บทที่ 305

”...ไม่ได้สนิทกัน” ฉินเหลียนอีบอก แต่เธอพอเดาได้ว่าทำไมอี้จิ่นหลีถึงได้มาหาเธอ น่าจะเป็นเพราะหลิงอี้หราน

“ถ้าไม่ได้สนิทสนมกันแล้วทำไมเขาต้องมาหาคุณดึกดื่นแบบนี้ด้วย?” ไป๋ถิงซิ่นพูดเสียงเย็น “มีผู้หญิงคนไหนในเมืองเซินทำแบบนี้ได้อีก? หรือว่าเพราะมีความสัมพันธ์กับเขา หลายปีมานี่คุณก็เลยไม่มาตามหาผมใช่ไหม?”

ในน้ำเสียงของเขาแฝงแววหึงหวง

ฉินเหลียนอีพูดไม่ออก โอ้โห ขอทีเถอะ อี้จิ่นหลีเนี่ยนะชอบเธอ ที่อี้จิ่นหลีสนใจก็แค่ว่าของนั้นมีค่าหรือไม่เท่านั้น

“มันไม่เกี่ยวอะไรกับเขา ฉันก็แค่ไม่อยากไปตามหาคุณ” ฉินเหลียนอีบอก หลังจากที่เธอกลับมาจีนก็มีหลายอย่างเกิดขึ้น แล้วเธอจะมีเวลาไหนไปคิดเรื่องอื่น

อีกอย่างเธอก็คิดถึงแค่ว่ามันเป็นความสัมพันธ์ต่างแดน และคืนนั้นระหว่างพวกเขาก็เป็นเพียงอุบัติเหตุ เธอตั้งใจจะเก็บไว้เป็นความลับจนตาย แม้แต่กับพ่อแม่หรืออี้หรานเธอก็ไม่ได้บอก

สีหน้าเขาโกรธมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เขาเม้มปากแน่นพร้อมถลึงตามองเธอ สุดท้ายเขาก็พูดออกมาประโยคหนึ่ง “คุณนี่ยั่วโมโหคนเก่งจริง ๆ”

ตั้งแต่ตอนที่เป็นเด็ก เขาก็เก่งเรื่องการควบคุมอารมณ์ตนเอง เพราะว่าเขาเป็นลูกนอกสมรส เขาเลยจำเป็นที่จ