Home / รักโบราณ / บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน / ปฐมบท รักเจ้า ถนอมนาง3

Share

ปฐมบท รักเจ้า ถนอมนาง3

Author: LiHong
last update Last Updated: 2025-09-09 12:27:36

การเดินทางกลับเมืองหลวงครั้งนี้ ซ่งเสวียนชิงค่อนข้างใจเย็น

เขาใช้เวลาเดินทางยามกลางวันพอเย็นย่ำก็หาที่พัก ค้างแรมในโรงเตี๊ยม แยกห้องชัดเจน

เมื่อทุกห้องดับเทียน ซ่งเสวียนชิงก็เดินออกมาจากห้องตัวเอง แล้วเข้าหาใครบางคนอีกห้องหนึ่ง

หลังจากปิดประตูลงกลอน เงาร่างอ้อนแอ้นอรชรพลันปรากฎแก่สายตา

จูซิ่วยืนรออยู่ที่หน้าเตียงนอน นางค่อยๆ ปลดผ้า เผยเนื้อเนียนเปลือยเปล่าล้อสายตา

ซ่งเสวียนยิ้มอย่างพึงพอใจ

ชั่วครู่ เรือนร่างอ่อนนุ่มหอมกรุ่นก็ถูกกดลงบนเตียง เนินเนื้อทรวงอกระริกไหว ยอดถันชูชันคล้ายเบ่งบานล่อใจ จูซิ่วแอ่นอกท่วงท่ายั่วยวนในกิริยาออดอ้อนและเว้าวอน เรียวนิ้วยกขึ้นลูบคลำแผกอกกำยำ นางกัดปากคล้ายยั่วเย้าก่อนเผยอออกแล้วครางเบาๆ และเป็นฝ่ายจุมพิตเขาก่อนเพื่อเปิดทางเริงสวรรค์

ซ่งเสวียนชิงก้มหน้ารับสัมผัสเย้ายวน ไล้เลียดูดดื่ม ขบเม้มอย่างให้ความร่วมมือ

ทุกการเล้าโลมกลืนกินสามัญสำนึกจนสิ้น

บุรุษคร่อมทับ ดึงสตรีเข้าสู่อ้อมแขน โอบกอดแน่น ผสานลมหายใจร้อนผ่าว ริมฝีปากแนบชิดไม่ห่าง

เสียงครางค่อยๆ ดังขึ้นเมื่อฝ่ามือหนาลากไล้ลูบคลำจากเนินเนื้อกลมกลึงถึงเอวคอดจนลงต่ำมาถึงกลางกายสาว

เรียวขาขาวถูกจับแยกอ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ปฐมบท รักเจ้า ถนอมนาง5

    ไม่ว่าแผนการจะลึกล้ำปานใด หากแต่กลับไม่อาจต่อกรกับบางสิ่งที่ว่า ความลับไหนเลยจะมีอยู่จริงโม่เหลียนหูตาสว่างประจักษ์ได้ชัดเจนเมื่อท้ายที่สุดความจริงได้ปรากฏ จูซิ่วคลอดลูกสาวออกมาในเวลาไม่กี่เดือนให้หลัง โม่เหลียนนั่งคำนวณจำนวนเดือนอย่างปวดร้าว ซ่งเสวียนชิงใช้เวลาลี้ภัยกับจูซิ่วสามเดือนถึงกลับบ้านได้ แต่จูซิ่วกลับใช้เวลาตั้งครรภ์แปดเดือน เห็นได้ชัดว่าจูซิ่วตั้งครรภ์ระหว่างสามเดือนนั้น อาจจะหนึ่งหรือสองเดือนก่อนที่ซ่งเสวียนชิงจะพาจูซิ่วกลับเข้าสำนักเช่นนั้นจูซิ่วจะท้องกับใคร ในเมื่ออีกฝ่ายบอกว่าสามีถูกหิมะทับตายไปแล้ว และเพราะพายุหิมะมิใช่หรือถึงทำให้ต้องเปลี่ยนแผนเดินทางกลับเข้าเมืองหลวงทารกน้อยที่เดิมทีมีใบหน้ายับย่น แต่ยิ่งนานวันกลับมีใบหน้าละม้ายคล้ายสามีนางถึงห้าส่วน ครบปียิ่งโดดเด่นไม่ผิดบิดา ไม่บอกก็รู้ว่าคือลูกใคร...บุรุษสามภรรยาสี่อนุได้ ทว่าชีวิตคู่สมควรซื่อสัตย์ต้องไม่ปิดบังและไม่มีอะไรลับหลัง ดังนั้นโม่เหลียนจึงไม่ต่างจากคนเห็นผืนฟ้าพังถล่มลงตรงหน้า นางร้องไห้จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด ซ่งเสวียนชิงจึงยอมรับความจริงทั้งหมด “เหลียนเอ๋อร์ เป็นข้าเองที่ทำพลาด ข้าผิดผู้เดียว

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ปฐมบท รักเจ้า ถนอมนาง4

    ใบหน้าซ่งเสวียนชิงจากตื่นตระหนกในคราแรก บัดนี้กลับประดับด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนเขารับมือนางที่ยื่นมาหากุมไว้ ต่อว่าไม่จริงจังนัก “เจ้าไม่ควรมาหาข้าเช่นนี้”จูซิ่วก้มหน้าหลุบตากัดริมฝีปากอย่างน่าสงสาร “ข้าแค่อยากเห็นหน้าท่านให้ชัดเจนสักครั้ง ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ ข้าทำได้เพียงแอบมองไกลๆ ข้า...ข้าอยากใกล้ชิดท่าน ข้าคิดถึงท่าน...คิดถึงเหลือเกินเจ้าค่ะ”วาจานางทำหัวใจบุรุษอ่อนยวบหวั่นไหว“เจ้ารู้ดีว่าข้าทำเช่นนั้นมิได้” ชายหนุ่มปลอบโยน “รอเจ้าคลอดก่อน ข้าค่อยพาออกไปหาเรือนลับอยู่ข้างนอก ถึงเวลานั้นยามข้าไปหาเจ้าเราคงได้ใกล้ชิดกัน ดีไหม?”จูซิ่วยามนี้น่าเป็นห่วงเพราะตั้งครรภ์ ซ่งเสวียนชิงจึงยังไม่ปล่อยให้นางออกไปอยู่ข้างนอกตามลำพัง จำต้องให้อยู่หลังเรือนในจวนซ่งไปก่อนหญิงสาวพยักหน้าเชื่อฟัง เผยท่าทีน่าเอ็นดูที่สุด นางเงยหน้าขึ้น ใช้ดวงตาคล้ายผลซิ่งที่แวววาวด้วยหยดน้ำ สื่อนัยเว้าวอนขับให้ดูออดอ้อนมากขึ้นสบสายตาหงส์คมเข้ม “ท่านพี่ซ่ง ท่าน...เห็นใจข้าสักครั้งได้หรือไม่เจ้าคะ”นางคิดถึงเขาจนนอนไม่หลับเลยสักราตรีจูซิ่วแสดงสีหน้าชัดเจนว่าอยากได้รับสัมผัสลึกซึ้ง นางปรารถนาจุมพิตหวานละมุนอบอุ่นจากชาย

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ปฐมบท รักเจ้า ถนอมนาง3

    การเดินทางกลับเมืองหลวงครั้งนี้ ซ่งเสวียนชิงค่อนข้างใจเย็นเขาใช้เวลาเดินทางยามกลางวันพอเย็นย่ำก็หาที่พัก ค้างแรมในโรงเตี๊ยม แยกห้องชัดเจนเมื่อทุกห้องดับเทียน ซ่งเสวียนชิงก็เดินออกมาจากห้องตัวเอง แล้วเข้าหาใครบางคนอีกห้องหนึ่ง หลังจากปิดประตูลงกลอน เงาร่างอ้อนแอ้นอรชรพลันปรากฎแก่สายตา จูซิ่วยืนรออยู่ที่หน้าเตียงนอน นางค่อยๆ ปลดผ้า เผยเนื้อเนียนเปลือยเปล่าล้อสายตาซ่งเสวียนยิ้มอย่างพึงพอใจชั่วครู่ เรือนร่างอ่อนนุ่มหอมกรุ่นก็ถูกกดลงบนเตียง เนินเนื้อทรวงอกระริกไหว ยอดถันชูชันคล้ายเบ่งบานล่อใจ จูซิ่วแอ่นอกท่วงท่ายั่วยวนในกิริยาออดอ้อนและเว้าวอน เรียวนิ้วยกขึ้นลูบคลำแผกอกกำยำ นางกัดปากคล้ายยั่วเย้าก่อนเผยอออกแล้วครางเบาๆ และเป็นฝ่ายจุมพิตเขาก่อนเพื่อเปิดทางเริงสวรรค์ ซ่งเสวียนชิงก้มหน้ารับสัมผัสเย้ายวน ไล้เลียดูดดื่ม ขบเม้มอย่างให้ความร่วมมือทุกการเล้าโลมกลืนกินสามัญสำนึกจนสิ้นบุรุษคร่อมทับ ดึงสตรีเข้าสู่อ้อมแขน โอบกอดแน่น ผสานลมหายใจร้อนผ่าว ริมฝีปากแนบชิดไม่ห่าง เสียงครางค่อยๆ ดังขึ้นเมื่อฝ่ามือหนาลากไล้ลูบคลำจากเนินเนื้อกลมกลึงถึงเอวคอดจนลงต่ำมาถึงกลางกายสาวเรียวขาขาวถูกจับแยกอ

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ปฐมบท รักเจ้า ถนอมนาง2

    “แม่นางจูคงรู้แล้วกระมังว่าข้ามีภรรยารออยู่ที่จวน”จูซิ่วเม้มปากหลุบตา เผยเพียงแพขนตายาวงอน แต่มิอาจซ่านแววเว้าวอนในแววตา นางพยักหน้าช้าๆ “ข้าน้อยทราบเจ้าค่ะ” น้ำเสียงหวานล้ำดังขึ้นแผ่วเบาเยี่ยงคนขลาดเขลา น้ำสีใสค่อยๆ เอ่อคลอพอให้คนมองต้องรู้สึกปวดใจหญิงสาวร่างบางอ้อนแอ้นแลดูน่ารักและบริสุทธิ์ ให้ความรู้สึกไร้เดียงสาปานนั้น ดวงตากลมโตดุจกวางน้อยที่จ้องมาทำเอาซ่งเสวียนชิงแทบลืมหายใจ อยากจะบอกให้นางลืมเรื่องที่เกิดขึ้นก็ยังไม่กล้า“เรื่องเมื่อคืน ข้า...”เขาไม่รู้จะแก้ตัวอย่างไร จะบอกว่าเมื่อคืนเขาแค่นั่งดื่มสุราทอดอารมณ์ตามวิสัยอยู่ดีๆ แต่เป็นนางที่นำน้ำชามาให้ผิดจังหวะกระนั้นหรือ? ทั้งๆ ที่เมื่อคืน ท่ามกลางแสงเทียนนวลตา ร่างของนางที่เนียนลออภายใต้แสงเทียนนั้น ทำเขาขาดยับยั้งช่างใจอย่างแท้จริงซ่งเสวียนชิงถอนหายใจลึกยาว ยากเปล่งวาจาดวงตาจูซิ่ววูบไหวมีประกายสั่นระริกข้างใน“ข้ารู้ว่านายท่านซ่งเป็นสุภาพชนเต็มเปี่ยม มีความรับผิดชอบสูงส่ง แต่เรื่องเมื่อคืน...หาใช่ความผิดของท่านไม่ เป็นข้าเองที่ไม่ระวังจนเผลอไผล ท่านไม่ผิดอะไรเจ้าค่ะ”นางยึดชายเสื้อของเขา น้ำเสียงออดอ้อนปานนั้น “ขอแค่ท่

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   เล่มพิเศษ ด้ายแดงเส้นใหม่ สายใยเส้นเดิม ปฐมบท รักเจ้า ถนอมนาง1

    “ข้าเลือกจากมาอย่างเด็ดเดี่ยวตัดเยื่อขาดใยถึงเพียงนั้น อาจมองเหมือนเห็นแก่ตัว ทว่าข้าหวังเพียงอดีตสามีกับสตรีของเขาได้อยู่ด้วยกันอย่างผาสุก มีครอบครัวที่ปกติและอบอุ่น พวกเขาย่อมมีความสุขเมื่อไม่มีข้า ผู้หญิงเรา หากอดทนจนหมดใจ ต่อให้ต้องโดดเดี่ยวไม่มีใครก็ไม่มีวันกลับไปหาคนผู้เดิม”ชายหนุ่มจับมือนุ่มมากอบกุม “ในเมื่อสวรรค์ให้โอกาสข้าได้รักเจ้าเต็มหัวใจ ข้าจะไม่มีวันปล่อยมือเจ้าไปให้ชายอื่นเหยียบย่ำอีก”หญิงสาวกระชับมืออุ่นของชายหนุ่ม ส่งยิ้มหวานล้ำ สื่อนัยชัดเจนว่านางไม่มีทางปล่อยมือไปจากเขาเช่นกัน ก่อนเบนสายตาเหลือบมองอดีตสามีในชาติที่แล้วหมายเหตุ: นักอ่านที่ไม่เคยอ่านสองเรื่องรุ่นลูกก็สามารถอ่านเรื่องนี้แยกได้ค่ะ****เพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ที่มีร่วมกันมาแต่เยาว์วัย ชาติก่อนนางจึงเลือกแต่งงานกับคนผิด เมื่อชาตินี้ได้รับโอกาสให้เลือกใหม่ นางจะไม่เลือกสามีผิดอีก ***เรื่องราวความรักที่ผิดพลาดในภพชาติก่อนกำลังจะได้เริ่มต้นอีกครั้งกับด้ายแดงเส้นใหม่สายใยเส้นเดิมกับอีกคนในภพชาตินี้***หมายเหตุ: นักอ่านที่ไม่เคยอ่านสองเรื่องรุ่นลูกก็สามารถแยกอ่านเรื่องนี้ได้ค่ะโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนพิเศษ 6 ชีวิตหลังแต่งงาน สราญสุข3(ตอนจบ)

    ซิงเยว่ยกมือขึ้นดันใบหน้าสามีออกจากเนินอกอิ่ม“ไท่หยาง หยุด!”“อันใด?”“ท่านได้ลูกชายสามคนส่วนข้าก็ได้ลูกสาวสมใจแล้ว พอก่อนได้หรือไม่? ข้ายังไม่อยากตั้งครรภ์”หลิวไท่หยางกุมมือซิงเยว่ออกจากใบหน้าจูบหนึ่งทีแล้วกล่าวว่า “ข้าปรึกษาท่านหมอแล้ว สามารถร่วมรักได้ เพียงแต่ต้องระวังขั้นตอนสุดท้าย”ซิงเยว่นิ่วหน้า “อย่างไร?”ชายหนุ่มก้มหน้าเล้าโลมซุกไซ้ “เชื่อมือข้าเถอะ”หญิงสาวยังคงไม่เข้าใจและชายเหนือร่างก็ไม่อธิบาย เพียงก้มหน้าก้มตามอบจังหวะเริงสวรรค์ให้คนเป็นภรรยาอย่างเอาแต่ใจ จังหวะเนิบนาบสลับรัวเร็วดุดันและเร่งเร้าดำเนินพร้อมการเล้าโลมลูบไล้คลอเคลียอย่างมีชั้นเชิงและช่ำชอง หลิงไท่หยางพร้อมมอบความสุขให้ภรรยาและซิงเยว่ไหนเลยจะสามารถต่อกรได้ มีแต่โอนอ่อนผ่อนตามและครวญครางระหว่างทางกิจกรรมร่วมรักก่อนถึงสวรรค์ขั้นบนสุด ชายเหนือร่างเปลี่ยนท่วงท่าหลากหลายระบายความสุขสมพร้อมความอ่อนโยนใส่ใจ ท้ายที่สุดชายหนุ่มพลันหยุดขยับ ก้มหน้าขบเม้มคล้ายสะกดกลั้นบางสิ่ง สันกรามบดแน่น ลำตัวแข็งเกร็ง พอหายซ่านก็เริ่มขยับทำต่อ ใกล้ถึงที่หมายพลันถอนกายออกมา พร้อมเสียงครางห้าวลึกที่ห่างออกไปซิงเยว่นอนทอดกายอ่อนร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status