LOGINShare
4 สาบานว่าไม่ได้หวง
Last Updated:
2025-08-29 11:46:47จบซะที...
ทานตะวันมองไปรอบบริเวณด้วยความรู้สึกอาลัยอาวรณ์ ตลอดสี่ปีที่เรียนที่นี่ ไม่มีวันไหนที่เธอจะรู้สึกใจหายเหมือนวันนี้ วันที่รู้ว่ากำลังก้าวออกไปสู่โลกกว้างอีกช่วงหนึ่งของชีวิต
เธอไม่รู้เลยว่าต่อจากนี้จะมีสิ่งใดรออยู่...
“ตะวันๆ ดูโน่นสิ”
“อะไร”
“โน่นไง ดูสิ”ทานตะวันปัดมือเพื่อนที่เขย่าแขนเธอขณะกำลังเก็บโน้ตบุ๊กตัวเก่งลงกระเป๋าทำให้กล่องกระดาษสี่เหลี่ยมจัตุรัสขนาดเล็กเกือบร่วงหล่นลงพื้นโชคดีที่เด็กสาวคว้าไว้ได้ทัน
“สานี่ยังไง เกือบทำของหวงของตะวันตกพื้นและนะ”
“ช่างของมันก่อนเหอะน่า ดูโน่นก่อนว่าใครมา!”
สารสาไม่วายพยักเพยิดให้ ทานตะวันมุ่นคิ้ว หน้างอเพราะความรำคาญ
“ใครมาก็ช่างสิ ไม่เกี่ยวกับเราซะหน่อย เรากำลังรีบอย่าเพิ่งกวน”
“กลัวคนที่บ้านมารอนานงั้นเหรอ” สารสาลากเสียงยานคาง
ทานตะวันจึงจีบนิ้วเรียวดีดเข้ากลางหน้าผากเพื่อนสนิททันที
“โอ๊ย! ดีดหน้าผากเราทำไมอะตะวัน”
“ก็สากวน ไม่เห็นเหรอเรารีบ”
“ก็เห็นน่ะสิ ถึงได้บอก” สารสาว่าแล้วก็ชี้มือไปอีกทางก่อนเอ่ยเสียงน้อยใจ “นึกว่าตะวันจะดีใจที่ไหนได้.. ฮึ“
เสียงของสารสาทำให้ทานตะวันฉุกใจคิด ในโลกนี้จะมีอะไรที่ทำให้เธอดีใจได้เท่ากับ แค่คิดหญิงสาวก็ถึงกับหน้าเหรอหราทันใด
“หรือว่า...”
“อือ...” สารสาพยักหน้า “เราไปก่อนนะ ขี้เกียจให้อาของตะวันสัมภาษณ์อีก”
“อืม รีบไป”
“แหม...” สารสาทำหน้าล้อเลียน
ทานตะวันแลบลิ้นให้แล้วมองเพื่อนรักผละออกไปก่อนจะรีบเก็บของยัดใส่กระเป๋าลวกๆ กว่าเดิม ตอนนี้หัวใจของเธอพองโตเหนือสิ่งอื่นใด
จะได้เจออาภูมิ...
จะได้กลับบ้านไร่ไปเจอคุณย่าแล้ว...
ทานตะวันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ คว้ากระเป๋าสะพายกับกระเป๋าเป้เดินทางที่วางบนพื้นใกล้ๆ ขึ้นมาเตรียมพร้อมขณะยืนหันหลังให้เจ้าของเสียงฝีเท้าหนักๆ ที่กำลังใกล้เข้ามา นาทีนี้ทานตะวันใจเต้นไม่เป็นส่ำ หนำซ้ำหน้ายังบานยิ่งกว่าจานดาวเทียมเสียแล้ว
“ตะวัน!”
ทานตะวันในชุดนิสิตแสร้งทำเหมือนเพิ่งรู้ตัว รีบหันกลับมาตามเสียงเรียก แก้มนวลใสแดงเรื่อโดดเด่นด้วยผมดำสลวยรวบตึงสูงเผยหน้าผากสูงนวลเนียนและดวงหน้าเรียวรูปไข่ ดวงตาระยิบระยับและรอยยิ้มพรายของเด็กสาวบ่งบอกความตื่นเต้นสร้างรอยยิ้มแห่งความพึงพอใจให้หนุ่มใหญ่เร่งฝีเท้ารีบเดินเข้าไปหา
“จบซะทีนะเรา”
“ค่ะ”
ทานตะวันตอบรับพร้อมรอยยิ้มมากมายมหาศาล เธอรู้ตัวว่าความสำเร็จวันนี้จะนำมาซึ่งความภาคภูมิใจของผู้มีพระคุณ และเธอก็รู้ว่าเธอคิดไม่ผิด
“อามารับกลับบ้าน”
“ลมอะไรหอบอาภูมิมาถึงที่นี่คะ”
“ลมพายุของคุณย่าน่ะสิ สั่งกำชับให้อามารับจะได้ขนของใช้เรากลับไร่พร้อมกัน”
“ที่จริงของมีนิดเดียว ตะวันกลับกับเพื่อนได้ค่ะ”
“กลัวใครรู้รึไงว่ามีหนุ่มใหญ่มารับ”
“โธ่! อาภูมิ”
เด็กสาวหน้าง้ำเมื่อสบตาอาหนุ่มแต่เขากลับเมินหนี เธอหุบยิ้มทันที หันรีหันขวางก่อนจะหัวเราะแก้เก้อ
“เห็นอาภูมิมาดนิ่งๆ แบบนี้ก็มีมุกนะคะ”
“มุกอะไรของเรา”
“ก็มุกหนุ่มใหญ่ไงคะ แหม... ใครๆ ก็รู้ค่ะว่าอาภูมิเป็นอาไม่ใช่เป็นอย่างอื่น”
“ก็นั่นสินะ” ภูมิตอบเก้อๆ
แค่อางั้นหรือ...
ก็ได้...
วันนี้ได้เป็นแค่อา แต่วันพรุ่งนี้รับรองไม่ใช่...
“ไปได้แล้วอาเหนื่อยอยากกลับไปพักเต็มที”
พูดจบภูมิก็หันหลังเดินนำไป ทานตะวันได้แต่หันรีหันขวางก้าวตามอาหนุ่มไปติดๆ
“รอตะวันด้วยสิคะอาภูมิ!”
ทานตะวันเรียกไว้แต่อาหนุ่มไม่หันกลับมา เธอหน้าเสียอยากหยอกเย้าแต่ดูเหมือนเขากลับไม่พอใจ เธอมองตามหลังภูมิด้วยความสับสน เมื่อครู่เธอดีใจแทบตายที่เห็นอาหนุ่มมารับ ร้อยวันพันปีไม่เคยสักครั้งที่เขาจะใส่ใจ แล้ววันนี้เกิดอะไรขึ้นหนอ...
เด็กสาวยักไหล่ก่อนหยิบกระเป๋าสะพายเดินตามไป แต่แค่ไม่กี่ก้าวก็ต้องชะงักอีกครั้ง เมื่อเสียงร้องเรียกดังมาแต่ไกล เด็กหนุ่มร่างสูงผมยาวประบ่าในชุดนักศึกษาวิ่งเข้ามาหา ร้องเรียกจนผู้คนพากันเหลียวมอง
“ตะวันรอเดี๋ยว!”
“อ้าว... เพชรเหรอ?” เด็กสาวหยุดยืนกอดอก แกล้งชักสีหน้าหงุดหงิดใส่ “มีอะไร รีบๆ พูดมาเลย อาภูมิหน้างอเป็นม้าหมากรุกแล้ว”
“วันนี้เสือยิ้มยากมารับเหรอ?”
“อือ” เด็กสาวทำปากยื่นพยักเพยิดให้มองตาม “น่ากลัวเนอะ นี่ตะวันเพิ่งโดนดุเลยแหละ”
“เหวอออออ” เด็กหนุ่มอุทานเหลียวมองตามเห็นหน้าหล่อเข้มงอง้ำ ของหนุ่มใหญ่ก็หัวเราะร่วน “เออ... จริง ตอนนี้ไม่ใช่แค่เสือยิ้มยาก เพชรว่าเสือจะขย้ำเหยื่อมากกว่า”
“เห็นมะ เพชรพูดมากระวังจะเป็นเหยื่อให้เสือขย้ำนะ” เด็กสาวกระซิบแล้วห่อไหล่ทำท่ากลัว
พัชระหน้าถอดสีแต่รีบกลบเกลื่อนด้วยยิ้มสว่างไสวพร้อมกับของในมือยื่นให้ “อะ... นี่ เพชรให้”
“อะไรอะ”
“ของขวัญ”
“โห! ทำไมวันนี้เพชรใจดีกับตะวันจัง” หญิงสาวเผยรอยยิ้มน่ารัก จ้องของขวัญในมือพัชระด้วยความตื่นเต้น “ให้เนื่องในโอกาสอะไรเหรอเพชร”
“ของขวัญสำหรับคนเก่งที่สุดในรุ่นเราไง”
“อุ๊ย! น่ารักมาก” เธอมองแล้วยิ้มกว้าง “ตะวันแค่ได้เกียรตินิยมเอง”
“ก็อันดับหนึ่งไหมล่ะ”
“แน่อยู่แล้ว”
Latest chapter
บ่วงรักทานตะวัน 7 โลลิ
ทานตะวันไม่ได้ท้วงต่อเพราะกลัวจะทำให้อาหนุ่มหงุดหงิดไปอีกจึงเงียบไป ภูมิลอบมองดวงหน้าเรียวแล้วแอบยิ้มนิดๆ แต่เมื่อเหลือบมองกระจกอีกทีเห็นดวงตาเต็มไปด้วยคำถามจากเด็กสาวมองอยู่ก็กลอกตามองถนนก่อนเอื้อมมือไปเปิดดีวีดีให้เด็กสาวดูทำลายความเงียบ“ดูหนังดีกว่านะ... อาว่า” ชายหนุ่มแก้เก้อ“ค่ะ”“ดูอะไรดี”“แล้วแต่อาภูมิเลยค่ะ” ทานตะวันพยักเพยิดให้อาหนุ่มภูมิจึงกดเปิดแผ่นหนังที่ค้างอยู่ในเครื่องเล่นโดยไม่ได้ดูว่าเป็นเรื่องอะไร กระทั่งเสียงดังขึ้นพร้อมหน้าจอปรากฏภาพดาราฮอลลีวู๊ดหนุ่มใหญ่กำลังเล่นฉากรักถึงพริกถึงขิงกับเด็กสาวผมเปียยาวรุ่นราวคราวลูก แถมเสียงใส่อารมณ์ในฉากรักทำให้ทั้งคนเปิดและคนฟังต่างหน้าม้านไปตามๆ กัน“เอ่อ...” ภูมิแทบสำลัก อ้ำอึ้งไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาอธิบายเมื่อดูสีหน้ากระอักกระอ่วนของทานตะวันชายหนุ่มถึงกับสบถในใจ ก็ระหว่างรอเธอเขาเปิดหนังดูแก้เบื่อ เผอิญว่าเป็นแผ่นเก่าเก็บที่มีคนให้แล้วไอ้ตัวแสบนั่นก็เลือกแผ่นนี้ให้บอกว่าเขาต้องชอบโธ่เว้ย!ไอ้เวรนั่น!“อา อาว่า...”“อาภูมิดูหนังแนวนี้ด้วยเหรอคะ”“อืม มีคนให้มาน่ะ อาว่าเรื่องนี้หนังดีนะ”“เอ่อ... ถึงดีแต่ก็ไม่น่าดูค่ะ เดี๋ยวน
บ่วงรักทานตะวัน 6 อาภูมิคนพาล
“อาภูมิอย่ามาพาลกะตะวันนะคะ ตะวันกับเพชรเป็นเพื่อนกันไม่เหมือนอาภูมิกับอาสร้อยสักหน่อย”“ทานตะวัน!” ภูมิเริ่มหัวเสียเช่นกัน“ตะวันจะบอกอีกครั้งว่าตะวันกับเพชรเป็นแค่เพื่อนกันค่ะอาภูมิ”“ได้ยินแล้ว” ภูมิเสียงอ่อนลงก่อนจะบ่นเบาๆ “อาไม่ได้หูตึงที่ถามเพราะเป็นห่วง จะมาหงุดหงิดใส่อาทำไม”ฮึ...ภูมิทำอย่างกับหึงหวงเธอ...หึงหวง!เป็นไปไม่ได้หรอก เธอไม่ได้สำคัญสำหรับเขาขนาดนั้นแล้วถ้าเธอสำคัญล่ะ!แต่แค่คิดทานตะวันก็อดยิ้มอย่างลืมตัวไม่ได้ ภูมิเหลือบเห็นสีหน้าหลานสาวก็เบรครถเสียงดังเอี๊ยดจนทานตะวันถึงกับตื่นจากภวังค์“ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ได้ ติดอกติดใจของกำนัลจากมันมากรึไง เอาไว้อาจะปลูกดอกไม้เพิ่มอีกสักสิบไร่ให้เราดมจนจมูกตันไปเลย” “โธ่! ทำไมอาภูมิคิดแบบนั้นละคะ”“อาเปล่าคิด”“นี่แหละค่ะคิดแล้ว”ภูมิอึ้ง ยิ่งโตทานตะวันยิ่งต่อปากต่อคำเก่งเป็นที่สุด เขาเหลือบมองหญิงสาวครู่หนึ่งก็ต้องละสายตาทำทีมองทางตรงหน้าเพราะทานตะวันจ้องเอาๆ“ไปได้แล้วเดี๋ยวไม่ทัน”“ไม่ทันอะไรคะ”แต่ทานตะวันไม่ได้คำตอบ เธอไม่ชอบใจเลยที่ภูมิชอบมีท่าทีห่างเหินทั้งที่นานๆ จะเจอกันที เขาคงไม่รู้ว่าเธอแอบรอวันที่จะได้กลับบ้าน
บ่วงรักทานตะวัน 5 ไมไ่ด้หวงแต่หึงเว้ย!
ทานตะวันกอดอกเชิดหน้าอย่างภูมิใจ“งั้นก็รับไปซะทีสิ เพชรอายคน” เด็กหนุ่มยืนสิ่งของในมือให้แล้วพูดน้ำเสียงรื่นรมย์ “ในที่สุดก็จบซะทีนะเราสองคน”“อืมมมม... ขอบใจที่คอยติวให้ เพชรน่ารักที่สุดเลย”“ก็แค่อยู่นานกว่าตะวันปีนึงเองไม่ได้เก่งอะไร” พัชระแก้เก้อทานตะวันรู้ความหมายในคำพูด พัชระเป็นเพื่อนร่วมชั้นปีแต่อายุมากกว่าเธอหนึ่งปีเพราะเข้าเรียนช้ากว่าเกณฑ์ เหตุผลใดเธอไม่อาจรู้ได้และไม่เคยถาม แต่คิดว่าน่าจะเกี่ยวกับอาภูมิไม่มากก็น้อย“ตะวัน”“หือ” เด็กสาวถึงกับสะดุ้ง“จะเอาไปได้ยัง”ทานตะวันหยิกแก้มหนุ่มน้อยแล้วรับดอกไม้ช่อโตมาสูดดมด้วยความยินดีดวงตาของเธอเป็นประกายจนเด็กหนุ่มอดมองด้วยความชื่นชมไม่ได้ กว่าจะรู้ตัวก็ได้ยินเสียงปิดประตูรถดังปังด้านหลังทำให้เด็กหนุ่มละสายตาจากคนน่ารักจ้องไปทางหนุ่มใหญ่ด้วยความขยาด“ท่าทางยักษ์จะอยากกินตับเราแล้ว ตะวันกลับไปเหอะไป”“ขอบใจนะ แต่วันนี้ตะวันไม่มีของขวัญให้เพชรเลย ต๊ะไว้ก่อนนะ” เด็กสาวบอกกล่าวสีหน้าแหยรู้สึกผิด แต่อีกฝ่ายยีผมเธอด้วยความเอ็นดู“ไม่ต้องหรอก แค่ให้เพชรไปหามั่งก็พอ อยู่ใกล้กันแค่รั้วไม้กั้นเอง”“โอเค... งั้นวันนี้เพชรกลับด้วยกันปะ”“
บ่วงรักทานตะวัน 4 สาบานว่าไม่ได้หวง
จบซะที... ทานตะวันมองไปรอบบริเวณด้วยความรู้สึกอาลัยอาวรณ์ ตลอดสี่ปีที่เรียนที่นี่ ไม่มีวันไหนที่เธอจะรู้สึกใจหายเหมือนวันนี้ วันที่รู้ว่ากำลังก้าวออกไปสู่โลกกว้างอีกช่วงหนึ่งของชีวิตเธอไม่รู้เลยว่าต่อจากนี้จะมีสิ่งใดรออยู่...“ตะวันๆ ดูโน่นสิ” “อะไร” “โน่นไง ดูสิ” ทานตะวันปัดมือเพื่อนที่เขย่าแขนเธอขณะกำลังเก็บโน้ตบุ๊กตัวเก่งลงกระเป๋าทำให้กล่องกระดาษสี่เหลี่ยมจัตุรัสขนาดเล็กเกือบร่วงหล่นลงพื้นโชคดีที่เด็กสาวคว้าไว้ได้ทัน “สานี่ยังไง เกือบทำของหวงของตะวันตกพื้นและนะ” “ช่างของมันก่อนเหอะน่า ดูโน่นก่อนว่าใครมา!”สารสาไม่วายพยักเพยิดให้ ทานตะวันมุ่นคิ้ว หน้างอเพราะความรำคาญ“ใครมาก็ช่างสิ ไม่เกี่ยวกับเราซะหน่อย เรากำลังรีบอย่าเพิ่งกวน”“กลัวคนที่บ้านมารอนานงั้นเหรอ” สารสาลากเสียงยานคางทานตะวันจึงจีบนิ้วเรียวดีดเข้ากลางหน้าผากเพื่อนสนิททันที“โอ๊ย! ดีดหน้าผากเราทำไมอะตะวัน”“ก็สากวน ไม่เห็นเหรอเรารีบ”“ก็เห็นน่ะสิ ถึงได้บอก” สารสาว่าแล้วก็ชี้มือไปอีกทางก่อนเอ่ยเสียงน้อยใจ “นึกว่าตะวันจะดีใจที่ไหนได้.. ฮึ“เสียงของสารส
บ่วงรักทานตะวัน 3 ตื่นๆๆ
หากใครคิดจะขวางอย่าได้หมาย ไม่เพียงร่างกายของเธอที่ต้องตกอยู่ใต้อาณัติของเขา หัวใจของทานตะวันก็ต้องตกเป็นทาสเสน่หาของเขาหากไม่แล้ว... ฆ่าเขาให้ตายเสียดีกว่า...เพราะรักจึงอยากครอบครองให้สมรัก เป็นหนึ่งเดียวกับเด็กสาวที่เฝ้าทนุถนอมมานาน เธอทำให้เขารู้สึกเร่าร้อนรุนแรงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่หรือเป็นเพราะโชคชะตาที่ทำให้เขาได้พบเธอ เด็กหญิงผู้ถูกทิ้งไว้ที่ท้ายรถกระบะของเขาเมื่อยี่สิบปีก่อนก็ไม่อาจรู้ได้...“ตาภูมิ! เป็นอะไร ตาภูมิ!”ภูมิที่กำลังฝันค้างถึงกับสะดุ้งตื่น ขยี้ตามองร่างตะคุ่มเจ้าของเสียงเรียกที่เห็นเลือนรางจากแสงสลัวที่ลอดผ่านม่านหน้าต่างเข้ามาแล้วต้องพรูลมหายใจหนักหน่วงเมื่อเห็นสายตาเป็นห่วงจากมารดา“แม่”“ก็แม่น่ะสิ เป็นอะไรล่ะเรา”เจ้าของร่างท้วมผมสีดอกเลาลงนั่งข้างเตียงอังหลังมือกับหน้าผากชื้นเหงื่อของบุตรชาย ภูมิคว้ามือมารดาลงมากุมเหนือตักส่ายหน้าปฏิเสธ“ผมไม่เป็นไรครับ” “นี่ขนาดไม่เป็นไรนะ ร้องหาตะวันมันซะเสียงหลงเลย”“ผมเปล่าซะหน่อย”“ย่ะ ให้มันจริงเถอะ แม่ก็นึกว่าแกว้าวุ่นเรื่องที่ไร่โน้นส่งคนมาทาบทามตะวันให้หนุ่มๆ บ้านเขาซะอีก”“แล้วพวกบ้านนั้นเกี่
บ่วงรักทานตะวัน 2 คิดลึก
“ก็เท่ากับทิ้งคุณย่ากับตะวันอยู่ดี” เด็กหญิงอิดออดเสียงสั่น โผเข้ากอด“ตะวัน... ปล่อยอา” ภูมิส่งเสียงสั่นเทาโดยไม่หันกลับไปมอง ก้มมองสองมือเรียวที่กำแน่นอยู่เหนือหน้าท้องของเขาด้วยความรู้สึกอึดอัด “ปล่อยอา... ตะวัน” “ไม่ปล่อยค่ะ ตะวันไม่ปล่อย!” เด็กสาวดื้อแพ่ง สองมือกุมกันแน่นเข้าทำให้ภูมิรู้สึกถึงสรีระที่เปลี่ยนไปของเธอ ทานตะวันเริ่มเป็นสาวแล้ว...เธอไม่ใช่เด็กหญิงที่เขาอุ้มพาดบ่าหรือพาขี่คอเที่ยวชมทุ่งหญ้าแปลงดอกไม้ใบหญ้าบานสะพรั่งเหมือนเดิม เขากลัวว่าจะอดใจไม่ไหวจนทำเรื่องเลวร้ายกับเธอ... “กอดพอแล้ว ทีนี้จะปล่อยอาได้รึยัง” ภูมิเอ่ยเสียงแผ่วแกะมือน้อยๆ ที่ยังขัดขืนอยู่ “ทำไมอาภูมิต้องไปอยู่ที่อื่นด้วย” เธอถามเสียงเศร้าสร้อย“ก็อาบอกหลายรอบแล้วว่าต้องไปทำงาน”“ทำที่ไร่นี้ได้นี่คะ”“งานอาไม่ได้มีแต่ที่ไร่นะตะวัน”“อาภูมิคิดอีกทีไมได้เหรอคะ ตะวันขอร้อง”เฮ้อ...ภูมิอ่อนใจ อะไรมันจะพูดยากพูดเย็นขนาดนี้กัน!“ช่วงที่อาไปทำงานในเมือง ตะวันก็คอยอยู่กับคุณย่าดูแลคุณย่าแทนอาด้วยนะ อาไม่มีใครอีกแล้วนอกจากตะวัน ทำให้อาได้ไหม” เขาตอบพลางย้อนถามเธ
You may also like
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน
จี้เสี่ยวนวน86.1K viewsรักร้ายจอมทระนง
หิมะที่ปลิดปลิว74.2K viewsขย่มรักคุณหมอ (คุณหมอขาขายสเปิร์มให้ฉันที) NC-20
C33.2K viewsสลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด
กิตติรวิชญ์68.8K viewsลูกเขยเทครัว
กาสะลอง3.1K viewsรุ่นพี่คนนี้พ่อของลูก (เซต รุ่นพี่)
พลอยแพรวา2.5K viewsเพื่อนผัวชั่วชู้
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ844 viewsรวมเรื่องสั้นสุดสยิว SS2 (NC25+)
Chocolate lily 9.5K views
