16 - ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป NC

ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป NC

พิพิมลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบาก บวกกับอาการที่ตอนนี้ปวดระบมไปทั้งตัว หญิงสาวตื่นขึ้นมาเกือบเที่ยง พบว่าทั้งห้องซึ่งปกคลุมเงียบสนิท เพราะไร้แม้แต่เงาของหมอหนุ่มอย่างทินกร

หญิงสาวก้าวเท้าลงจากเตียงอย่างยากลำบาก เพราะโดนร่างสูงรังแกแทบทั้งคืน หากว่าเธอไม่หลับไปก่อน เขาคงจะไม่ยอมปล่อยแน่ พิมเอาเท้าแตะพื้นที่เย็นระเยือกเพราะอากาศที่เย็นจากเครื่องปรับอากาศ

“โอ้ยยย...” เสียงร้องโอดโอยขึ้นมาทันที เมื่อเท้าเหยียบพื้น พร้อมกับร่างเปลือยเปล่าที่ล้มพับไปกองอยู่กับพื้น

“ไอ้หมอบ้า...ไม่รู้ไปอยากปากแห้งมาจากที่ไหน” หญิงสาวพ่นคำด่าออกมาทันที

“พิพิม!” เป็นเสียงจากคนร่างสูงที่เปิดประตูเข้ามาพอดี เมื่อได้ยินเสียงร้องโอดโอยของเธอที่ดังออกไปถึงข้างนอก

“มะ มองอะไร” พิพิมถามขึ้นด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก พร้อมกับจ้องมองหน้าร่างสูงอย่างคาดโทษ ที่มองมาที่เธออย่างไม่ละสายตา เพราะว่าเธอโป๊อยู่

“...” ร่างสูงไม่ได้เอ่ยตอบอะไร รีบช้อนร่างบางขึ้นแนบอก แล้ววางเธอลงบนที่นอน

พิพิมรีบคว้าเอาผ้าห่มมาคลุมร่างเธอ ปิดจุดสงวนทันที ที่ทินกรวางเธอลงบนที่นอน พร้อมกับจ้องมองอย่างเคียดแค้น

“ปิดทำไม มากกว่าเห็นก็ทำมาแล้ว” เสียงนุ่มพูดขึ้น พร้อมกับจ้องมองหญิงสาวตาไม่วาย

“...” หญิงสาวไม่ตอบอะไร แต่กลับหันหน้าไปทางอื่น เพราะอายหน้าแดงเป็นลูกตำลึงอยู่

“เจ็บไหม” เสียงนุ่มเอ่ยถาม พร้อมกับมือที่จับคางมนของหญิงสาวให้หันมาเผชิญหน้ากับเขา

“...” หญิงสาวไม่ตอบ แต่กลับส่ายหน้าให้แทน เพื่อเป็นคำตอบ

ร่างสูงเมื่อเห็นหญิงสาวไม่ยอมพูด ก็จ้องมองใบหน้าของหญิงสาวนิ่ง อยู่อย่างนั้น จนนานสองนาน ร่างสูงที่ทนไม่ไหว ก้มลงไปจุมพิตกับร่างบาง มอบจูบอันแสนหวานให้แก่หญิงสาวอีกครั้ง พร้อมกับดันร่างบางให้นอนราบไปกับที่นอนอีกที

“พี่ทีม...อย่าค่ะ” เสียงเอ่ยห้าม พร้อมกับมือที่พยายามจับมือของหมอหนุ่มออก เมื่อมือปลาหมึกเลื่อนลงมาลูกคลำที่กลับกุหลาบของเธอ

“พิมไม่ต้องการพี่เหรอครับ เยิ้มขนาดนี้แล้วหรือพิมจะปฏิเสธ ปล่อยทุกอย่างทิ้งลงไปเถอะนะ แล้วหาความสุขความต้องการให้กับตัวเองบ้าง นะครับ” เสียงนุ่มถามขึ้นพร้อมกับจ้องมองหญิงสาวตาไม่กระพริบ

“คือ...พิม เอ่อ...อ๊ะ” หญิงสาวอ้ำอึ้งไม่รู้จะบอกยังไง จนร้องออกมาเพราะร่างสูงสอดนิ้วเข้ามายังร่องแคบของเธอ

“อ่าห์...นิ้วยังแน่นขนาดนี้ ต่อน่ะครับพิม” เสียงกระเส่าเอ่ยออกมาอย่างสุขสม พร้อมกับเอ่ยขอร่างบางตรงหน้า

“พี่ทีม...พิมรู้สึก เหมือน...” หญิงสาวเอ่ยเรียก แต่ไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี กับอาการ หรือความรู้สึกของเธอในตอนนี้

“รอพี่แปปครับ...เดี๋ยวจัดให้น่ะ” ร่างสูงเอ่ยบอกพร้อมกับรีบชักนิ้วออก แล้วลุกขึ้นมาถอดกางเกงของตัวเองออกอย่างรีบร้อน ซึ่งมีแค่เพียงบอกเซอร์ตัวเดียวเท่านั้น

ร่างสูงไม่อาจทนรอได้อีก รีบจับแก่นกายชักสาวทันที ที่ร่างกายเปลือยเปล่า แล้วจับมาจ่อยังช่องทางคับแคบของหญิงสาว ที่มันวาวอยู่ตอนนี้ กดลงไปทันที

สวบ

“อ่าห์...เมียจ๋า” เสียงเอ่ยสุขสมขึ้นมา เมื่อแก่นกายได้เข้าไปยังช่องแคบที่เดียวจนมิดด้าม

“อ๊ะ...อ่าาา พี่...” ร่างบางจิกเล็บลงบนแขนแกร่งของทินกรทันที ที่แก่นกายของร่างสูงเข้ามาที่เดียวจนสุด เพราะความเสียวซ่านตอดรัดจนแน่น

“เจ็บไหม” เสียงทุ้มเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง เพรากลัวหญิงสาวจะเจ็บ

“...” หญิงสาวไม่ได้เอ่ยปากบอก แต่กลับเป็นส่ายหน้าให้แทนคำตอบ

“มาอยู่กับพี่ที่นี่...นะครับ น่ะที่รัก มาอยู่ด้วยกันน่ะ” ร่างสูงเอ่ยขอขึ้นมา ด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลขึ้นมาอีกครั้ง

“...” หญิงสาวที่ไม่จะรู้ทำอย่างไร จึงเอาแต่ปิดปากเงียบอย่างสนิท

“ไม่ตอบพี่ถือว่าตกลงนะครับ” ร่างสูงด่วนสรุปเองทันที เมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่ยอมตอบ

ตับ ตับ ตับ

ร่างสูงโหมแรงโยกอย่างหนักหน่วงใส่ร่างบางทันที โดยที่ไม่ออมแรงเลยแม้แต่น้อย เพราะอารมณ์ที่เพิ่มขึ้นมาตาม

“อื้อ...พิมจุก” หญิงสาวร้องอู้อี้ขึ้นมาทันที ด้วยเพราะความจุกหน่วง

“แน่อยู่แหล่ะ...ลูกชายพี่ทั้งยาว ทั้งใหญ่ขนาดนี้” ร่างสูงคุยอวดโอ้ขึ้นมาทันที ด้วยใบหน้าที่รู้สึกภูมิใจอยู่ไม่น้อย

“หมอบ้า...อื้อ” ร่างบางตรงหน้าตวาดสายตามอง พร้อมพ่นคำด่าออกมา แล้วทุบเข้าไปที่อกแกร่งอย่างเต็มกำลังมือของเธอ

“ด่าผัวเก่งขึ้นแล้วน่ะ”

พับ พับ พับ

ร่างสูงยังคงโหมแรงกระแทกใส่หญิงสาวไม่ยั้ง โดยไม่คิดที่จะหยุดพักเลยแม้แต่น้อย แถมยังเพิ่มแรง และเร่งความเร็วขึ้นแบบถี่ยิบ แทบมองไม่ทัน

“เมียจ๋า...” เสียงนุ่มเอ่ยเรียกหญิงสาว พร้อมกับส่งสายตาหวานเยิ้มอย่างออดอ้อนไปให้ร่างบาง เมื่อหยุดพักเหนื่อย

“...” หญิงสาวไม่ได้เอ่ยตอบกลับอะไร แต่กลับหันมาสบตากับร่างสูงนิ่ง

“ขึ้นให้พี่หน่อยสิครับ พี่เริ่มหมดแรงแล้ว เมื่อคืนพี่ก็ทำคนเดียวแทบทั้งคืน เมียจ๋าชิ่งหลับไปก่อนเลย” เสียงนุ่มพูดขึ้นมา พร้อมกับจ้องมองใบหน้าหวานอย่างหยดย้อย

“...” หญิงสาวเอาแต่เงียบ เพราะไม่รู้จะตอบเช่นไร

“นะครับ...ขึ้นให้พี่หน่อย แค่รอบเดียวพอ” เสียงนุ่มเอ่ยขอขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับทำใบหน้าให้หน้าสงสารที่สุด

“อ้ายยย...พี่ทีม” หญิงสาวร้องขึ้นมาอย่างตกใจ เมื่อร่างสูงจับเธอพลิกขึ้นมานั่งบนตัวเขา แบบไม่ทันได้ให้เธอได้ตั้งตัวอะไรเลย

“ขย่มพี่เลยครับ...เหมือนพิมขี่ม้าเลย” เสียงนุ่มเอ่ยบอก เมื่อนั่งมองร่างบางที่เอาแต่ก้มหน้าอาย ไม่กล้าสู้หน้ากับเขา

ร่างสูงไม่พูดเปล่า มือหนาจับสะโพกของหญิงสาวโยกขยับเพื่อนำทางให้แก่หญิงสาวได้จับจังหวะตามทันที โดยที่หญิงสาวไม่อาจที่จะปฏิเสธได้ และเริ่มจับจังหวะโยกตามไปกับร่างสูง และเริ่มจับจับหวะเองได้ ก็เพิ่มแรงและจังหวะขึ้นมาเรื่อยๆ

พับ พับ พับ

“อ๊าสสส.../อ้ายยย...” เพียงไม่นาน สองร่างก็จับมือ