LOGINShare
ตอนที่ 7 ไม่อยากเรียน1
Last Updated:
2025-08-09 13:36:11‘นางเกิดมาเพื่อฆ่า ทว่ากรรมที่เคยก่อคงถึงเวลาต้องชดใช้ บุรุษผู้นี้ข้าจะปกป้องท่านตลอดไป’
หลิ่งหลิน
จวนสกุลสวี
ทันทีที่ข่าวการได้รับคัดเลือกให้เป็นสหายร่วมเรียนกับองค์ชายสี่มาถึง ฐานะของสวีหลิงเยี่ยน เรียกได้ว่ากลับจากหน้ามือเป็นหลังมือ
สวีจงสือรีบตกรางวัลให้บุตรสาวเป็นอาภรณ์หีบใหญ่ ยังเชิญคนของร้านผ้า ร้านเครื่องประดับ เครื่องประทินโฉมมาประโคมแต่งกายให้นางจนงามพร้อม
นอกจากนี้ยังซื้อแป้งผัดหน้า เครื่องประเทืองผิว น้ำมันบำรุงเรือนร่างต่างๆ ใส่ห้องอาบน้ำ เปลี่ยนคันฉ่องให้คนส่องหน้าได้ชัดเจนกว่าเดิมถึงสามเท่า
สวีจงสือกระตือรือร้นมาก จะให้เขานิ่งเฉยได้อย่างไร ในเมื่อสวีหลิงเยี่ยนได้ร่วมเรียนกับองค์ชายถึงในตำหนัก แต่สวีหย่งกังได้เรียนกับท่านอ๋องในสำนักศึกษาหลวงเท่านั้น
เขายังกำชับสาวใช้ “ดูแลปรนนิบัติคุณหนูใหญ่ให้ดี นางต้องสะคราญโฉมไร้ที่ติ สะสวยมากกว่าคนอื่น เผื่อเป็นที่ต้องพระทัยองค์ชายสี่ จะได้ขยับฐานะจากสหายร่วมเรียนเป็นพระชายา ฮ่าๆ”
ให้ตายเถอะ ตาเฒ่านี่ช่างไร้สาระเสียจริง!
หลิ่งหลินค่อนขอดในใจ
จังหวะนั้นสวีจงฉือไล่สาวใช้ออกจากห้องไป เมื่ออยู่เพียงสองคนพ่อลูก เขาเปลี่ยนสีหน้าเป็นเคร่งขรึมจริงจัง
หลิ่งหลินถูกสวีจงสือจับบ่าให้หันไปนั่งที่โต๊ะในห้อง ชี้หน้าสั่งการเสียงเข้มว่า “จงฟังพ่อให้ดี เจ้าเข้าหาองค์ชายสี่ ทำทุกทางให้พระองค์หลงใหล และคอยจับตาดูเขาอย่าให้คลาดสายตา”
หลิ่งหลินได้ฟังก็แทบหลุดกิริยาของสวีหลิงเยี่ยน นับว่าโชคดีที่ยังรักษากิริยาโง่งมเอาไว้ได้ทัน
“เหตุใดข้าต้องทำเช่นนั้น” นางถามด้วยสีหน้าใสซื่อแต่จิตใจลึกล้ำยากคาดเดา
“ไม่ต้องรู้มาก รู้แค่ว่าต้องทำตามคำสั่งของข้า คอยส่งข่าวรายงานทุกฝีก้าว อย่าได้บกพร่องเป็นอันขาด!”
เฮอะ! คิดว่ากลัวหรือไร?
แม้ใจคิดเช่นนั้นแต่หลิ่งหลินไม่แสดงออกทางสีหน้า ยังคงเผยเพียงความบริสุทธิ์ได้เดียงสา เมื่อสวีจงสือออกไปและสาวใช้กรูเข้ามา นางก็เพียงยินยอมให้เหล่าสาวใช้ดูแลปรนนิบัติอาบน้ำขัดผิวแช่น้ำมันหอมอย่างไม่บิดพลิ้ว ช่วยไม่ได้ ของดีทั้งนั้น ทิ้งไปย่อมเสียดาย ประเดี๋ยวเสียของ
ฮ้า...สบายตัวเหลือเกิน ได้รับการปรนนิติที่ดีเลิศล้ำ ได้ร่ำเรียนเขียนอ่านในสถานที่ดีๆ เป็นคุณหนูตระกูลใหญ่ต้องได้รับสิ่งเหล่านี้ล่ะถึงจะถูกต้อง
วันรุ่งขึ้นคือกำหนดการต้องเข้าตำหนักองค์ชายสี่เพื่อเข้าเรียนแบบค้างแรมกินนอนตลอดปีการศึกษา โดยจะได้รับอนุญาตให้กลับบ้านเดือนละหนึ่งครั้งเท่านั้น
อาภรณ์ชุดใหม่ไม่ซ้ำแบบหีบใหญ่และเครื่องประดับรวมทั้งเครื่องประทินโฉมมากมายถูกยกใส่รถม้าจนเต็มกระทั่งแทบไม่เหลือที่นั่งตามคำสั่งของสวีจงสือ เขากำชับอย่างเคร่งครัดก่อนออกไปทำงานตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง ทำตัวอย่างกับพ่อตาแสนดีต้องการส่งตัวบุตรสาวเข้าหอกับลูกเขยแสนรักอย่างไรอย่างนั้น
หลิ่งหลินถูกปลุกให้ตื่นตั้งแต่ฟ้าสางยืนสะลึมสะลือให้สาวใช้จัดการโดยสะดวก นางถูกจับแต่งกายด้วยชุดใหม่ประโคมเครื่องประดับและประเทืองผิวเสียสะสวยหยาดเยิ้มแบบไม่ต้องแต่งเติมระหว่างวันเรียกว่างดงามข้ามวันข้ามคืน
Latest chapter
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 10 ปลอมตัว6
“ข้ากล้าแน่” ว่าแล้วก็ตบอีกทั้งแก้มซ้ายแก้มขวาเพียะ เพียะ“โอ๊ยๆ”ผู้ตบเรี่ยวแรงเยอะนัก ชิงเอ๋อร์ล้มกลิ้ง แก้มแดงก่ำ ระบมไปหมด จังหวะนั้นหูซั่วได้ทีพลิกตัวลุกขึ้นมา ทำท่าเอาคืน แต่ถูกถีบอีกโครมใหญ่ “โอ๊ย” ชายหนุ่มลุกขึ้นมาอีกครั้ง เขาเป็นถึงองครักษ์จะเสียทีหลายกระบวนท่าได้อย่างไรหูซั่วม้วนตัวผุดร่างขึ้นมายืนผงาดหมายฟาดฟันทว่าผู้มาใหม่ฝีมือไม่ธรรมดา หูซั่วถูกเตะจนขาพับ ล้มแล้วล้มอีกจนเขาให้รู้สึกคาดไม่ถึง ชิงเอ๋อร์ก็เช่นกัน นางทั้งทุบตีทั้งกางเล็บข่วน แต่กลับไม่โดนตัวอีกฝ่ายเลย กลายเป็นตบตีหูซั่วเต็มแรงเสียอย่างนั้น จ้าวหมิงอวี่เลิกคิ้วมองความชุลมุนตรงหน้าอย่างอึ้งๆ และทึ่งกับผู้มาใหม่ อีกฝ่ายเป็นสตรีชุดแดง ปากแดง ค่อนข้างป่าเถื่อนและมีวรยุทธ!นางคือ สวีหลิงเยี่ยน!เสียงพลั่กๆ ผลัวะๆ ดังต่อเนื่อง ชุลมุนไม่หยุดยามนี้หูซั่วเริ่มไม่ไหว นึกแปลกใจในฝีมืออีกฝ่าย “โอ๊ย เจ้าเป็นใคร” หูซั่วละล่ำละลั่กถาม “บังอาจทำร้ายองครักษ์ตำหนักหมิงเฟิ่งขององค์ชายสี่ เจ้าเป็นนักฆ่า เข้ามาลอบสังหารใช่หรือไม่?”“ใช่แล้วอย่างไร?” หลิ่งหลินเป็นนักฆ่าจริงแต่ยามนี้นางไม่ได้มาลอบสังหารใครเหมือนเช
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 10 ปลอมตัว5
ใบหน้าดำคล้ำยิ่งนานยิ่งบึ้งตึง ประกายตาแข็งกร้าวเกินบ่าวทั่วไป และนั่นย่อมทำให้องครักษ์ผู้หนึ่งสัมผัสได้ จึงหันมาเห็นพอดี ทำให้สตรีหันมาเช่นกัน “อ๊ะ! ท่านพี่หู ตรงนั้นมีคนนั่งอยู่ มันคงเห็นพวกเราแล้วเป็นแน่ บังอาจนัก!”วาจานางกำนัลผู้นี้ชัดเจนว่าไม่พอใจอย่างยิ่งนางรีบเดินตรงดิ่งท่าทางพร้อมตำหนิอย่างรุนแรง องครักษ์หนุ่มแซ่หูจึงรีบปรี่เข้าหาพร้อมสีหน้าดุดันเช่นกัน ทิศทางด้านหน้าของพวกเขาคือจ้าวหมิงอวี่ที่ยามนี้ปลอมตัวเป็นแค่บ่าวชายผิวคล้ำจนจำรูปลักษณ์เดิมมิได้“เจ้า! บ่าวชั้นต่ำ มานั่งทำอันใดตรงนี้” หูซั่วคำรามอย่างต้องการข่มขวัญจ้าวหมิงอวี่มีหรือจะกลัว เขาเสียงเย็น “ข้าต่างหากที่ต้องถาม พวกเจ้ามาทำระยำอันใดกันตรงนี้”ชายหญิงชะงักกึกหูซั่วกัดฟันกรอดรับไม่ได้กับคำด่าจึงคำรามดุดัน “เหิมเกริมนัก พวกข้าทำสิ่งใด เจ้ามีหลักฐานหรือไร” “หลักฐาน?” จ้าวหมิงอวี่เหยียดยิ้ม “ข้าเป็นพยานเห็นกับตาก็พอกระมัง”หูซั่วหยัน “หึ! ใครจะเชื่อบ่าวระดับล่างเช่นเจ้ามากกว่าข้าที่เป็นถึงองครักษ์”จ้าวหมิงอวี่ร้อง “อ้อ เช่นนั้นให้คนเปิดประโปรงนางพิสูจน์แล้วกัน”นางกำนัลหน้าแดงเถือก รีบหนีบขาอย่างไว“จ่ะ เจ้า
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 10 ปลอมตัว4
ชายหนุ่มเดินมานั่งใต้ร่มชายคาศาลาซึ่งอยู่ไม่ไกลจากจุดเดิมที่แต่งกิ่งไม้เมื่อครู่ อุทยานท้ายตำหนักแห่งนี้มีน้ำตกจำลอง ด้านหลังของน้ำตกมีพุ่มไม้ดอกไม้ประดับ เหมาะแก่การหลบเร้นซ่อนกายจากผู้คนวุ่นวายพอดีแม้วันนี้มีหิมะโปรยปราย แต่สำหรับเขานับว่าอากาศกำลังเย็นสบาย เหมาะแก่การพักผ่อนหย่อนใจ ผ่อนคลายอารมณ์ ไหนเลยควรเรียนเคร่งเครียดทว่าอาจเป็นเพราะมีหิมะจึงพานให้นึกถึงใครบางคนบนยอดภูผาอันหนาวเหน็บวันนั้น‘เป็นถึงราชนิกุลแต่คิดสละฐานันดรเพื่อสตรีเช่นข้า ท่านบ้าหรือไร ข้ากำลังจะแต่งงาน ไสหัวไปซะ!’เสียงหวานที่ก้องกังวานยังคงชัดเจนในห้วงภวังค์จ้าวหมิงอวี่ค่อยๆ หลับตาลงเชื่องช้า สีหน้าเย็นชาผุดพรายความเศร้าหมองออกมาเลือนลางนางมักทำตัวร้ายกาจเช่นนั้นเสมอ ให้ผู้คนภายนอกมองเป็นพญามาร แต่เขารู้ดี มารตัวจริงมักมาในรูปแบบที่เราไม่รู้สึกถึงความอันตราย อันที่จริงนางควรทำตัวเหมือนมิตรสหาย มิให้เขาระแวดระวังภัยมิใช่หรือไร?ชายหนุ่มถอนหายใจให้ความคะนึงที่มิเคยจางหาย หลายครั้งที่หลับตา ภาพของหลิ่งหลินมักชัดเจนเสมอ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน ทุกวันที่พบหน้า กระทั่งถูกหักขา ถูกผลักไสที่ริมหน้าผาครานั้นท่าม
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 10 ปลอมตัว3
ฟ่านเจินให้รู้สึกเห็นใจสวีหลิงเยี่ยนขึ้นมาอย่างแท้จริง อีกฝ่ายแลดูจะเป็นคนกตัญญูรักครอบครัวเสียด้วย ก่อนนี้สตรีอื่นต่างเร่งร้อนมาเข้าตำหนักก่อนใคร เพื่อหวังให้เข้าตาองค์ชายสี่โดยเร็วที่สุด แต่นางกลับมาเข้าเรียนช้าเพราะอยู่เรือนช่วยมารดา ครานี้ต้องช่วยบิดา ต่อให้มิใช่นักฆ่าก็คงจำเป็นต้องหาวิธีฆ่าคนแล้วฟ่านเจิ้งเองก็คิดไม่ต่าง นางช่างน่าเห็นใจ แต่ว่า...“แผนการของพวกเราก็ไม่ควรเปลี่ยนนะพ่ะย่ะค่ะ” ฟ่านเจิ้งว่า “แม้พระองค์รังเกียจนางและไม่ชอบวิธีการนี้ แต่ยังคงต้องแสร้งเป็นเหยื่อลอบจับเสือต่อไป เพราะไม่นานฝ่ายเราจะได้หลักฐานและมีพยานเอาผิดองค์ชายรองส่งให้ฝ่าบาทเสียที”ฟ่านเจินพยักหน้าเห็นด้วยกับพี่ชายเฉกเดิม “ใช่ๆ เร่งเปิดทางให้นางเข้าหาแล้วรับตัวมาไว้ข้างกายเลยเพคะ”ลูกน้องคนสนิทคิดกันไป ในขณะที่จ้าวหมิงอวี่เพียงปิดตำรา อิงแผ่นหลังกว้างกับพนักเก้าอี้แล้วหลับตาลงช้าๆ ท่าทางเงียบงันเย็นชา พาให้คู่แฝดลอบมองอย่างลุ้นระทึก ด้วยมิอาจคาดเดาความคิดของเจ้านายท้ายที่สุดจ้าวหมิงอวี่ยืดตัวลุกขึ้นยืนจนเต็มความสูง กล่าวเสียงเรียบอย่างเกียจคร้าน “ข้ารังเกียจนางจริง หน้าที่เข้าหานางข้าให้พวกเจ้า วั
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 10 ปลอมตัว2
ขันทีหวังก้าวเท้าสั้นๆ เดินยิกๆ หลิ่งหลินก็เดินตามเพียงแต่ฝีเท้าของนางยาวและมั่นคง ไม่เหมือนคุณหนูทั่วไปที่ก้าวสั้นแบบนั้น ตำหนักนี่กว้างมากทีเดียว มีเรือนเยอะแยะยิ่ง เดินอยู่นาน ขันทีหวังถึงได้มาหยุดยืนหน้าเรือนหลังหนึ่ง เขาเอียงหน้ามาทางนางโค้งกายเล็กน้อย เปล่งเสียงแหลม“นี่คือเรือนหงซิ่ว เป็นเรือนพักของคุณหนูสวี”หลิ่งหลินประสานมือยอบกายตามมารยาทอันพึงมีของคุณหนูลูกขุนนาง “ขอบคุณหวังกงกง”“เชิญคุณหนูสวีเข้าด้านใน” หวังกงกงเปิดประตู ผายมือ ส่งแขกด้วยใบหน้าไร้อารมณ์หญิงสาวเดินเข้าไปอย่างไม่อิดออดประตูห้องปิดลง หลิ่งหลินเห็นเพียงแผ่นหลังขันที อีกฝ่ายเดินเชิดหน้าซอยเท้าก้าวเล็กหายไปทางใดไม่ทราบ นางแค่เดินเข้าห้องไปสำรวจตรวจตราอย่างไม่ถือสาท่าทีของขันทีผู้นั้นในเรือนแม้ไม่กว้างแต่ครบครันยิ่ง หลิ่งหลินสำรวจ เห็นทิศตรงไปซึ่งชิดกำแพงด้านในสุดของห้องคือเตียงนอน ด้านซ้ายโต๊ะจิบชา ด้านขวาโต๊ะหนังสือ อีกฝั่งของเตียงคือฉากกั้นวางไว้เป็นสัดส่วนสำหรับเปลี่ยนอาภรณ์ ถัดออกไปคือห้องอาบน้ำ นอกหน้าต่างอากาศค่อนข้างเย็น แต่ด้านในห้องพักแม้ห้องมีขนาดกว้างขวางแต่กลับอบอุ่น แสงแดดสาดส่อง
บุปผาวารีสลับวิญญาณสยบมังกร ตอนที่ 10 ปลอมตัว1
เรื่องวุ่นวายในจวนสวียังคงดำเนินไปทั้งอย่างนั้นผลตรวจของท่านหมอลงความเห็นว่าสวีจงสือมีภาวะเลือดลมสูบฉีดขั้นรุนแรงส่งผลให้จุดป๋ายฮุ่ย[1]แตกซ่านนั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาเป็นอัมพาตท่อนล่าง ปากบิดปากเบี้ยว พูดจาไม่รู้เรื่องนั่นเอง หลังจากนี้เกรงว่าคงมิอาจหาความสำราญจากเรือนร่างสตรีได้อีกนอกจากนั้นยังมิอาจจัดการงานในจวนได้อีกด้วย เหยาซื่อซึ่งมีตำแหน่งเป็นฮูหยินใหญ่จึงต้องรับหน้าที่บริหารจัดการงานในจวนสวีทั้งหมดโดยปริยายมิใช่มีสิทธิ์มีเสียงแค่เพียงหลังเรือนเหมือนเมื่อก่อน แต่รวมถึงเรือนหน้าและอำนาจจวนสวีทั้งหมดที่เคยเป็นของสวีจงสือบัดนี้เป็นของเหยาซื่อโดยสมบูรณ์พอกัวเหมยรู้เรื่องก็กรีดร้องแทบบ้าคลั่งจนสลบไสล ครั้นตื่นขึ้นมาก็ร้องไห้โหยหวนเป็นลมอีกในขณะที่อวี้เสวี่ยจีดีใจแทบตายแล้ว นางมีอิสระ ได้รับเบี้ยหวัด ไม่ต้องทนนอนปรนนิบัติใต้ร่างบุรุษเฉกอดีต ยอดเยี่ยมที่สุดทั้งหมดทั้งมวลหลิ่งหลินเพียงทิ้งไว้เบื้องหลังยามนี้นางต้องเข้าไปเรียนในตำหนักหมิงเฟิ่งเสียที เพียงแต่ปล่อยเวลาล่วงเลยหลายวัน ยังจะเรียนทันหรือไม่ จะเข้าตำหนักได้หรือเปล่าไม่ใช่พยายามเข้าหาจ้าวหมิงอวี่ตามคำสั่งสวีจงสือ เพ
You may also like
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน
อันอี่หราน105.1K viewsชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม
เย่ชิงขวง111.9K viewsปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ
มู่โร่ว171.1K viewsทาสราคะองค์ชายใบ้
บ้านเขมปัณณ์13.1K viewsทะลุมิติมาเป็นคุณหนูตัวประกอบพ่วงระบบหลีกหนีกั๋วกงตัวร้าย
เทียนสื่อ2.6K viewsทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70
BBNanz4.6K viewsข้านี่แหละสตรีในคำนาย
ต้าเหนิง7.6K viewsพลิกชะตารักหญิงบ้า
ฉู่เฉียว578 views
