั้น ทั้งยังเป็นผู้ฝึกยุทธ์ที่มีท่วงท่าน่าเกรงขาม ต