เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 30 ต่างคนต่างแผนการ3
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-09-11 23:23:35
บทล่าสุด
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 30 ต่างคนต่างแผนการ3
เพราะกาลก่อนตอนที่พวกเราเจอกันในหุบเขาปีศาจ หลิ่งหลินไม่เคยลดตัวเข้าครัวทำอาหารให้เขากินเลยสักมื้อ ขนมสักชิ้นก็ไม่เคย ซักพักจ้าวหมิงอวี่พลันตระหนักบางสิ่ง ทว่าเหมือนเขาจะเคยถูกนางแกล้งให้กินอะไรแปลกๆ อยู่ เป็นแมลงย่างหรือสัตว์ร้ายรมควันอันใดเทือกนั้นชายหนุ่มกล่าวอย่างไว้เชิง “คงไม่มียาพิษกระมัง”“ไม่มีแน่นอน ถามฟ่านเจินได้”ฟ่านเจินพยักหน้าคอแทบหัก เสียงสูงมาก “องค์ชายสี่จะมีได้อย่างไรเพคะ”“ลองชิมเถิด” หลิ่งหลินตื้อไม่หยุด “นะๆ”จ้าวหมิงอวี่หมดคำจะพูดกับสตรีช่างตื้อเสียจริง คาดไม่ถึงว่านางจะแสดงออกด้านนี้ได้ ‘น่ารัก’ ยิ่งนัก น่าจูบมาก...หลิ่งหลินไม่ล่วงรู้ความคิดเขา นางยังคงยิ้มในหน้า “ข้ารับรองว่าอร่อยมาก ท่านต้องชอบเป็นแน่” หญิงสาวพูดได้มั่นอกมั่นใจอย่างลืมตัว ตอนนั้นขนาดว่านางย่างแมลงให้เขากินกลางป่าแค่เพื่อประทังชีวิต เขายังกินไม่หยุด แม้ว่าท้ายที่สุดเขาจะอาเจียนหมดก็ตาม ครั้งนี้อาหารที่ทำมาส่งให้ล้วนเป็นวัตถุดิบชั้นดีเชียวนา มิใช่สัตว์ป่ารมควันแน่นอน“กินเถิดเพคะ ให้หม่อมฉันตอบแทนน้ำใจที่พระองค์ช่วยพาขึ้นรถม้ากลับตำหนักหมิงเฟิ่งเมื่อวันก่อนเพคะ”จ้าวหมิงอวี่ยังแก
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 30 ต่างคนต่างแผนการ2
เนิ่นนานให้หลัง หลิ่งหลินก็หลับไปด้วยฤทธิ์ยาบำรุงบนเตียงนอนอบอุ่น ดรุณีผู้หนึ่งทอดกายชวนมอง คงมีเพียงเวลาเช่นนี้ที่สตรีแลดูสมวัย เดิมทีนางมักสวมชุดสีแดงกระชับเรือนร่าง ขับเน้นให้สรีระโดดเด่นดั่งเปลวไฟที่กำลังลุกโชติช่วง แต่ยามนี้ ชุดสีขาวปักลายดอกเหมยโค้งมนสมจริงที่ฟูฟ่องกลับทำให้นางกลายเป็นแม่นางน้อยที่แตกต่างจากร่างเก่าจนสิ้นจ้าวหมิงอวี่ที่ลอบเข้ามาทางหน้าต่างนั่งลงข้างเตียง ทอดสายตามองนางเนิ่นนาน ใบหน้าสง่าที่เคยนิ่งสงบเย็นชายิ่งนานยิ่งอ่อนโยน ชายหนุ่มแย้มยิ้มละมุนอย่างหาได้ยากยิ่ง ใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆ โน้มลงพาริมฝีปากจรดลงบนหน้าผากมนจุมพิตแผ่วเบาเกิดขึ้นบนเนื้อนุ่มอย่างรักใคร่ลึกซึ้ง อันที่จริง เขาอยากจูบนางแรงๆ ปรารนากอดรัดคลอเคล้า สำรวจและหยอกเย้าทุกส่วนของเนื้อนาง บอกรักด้วยภาษากายครั้งแล้วครั้งเราแต่ยามนี้จำต้องทำได้เพียงไล้นิ้วเกลี่ยแก้มเนียนใสอย่างสำรวมแม้ร่างนี้มิใช่ร่างเดิมแล้วอย่างไร ในเมื่อตัวตนแท้จริงยังคงเป็นหลิ่งหลินที่กล้าหาญบ้าบิ่นของเขาจ้าวหมิงอวี่ตัดสินใจที่จะทำเป็นไม่รู้ตัวตนของนางสวีหลิงเยี่ยนผู้นี้จะเสแสร้งก็ดี มารยามสาไถยก็ช่าง ขอเพียงนางอยู่กับเขา จ
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 30 ต่างคนต่างแผนการ1
ตำหนักหมิงเฟิ่ง เรือนหงซิ่ว หลิ่งหลินนอนแน่นิ่งอย่างหมดแรงอยู่บนเตียงนอน นางนึกไม่ถึงว่าพอต่อสู้อย่างเต็มกำลังกับเจียเย่ที่มีวรยุทธ์สูงจะทำให้ร่างกายเจ็บหนักได้ขนาดนี้แม้ชนะแต่กลับได้ผลตอบรับที่ไม่ดีเอาเสียเลย เห็นทีต้องประเมินตัวเองใหม่หญิงสาวนอนครุ่นคิดอย่างหงุดหงิดฟ่านเจินนั่งเฝ้าอยู่ที่ตั่งข้างเตียง เอ่ยอย่างอารมณ์ดี “องค์ชายสี่พูดกับเจ้าเช่นนั้นจริงหรือ?”หลิ่งหลินพยักหน้าเล็กน้อยส่งเสียงอืมเบาๆในลำคอ “ทำเอาข้ารู้สึกทำตัวไม่ถูกอยู่บ้าง”“มิน่าเล่า องค์ชายสี่ถึงได้พาเจ้าที่โดนลมจนป่วยกลับมาตำหนักหมิงเฟิ่งด้วยตัวเองโดยไม่เรียกใช้ข้า เช่นนี้ ข้าย่อมมีหวังแล้วกระมัง”หลิ่งหลินนิ่วหน้าถาม “หวังอะไรรึ?”ฟ่านเจินตอบยิ้มๆ “ข้าหวังว่าองค์ชายสี่จะเปิดใจกับสตรีคนใหม่เสียทีอย่างไรเล่า ไม่เสียแรงที่ข้าช่วยชี้แนะเจ้าให้เข้าหาองค์ชายสี่” นางยกนิ้วชี้ที่มือสองข้างมาประกบกัน “ในที่สุดนกคู่ยวนยางที่ได้พบพานก็ยอมอ่อนข้อคลอเคล้า ดีเหลือเกิน คิกๆ” หลิ่งหลินนอนมองฟ่านเจินอย่างนึกเอ็นดู ตั้งแต่เกิดและเติบโตมา นางไม่เคยเจอสตรีเช่นนี้ ส่วนใหญ่ที่รายล้อมล้วนเป็นสตรีแบบเจียเย่ น้ำนิ่งไหลลึก ไร้รอยยิ้
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 29 ไม่ปล่อยมือ 2
จ้าวหมิงอวี่พยักหน้า รับไม้ต่ออย่างใจเย็น “เช่นนี้ เจ้าไม่จำเป็นต้องอยู่ร่วมพิธีทัศนาจรอันใดต่อ ข้าจะพาเจ้ากลับตำหนักหมิงเฟิ่ง พักผ่อนในห้องอุ่น ย่อมหายดีกระมัง” หญิงสาวพยักหน้าเห็นด้วย “เพคะ” เมื่อสบายใจ หลิ่งหลินจึงกลับมาเป็นสวีหลิงเยี่ยนได้ “เมื่อครู่หม่อมฉันตกใจจึงเสียมารยาทไป ขออภัยเพคะ”“ไม่เป็นไร”“แต่ว่าแบบนี้หม่อมฉันรบกวนองค์ชายสี่เกินไปแล้ว ไฉนไม่สั่งคนอื่นพาหม่อมฉันกลับเล่า”“เป็นข้าที่ไปเจอเจ้าพอดี ย่อมต้องรับผิดชอบเต็มที่ อีกอย่างเจ้าอยู่คนเดียวข้าไม่ไว้ใจ จึงต้องอยู่เป็นเพื่อนเจ้า คอยดูแลความอบอุ่นให้เจ้าตลอดเวลา นี่คือเหตุผลที่ข้า ‘จำเป็น’ ต้องประคองเจ้าไว้ในอ้อมแขนเฉกเมื่อครู่”ชายหนุ่มพูดจาด้วยน้ำเสียงเนิบนาบเรียบเรื่อย มีเหตุมีผล โกหกได้อย่างแนบเนียนไร้ที่ติ“เจ้าไม่ควรอยู่คนเดียวเช่นนั้นอีก” เขาย้ำ“เพคะ หม่อมฉันจะไม่อยู่คนเดียวอีก” ทว่าชั่วครู่นางก็นิ่วหน้ากล่าวเสียงดุ “แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ท่านจะกอดรัดข้าแน่นขนาดนั้นนะ” “ไยจะกอดไม่ได้ ในเมื่อเจ้าป่วย และกำลังหนาว”หลิ่งหลินเลิกคิ้วสูง นางเงียบงันทันตา ไม่รู้คิดไปเองหรือไม่ แต่เขากำลังห่วงใยนางนี่นา ครู่ใหญ่
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 29 ไม่ปล่อยมือ 1
หลิ่งหลินเคลื่อนกายวูบไว เน้นหนักทุกกระบวนท่า ปราดเปรียวดุจสายฟ้า ฟาดฝ่ามือใส่เจียเย่จนแทบล้มลง แน่นอนว่าหลิ่งหลินไม่ยอมให้เจียเย่ล้มลงง่ายๆ นางปล่อยให้อีกฝ่ายยืนโงนเงน ส่งพลังผ่านฝ่ามือสุดท้าย ฟาดใส่ด้วยการเน้นจุดตายในบัดดล คนผู้หนึ่งพลันกระเด็นจนตกหน้าผา“กรี๊ด!” เสียงโหยหวนของเจียเย่มาเพียงสั้นๆ และหายไปรวดเร็วคล้ายถูกสายลมกระโชกแรงกลืนกินเมื่อสิ้นร่างเจียเย่ที่คล้ายหล่นหายลงไปในกลีบเมฆ หลิ่งหลินพลันกระอักเลือดคำโตเช่นกัน นางเค้นลมปราณและใช้พละกำลังมากเกินไป เกินกว่าร่างสวีหลิงเยี่ยนรับไหวหญิงสาวค่อยๆ โงนเงน แม้พยายามยืนหยัดมั่นคง ทว่ากลับไม่เป็นผล นางล้มลงสลบแน่นิ่งไปทันทีชายป่าฝั่งหนึ่ง จ้าวหมิงอวี่ที่แอบใช้อาวุธลับช่วยนางพลันเบิกตากว้าง โมโหตัวเองที่เร่งรุดเข้าไปรับร่างบางไม่ทัน กระนั้นเขาก็รีบออกจากที่ซ่อนก่อนที่หลิ่งหลินจะได้สติบนรถม้าที่โคลงเคลง หลิ่งหลินเริ่มสลึมสลือ ค่อยๆ ลืมตาตื่นอย่างช้าๆ กระนั้นนางพลันรับรู้ได้ว่ากำลังนอนอยู่บนตักแกร่งในอ้อมแขนของบุรุษ หญิงสาวเบิกตาโพลง ได้สติทันที ครั้นเห็นเจ้าของตักและอ้อมแขนก็ยิ่งตกใจจ้าวหมิงอวี่!“ท่ะ ท่าน! องค์ชายสี
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 28 ฆ่าคนปิดปาก
เจียเย่ไม่รู้ว่าควรภาคภูมิใจหรือเสียใจที่วิชานี้ได้ผลดีเกินไป ถึงขั้นสลับวิญญาณกับสตรีต่างถิ่นแดนไกล“หลิ่งหลิน ที่แท้ สวีหลิงเยี่ยนเป็นเจ้า”เจียเย่ถามพลางยิ้มเหี้ยม นี่คือเรื่องบ้าที่สุดในชีวิต ผิดพลาดอย่างยิ่ง “ที่แท้วิญญาณหลิ่งหลินเข้าสิงนังหนูนี่ ฮ่าๆ” เจียเย่หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง นางไม่อยากเชื่อ หลิ่งหลินถอนหายใจเฮ้อ ปิดบังไม่ได้อีกต่อไปสินะทันใดนั้นเจียเย่พลันหยุดหัวเราะ แววตาเปลี่ยนผัน คล้ายมีปีศาจซุกซ่อนอยู่ด้านใน แล้วปีศาจตัวนั้นก็เผยโฉมออกมาในเสี้ยวเวลา“ในเมื่อเจ้ามีวิญญาณหลิ่งหลินอยู่ในร่างนี้ เช่นนั้น ร่างเก่าย่อมเป็นวิญญาณคนอื่นสินะ อา...ไม่สิ ย่อมต้องเป็นวิญญาณของนังเด็กสาวอ่อนแอไร้ค่านามว่าสวีหลิงเยี่ยน” พูดแล้วเจียเย่ก็หัวเราะอีกครั้งดังฮ่าๆยิ่งกว่าเดิม คล้ายคนบ้าหลิ่งหลินกลอกตา สงสัยเจียเย่จะบ้าไปแล้วจริงๆฉับพลันเจียเย่หยุดหัวเราะหุบปากฉับ สืบเท้าขยับเข้าใกล้หลิ่งหลิน ยิ้มเยื้อนเลือดเย็นเอ่ยอย่างคลุมเครือ “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ย่อมดีไม่น้อย...”หลิ่งหลินหรี่ตา “เจ้าจะทำอะไรไม่ทราบ”“ถามได้” เจียเย่แค่นเสียงหยัน “เป้าหมายของข้าไม่ใช่ร่างสวีหลิงเยี่ยนเสีย
บางทีคุณอาจจะชอบ
ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง40.5K viewsภรรยาเปลี่ยนชะตา
ไห่ถาง18.8K viewsโทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น
สั่งไม่หยุด105.4K viewsแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน22.7K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2
จันทร์ส่องแสง9.0K viewsบุปผางามในมือโจร
องค์หญิงโนเนม1.8K viewsจากสาวน้อยบ้านนาสู่ภรรยาท่านแม่ทัพ
ประตูฟ้ายั่งยืน17.6K viewsเล่ห์รักราชครูตัวร้าย
ชาไทยเย็น6.9K views
